香港电影《乌鼠机密档案》粤语字幕翻译
文/院影电
00:05:10920 --> 00:05:13115
我惊搬你丫,畀你难做仔。
51
00:05:13760 --> 00:05:15955
你都唔知你呢个
大陆妹老婆嘅烂渣
52
00:05:19440
香港电影《乌鼠机密档案》粤语字幕翻译
文/院影电
00:05:10920 --> 00:05:13115
我惊搬你丫,畀你难做仔。
51
00:05:13760 --> 00:05:15955
你都唔知你呢个
大陆妹老婆嘅烂渣
52
00:05:19440 --> 00:05:21829
哎呀,我差啲唔记得咗咩?
53
00:05:22280 --> 00:05:24077
头先提起你老婆
54
00:05:24160 --> 00:05:26594
记唔记得今日系
你地结婚纪念号?
55
00:05:28160 --> 00:05:29752
系?
56
00:05:30040 --> 00:05:31632
旧年你唔记得咗佢生你
一个月气丫
当一个话剧长达七小时,最有耐心的人也会望而生畏。托尼.库什纳凭借才华横溢的笔触与敏感锐利的语言让情感与思想奔流而出,让冗长变成了华丽的游行。它不需要更多的溢美之词,一次普利策奖和两次托尼奖足以证明它在观众的心上的地位。
《天使在美国》——一部93年的话剧在今天仍然显得鲜活生动。托尼.库什纳为我们呈现了一副在美国80年代的迷离混乱的生活,剧中充满了象征性的幻境,人物内心的憔悴与悲伤
当一个话剧长达七小时,最有耐心的人也会望而生畏。托尼.库什纳凭借才华横溢的笔触与敏感锐利的语言让情感与思想奔流而出,让冗长变成了华丽的游行。它不需要更多的溢美之词,一次普利策奖和两次托尼奖足以证明它在观众的心上的地位。
《天使在美国》——一部93年的话剧在今天仍然显得鲜活生动。托尼.库什纳为我们呈现了一副在美国80年代的迷离混乱的生活,剧中充满了象征性的幻境,人物内心的憔悴与悲伤,逃避与束缚在神话的构架下搭建而成。它聚焦于那个年代同性恋的生活,那些饱受歧视的目光与在艾滋的折磨下挣扎求活的形象,作者更是野心勃勃地囊括了那个时代政治、经济、宗教、种族的诸多问题,用华丽壮美的想象飞往人物理想的彼岸,他没有让想象漫无边际地蔓延,它与人物的现实命运紧密贴合,与他们生存的环境息息相关,在奇思妙想和黑色幽默的背后,用条理分明的冷酷笔调描写所有人面对疾病的脆弱与无助。有些表达惊人地直率,而有些则覆盖在朦胧的宗教与政治的面纱之下。他用复杂的语言一遍遍定义世界,用不同的语言解释世界,希望借此揭示简单的真谛。像是剧中所说的“女王会原谅她击败的敌人”,它用复杂和冗长的语言诠释了爱、妥协、宽容与和解的真正内涵,为人们献上一部史诗巨作。
我在看到了加菲获得托尼奖最佳男主后才了解这部剧。在看完第一部之后,我用了半个月时间才下定决心去看第二部,我怀疑自己是否能做到全神贯注享受语言的狂风骤雨,是否能真正地领略作者精心绘制的舞台画面。最后我下定决心看完,并写了这篇拙劣的观后感,希望可以传达内心的震撼和喜悦,也希望能和更多人分享这种乐趣。
第一次下载豆瓣,第一次评价影视剧,已经看到第七集了,第一次打开就被片头曲惊了,我一路哇到尾,这质感真的很精良!!像在看大片像在看3d电影,是很多电视剧没有的,用VR看身临其境的感觉,打戏也很流畅,剪辑后期转换也不突兀就很自然,看的出制作真的好用心,道具,服化,小饰品都好精致,剧情也紧凑,打戏也很好,各个角色都很有性格,没有很明显的主次之分,八行的所有人全都是主角,好多都是演技派,大家的戏份也
第一次下载豆瓣,第一次评价影视剧,已经看到第七集了,第一次打开就被片头曲惊了,我一路哇到尾,这质感真的很精良!!像在看大片像在看3d电影,是很多电视剧没有的,用VR看身临其境的感觉,打戏也很流畅,剪辑后期转换也不突兀就很自然,看的出制作真的好用心,道具,服化,小饰品都好精致,剧情也紧凑,打戏也很好,各个角色都很有性格,没有很明显的主次之分,八行的所有人全都是主角,好多都是演技派,大家的戏份也都差不多,(不知道你们注意到一些小细节了吗,八行的各个角色都有不同的福礼手势)由于有的人没有用配音,用原音大喊的时候会有些破音外就没有啥明显的毛病了!就只有三十多集,且看且珍惜,我相信后面会越来越精彩。
<后记一>
第一次看这部电影只是隐约觉得不对劲,害怕得罪其他观众所以用词比较委婉。昨天看了一些印第安原住民的小科普,我真是太客气了!
如果你都已经浪费了生命的90分钟来观看这部电影,希望你再浪费15分钟去了解一点正确的历史,这对你的认知来说非常、非常、非常重要。
<后记一>
第一次看这部电影只是隐约觉得不对劲,害怕得罪其他观众所以用词比较委婉。昨天看了一些印第安原住民的小科普,我真是太客气了!
如果你都已经浪费了生命的90分钟来观看这部电影,希望你再浪费15分钟去了解一点正确的历史,这对你的认知来说非常、非常、非常重要。
?15分钟科普:https://www.bilibili.com/video/BV1VJ41147Ls/
?西方现代化的原始资本积累真相:https://www.bilibili.com/video/BV1Si4y137NR/
我要气哭了!智商被羞辱了!白种殖民者的后代,竟然美化+意淫+意识强奸全球观众?!印第安人看了这部电影会怎么想?是何居心?
如果你觉得我的话很过分,两个简单的数字:1.美洲原住民在殖民者到来之前,有3000万人口,殖民者侵占了他们的家园后,人口只剩下300万。2.天天叫嚷着“人权”的某国,没有给予印第安原住民应有的法律地位和保护,印第安原住民的居住区妇女被白人强奸率高达30%(还只是公开举报的数据统计)
某些人,干啥啥不行,最擅长的是反人类犯罪。请大家思考根本性问题,光鲜亮丽的背后是无数条生命和不被承认的人权。
我能出生在中国,实在是太幸运了,可能上辈子做了什么善事吧。我相信出来混的总是要还的,不是不报只是时候未到。
(不过你看2020年欧美的情况,可能天道要收了他们了)
作为粉丝我是真的失望了,导演是有多狠女主,非要把女主搞失踪搞死,而且这一季搞那么多极速者,那他妈闪电侠还有什么作用,只是为了当背景板和嘴炮侠吗,而且搞联动也没有这样的吧,把明日传奇大反派全部聚齐,我真的吐了,希望第九季不要拍的无脑好吗,剧情毫无心意,原来觉得dc的剧好看,现在看真的无语了
作为粉丝我是真的失望了,导演是有多狠女主,非要把女主搞失踪搞死,而且这一季搞那么多极速者,那他妈闪电侠还有什么作用,只是为了当背景板和嘴炮侠吗,而且搞联动也没有这样的吧,把明日传奇大反派全部聚齐,我真的吐了,希望第九季不要拍的无脑好吗,剧情毫无心意,原来觉得dc的剧好看,现在看真的无语了
漫画党+纯粉丝,我想现在跑来刷5星的大多也是粉丝
?7.6第一集,理性来讲,第一集的整体安排和第一季第一集相同,都对漫画的叙述顺序做了重新调整,开场曲从Underground River来到了Gravity,相同的曲风相同的位置,这都很好;而后通过绝界电梯的转场,镜头很自然地回到主角团这里,完美衔接深魂的黎明,一整集看下来的
漫画党+纯粉丝,我想现在跑来刷5星的大多也是粉丝
?7.6第一集,理性来讲,第一集的整体安排和第一季第一集相同,都对漫画的叙述顺序做了重新调整,开场曲从Underground River来到了Gravity,相同的曲风相同的位置,这都很好;而后通过绝界电梯的转场,镜头很自然地回到主角团这里,完美衔接深魂的黎明,一整集看下来的感觉很棒,质量超出了我的预想。
但不得不提的是,一集质量很难代表一整季,我也希望这一季的质量能够比肩深魂的黎明,但恐怕很难,比如龙鬃螺鸩和玛吉卡加的3d建模等等,剧情的长短、安排也有难度,因此希望大家报着理性的观点期望不要太高更不要跟风什么七月霸权。
?7.13第二集,看到了完整的op&ed,op歌曲是「かたち」,早先的试听给人的感觉是不如第一季的「Deep in Abyss」,但这一季op的分镜实在是太出色了,在延续了第一季风格的同时运用了一些更为优秀的转场,整个的观感已经超越了第一季。而ed,试听之时就已经能知道,大概会和剧场版的风格类似。第二集一看果然没错,「Endless Embrace」的悲伤配上平冈政展大神风格化的黑白线条,与剧场版片尾相互呼应,暗示本篇的基调一样是沉重悲伤的。整体观感的话,由于第二集的情绪铺垫还远远不够,这里没必要多做评价,我相信之后会有神回的!
至于第二集的内容,主线其实并没有怎么推进:主角团初到来无回之都→神秘角色邂逅主角团→主角团寻找普鲁修卡误入生骸村。这样的剧情可能略显俗套而且节奏较慢,但其实动画组是在尽量还原漫画内容,而这让我们这些漫画党相当感动,各位动画党如果不止是对剧情感兴趣,还很喜欢作者笔下描绘的整个世界观的话,应该会有同感:不论是深渊料理、还是深渊生态,动画都还原得不错。而一直在担心的卡加和龙鬃螺鸩的建模,也暂时令我舒一口气。最后还是上个星期那句话,请不要在别的作品中KY以及无脑刷七月霸权之类的话。
?7.20第三集对应漫画第六卷中后,可能是因为这段实在不好分割故开场便是op,然后整集基本就是一段介绍式的文戏(对话),前一集ed后的卡加算是明示这集是他的个人回,op后便滔滔不绝地从“价值”介绍到“精算”系统,带主角三人从“白笛工坊”逛到“市场”;总体来说整集非常还原漫画,平铺直叙直到最后雷古和法普塔见面,才镜头一转(本集运用的唯一镜头语言),来到了甘嘉初入绝界那一幕(回收预告),而这是原作漫画里没有的(指顺序),动画党可能会觉得这集相比前两集有所缩水,但其实科普设定是不可或缺的,而动画组处理的其实还尚可,再接再厉吧
?7.27第四集标题「友人」译为《朋友》,整集的前半部为交叉叙述,开场先是Kevin的新OST,雷古法普塔两个“老友相遇”,可惜其中一方已经忘却,法普塔的热情与野性并没有唤起雷古的回忆,注意到被偷窥后法普塔虏走了雷古;而后镜头来到了娜娜奇和卡加这边,他们在讨论娜娜奇还未给自己“定价”时,聊到了米蒂,娜娜奇随即着魔似的要卡加解释清楚。镜头再次转回雷古与法普塔,这里虽然有土笔恶趣味的检查身体,但其实我感觉法普塔刻画的并没有漫画那般野性,相比漫画,动画中的法普塔更显可爱与友好,雷古从巢穴逃出后,发觉了什么,这应该是后几集会填的(?;此时进度条已过半,故事舞台也来到了旅店,莉可这里,开播以来脱粪卿已经四集有三集在脱粪了(x但请放心,以后应该不会有了),莉可发现小伙伴不在却也按耐不住探索之心便自己出门了。但出门不久,就被一群不怀好心的生骸引入死胡同。随后正当咪喵又被玩弄时莉可也陷入了危险,而此时莉可手无寸铁孤身一人,眼看就要进入土笔式恶趣味的危险之境时,嘛啊啊挺身而出救出了莉可和咪喵,经历了这么多之后,语言不通孤身一人的莉可不计前嫌决定带上嘛啊啊一起去寻找伙伴,二人随即“成了朋友”。逛呀逛,二人来到饭店,无意中邂逅了“三贤”之一的瓦资强;此时画面又一转,卡加带着娜娜奇来到了“三贤”之二贝拉弗的住所,在这里娜娜奇“再见朋友”米蒂;最后,随着“三贤”之三维可的“当人们找到了宝物时,价值会发生变化,旅途便到此结束”一言,本集迎来了结尾。
这是自第一集以来,观看后最五味杂陈的一集,你们可能已经注意到了本集评论开头我提到了标题《朋友》,没错,这集的标题不止是指法普塔和雷古,还有莉可和嘛啊啊、娜娜奇和米蒂。这三对“朋友”不同的处境、不同的方向,让本集的叙事清晰而深刻;同时前半部分的交叉叙述与后半部分的插叙,让动画的感染力更上一层,这里是漫画不可及的。而为什么我觉得是五味杂陈而不是单纯的震撼呢?还是法普塔和雷古那段,Kevin的OST并没有很好发力,渲染气氛只是蜻蜓点水;加上本集大改了漫画的叙事顺序,将三条线合成一集,多少有些性急,这让经历了前三集进度不快的观众可能难以适应,希望小岛不要局限于季番的篇幅,把故事讲通顺(指节奏合理)讲明白(指叙事清晰明了)
?8.3第五集以维可的旁白:“村子就像个笼子,以一定的代价换取价值会得到村子的庇佑,但迎来的将会是旅途的终点。”作为开场。op过后龙鬃螺鸩正式登场,故事也正式展开。回到上一集前半,雷古离开法普塔的巢穴后想返回生骸村,但却在龙鬃螺鸩的攻击下迷了路。这一段漫画给人的感觉是龙鬃螺鸩暴雨般猛烈的压迫感和绝对的存在感,但动画却处理得意外廉价,给观众的危机感甚至不如穿魂兽,这让整个气氛都显得比漫画轻松不少,这里我猜测一可能是为了给整季后期的打戏留“经费”、二是给本集后半部分留出情绪上升的空间,毕竟本集标题是《隐匿》嘛。雷古被法普塔的干扰器救后,由于不知归途且仍被追杀,只好由干扰器带路同行,一路上干扰器透露了许多重要情报,当他们谈到村子伊鲁布鲁时,画面转回餐馆中的莉可。下半部分以文戏为主,对话较多,除生骸瓦兹强的声音同人类瓦兹强没有任何变化有些尬以外,整体观感比前半要棒,不论是叙事的节奏还是不同内容的穿插,Kevin的配乐也不再像前三集那样借用过多第一季的旋律而不断有不错的新曲了,期待第二季OST的正式发布~
?8.10第六集「呼び込み」《呼唤》故事可算是展开了,但处理得格外“日常”;众人也纷纷换上“新形态”:短发莉可、拂晓雷古、普鲁修卡也由石头雕成了真正的笛子,连玛吉卡加都换上了速度型躯壳。但可能是我看过漫画的缘故,这和当初看第一季的感觉不一样,我最初也是从动画入坑的,当初的我没有这么挑剔。本集给我的感觉还是廉价感,另外就是莉可的作战行动那块的气氛渲染的不够紧张,作战计划除了莉可和卡加的特写镜头,从头到尾很难让观众燃起来,这段的漫画当时可是让我有了美好的想象的,结果很可惜,动画没做到,由奢入俭难啊,现在只有祈求后期的大场面别太拉跨了
?8.17第七集《欲望的摇篮》从这集开始,就正式开始讲生骸村的前世今生了。这集从内容上讲没什么好说的,属于完全尊重原作,故事情节和安排的位置也与原作第8卷一致。虽说内容已经很OK,但本集的OST才是真正加分点,Kevin Penkin,我们英国音乐学院科班出身的音乐总监终于开始发力了,虽说不清楚这次的主旋律能否超过日出神曲Hanezeve Caradhina,但我已经听到了斎藤健哼唱的一小段旋律了。而且即使本集并没有把情绪上升到很高的层次,歌曲也只是在背景部分,但我已经开始起鸡皮疙瘩了。抛开斎藤的哼唱,单论Kevin的器乐的话,令人惊喜的是本集的欧美味儿并没有前几集重,而是加入了一种筝乐(这里我肯定不是吉他、而是筝或者竖琴类的拨弹弦),让背景顿时从主流的欧美奇幻回到了第一季以及剧场版的深渊世界。作为漫画党,没能被剧情所吸引而准时观看,来听听音乐掉掉鸡皮疙瘩也不错~
?8.24第八集《愿望的形体》从标题来看就不难猜出本集是讲法普塔和生骸村的关系,以及生骸村形成的尾声。本集最出彩的地方在于“三贤”面对伊尔谬伊村庄化而自己仍苟活为人的反应和抉择:贝拉弗的“救赎”、瓦兹强的“无所不用其及”和维可对于这一切的变化之快与瓦兹强在背后有所隐瞒感到失望而选择的“轻生”。经过这一集所有这三人再也不是简单片面的而是真实立体的人物了。这是生骸村篇到此最有内容最富有感染力的一集,而作者仍是不外加渲染地“平铺直叙”,让人不禁感叹,这就是深渊啊!PS.官方已于24日放出op&ed的完整版mv以及专辑了,各位不妨一听,同时继续期待Kevin的OST,希望能够在未来的五集里听到新的“神曲”
?8.31第一支“神曲”来了,不来人声,Kevin也能杀一片。这种神配乐和神插入自剧场版The Return of Made in Abyss后就一直没有,我觉得就算是之前的日出神曲也很难到达那个高度,现在第九集又让我找到了,我觉得就这首曲子,内容什么的已经不重要了
?9.7难蚌的一集,上集刚吹完Kevin这集就不得不骂他。你老惦记这你那逼Hanezeve Caradhina干嘛,都复用了多少次了,这都第二季了老哥,“公主和王子”这么好的一段剧情害搁这儿偷懒,欲扬先抑是吧,就剩两集了这段也该扬了啊。同时娜娜奇和贝拉弗的文戏那块也复用了Pathway,看得我内心毫无起伏;倒是声优都很出色,皮基姆(贝拉弗旁边的小玩意儿)给娜娜奇送帽子那段挺好的。回到后段,法普塔x雷古的cp回,首先得道一句:声优辛苦了!整体配的相当可以,法普塔的喜怒哀乐全都展现的淋漓尽致,同时也终于解释清楚了他俩的关系的始末。唉只能说tv深渊鱼与熊掌不可兼得吧,现在只希望后面两集能够赢回来了
?9.14《价值》,开播以来的最佳,文戏与打戏交织的一集,处理得非常明快和清晰,给人的感觉是节奏快但不乱,内容一环扣着一环,条理清晰。缺点也有,内容过多但时间太短,巨量的内容与信息、对白和独白,让人不知所措,情绪拉升的太快,会让人觉得前期都是浪费时间,但不这么处理又没有办法,前期的铺垫确实需要,但限于季番的篇幅后期又不得不加快脚步。总之,这集给我的感觉是,到位了且很优秀,但又没那么好,我想应该有更好的处理方法的
??9.28时隔两个星期,加长版的十二集,做了一个欧美风的电影级收尾,Kevin也首尾呼应,把Gravity搬到了第十二集。怎么说呢,生骸村篇的结尾,属于那种不赖的阶段性结局。动画也把部分情节给做了小调整(比如马吉卡加进入到公主身体内漫画只是寥寥几格),使零散的情节变的条理清晰原因也有迹可循。当然最值得一提的,就是制作组能够把这么一大段故事给处理得这么好浓缩成四十分钟。说实话,TV除了各方面的精细度比不上剧场版真没什么缺点了
总结:来自深渊是我最喜欢的漫画作品,不是因为它有多好,而是它那种深沉的感觉,不论结果如何,是好是坏、或喜或悲,它都像大海的水面一般,平静地讲述着,讲述着这段冒险故事,而其实平静的水面下却是深不见底的。我想,不论主角们结局如何,他们都会给观者留下深刻的印象,作为观者,即使只是回味这种观感亦是幸福而满足的。如果有人能与我同感,那就不会感到单纯的悲伤或快乐了,而是油然而生的幸福和发自内心的喜爱这部作品了
这部片子当年第一次上映,我就拉着小伙伴去电影院看了。时隔多年竟然被翻出来重新上一次,心里无限感慨。人非人,时代也不是当年那个环境,再从头观看一次,也品出了不同的味道。当年那个时代,英雄都有一个刻板的伟光正形象。而这部电影是从比较不那么死板的方式讲述了一个英雄的故事。他的人生,他的爱情,他的思想,和最后的死亡。对于本片,当时也是争议不少。有的人认为太过浪漫主义的描述方式不适合拍革命英雄。可是我
这部片子当年第一次上映,我就拉着小伙伴去电影院看了。时隔多年竟然被翻出来重新上一次,心里无限感慨。人非人,时代也不是当年那个环境,再从头观看一次,也品出了不同的味道。当年那个时代,英雄都有一个刻板的伟光正形象。而这部电影是从比较不那么死板的方式讲述了一个英雄的故事。他的人生,他的爱情,他的思想,和最后的死亡。对于本片,当时也是争议不少。有的人认为太过浪漫主义的描述方式不适合拍革命英雄。可是我记忆最深刻的镜头,偏偏是最后那几个镜头,走入游行队伍的小孩,仿佛再生过来的扭秧歌的靳和秋秋。尽管虚幻,却让人体会到了革命先烈牺牲的意义:为了给后人一个美好的国家。真正能打动人心的,就是好的。看完这部片子,让我更热爱我的祖国。向英雄致敬!
漂亮、聪明、高学历,还有良好的事业前景……为什么要放弃谈了七年的男朋友?为什么要卷入村里恩怨是非?为什么要让自己的生活里充满一地鸡毛?这一个又一个问号,如一把把利斧猛然锤击着我的内心……在无法化解棘手的干群矛盾,无法说服对立的两方时,马兰深夜奔跑的镜头,让我深陷剧情中不能自拔,我和她一样身心俱疲……
马兰,一个美丽而又精炼名字,充满了个人魅力,洋洋洒洒又雷厉风行。童年的她受父亲的
漂亮、聪明、高学历,还有良好的事业前景……为什么要放弃谈了七年的男朋友?为什么要卷入村里恩怨是非?为什么要让自己的生活里充满一地鸡毛?这一个又一个问号,如一把把利斧猛然锤击着我的内心……在无法化解棘手的干群矛盾,无法说服对立的两方时,马兰深夜奔跑的镜头,让我深陷剧情中不能自拔,我和她一样身心俱疲……
马兰,一个美丽而又精炼名字,充满了个人魅力,洋洋洒洒又雷厉风行。童年的她受父亲的影响,懵懵懂懂听到党员这个词,似乎明白些许党员的责任,党员的最直接示范就是她的父亲。身为副乡长的父亲,却从来没有为自己谋过一点福利,事事都是为了老百姓,处处以身作则。对女儿的幼年陪伴缺失,对女儿的成长关怀缺席,但却为了百姓,甚至把自己年轻的生命交付出去,无怨无悔。而马兰呢?就是倔,就是不达目的不罢休,她以去世的父亲作为榜样,早在心底为自己设定了目标——要成为一名像父亲一样的好党员!为此,她开始选择,也作出了牺牲。
作为女子,马兰的豪情和果敢是很多女同胞无法做到的,她的坚强和毅力也是常人无法匹及的。为了完成说服村民拆迁鱼棚,她做了多项工作,包括去拘役所探望胡啸,几次三番上门做村主任(马兰二叔)的工作,毛遂自荐找曹镇长,向同为选调生的同学取经等等,这正说明了她的责任与担当,既有发现问题、找出症结的睿智和英明,也有逢山开路、遇水搭桥的谋略与决心,更有长期作战、百折不挠的决心和勇气,这是她顺利完成镇党委交给她的第一项任务的重要原因,也是她在今后的党员生涯中为自己积攒的精神食量。
剧中马兰及村干部敲锣打鼓为全村党员送“共产党员户”牌子的热闹场面,也深深让我心中升起了一股暖流。身为一名党员,视荣誉为生命,将这块牌子挂在我自家的门楣上,这意味着什么?意味着今后我的一举一动受到了人民的监督,我必须履行我的党员义务,才能不辜负这个光荣的称号!无职党员领岗诺责、发挥党员的积极作用,让无岗变有岗,矛盾排查纠纷、经济发展服务、环境卫生责任不再仅仅是村两委干部的事情了,所有党员开始重新认识到自己的责任和使命,入党初心也被再次唤醒了,这才是本剧最大的亮点和意义。
“脱下紫罗裙,换上花布衫,上管天文地理,下管鸡毛蒜皮……”伴随着剧中的主题曲,一遍遍地回忆着党的好儿女马兰的种种,劝阻一场一触即发的户族架、修补看雨棚的破洞、救出溺水的孩童......在做这些事情时,她似乎没有想到自己是一位曾经穿着紫罗裙的柔弱女子,曾经饱览诗书向往着惬意的生活……但是此时此刻,踏着脚下一片沃土,环望视野山水家园,无一不充盈着自豪。
我相信,现时的她,就是当初那个毅然决然回家的那个人,就是那个初心不改的那个人,她依然坚持做心底的那个她!致敬马兰,致敬有梦回乡建设的年轻人,致敬所有的共产党员,愿我们每个人的心底永远马兰花开!
这是我看过最烂的电影,没有之一。烂的演员,烂的剧情,没有最烂,只有更烂。电影叫谍仙结果跟谍仙没有半毛钱关系,一开始讲了六个人玩碟仙的游戏,结果被吓得半死后发现是拍电影,碟仙的剧情就这样结束了,结束了,你没有看错,就是结束了。后来的故事和碟仙没有半毛钱关系了!!!!!!真是醉了,后来简直是没有内容生搬硬凑的吧,小学生写的剧本吧,烂编剧。一个神经病竟然先后绑架了五个成年人!没错,入室绑架,地库拍
这是我看过最烂的电影,没有之一。烂的演员,烂的剧情,没有最烂,只有更烂。电影叫谍仙结果跟谍仙没有半毛钱关系,一开始讲了六个人玩碟仙的游戏,结果被吓得半死后发现是拍电影,碟仙的剧情就这样结束了,结束了,你没有看错,就是结束了。后来的故事和碟仙没有半毛钱关系了!!!!!!真是醉了,后来简直是没有内容生搬硬凑的吧,小学生写的剧本吧,烂编剧。一个神经病竟然先后绑架了五个成年人!没错,入室绑架,地库拍晕,电梯惊魂,五人没有半分还手之力就被敲晕,放倒,结果还被砍了三个,有人可能好奇那还有两个呢?没错,主角光环,没死,结果被杀了三个同学后幸存的二人说不怪那个神经病!我们还是朋友,朋友妹妹呀!差点被砍死,还能做朋友!!!!!真是神智不清才会去看这种烂片,比吃了一只苍蝇都觉得恶心,(虽然没有吃过苍蝇),恶心他妈给恶心开门,恶心到家了。千言万语都无法形容这部影片的辣,简直宇宙无敌超级烂,我词穷了,朋友们自己想象吧。先就这么多了。
10月31日,电影《又是一年三月三》在人民大会堂举行了隆重的首映式。影片是广西壮族自治区成立六十周年献礼片,由广西文化产业集团有限公司,广西电影集团有限公司,乾鹏印象国际文化传媒(北京)有限公司,国悦文化传播有限公联合出品,请来了国家一级演员刘之冰、著名内地女演员颜丹晨等在内的众多中青年实力派戏骨的鼎力加持,体现了整个制作班底对这部剧的重视和匠心精神。电影原创剧本还获得了第26届中国金鸡百花
10月31日,电影《又是一年三月三》在人民大会堂举行了隆重的首映式。影片是广西壮族自治区成立六十周年献礼片,由广西文化产业集团有限公司,广西电影集团有限公司,乾鹏印象国际文化传媒(北京)有限公司,国悦文化传播有限公联合出品,请来了国家一级演员刘之冰、著名内地女演员颜丹晨等在内的众多中青年实力派戏骨的鼎力加持,体现了整个制作班底对这部剧的重视和匠心精神。电影原创剧本还获得了第26届中国金鸡百花电影节中国少数民族电影工程剧本征集优秀剧本奖。导演马会雷用饱满的镜头语言,将人物打上了明显的时代烙印,让时代颠沛流离后的怆然、美好碎裂后的包容一一呈现,那个时代最耀眼的青春和热血在胸腔里喷发燃烧,即使灰烬之后都足以燎原。总有人说这是个浮躁的年代,人的灵魂渐入麻木,梦想和情怀支离破碎。很庆幸,我们虽赤手空拳来到这世间,却还有勇气愿意亲手为无数人们缔造心中的田野和远方。
每个时代都引人思考,那些情怀饱满又波澜壮阔的时代特性,长空遥想总让人热血沸腾~幸甚,我们还拥有影视语言这种得天独厚的表达方式,将人性裹挟其中,深刻、痛苦、眷恋、怀想……历史的洪流将大千人事投掷其中滚滚向前,然后悄无声息汇入万家灯火。
坚守情怀 大爱无疆
不知道从什么时候开始,我们进入了一个崇尚速食主义的时代,似乎时间怎么也慢不下来,持有“天涯海角有穷时,只有相思无尽处” 这种朴素情怀的纯真感早已被社交媒体所打破。比起寻找,比起等待,大家现在似乎更习惯于套路和捷径。但这并不代表着年轻一代失去对过去的好奇心。
关于父母所生活过的年代,他们的爱情是什么样子,他们的生活方式对比当下,有何不同,我们都全然不知。也许正是因为如此,《又是一年三月三》这部影片在开拍之际就充满神秘魅力,吸引覆盖的受众从60后70后、80后甚至到如今以90后为主体的年轻一代。每个时代的意志和氛围都是不同的,而其中各人所处的处境都有不同的动人之处。
影片《又是一年三月三》围绕着爱的等待和牺牲主题,将主人公知青时期单纯而美好的感情深度呈现,并以他多年后再次回乡这条主线展开,在如今这个文化快餐化的社会里,不忘初心显得弥足珍贵。没有刻意煽情,有的只是基于对生活本身的探讨延伸。影片围绕爱的等待与牺牲主题,将主人公知青时期单纯而美好的感情深度呈现,充满了正能量。
时隔多年,重新走回之前的历史漩涡,电影的创作团队想要的并不单单是记录一个历史事件,而是选择站在人的角度,尽量客观地来看人物所见证的时代变化。故人相见与时代变革相呼应,期间悠悠岁月几十载,引人无限感慨。
时代很快 我们要慢
“从前的日子变得慢,车、马、邮件都很慢,一生只够爱一个人”。
电影《又是一年三月三》还原了木心先生笔下的那个纯真年代。拥有一腔热血的知青;城镇化进程中微妙而温暖的人际关系;年轻男女彼此眼神交汇时的心照不宣;枯燥生活里,每一封书信、每一次对视都让人充满期待与确信,沉淀在影片中的种种情愫是克制而动人的。
电影中,男主人公黄永华曾经经历上世纪70年代知青下乡的阶段,多年后,以“驻村第一书记”的身份回到那片故土帮助老百姓脱贫致富,继续守护。电影中印象比较深的一个片段是,多年以后的黄永华在即将回到南山村,在快到达的时候,听到隐隐约约传来的壮族山歌,看到不远处三三两两的村民正在扫墓祭祖。然后他下了车,镜头随着黄永华的视线缓推,山脚下有座坟。有一位老者和家人正在坟前烧香膜拜。坟前摆放的祭品是壮族特有的五色糯米饭、鸡和土酒等,最显眼的是墓顶上在风中飘摇的纸幡。新坟后面是座大山,半山腰上是陡峭的悬崖。悬崖下面,隐约可见一个放弃多年的旧隧道,看得出曾经有人在这里凿过,隧道上面悬崖上,隐约可见当年用石灰写成的标语「广阔天地大有作为」的标语。
寥寥八字,竟然看得人热泪盈眶。
长久生活在城市里的人如同单独隔离的孤岛,消息闭塞且私密,陌生感十足。在科技经济越来越发达的今天,却往往让人容易忽略和人相处的美好。
“壮家有歌就有酒哟,就像太阳月亮把手牵哎”,月下酒一壶曾经是多少壮族人民一天劳作后的日常的悠然状态,看大自然的佳作,在山水的抚慰之下,和时间一起缓缓流逝。当黄永华站在那片土地上,听到熟悉的歌曲,闻到熟悉的花香,感受到周遭情不自禁的温暖包裹,那是经过生活磨砺之后破碎又重组的希望。
电影主题曲由国家一级作曲家赵小也倾力加盟,前奏源远流长的曲调,瞬间将人引入广西的山水之间。编剧李华荣创作的优美歌词紧贴《又是一年三月三》传递的温暖及壮族人民的特色,将广西的山水和壮族的人文用音符、用歌声传递开来,山和水的融合,静和动的搭配,过去与未来的碰撞,都在同一时刻融会贯通出新的力量。
《又是一年三月三》的情感处理非常细腻,导演以一种非常冷静的角度在描绘,不论是脱贫致富,还是隐藏在岁月深处中的隽永爱情。电影的节奏始终步履平稳地缓缓向前,那种娓娓道来的细腻与平实,很容易令人有代入感。
八桂大地 锦秀山川
电影《又是一年三月三》取景靖西,这里风光秀丽,天高云阔,人心纯朴,有世上难寻的内心安宁。这里历史悠久、民风纯朴,有独特的喀斯特地貌,峡岸相邻、崖谷纵横,终年气候温和,风光旖旎,素有山水“小桂林“、气候”小昆明“之美誉。靖西市隶属广西壮族自治区,地处中越边境,边境线长152.5公里,与越南社会主义共和国紧邻。2016年12月,列为第三批国家新型城镇化综合试点地区。
影片不仅展示了靖西风光纯美的原生态地理风貌,也展现了当地原住民质朴的生活,多年坚守在边境线上的情感。从影片透露出来的人文环境、人际关系、男女情感到电影中的文化历史、风俗美食、服饰舞蹈的细节等等,电影《又是一年三月三》为大家细致地重塑了那个时代,展现了壮美广西隐于尘世的独特魅力。
电影片头用壮族特有的民族服饰出境,意在传承中国传统文化。壮族服饰属于“唐装”的一种,是受满族服饰影响后形成的,因为简洁、方便,便于生活和劳动,而受到壮族人民的广泛接受和喜爱。但和真正的满族服饰不同的是,壮族的“唐装”是窄袖短装,这可能和壮族劳作的生产方式有关。壮族服饰,随着地区和支系的不同,其样式有差异。影片中的人物多以穿戴蓝和黑为主要色调的衣服,壮族服饰本身的特点就是朴素,也是对应了广西人民的勤劳节俭之风格。
除此之外,电影《又是一年三月三》的整体都在贴近文化内核。大家都知道农历三月三又称“三月三歌节”或“三月歌圩”,是壮族的传统歌节。关于歌圩节的来历,壮族民间有许多优美动人的传说。传说,在唐代,壮族出了一个歌仙,名叫“刘三姐”,她聪明过人,经常用山歌歌颂劳动和爱情。后来,人们为了纪念这位歌仙,经常在一起聚会唱歌,一唱就是三天三夜,歌圩就此形成。矧乃暮春,时物芳衍,滥觞逶迤,周流兰殿——时日既然固定,“上巳”中的祭祀意义便也逐渐被娱怀骋情所取代。
自2014年,开始农历三月三被定为广西法定假日,全区放假两天。在官方的引导下,许多风俗习惯被重视且传播开来。如今的广西“三月三”不仅是歌节,也是壮族祭祖扫墓节。那一天,桂西崇左、百色等市县的壮族同胞各家各户都举行隆重的一年一度祭祖扫墓。许多在远方的人们都会回到家乡扫墓,这一天是一年之中最多人相聚的日子——所以影片中才会有相关情节出现。
电影情怀 匠心之作
一部好的电影,在于绝没有多余和取巧的镜头,在于质朴之下法相华美,有直达灵魂的触动。
《又是一年三月三》难能可贵的地方在于真实,忠于历史。为了达到最佳效果,导演带着主创团队不知道走了多少夜路,被叮了多少蚊子包,开着小面包车穿梭在陡峭的山路之上,只为给大家呈现出一个面目清晰的时代。
时代与个人共命运:普通的改变,将改变普通。
作为献礼广西壮族自治区成立60周年大庆的大型励志奋斗情感年代巨制,电影《又是一年三月三》所表达的人与人、个体与集体、民族与民族之间的包容与连接,总有一份感动,令我们泪流满面。回到电影中来,之所以这部电影能够列为献礼广西壮族自治区成立60周年重点文艺项目,是因为它把民族精神、个人经历和裹挟在时代中的温暖人情紧密联系到了一起。它不再是与我们无关的、天方夜谭的传说,而是确确实实发生过的历史。“知青”好像离我们很远了,但知青的故事,却离我们很近。
其实我们每个人的身边都有朋友或长辈是类似影片中人物角色的缩影。响应党和政府的号召,连接不同时代年轻人的桥梁,是对正直和善良的选择,是正在进行中、一生一次的奋不顾身。
近些年来,“印度”和“现实主义”双标签已成为一张金字招牌,每年都有几部印度本土电影在内地取得口碑和票房的双丰收,其中教育题材影片屡屡引人注目。此前已有《三傻大闹宝莱坞》《起跑线》引发现象级讨论,2018年秋登陆院线的《嗝嗝老师》依旧致力于在教育题材上挖掘叙事的可能。如果说《三傻》和《起跑线》聚焦于受教育的一方,那么《嗝嗝老师》则是将视线均摊给了教育者和受教育者,并成功塑造了一个优秀女教师的形
近些年来,“印度”和“现实主义”双标签已成为一张金字招牌,每年都有几部印度本土电影在内地取得口碑和票房的双丰收,其中教育题材影片屡屡引人注目。此前已有《三傻大闹宝莱坞》《起跑线》引发现象级讨论,2018年秋登陆院线的《嗝嗝老师》依旧致力于在教育题材上挖掘叙事的可能。如果说《三傻》和《起跑线》聚焦于受教育的一方,那么《嗝嗝老师》则是将视线均摊给了教育者和受教育者,并成功塑造了一个优秀女教师的形象。提起老师,总能想到赵越胜忆恩师周辅成的回忆录《燃灯者》,于是干脆借此书名为题,浅谈“嗝嗝老师”奈娜的形象。
《马太福音》中,“人点灯,不放在斗底下,是放在灯台上,就照亮一家的人。”燃灯者成为言传身教者的最佳比喻。《嗝嗝老师》中出现了两名燃灯者,一位是女主角奈娜,另一位则是奈娜儿时的老校长可汗先生。奈娜不幸患有图雷特综合征,会不由自主地抽搐、打嗝,从小饱受歧视,甚至连父亲都为此感到羞耻。她原本自卑阴郁,如果在此路径上成长,大概率会变得愈发纤弱敏感,彻底沦为边缘人。幸好生命中出现了可汗先生,鼓励她当众讲出自己的病情,并发出“请像对待其他学生一样对待我”的诉求。病情没有好转,命运却发生了转折,奈娜逐渐变得开朗,神经被打磨得粗糙,当有人嘲笑她的疾病时,她就回敬以更大的笑容。
春风化雨,薪火相传。可汗先生早已退休,成年后的奈娜一心想要接过火把,成为照亮他人的燃灯者。尽管她已拥有双硕士学历,但先天的缺陷还是让她在求职路上屡屡碰壁。她为了找一份教师的工作,待业五年,面试了十几所学校,家人对她的执念既不耐烦,也不理解。与其说成为教师是奈娜的梦想,不如说这是奈娜第一次被可汗先生的光环温暖时就暗暗许下的承诺——传承师者精神,并温暖更多同她一样处于歧视链底端的人。
印度现实题材电影常被评价“俗套”,这本是个贬义词,但放在评价印度电影的语境中,则变得中性。所谓俗套,即故事的每一处转折、每一步推进都在观众的意料之中,渲染人物情感时大量使用抒情配乐和慢镜头,结局通常是过于理想化浪漫化的大团圆。这些手法本已被使用过无数次,理应过时且乏味,但唯独放在印度电影中就显得格外动人,俗套也能迸发出巨大的情感能量。或许是因为印度本土电影中那难得一见的真诚,直面社会痼疾,不遮掩,不油滑,并始终对未来抱持一种纯真的理想主义。而内地现实主义电影面对严格的审查制度和复杂的市场环境,常常难保初心,显示出过分的精明与圆滑,或许这也是内地观众总是对印度影片格外宽容的原因——印度现实主义影片让我们看到了内地电影能够成为的更好样子。
《嗝嗝老师》的叙事算不上高明,但也不逾矩,节奏是被精确计算过的稳健。导演有意规避掉了印度片喜闻乐见的歌舞场景,故事也变得更加流畅。影片构建了双重的戏剧冲突,一是学校公认的差生如何后来居上,二为患有罕见神经疾病的女性如何向人们证明自己是一名优秀的教育工作者。对于奈娜克服重重困难最终与疾病和平共处的过程,影片只是迅速带过,全片紧紧围绕她如何成优秀教师这一主线展开叙述。
奈娜在片中呈现出的形象始终自信乐观,不卑不亢,但她对工作的态度,其实暗藏了两次转变。第一处转变发生在家访之后。从片中多处细节推测,奈娜应该出身于高种姓家庭,尽管身患怪病,但并没有经历过物质层面的匮乏,并有机会接受良好的教育。家访之前,她的工作是对方法论的实践,教学方式充满实验精神,阿提什说学生是她“科学实验的小白鼠”并非毫无道理。面对学生的捉弄,她充满耐心,宽宏大量,却谈不上深层理解。直到家访,奈娜的观念受到冲击,意识到9F班学生的处境远比她想象中更糟糕,才终于发自内心地理解了学生,并决心帮助他们改变现状。拜访奥露家时,奥露的母亲正排着队等送水车送来日常用水,见到奈娜时竟问道:“老师你那里也没水了吗?”又好笑又辛酸,仿佛是农民在问皇帝是不是用金锄头锄地。奈娜拜访的最后一个家庭是阿提什一家,天色已晚,她望见未成年的阿提什在灯下熟练地修车,已经说不出一句话。目之所及,正如学生所言,“整个世界都在贫民窟之外。”
第二次转变则发生在阿提什毁掉了9A班的科学项目之后。本以为一切都在朝好的方向发展,学生热爱学习,课业进展顺利,师生摩拳擦掌等待期末大考。然而阿提什闯下的祸将整个9F班再次拖入危机。奈娜的信心被动摇,开始对学生和自己产生怀疑,病情也随之加重,重重打击之下,她心灰意冷地说:“总之,我觉得你们也不再需要我了。”此次短暂分别,虽不是愉快经历,却让奈娜和学生在这个过程中更加确定了对彼此的需要,师生终于结成最紧密同盟,成为固若金汤的利益共同体。正因如此,9F班被诬陷作弊时,奈娜可以毫不犹豫地站在学生一边,为学生的人格作担保。
严格来讲,印度不是穷国,而是一个穷人很多的国家,这是阶级固化所致。上流阶层拒绝为底层人敞开大门,低种姓人从小就被限制了很多人生选项。在这个背景之下,奈娜的选择更显可贵,她的疾病甚至从某种程度上来说,成了她与“差生”沟通的法门——疾病让高种姓的她成为被歧视者,她对低种姓学生的关心更多来自于感同身受而非高高在上的同情。她是燃灯者,同时也是盗火者,教学方法大胆创新,游离于体制之外,并不断地为9F班争取机会,让他们也能有尊严地与9A班优等生并肩站在一起。
有一些批评的声音,认为《嗝嗝老师》传达的观念过于鸡汤。在这个时代,“丧”成为流行文化,早些年大行其道的鸡汤和鸡血被弃如敝履。但不客气地讲,“丧”更像是一种富贵病,一种新时代的犬儒主义,那些真正被上帝关上门的人,生活中没有“丧”这一选项,他们必须拼命拼命地逆水行舟,才不会被命运的巨浪掀翻。电影结尾,已是二十年以后,奈娜退休,教育生涯画上圆满句号。她的第一批学生前来探望她,无一缺席,并全部成长为自己曾经想要成为的样子。多浪漫,多理想主义,简直像童话故事。但与其说这是鸡汤,不如说它是一点希望,是身处谷底之人的一剂强心剂。
我们或许生活在一个并不理想的社会中,唯愿所有人都能遇见生命中的燃灯者。
評
----------【劇情故事】----------
可以説編劇和演員基本全面處在另一種絕非正常人的思維能力的水平之中。對話和劇情讓觀者不僅時時尷尬,而且汗顔,可以説近年來能有如此程度的作品已經不多了。面向的觀衆年齡群應該在1~5嵗這個區間,能讓剛出生的幼齡兒童得到趣味和歡笑也算一
評
----------【劇情故事】----------
可以説編劇和演員基本全面處在另一種絕非正常人的思維能力的水平之中。對話和劇情讓觀者不僅時時尷尬,而且汗顔,可以説近年來能有如此程度的作品已經不多了。面向的觀衆年齡群應該在1~5嵗這個區間,能讓剛出生的幼齡兒童得到趣味和歡笑也算一種優秀的能力。
----------【角色演繹】----------
各種不明原因的狗血鏡頭和劇情讓人的智商能力降低到了非人的境界。
所謂大千世界,動物圈的審美總是千差萬別,所以觀者也絕不能將此劇視爲一部正常的劇集。
----------【配樂,服飾,道具,場景,特效】----------
這樣水平的劇集竟然能拍這麽多集,不得不令人佩服投資方的氣概和劇組管理人員的奉獻精神。不僅奉獻了時間和金錢,而且將智力和忍耐也以一種五體投地的方式呈現在大衆眼前。
看下来,这部甜甜的低成本小分账剧对自己的观看人群定位特别准确,就是专门给低龄女孩和生活乏味的女性造粉红泡泡梦的,在众多专门撒糖的小甜剧里,颜值和台词都在线。所以看到评论里那些说脑残剧的,其实我想说,你确实不应该点开,看迷雾剧场的人就不是看甜宠分账的人群,这剧确实也不是写给这种高智商烧脑人群看的。演员颜值都很不错,女主性格不傻白甜,是个机灵戏精的小可爱。男主虽然是比较俗的霸道校草,但其实仔细看
看下来,这部甜甜的低成本小分账剧对自己的观看人群定位特别准确,就是专门给低龄女孩和生活乏味的女性造粉红泡泡梦的,在众多专门撒糖的小甜剧里,颜值和台词都在线。所以看到评论里那些说脑残剧的,其实我想说,你确实不应该点开,看迷雾剧场的人就不是看甜宠分账的人群,这剧确实也不是写给这种高智商烧脑人群看的。演员颜值都很不错,女主性格不傻白甜,是个机灵戏精的小可爱。男主虽然是比较俗的霸道校草,但其实仔细看完,发现和以往霸总都不同,这个霸道校草非常暖,温文尔雅、胸怀大度宽广,带着一种包容的宠溺。慕泽男二有够骚浪贱,却也青春可爱单纯萌。每个人物都有很强的记忆点。最后两集确实虐的比较尴尬,但最后那点女主意识到自己不会爱人,逃避是错误,反过来求男主原谅,我还是挺喜欢的。回首自己大学时,也做过很多年少轻狂事,在那种心理不成熟的年龄,第一次谈恋爱,芝麻大的事情都会放大情绪。在大学,其实冒名顶替学籍上课,算不轻的处分了,女主看到内心成熟强大的顾言洛为自己做的那些后,才明白自己的爱情是多么稚嫩和不成熟,得到了成长。我觉得其实虽然虐的尬,但深想却还满有意义的。
法理和人情法理大于人情,而人情在法理面前更为可贵。整个一系列案件选取不同类型的一些案件,我们在陪着方文静成长,也是我们自己在不断深入,更加了解检察机关公安机关公职人员的出发点和执行力,从意识上更加深信这种为公服务的决心,对法律更是多了一份敬仰和威严。在这个过程中,我一直在思考,国家公务员,企业,第三方社会组织直接的关系,换不同身份的人面临同样的事情会怎样选择,出发点和行为方式又会怎样区别。<
法理和人情法理大于人情,而人情在法理面前更为可贵。整个一系列案件选取不同类型的一些案件,我们在陪着方文静成长,也是我们自己在不断深入,更加了解检察机关公安机关公职人员的出发点和执行力,从意识上更加深信这种为公服务的决心,对法律更是多了一份敬仰和威严。在这个过程中,我一直在思考,国家公务员,企业,第三方社会组织直接的关系,换不同身份的人面临同样的事情会怎样选择,出发点和行为方式又会怎样区别。
公职人员本来的角度和占位就是为了服务大众,从人民出发而存在的。但不是所有人都会从大局,从他人,从社会公平正义出发去看待问题处理问题的,但单纯的从公职人员角度处理事情,无疑太具有滞后性,低效率等缺点,人们无法立刻得到有效救助,在很多人连基本的生活保障都无法满足,根本承受不了任何外在突发情况,比如生病,更别说请律师,这些所有看似健全的体系都是为那些本就家庭条件不错所拥有资源在社会中占据优势的人所配备,低收入人群更容易有低认知力,更容易去成为被支配的对象,而去服从于本能的资源权威而放弃社会公正,这是我们无法苛责的。
而企业或是私人更希望效率,希望快速获取效益。这可以让人很迅速满足阶层跨越和满足人不断膨胀的物质需求,更容易把控人。当然,也更容易让人收到诱惑或是不可抗的走上歧途,终究是不安稳的。
所以说,企业或者私营部门需要国家机关监督,公职人员需要社会监督,更好的确保这公平分配和效率发展之间的平衡。中间很多问题需要我们不断更进和思考改变。
全剧四对感情线中,关于这个故事中的主要感情线比较简单,即使是故事的男女主,也没有太多涉及其他人的因素,感情线比较单纯,不混杂,但进展确实有点忽快忽慢,很多时候让人摸不着头脑,不过大体是符合逻辑的。中间凯茵和尹川的感情线感觉处理的比男女主的好一些接受,尤其是凯茵对叶泽的中间处理,人心越来越凉一味付出会僵化,到中间给人以反思,自己真正的追求是什么,是否真的爱,是否真正想要,而不仅仅是时间长带来的僵化,让她在接受尹川握手表白时候心里没有一丝涟漪,这是让我最为触动的。后来处理的虽然也有些仓促,却也自然,最初拒绝一起在家做饭到后来转变,我觉得是感情线最为合理的一对了。
中间案件选取让我们确实感受到不同年龄,身份,工作人们的不同感受,有所领悟学习理解,但看到三十几集中间略微绝对疲惫没有兴趣,感觉男主放弃向女主解释真相自己默默承受,双方已经都没受感情影响继续工作,这条感情线中断,感情线还在恍惚中突然转入案件,有些不连贯和不合理。
从不是法学专业的我感受到了法的神圣性并且提高了很多警觉,感受到公职人员的公平正义性。从故事叙述上总体是任天宇一个案件引入,中间有个别案件感觉没必要,有些分离性,但大多几个案件还是分别有所体悟的,最后总结一个大案件,也有各方协作,全员帮助的成功,确实大快人心,但是结尾处理的还是感觉有些草率和戛然而止,尤其是对于男主的处理。
从故事中有所成长和领悟,对法,对社会更有一份责任力,对人的选择,不同人处境的理解更多反思。
(又是标题瞎起系列,我真的不会起标题)
生活中处处都有问题,只可惜几乎没有几个问题可以用“yes”or“no”来回答,但尽管如此,我们还是要坚信一定有一个答案在等着我们。
犹记得第一遍看《有答案的男子》是在高铁上,我看电影有个不好的习惯,喜欢先大体拉着看一看,如果印象不错我会再细细看一
(又是标题瞎起系列,我真的不会起标题)
生活中处处都有问题,只可惜几乎没有几个问题可以用“yes”or“no”来回答,但尽管如此,我们还是要坚信一定有一个答案在等着我们。
犹记得第一遍看《有答案的男子》是在高铁上,我看电影有个不好的习惯,喜欢先大体拉着看一看,如果印象不错我会再细细看一遍。而《有答案的男子》就是这样一部不仅让我细细看了一遍,还揣摩了很久几个片段的电影。
我对这部影片的第一印象是细腻,维克托拉斯情感细腻,景色细腻,他们之间的情感也细腻动人。
因为已经有了超级棒的万字长评,所以我这篇就写写自己的一些观影感想发现和思考吧。
1.第一遍看它的时候,我以为导演有在尽量模糊时间背景,无论是维克托拉斯还是马提亚斯,他们都很少用现代化的产品,连手机都还只是诺基亚(当然也可以理解是因为男主穷)。但第二遍看的时候,发现轮船上后面这位男士在刷手机哈哈哈。谁让他看到维克托拉斯放下睡袋还边摇头边玩手机呢。
《Soho区惊魂夜》是一部不很协调的影片,埃德加赖特在延续其一贯影像风格的同时,将自己的情感与身份带入到了女主埃洛伊之上,让其从残酷的现实中暂时脱身到皮相上美轮美奂的60年代,而后再将旧日的好时光慢慢碾碎,演变成女主的噩梦。
《Soho区惊魂夜》是一部不很协调的影片,埃德加赖特在延续其一贯影像风格的同时,将自己的情感与身份带入到了女主埃洛伊之上,让其从残酷的现实中暂时脱身到皮相上美轮美奂的60年代,而后再将旧日的好时光慢慢碾碎,演变成女主的噩梦。
我以为这种甜宠是不需要评分,只要叫座就好。所以一开始我看豆瓣6.7分(国产偶像剧一般水平)也没打算评分。(客观说,相比奈何boss要娶我6.8,这两部剧都有点偏高,这个6.7偏得更高而已)但是相比同类玛丽苏电视剧还是在正常可以接受的范围里的。个人认为玛丽苏剧基本上5-6分线上都能接受【注一】
如果剧组想打玛丽苏牌,只管发糖搞笑,打开新的玛丽苏市场,这样的沙雕玛丽苏,叫座就可以了,
我以为这种甜宠是不需要评分,只要叫座就好。所以一开始我看豆瓣6.7分(国产偶像剧一般水平)也没打算评分。(客观说,相比奈何boss要娶我6.8,这两部剧都有点偏高,这个6.7偏得更高而已)但是相比同类玛丽苏电视剧还是在正常可以接受的范围里的。个人认为玛丽苏剧基本上5-6分线上都能接受【注一】
如果剧组想打玛丽苏牌,只管发糖搞笑,打开新的玛丽苏市场,这样的沙雕玛丽苏,叫座就可以了,6.7分也是完全没有人会关注的。
可是现在既然导演和主演想评豆瓣分(刷到了7分还不满足!)
那么我来客观分析一下这部剧真的拿出来评分能拿多少分?
1. 服化道属于一般网剧水平,没啥好说的。
2. 剧本有些地方经不起推敲,走无脑沙雕甜宠剧路线,如果不参与评分,这些缺点还是可以无视的。编剧导演把主角的人物饱满度,情绪苏点把握的还是不错的(这也是这两分的由来)。
3. 演员演技真的很一般,不管怎么吹,真的只能说一般。总而言之,认真打分,以我平常打分水准,这个得1.5分是可以的。所以我取高给两分,希望导演能够自己好好反思。
虽然这是一部小成本剧,但是国产剧也不乏小成本剧获得高评分的先例。虽然这些小成本剧花钱少,但是打磨剧本,逻辑自洽,创新,甚至拍摄等等方面都做到了某些“大制作”都做不到的地步。这才是我们要的高分小成本剧。
而如果小成本剧仅仅因为这个剧本正好满足了它的受众群体的需要(也就是我说的叫座了),却没有叫好,就可以拿高分,这点我是不赞同的。
因为现在国产玛丽苏它们在寻求改变,她们不单单于发糖,更加开始关注于提高各方面质量,以求让更多非玛丽苏受众也去观看它。这才是我们需要的突破。
如果只要发糖发到了观众的点上,咱们就可以给高分。我们吹捧它们到最后,只会发现大家都不愿意花费精力打造更好的女性向剧,反而为了省钱,省时间,省心思,都去拍容易上分,容易赚钱的“叫座”电视。那个时候,我们只有这种剧可看,真的不会厌倦,不会恼怒吗?
所以导演主演想拿高分的心是好的,但是这也麻烦你们多多拿出一点诚意来拍更好的剧,成本不够也可以用更多精巧的构思让非受众群体能够自然而然忽略这个缺点, 而不是鼓吹正在上头的受众群体给你们捧臭脚,硬说好啊!
解释【注一】为什么我认为同类型玛丽苏都在5-6分上呢
让我们来看看同类型玛丽苏剧,一般都多少分?
首先,从刚刚开播且知名度不高的开始