《这一年》讲述的是脱贫攻坚的故事,创作者选取了大山深处的两户人家,拍摄他们在脱贫攻坚政策的帮扶下所展现的反应和变化,展示了这场宏大的社会实践对人的影响、对时代的影响,是在大的环境背景下对小人物的关照,以小见大。这类观照现实的题材,使用纪实的手法进行拍摄,以纪录片的形式进行呈现,无疑是最好的选择,因为真实,因为真实就是力量,因为真实最能打动人心,因为真实
《这一年》讲述的是脱贫攻坚的故事,创作者选取了大山深处的两户人家,拍摄他们在脱贫攻坚政策的帮扶下所展现的反应和变化,展示了这场宏大的社会实践对人的影响、对时代的影响,是在大的环境背景下对小人物的关照,以小见大。这类观照现实的题材,使用纪实的手法进行拍摄,以纪录片的形式进行呈现,无疑是最好的选择,因为真实,因为真实就是力量,因为真实最能打动人心,因为真实会带来更多思考。
真实如何呈现,需要纪实感强烈的镜头。在影片中可以看到大量的手持拍摄,如开篇中贾换荣挑水,第一个镜头是固定的,摄影师还有时间架好机器进行拍摄,但第二个镜头,跟拍贾换荣挑水,就没有时间再使用三脚架等辅助设备,而是采用手持跟拍,因为所有的发生都是一次性的,都是不可复制的,过了就过了,也就是纪录片拍摄中的“不能喊停”或者“再来一遍”。虽然这个跟拍镜头稳定性差,但是导演并没有回避,反而这样的镜头更能表现出当地生存环境的恶劣,通过摇晃的镜头、主人公缓慢的脚步、不时溢出的水,一个镜头就自然的交代了当地生存环境是何等的恶劣。通过这个细节,让观众能够快速进入情景,能够窥一斑而见全貌,能够身临其境的感受到在没有一条像样的路的山庄窝铺里,连吃水都是一个巨大的问题,需要付出如此的艰辛。
影片的另一个拍摄手法是固定镜头下不间断、不干扰的长时间纪录,这种以旁观者的视角,尽可能多的不打扰拍摄对象的纪录方式,极具真实感,更能让被拍摄对象最大限度的忽略摄影机的存在,让生活更加生动自然、无所顾及、毫无顾虑的真实发生,给观众极大的真实享受。影片中此类案例比比皆是,例如:贾换荣的家庭会议。在这个场景中,一台摄影机始终以全景的固定机位进行拍摄,画框中每个人的动作表情都在其中,除了贾焕荣的母亲在剪辑中有个别几个小全镜头,绝大部分的时间留给了所有人物都在画框内的大全景,导演没有刻意给某一个人物特写镜头,即便是交锋中的贾换荣和他的哥哥,这种克制对一个纪录片导演来说一种极具个人的表达,是一部片子外在的导演的主观意识。这样的拍摄和处理手法,表现出导演始终作为一个旁观者在如实纪录,丝毫没有在影片内部做主观意识的表达,没有偏向偏袒任何一方,而观众在看到这一幕时,可以根据自己的理解观察人物中的任何一个,可以有自己的任何思考,且思考的空间更大、范围更广,没有受到镜头和剪辑带来的思想上的限制。
近来无事,便又守在电视机前看还珠格格。不知怎么的,往年也只是偶尔陪爷爷奶奶看看的我,今年竟然越看越着迷,跟疯了似的,逢人遍说,还珠格格真好看呀真好看。众人都说我没得救了。没事,长期浸淫在冗长繁复深刻含蓄的文艺电影堆里,看还珠格格就像种解脱。做人就要像小燕子,什么都可以没有,就是不能没有开心。我喜欢小燕子的大大咧咧疯疯癫癫,喜欢紫薇的温柔体贴,喜欢五阿哥的萌,喜欢皇阿玛的仁慈,喜欢淑芳斋、会宾
近来无事,便又守在电视机前看还珠格格。不知怎么的,往年也只是偶尔陪爷爷奶奶看看的我,今年竟然越看越着迷,跟疯了似的,逢人遍说,还珠格格真好看呀真好看。众人都说我没得救了。没事,长期浸淫在冗长繁复深刻含蓄的文艺电影堆里,看还珠格格就像种解脱。做人就要像小燕子,什么都可以没有,就是不能没有开心。我喜欢小燕子的大大咧咧疯疯癫癫,喜欢紫薇的温柔体贴,喜欢五阿哥的萌,喜欢皇阿玛的仁慈,喜欢淑芳斋、会宾楼里的每一个人。我羡慕他们为了“大计划”逃亡天涯,羡慕他们拥有这样的青春,羡慕含香蒙丹的爱情,羡慕所有的一切。山无棱,天地合,才敢与君绝。如今,还有几对恋人能许下这样的誓言?而现在,小燕子已身为人母,丫头金锁连公司都开了好几个,紫薇也终于在《美人心计》中母仪天下,五阿哥演技不断突破,事业蒸蒸日上,而含香,早已去了天堂十年,连我们这些观众,也从乳臭未干的小屁孩长成了大姑娘小伙子,一切都变了。对我来说,还珠格格第一部还只是个序曲,第二部才到了高潮,一个个不断发生的“状况”,一次奋不顾身的“大计划”,一场流落天涯的大逃亡,可以说从来没有哪部电视剧能如此精彩。没有一部电视剧能取代还珠格格在我心目中的地位,所有那些寻不回的童年、青春,全部都在蕴藏在我的心中,每年暑假,一遍一遍,复习再复习。让我们红尘作伴,活得潇潇洒洒策马奔腾,共享人世繁华对酒当歌,唱出心中喜悦轰轰烈烈,把握青春年华
女主和男主选的很好
我刷微博看到了一个片段
然后为了这个片段,找了一中午
找到后,充个会员就开始看了,挺麻烦的
女主、男主选的很好
但是剧情,有点太赶了,像是要赶紧拍完抢档期一样
基本能想到的,就肯定会出现
该反转就反转,看得出来是有经验的团队拍摄的
但是推进太急、剧情过干、铺垫太少、转变太快,但
女主和男主选的很好
我刷微博看到了一个片段
然后为了这个片段,找了一中午
找到后,充个会员就开始看了,挺麻烦的
女主、男主选的很好
但是剧情,有点太赶了,像是要赶紧拍完抢档期一样
基本能想到的,就肯定会出现
该反转就反转,看得出来是有经验的团队拍摄的
但是推进太急、剧情过干、铺垫太少、转变太快,但是一个网络电影。可以拍出这个效果。真的是演员选得好
其次内容硬伤,因为有下一部原因,所以可以不计较。
电影内,那个师弟演的有点猛,用力过猛
如果可以将时间控制在1小时40分
铺垫和转变自然一点,再琢磨一些桥段
这部电影院线上映也可以拿个名次
演员选的好
前一阵子对旗袍和清代服饰特别感兴趣 ,自己有一个小破缝纫机 ,买了一堆破布,较劲脑子 做出来一些残次品,民国的旗袍和清朝的旗袍 我都很喜欢 ,可能在抖音上刷到更多的故宫旗袍写真 都是来自于 如懿传 和 甄嬛传 那种大气磅礴的娘娘款,皇贵妃款。但是这个剧这种夏天清凉的旗袍清宫样式真的好喜欢啊,薄薄一层不透的绸缎材质 ,露脖子的圆领,宽松的衣袖和裙摆,这简直是夏日最佳搭配 ,如果哪天我技术上升
前一阵子对旗袍和清代服饰特别感兴趣 ,自己有一个小破缝纫机 ,买了一堆破布,较劲脑子 做出来一些残次品,民国的旗袍和清朝的旗袍 我都很喜欢 ,可能在抖音上刷到更多的故宫旗袍写真 都是来自于 如懿传 和 甄嬛传 那种大气磅礴的娘娘款,皇贵妃款。但是这个剧这种夏天清凉的旗袍清宫样式真的好喜欢啊,薄薄一层不透的绸缎材质 ,露脖子的圆领,宽松的衣袖和裙摆,这简直是夏日最佳搭配 ,如果哪天我技术上升的话 我也想做出这样的裙子来穿穿 ,个人体验是那种特别高的旗袍领子 无论怎么穿都不舒服,夏天那更是热的怀疑人生。
还有就是这部剧里面女主角们的装造真的很用心 ,她们的妆发真的是像过去清朝大户人家请梳头婆每天早上梳出来的那种。演员们用的都是自己本来的头发 ,(不像那些古偶剧 通通上个大头套 ,带个银惨惨的大发冠,插一堆吊坠金属),用的发饰都是绒花,太精巧别致了
这剧的妆造是我目前最喜欢的妆造,非常值得推崇借鉴。
一部最近的德国电影,2021年上映,电影尺度真是不一般,1931年的柏林应该被人铭记。很喜欢的角色是拉布德,外表玩世不恭风流倜傥,内心却有最敏锐的感知和深邃思想,豪门子弟的身份真有让他过上更好的生活吗?在权势社会下,一样在生活的深渊里挣扎,人们并没有因为他的学识和思想洞见而尊敬他,反而介意他沉迷在纸醉金迷浪荡生活之下,是对社会和国家的不负责。被痛苦所腐蚀,
一部最近的德国电影,2021年上映,电影尺度真是不一般,1931年的柏林应该被人铭记。很喜欢的角色是拉布德,外表玩世不恭风流倜傥,内心却有最敏锐的感知和深邃思想,豪门子弟的身份真有让他过上更好的生活吗?在权势社会下,一样在生活的深渊里挣扎,人们并没有因为他的学识和思想洞见而尊敬他,反而介意他沉迷在纸醉金迷浪荡生活之下,是对社会和国家的不负责。被痛苦所腐蚀,被迫接受爱人的背叛,理想破灭,对他来说,都让他对自己厌恶至极,因为他心中有着对人最真挚纯真的感情,和解救世人的崇高理想,一个心中装满正义和光的人,也因为身处黑暗四壁,再也无法触碰光。
很喜欢电影中的黑白胶片的插叙叙事,有年代感过去,也可以以某种方式在现实里重播,有理想的人都在放纵自己,就像法比安,他跟拉布德太相似,博士毕业同样也会为了那几十块的小费,而低头为上流人士开车门,无疑是一种来自阶级的嘲讽,同样的迷失和追问,却在遇到Battenberg 之后,爱欲让一切又燃起了希望,两人为失业和金钱发愁,最终却走向不同的人生轨迹。
Battenberg爱法比安,是一个热情童真的人,励志想做电影明星,这个理想就注定了两人的不同,为了梦她确实牺牲了一切,包括爱情,可她也最终发现,她永远无法掌控她的生活,她想要的角色,甚至每一个动作都需要去攀附导演,换来的也只是无止尽的被摆弄,可她却已对有钱人的生活无法自拔,尽管想摆脱污泥,却最终成为了污泥。
法比安由始至今都在坚持,在泥潭里残喘苟活,因为这里至少还有爱的人和珍惜的朋友,一切发生的太突然,朋友离世和爱人的离去,让他开始怀疑一切,对这个城市产生了随即而来的陌生感,他并不贪婪,只想找个依居之处,却被未知打乱步调,伤心绝望的离开了此地,回归故乡,但他永远忘不了布拉德的离去,放不下自责,最后死于那场为救人的溺水。救人于水火,却忘了自己不喑水性,多么无畏的爱和勇敢,他才是最英雄的角色,为生命献身,做最坚定且最清醒的人间思想家,先锋主义也注定了荒唐。
为什么战争和社会留下的时代诟病,要让一群无辜的人民来解决?因为一个国家的错误决策,最终承受后果的却是苦难民众,电影里无情揭露了那个让人惶恐的社会氛围,贪婪嗔痴深植人心,大街上人潮流动却是一具具行尸走肉的傀儡,早已没有灵魂,肢解掉自己的身体,所有人只是在等死,或者虚无的好死赖活着。
电影结局并不悲恸,好似读完一个故事,借用拉布德的临终遗言,活着就是侥幸,死亡才是必然。
双胞胎黑帮兄弟传记片,本来兄弟俩铲除异己,通过收买政府上层人士已称霸伦敦东区,还和美国黑帮搭上关系,老大还找了司机的妹妹做女友,可惜老二是个精神病不停作,老大不停填坑,最后老大的女友受不了吞安眠药自杀了,老二雇小偷刺杀经纪人失败,经纪人彻底投靠警方,揭露了老大老二的犯罪证据,老大心态失衡杀了小偷,双双锒铛入狱,最后死于狱中
双胞胎黑帮兄弟传记片,本来兄弟俩铲除异己,通过收买政府上层人士已称霸伦敦东区,还和美国黑帮搭上关系,老大还找了司机的妹妹做女友,可惜老二是个精神病不停作,老大不停填坑,最后老大的女友受不了吞安眠药自杀了,老二雇小偷刺杀经纪人失败,经纪人彻底投靠警方,揭露了老大老二的犯罪证据,老大心态失衡杀了小偷,双双锒铛入狱,最后死于狱中
《未来罪行》:进入身体的万神殿
———柯南伯格的唯物质电影观
《未来罪行》:进入身体的万神殿
———柯南伯格的唯物质电影观
加拿大导演柯南伯格,作为本届戛纳电影节最受关注的作者之一,最初开始被大众熟知,是因为其影片中反复出现的各式破格的血腥镜头,这些场面多涉及对破坏的身体不加掩饰甚至刻意夸张的呈现,而这种由单纯观看引发的不适、恶心、以至恐惧,几乎是纯然生理式的,这也导致这位导演虽然能在特定的观众类型中收获追捧,却很难得到主流评价体系真正的认可,哪怕细数柯南伯格在产出那些我们如今看来最负盛名的经典作品的时期,他所获得的具有真正代表意义的大奖仍然寥寥无几。一面,他的作品被划归到B级片的范畴提前离开了严肃的评价体系,另一面,也始终有一群坚定的信众要拥护他作品独一无二的价值。于是我们也有如今在评价柯南伯格时经常能听到的“身体恐怖”(body horror)这样更带理论性质的描述,随着时间发展,他的作品中始终隐现的,关于肉体的物质本质及其和人的精神性间的哲学关系,也开始被更多知识分子型的评论家注意到。柯南伯格逐渐被主流看见、接受、欣赏、以至推崇。在其已横跨几乎半个世纪的创作生涯中,他也经历了从晦涩的实验电影,到逐渐确立风格,再到走入类型片制作的不同转变,而距离他的上一部作品《星图》(Maps to theStars,2014)在戛纳电影节主竞赛单元首映,也已经过去八年之久了,这部影片虽然得到金棕榈提名,但最终只赢下一个表演类奖项。所以无论是对于柯南伯格一直以来的粉丝,还是世界影坛来说,这都是备受瞩目的一部新作,人们想知道暌违八年之久,其间还经历了严重的寻资危机之后,他的新作究竟会选择以何种方式,开始或者结束一段不平的生涯。
本片宣布入围本届戛纳电影节主竞赛单元,随后便释出了预告,在预告中,我们就能看到“被改造的身体”(《欲望号快车》Crash,1996)、“带有有机体质感并和身体连接的奇怪装置”(《感官游戏》eXistenZ, 1999)等熟悉的视觉元素,而被打开的腹腔则几乎是《录像带谋杀案》(Videodrome, 1983)的原版复现,熟悉的不适和恐惧几乎能立马将人捕获。再结合影片创作的背景,几乎可以确信,比起自我复制,这部作品更将会像是无论哪种意义上的,属于柯南伯格的某种带有回顾性质的“集大成”之作。但由计算机音乐主导的无调性配乐、其和《异形》在视觉美学风格上的相似性,及其与其他当今主流模式的科幻片类似的影调氛围、甚至是与去年的金棕榈影片《钛》在主题上所具有的令人迷惑的一致性,都还是不免让人迟疑,来到新世纪又一个新的十年后,创作风格也早已几经更易的他,最终究竟能否成功,又将选择何种方式,来完成这场个人宇宙的“回顾展”。
而当正式看到全片之后,并结合柯南伯格一直以来在视听风格上都相对不太具有强烈个人风格的传统来看,可以不假思索地供认,这仍是一部彻头彻尾的柯南伯格电影。只是没想到,作为一部具有个人创作生涯总结性质的作品,它竟果真选择了这样一种毫无迂回、几近论述的展现方式。影片设定在暧昧不明的未来,在未加事前说明的前提下,人们开始长出新的器官,而主人公SaulTenser(ViggoMortensen饰)则是一位通过控制其器官生长并与搭档Caprice(LéaSeydoux饰)协作对其进行重创再造的艺术家。不同于以往经常假借文学作品的电影化或其他故事来最终实现其柯南伯格式的表达,在《未来罪行》中,他没有再选择任何假托的方式去表达自己“身体即物质,电影又是物质现实的再现,则电影即身体”的观点,而是明确将有关身体的所有凝视、破坏和重塑本身,作为一种艺术活动。维果莫滕森饰演的主人公,则几乎像是柯南伯格本人作为艺术家的一张镜像。更为难得的是,柯南伯格少有地开始在一切的物质化中求索意义,这意义是关于存在并最终指向美的,正如所有艺术之于我们。于是在一如既往的颤栗里,我们共睹着影片末尾维果那张仿佛已经与神连接的面部特写,渎神数十载的柯南伯格似乎终于正式树起了一个新神,并毫不遮掩地为它写下了教义。
这“教义”原本并不是教义,而是一个武断粗暴到近乎疯狂的立场,关于一个纯粹的物质宇宙,这立场只有通过导演在其诸多前作中的反复论证,才最终形成了一套完整的电影哲学体系。
而它首先便是关于身体的,这是一个我们所有人一直忌惮至今都不敢斩钉截铁咬定一个立场的问题,柯南伯格却奇怪地,从一开始,就毫不犹豫地抹去了其中一切多余的神圣性,正如影片中投影在展览现场的那句标语一样:“身体是现实。”(“Body is the reality.”),他认为人究其根本就是身体,而身体无非是另一种形式的物质的组合,这对由基督教主导的信仰传统来说,无疑已经是一种根本性的亵渎和颠覆,因为,当它承认身体全然的物质性时,便也就立马全然否认了其精神性,及其代表的灵魂,和衍生而出的所有道德。
于是这个前提首先解释了影片贯穿始终的一个核心要素,那就是台词中反复讨论着的“new sex”和“old sex”,不难看出,柯南伯格在所有有关“手术”,及涉及一个身体对另一个身体的侵入、伤害和改造的场景中,都有意地强调着一种性张力,并无数次地用“Surgery isthe new sex”(“手术是新的性爱”)将其言明了。但这层关于性的指涉却和传统观点,也就是“old sex”完全分化,这种分化在一场戏中有过非常具体的呈现:器官登记处调查员Timlin(KristenStewart饰)对身体改造程度很高的主人公Saul首先产生了一种物质性的引力,她打开对方的口器,即通向身体内部的窗口,那是渴望越过代表着社会角色的身体外部侵入另一具身体的内部,从而洞察其物质性。但当这种互动最终发展为传统意义上的“吻”时,Saul便将一切叫停了。《未来罪行》的手术式性爱,无关乎任何布鲁埃尔或侯麦式的资产阶级欲望游戏,是一种纯粹的张力,这种张力是完全物与物的,正如他在《欲望号快车》中将其和无限迫近撞车时刻时那充满危险吸引的力所做的沟通是一样的;而在其1991年的作品《裸体午餐》(NakedLunch)中,他则通过将打字机化身成甲虫、写作者化身成“代理人”,把写作这样一件原本属于绝对精神性的行为转化成了两具身体间的关系,一种绝对的物质行为。所以理解了这一点也就不难理解电影中其他令观众感觉受到了道德挑衅的所有场景,就算是一个被杀死,尸体又被当作艺术媒材来对待的孩子。
在这样的强前提下,柯南伯格与电影中的人物一起,展开了本片关于艺术乃至最终关于人的存在的各种探索。其中一条主要的线索,便是对意义的求索。“Body is empty, empty of meaning”(“身体是空洞的,意义的空洞”),这是主人公Saul和搭档Caprice在一次表演中宣讲的内容,这句宣言可以说是电影中各个角色,面对器官的增生和演变时,分享的相同困境,也是他们不同艺术探索的共同动机:在没有生理学功能的器官上刺青,也就是在没有意义的物质上创造意义。柯南伯格又一次通过一种极端化的设定,将本身就深植于我们的形而上问题实现了真正的具象化。那么,如果说主人公搭档代表着一种纯粹的美学人生观,那食塑料的另一侧则代表着另一种。他们主张“synchronise le corps et le monde”(使身体和世界同步),通过演化出消化塑料的器官,来打破自然生长的有机物和人造的无机物之间的不同步,这种假设当然是粗暴的,可这也正是独属于艺术的粗暴。
于是这些带着相同困惑走在不同求索路上的人们,互相吸引,形成了一种隐秘的地下组织,这也是柯南伯格电影中的“异类”间一贯的组织方式(《欲望号快车》里追寻撞车快感的人、《裸体午餐》中践行新的写作观的人、哪怕是《感官游戏》中一同进入虚拟世界的人),在一种半自觉甚至无意识的引力驱动下,他们以地下组织般的形式聚合在一起,共同信仰着一种无法言明的力量。而他们的坚信,则又恰恰是因为这种力量是由代表着唯一真实的身体发出的。柯南伯格便是以这种方式在电影内外聚拢起了一个个异教团体。而当手术刀划开身体,这是未来罪行,却也是所有异教徒们终于走进那所他们的教堂,然后领受圣痕的礼拜日。
回看作为电影导演的柯南伯格,从影数十载,创作了大量被认为不入流的邪典片,B级片,却在用自己的方式暗暗靠近着一种接近本质的电影观。根据克拉考尔的物质现实复原论,不同于其他艺术媒介,根源意义上的电影始终是从对物质现实的如实反应开始的,无论荧幕上的画面多么刺目荒唐,它却具有着根本的物质性,那些充满躁动、挑衅、不安的镜头,那些令人不适的粘液和肉体,背后其实是如此沉静肃穆的静观,他用所谓的“身体恐怖”诉说的,其实是不要恐惧,身体就是万神殿。如今在他从影生涯很有可能的末端,柯南伯格却用了一部充满大量论述对白的电影来为自己的异教世界写下教义,这是自我背叛吗?还是挽歌性质的?我们不知道,但相信在问起他关于电影的未来时,他还是要说:“既然电影就是身体,身体在进化,电影也会进化。”
很少有老头子的剧看的这么认真
想想自己老了 会是什么性格
年轻的老婆和名人花心作家 收心的过了20年婚姻生活
被亏待的儿子在结婚之际 还是纠结于爸爸是否爱他
很羡慕老头
很少有老头子的剧看的这么认真
想想自己老了 会是什么性格
年轻的老婆和名人花心作家 收心的过了20年婚姻生活
被亏待的儿子在结婚之际 还是纠结于爸爸是否爱他
很羡慕老头才华四溢 虽然固执 自大 小孩子气 但是被照顾的很好 被崇拜 被需要
年轻和儿子在得到理解后 很快的原理了父亲
女朋友温柔 智慧 两个女儿把各自的男人照顾的很好
希望我老了也有家人和爱人吧 看完了就只想到这个 一个不想结婚的人观后感
## 摘录
”黄连厚朴是两位看家的药,就跟居家过日子,离不开萝卜白菜一样“
"酒是君子也是小人,君子者行气和血壮精神,小人者大热有毒能助火。"
"以黄连降其火,以厚朴去其湿,比单用醒酒汤还要好。"
<## 摘录
”黄连厚朴是两位看家的药,就跟居家过日子,离不开萝卜白菜一样“
"酒是君子也是小人,君子者行气和血壮精神,小人者大热有毒能助火。"
"以黄连降其火,以厚朴去其湿,比单用醒酒汤还要好。"
"不正而合未有久不离者",对夫妻,对朋友,对同事,都是这个道理。
## 光绪 & 总裁
"光绪三十四年五月初六申时三刻请脉”
“先天肾水不足,后天脾胃失调,脉搏十五次一停,说明胃气将尽,死期当在半年之内。"
> “光绪帝于1908年11月14日傍晚(光绪三十四年十月二十一日)在瀛台驾崩,享年38岁。”
龚老太医给光绪开了黄连厚朴,并不对症(不补脾肾而是降心火和消血满)应该是有自己的难处,这个难处是什么就很有意思了。
总裁与光绪呼应,龚老没给总裁开药,因为人在心死,无力回天,可救又不可救。
总裁死期前一天特意拜访感谢于莲舫大夫,大概也是怕老爷子的预言应验吧。
## 晓墨的匿名信
晓墨的信里有两个信息,一个是张悦和莲舫仍在联系,一个是张悦要升职,同时知道这两个消息的只有他同在卫生系统的妹妹和妹夫,这里更可能是妹妹在推波助澜,匿名信直指张悦,稳准狠,对莲舫只是间接影响,因此争权的可能性更大,从这个角度晓墨的妹妹才是最可怕的人。
还有一种可能是聚会的组织者也知道了张悦升职的消息,同时提及他们”幽会“的信息,让晓墨不痛快,可能性相对小一些。
无论如何,做出这种损人不利己的事情,确实是败德的表现。
女婿曾提到,晓墨和妹妹两种性格,跟老太太一个德行,骨子里看不起他。这里龚老爷一身正气,晓墨更多可能是受到老太太的影响。
## 上门女婿
带总裁来看病,先斩后奏,先说是小学同学,说积阴德,然后说是自己老板。
应该也不是第一次了,白嫖老爷子的医术。
在给总裁看完病回来的车上,针对晓墨和老太太其实在给莲舫挖坑,同时也刺探了莲舫的角度看不出总裁身体上的异常。
这种人是看起来聪明,实际上缺乏智慧。
## 其他
莲舫明知道张悦有家室,甘当小三,也是不正确和自私的,最后是看不到张悦的担当心死罢了。
电影里并没有交代晓墨和莲舫离婚的原因,朱朱都不清楚。
当代女巫收割灵魂,是这设定吗?前面一段虽然有些爱爱和自慰情节,但还算正常,将就看,后半段的超越了我的取向,不知怎么看到那小基佬就看不下去,几乎跳着看,到最后才稍稍理解一点:哦,联上了,还寻思着怎么前段剧情戛然而止。回想起来,这些华丽端庄,优雅睿智,有种不可描述的邪恶感的老熟女店员是什么来历,倒回去看居然一无所获,好吧,这是在吓唬女断手党不要乱买衣服吗?话说演员是真卖力,演得传神入戏,个个都很
当代女巫收割灵魂,是这设定吗?前面一段虽然有些爱爱和自慰情节,但还算正常,将就看,后半段的超越了我的取向,不知怎么看到那小基佬就看不下去,几乎跳着看,到最后才稍稍理解一点:哦,联上了,还寻思着怎么前段剧情戛然而止。回想起来,这些华丽端庄,优雅睿智,有种不可描述的邪恶感的老熟女店员是什么来历,倒回去看居然一无所获,好吧,这是在吓唬女断手党不要乱买衣服吗?话说演员是真卖力,演得传神入戏,个个都很有特点,这也是英国电影不会让我失望的所在。
去年巡演的最后一站,赵雷临了说那句“特别想对主办方说一声F**K”,感谢完台上乐手之后,又一句:还要感谢什么,他妈的,哎不说了……
- 1
当时听说这事儿,第一感觉,挺替赵雷无奈的。又是什么事情,压抑着,直到心态崩了,不再遮拦放了粗。
可后来又知道,爆粗时的现场,并没有想象中
去年巡演的最后一站,赵雷临了说那句“特别想对主办方说一声F**K”,感谢完台上乐手之后,又一句:还要感谢什么,他妈的,哎不说了……
- 1
当时听说这事儿,第一感觉,挺替赵雷无奈的。又是什么事情,压抑着,直到心态崩了,不再遮拦放了粗。
可后来又知道,爆粗时的现场,并没有想象中那么火爆。既不是歌到意浓时的仰天狂啸,也不是丧失理智的爆摔吉他,只是闷闷不乐地透着疲惫,挺悲凉的。
再后来,开始听到一些风言:一个巴掌拍不响的,自己做人做事肯定也有问题。真粉丝和理智的人都没什么言语,只有个别脑瓜进水的人,见谁咬谁。似乎大部分人都默契地平静。
争吵吗,不至于。对骂吗,不值得。
也许这两人高中造型的合适,让人觉得有意思的部分反而是高中的片段,清新自然,男主的作弄又暗搓搓的喜欢,女主的懵懂,有些场景给人的感觉有点像台湾早期冰淇淋言情小说。反而到了大学的部分比较有断裂感,两人又矫情又蠢,炸裂实验室都出来了,中途冒出一个苏启阳又莫名其妙出国,不知道这段剧情为了啥,也没推动男女主的感情发展,一直在闹圈圈,现在终于出现一个盛泽,也和高中有些关系,希望可以促进男女主感情成长。虽
也许这两人高中造型的合适,让人觉得有意思的部分反而是高中的片段,清新自然,男主的作弄又暗搓搓的喜欢,女主的懵懂,有些场景给人的感觉有点像台湾早期冰淇淋言情小说。反而到了大学的部分比较有断裂感,两人又矫情又蠢,炸裂实验室都出来了,中途冒出一个苏启阳又莫名其妙出国,不知道这段剧情为了啥,也没推动男女主的感情发展,一直在闹圈圈,现在终于出现一个盛泽,也和高中有些关系,希望可以促进男女主感情成长。虽然只有24集但是编剧应该把高中部分好好写写,暧昧心动写得好可以很吸引人,大学部分也是,没有必要出现的人比如苏启阳就别出现,还不如把情节放在盛泽身上,让三人之间更狗血点,还有女主三个工具人室友也是,总是莫名出现敌对女主,看了半天又觉得居然没下文了,敌对的不疼不痒,让人看了个寂寞,剧情要好看,情节需要自洽。贪多嚼不烂,不是人越多越好,配角也是为剧情服务的
西内姐姐真的太美了,这两天重温完开关女孩意犹未尽,突然想到这部当年中途弃了的月九。
当年是冲着隆太的处女作去的,第一集意外发现夕辉寿太的客串,很是惊喜。那时候看这个卡司很多人面生,现在再一看,嚯,全是熟人。
当时只看了前几集嫌弃隆太棒读,全剧看下来可能角色塑
西内姐姐真的太美了,这两天重温完开关女孩意犹未尽,突然想到这部当年中途弃了的月九。
当年是冲着隆太的处女作去的,第一集意外发现夕辉寿太的客串,很是惊喜。那时候看这个卡司很多人面生,现在再一看,嚯,全是熟人。
当时只看了前几集嫌弃隆太棒读,全剧看下来可能角色塑造就是如此。不过说实在的,隆太这个选角还挺奇妙,原作一个食肉系男主,一选上他直接变成了食草系。所以有些人觉得男主怎么能被称为帅气的人气王我一点都不觉得奇怪哈哈哈。
而且一看男一男二对戏我就很想笑,隆太啊,你紧不紧张啊,你面前的那一位,可是那位山崎育三郎啊哈哈哈哈哈哈哈哈哈哈哈哈哈。(扯远了
前几集对人物关系的处理其实是有些过快和莫名其妙的,为了突出男女主的冲突而创造冲突。但总体上来讲人设和剧情都算在线,没有绝对的恶的存在也让人看得挺轻松愉快。两个人同居的处理我也挺喜欢的,矛盾出现的自然,矛盾解决了之后的相处模式也是大人的恋爱,不经意地发些糖,没什么工业糖精的味道齁死人就很好。之后编剧就开始放飞自我了,整个剧情急转直下智商告急。
先说小报记者对女主穷追不舍这事,我真的怀疑编剧你真的是圈内人吗。因为即使在现实中,这种热恋报道也是默认不会追击报道一般人的,更不要说贴照片了。再之后处理两个人的分手更是……一言难尽……我说真的就算是为了收视率也不用这么……自废武功吧?
漫画中两个人的分手是女方提出来的,表述虽然也是为对方着想,但本质并不是逃避。而男方是坚定关系的那一方。这样就保持了人设,甚至升华了人设,讴歌了两个人的感情。至于这剧集改编嘛……找来前女友演戏强制被动分手?编剧你是被谁伤害过吗要写这么狗血的剧情?不过最后一集那个只留下写着“ありがとう”的糖罐的告别还是挺戳我的,就还挺切ない的。
而且后期这个摄影也……急转直下。最后一集的跑步镜头愣是给我看笑了,你们剧组是跟隆太有什么仇什么怨?就算我们隆太腿不长也没必要给拍成六四分吧?三年后那个公寓里的打光又是什么鬼?你们是觉得最后一个场景没必要用经费了吗,都看穿是布景了好吗?
虽然日剧看多了对于这种自毁人设,没有矛盾也要创造矛盾的发展也见怪不怪了……但这部的高开低走依旧还是让人觉得可惜……毕竟这剧之后没多久……男女主都是有几年见不到了……
总的来说,没那么优秀。但毕竟是看过这两年的纯爱剧质量,再一看五年前这一部觉得还是挺优秀的。(你就说现在的剧集质量跌落到哪去了吧……
而且作为隆太的演员处女作,我觉得表现还是很可圈可点的。甚至前面几集问我还会再翻出来看吗,我觉得还真的有可能w
Ps: ed的定格隆太太可爱了太可爱了呜呜呜。对不起我全程都没办法把隆太看成帅哥,毕竟我脑子里都是一口关西腔的可爱隆太呜呜呜。
这条本来应该发在小组供大家讨论的,可惜被脆弱的管理员删帖封号一通操作,只能发剧评了,顺便请路过的好人帮我评评理
这剧的近几集来贯穿始终,雷倒观众无数的楚系宫斗剧情,有人说是历史上原本就有的,剧是必须写的,还给删减了呢
我当场就笑yue了,根本不存在的东西,谈何删减?编剧没脑子写三流宫
这条本来应该发在小组供大家讨论的,可惜被脆弱的管理员删帖封号一通操作,只能发剧评了,顺便请路过的好人帮我评评理
这剧的近几集来贯穿始终,雷倒观众无数的楚系宫斗剧情,有人说是历史上原本就有的,剧是必须写的,还给删减了呢
我当场就笑yue了,根本不存在的东西,谈何删减?编剧没脑子写三流宫斗恶心人,写历史上没有,现实中也不会有的东西,让男观众恶心,让女观众讨厌,少甩锅观众,也不要甩锅古人,秦代唯一指定宫斗就是秦始皇他妈赵姬的两位后宫,吕不韦嫪毐的朝堂撕逼,除此之外,查无宫斗。
后宫史料不多,我直接上史料证明。
《史记·吕不韦列传》
秦昭王四十年,太子死。其四十二年,以其次子安国君为太子。安国君有子二十馀人。安国君有所甚爱姬,立以为正夫人,号曰华阳夫人。
吕不韦乃以五百金与子楚,为进用,结宾客;而复以五百金买奇物玩好,自奉而西游秦,求见华阳夫人姊,而皆以其物献华阳夫人。因言子楚贤智,结诸侯宾客遍天下,常曰“楚也以夫人为天,日夜泣思太子及夫人”。夫人大喜。不韦因使其姊说夫人曰:“吾闻之,以色事人者,色衰而爱弛。今夫人事太子,甚爱而无子,不以此时蚤自结於诸子中贤孝者,举立以为適而子之,夫在则重尊,夫百岁之後,所子者为王,终不失势,此所谓一言而万世之利也。不以繁华时树本,即色衰爱弛後,虽欲开一语,尚可得乎?今子楚贤,而自知中男也,次不得为適,其母又不得幸,自附夫人,夫人诚以此时拔以为適,夫人则竟世有宠於秦矣。”华阳夫人以为然,承太子间,从容言子楚质於赵者绝贤,来往者皆称誉之。乃因涕泣曰:“妾幸得充後宫,不幸无子,原得子楚立以为適嗣,以讬妾身。”安国君许之,乃与夫人刻玉符,约以为適嗣。安国君及夫人因厚餽遗子楚,而请吕不韦傅之,子楚以此名誉益盛於诸侯。
秦昭王五十六年,薨,太子安国君立为王,华阳夫人为王后,子楚为太子。赵亦奉子楚夫人及子政归秦。
秦王立一年,薨,谥为孝文王。太子子楚代立,是为庄襄王。庄襄王所母华阳后为华阳太后,真母夏姬尊以为夏太后。
《史记·秦始皇本纪》
十七年, 华阳太后卒。
《战国策·秦策五·吕不韦贾于邯郸》
乃说秦王后弟阳泉君曰:“君之罪至死,君知之乎?君之门下无不居高尊位,太子门下无贵者。君之府藏珍珠宝玉,君之骏马盈外厩,美女充后庭。王之春秋高,一日山陵崩,太子用事,君危于累卵,而不寿于朝生。说有可以一切而使君富贵千万岁,其宁于太山四维,必无危亡之患矣。”阳泉君避席,请闻其说。不韦曰:“王年高矣,王后无子,子傒有承国之业,士仓又辅之。王一日山陵崩,子傒立,士仓用事,王后之门,必生蓬蒿。子异人贤材也,弃在于赵,无母于内,引领西望,而愿一得归。王后诚请而立之,是子异人无国而有国,王后无子而有子也。”阳泉君曰:“然。”入说王后,王后乃请赵而归之。
拢共就这么点史料,夏太后更少,华阳夫人其实也不多,只能知道她是楚人,连个姓都没记载,百科从她的封号华阳推测她是宣太后的弟弟华阳君的后人,所以她姓芈。
这个推测看起来很唬人,但其实站不住脚,为什么?武安君白起和武安君李牧就不是一家子啊,怎么能这么强行推测。
再细看史料,这件事就更站不住脚了,华阳太后的丈夫安国君是秦昭襄王与低位嫔妃唐八子所生子,华阳夫人嫁给这位庶子,她当的也还是个妾,因为安国君宠爱,立为正夫人。这样的一个女人,她要是有什么雄厚背景、了不起的爸爸爷爷的,她还至于混成这样?她直接嫁给悼太子做正妻啊。
华阳夫人这位楚人,她不是宣太后式的楚人,她更像是李斯式的楚人,平凡的出身,所能依仗的不过是自己的年轻和出众的美貌,来获得王子的欢心,她从没有为那个所谓故国出过什么力,她要的只是自己满门的荣华富贵。
她唯一的影响力就是她丈夫对她的宠爱,所以她时时刻刻担心色衰而爱驰,因为无子,更担心丈夫死后,自己晚年无依无靠,这个时候出现的异人对她来说就像一根救命稻草,她拼尽全力向丈夫安国君推荐子楚,最终她成功成为太后,依靠对新王父子恩情安享晚年荣华,这样一个女人,她既没有能力去作妖,也应该明白,作妖对她没有任何好处。
所以不要再说什么楚系了,没有楚系,华阳夫人要是那么作,秦始皇能给她埋下水道去!
也不要说什么韩系,这剧唯一的明智就是不写韩系,不然亲奶奶夏太后吃饱了撑的,跟自己亲孙子过不去不是更别扭吗!
QAQ最后你们还是要给我评评理,我就发了这些就被删帖封号了呀!
重刷第二季 看了一圈剧评 没有发现有关每集片头的解读 索性自己写一篇 也是受了第一季的一篇片头解读的剧评启发
其实看过本系列的剧迷可能都发现了片头的Ozark是相当有玄机的 当黑底白框的Ozark字样显现出来的时候 外围的大圈“O”里面的四个绘图既是分别的zark四个字母 也是出现在剧中的线索
????下面进入正题:
重刷第二季 看了一圈剧评 没有发现有关每集片头的解读 索性自己写一篇 也是受了第一季的一篇片头解读的剧评启发
其实看过本系列的剧迷可能都发现了片头的Ozark是相当有玄机的 当黑底白框的Ozark字样显现出来的时候 外围的大圈“O”里面的四个绘图既是分别的zark四个字母 也是出现在剧中的线索
????下面进入正题: