作者:李白
大雅久不作,吾衰竟誰陳?
王風委蔓草,戰國多荊榛。
龍虎相啖食,兵戈逮狂秦。
正聲何微茫?哀怨起騷人。
楊
作者:李白
大雅久不作,吾衰竟誰陳?
王風委蔓草,戰國多荊榛。
龍虎相啖食,兵戈逮狂秦。
正聲何微茫?哀怨起騷人。
楊馬激頹波,開流蕩無垠。
癈興雖萬變,憲章亦已淪。
自從建安來,綺麗不足珍。
聖代複元古,垂衣貴清真。
群才屬休明,乘運共躍鱗。
文質相炳煥,眾星羅秋旻。
我志在刪述,垂輝映千春。
希聖如有立,絕筆於獲麟。
蟾蜍薄太清,蝕此瑤臺月。
圓光虧中天,金魄遂淪沒。
螮蝀入紫微,大明夷朝暉。
浮雲隔兩曜,萬象昏陰霏。
蕭蕭長門宮,昔是今已非。
桂蠹花不實,天霜下嚴威。
瀋嘆終永夕,感我涕沾衣。
秦王掃六合,虎視何雄哉!
揮劍決浮雲,諸侯盡西來。
明斷自天啓,大略駕群才。
收兵鑄金人,函谷正東開。
銘功會稽嶺,騁望琅琊臺。
刑徒七十萬,起土驪山隈。
尚採不死藥,茫然使心哀。
連弩射海魚,長鯨正崔嵬。
額鼻象五嶽,揚波噴雲雷。
鬐鬣蔽青天,何由睹蓬萊?
徐市載秦女,樓船幾時回?
但見三泉下,金棺葬寒灰。
鳳飛九千仞,五章備彩珍。
銜書且虛歸,空入周與秦。
橫絕歷四海,所居未得鄰。
吾營紫河車,千載落風塵。
藥物秘海嶽,採鉛青溪濱。
時登大樓山,舉首望仙真。
羽駕滅去影,飈車絕回輪。
尚恐丹液遲,志願不及申。
徒霜鏡中髮,羞彼鶴上人。
桃李何處開?此花非我春。
唯應清都境,長與韓眾親。
太白何蒼蒼?星辰上森列。
去天三百里,邈爾與世絕。
中有綠髮翁,披雲臥松雪。
不笑亦不語,冥棲在岩穴。
我來逢真人,長跪問寶訣。
粲然啓玉齒,授以煉藥說。
銘骨傳其語,竦身以電滅。
仰望不可及,蒼然五情熱。
吾將營丹砂,永與世人别。
代馬不思越,越禽不戀燕。
情性有所習,土風固其然。
昔别雁門關,今戍龍庭前。
驚沙亂海日,飛雪迷胡天。
蟣蝨生虎鶡,心魂逐旌旃。
苦戰功不賞,忠誠難可宣。
誰怜李飛將?白首沒三邊。
五鶴西北來,飛飛凌太清。
仙人綠雲上,自道安期名。
兩兩白玉童,雙吹紫鸞笙。
去影忽不見,回風送天聲。
我欲一問之,飄然若流星。
願餐金光草,壽與天齊傾。
客有鶴上仙,飛飛凌太清。
揚言碧雲裏,自道安期名。
兩兩白玉童,雙吹紫鸞笙。
飄然下倒影,倏忽無留形。
遺我金光草,服之四體輕。
將隨赤松去,對博坐篷瀛。
咸陽二三月,宮柳黃金枝。
綠幘誰家子?賣珠輕薄兒。
日暮醉酒歸,白馬驕且馳。
意氣人所仰,冶游方及時。
子云不曉事,晚獻長楊辭。
賦達身已老,草玄鬢若絲。
投閣良可嘆,但爲此輩嗤。
莊周夢胡蝶,胡蝶爲莊周。
一體更變易,萬事良悠悠。
乃知蓬萊水,復作清淺流。
青門種瓜人,舊日東陵侯。
富貴故如此,營營何所求?
齊有倜儻生,魯連特高妙。
明月出海底,一朝開光曜。
卻秦振英聲,後世仰末照。
意輕千金贈,顧向平原笑。
吾亦澹蕩人,拂衣可同調。
黃河走東溟,白日落西海。
逝川與流光,飄忽不相待。
春容捨我去,秋髮已衰改。
人生非寒松,年貌豈長在?
吾當乘雲螭,吸景駐光彩。
松柏本孤直,難爲桃李顏。
昭昭嚴子陵,垂釣滄波間。
身將客星隱,心與浮雲閒。
長揖萬乘君,還歸富春山。
清風灑六合,邈然不可攀。
使我長嘆息,冥棲岩石間。
君平既棄世,世亦棄君平。
觀變窮太易,探元化群生。
寂寞綴道論,空簾閉幽情。
騶虞不虛來,鸑鷟有其鳴。
安知天漢上?白日懸高名。
海客去已久,誰人測瀋冥?
胡關饒風沙,蕭索竟終古。
木若秋草黃,登高望戎虜。
荒城空大漠,邊邑無遺堵。
白骨橫千霜,嵯峨蔽榛莽。
藉問誰凌虐?天驕毒威武。
赫怒我聖皇,勞師事鼙鼓。
陽和變殺氣,發卒騷中土。
三十六萬人,哀哀淚如雨。
且悲就行役,安得營農圃?
不見征戍兒,豈知關山苦?
爭鋒徒死節,秉鉞皆庸竪。
戰士死蒿萊,將軍獲圭組。
李牧今不在,邊人飼豺虎。
燕昭延郭隗,遂築黃金臺。
劇辛方趙至,鄒衍復齊來。
奈何青雲士,棄我如塵埃?
珠玉買歌笑,糟糠養賢才。
方知黃鶴舉,千里獨徘徊。
寶劍雙蛟龍,雪花照芙蓉。
精光射天地,雷騰不可沖。
一去别金匣,飛沉失相從。
風胡滅已久,所以潛其鋒。
吳水深萬丈,楚山邈千重。
雌雄終不隔,神物會當逢。
金華牧羊兒,乃是紫煙客。
我願從之游,未去髮已白。
不知繁華子,擾擾何所迫?
昆山採瓊蕊,可以煉精魄。
天津三月時,千門桃與李。
朝爲斷腸花,暮逐東流水。
前水複後水,古今相續流。
新人非舊人,年年橋上游。
雞鳴海色動,謁帝羅公侯。
月落西上陽,餘輝半城樓。
衣冠照雲日,朝下散皇州。
鞍馬如飛龍,黃金絡馬頭。
行人皆辟易,志氣橫嵩丘。
入門上高堂,列鼎錯珍羞。
香風引趙舞,清管隨齊謳。
七十紫鴛鴦,雙雙戲庭幽。
行樂爭晝夜,自言度千秋。
功成身不退,自古多愆尤。
黃犬空嘆息,綠珠成釁讎。
何如鴟夷子,散髮棹扁舟!
西上蓮花山,迢迢見明星。
素手把芙蓉,虛步躡太清。
霓裳曳廣帶,飄拂昇天行。
邀我登雲臺,高揖衛叔卿。
恍恍與之去,駕鴻凌紫冥。
頫視洛陽川,茫茫走胡兵。
流血塗野草,豺狼盡冠纓。
昔我游齊都,登華不注峰。
兹山何峻秀?綠翠如芙蓉。
蕭颯古仙人,瞭知是赤松。
借予一白鹿,自挾兩青龍。
含笑凌倒景,欣然願相從。
泣與親友别,欲語再三咽。
勖君青松心,努力保霜雪。
世路多險艱,白日期紅顏。
分手各千里,去去何時還?
在世復幾時?倏如飄風度。
空聞紫金經,白首愁相誤。
撫己忽自笑,沉吟爲誰故?
名利徒煎熬,安得閒餘步?
終留赤玉舄,東上蓬萊路。
秦帝如我求,蒼蒼但煙霧。
郢客吟白雪,遺響飛青天。
徒勞歌此曲,舉世誰爲傳?
試爲巴人唱,和者乃數千。
吞聲何足道?嘆息空淒然。
秦水别隴首,幽咽多悲聲。
胡馬顧朔雪,躞蹀長嘶鳴。
感物動我心,緬然含歸情。
昔視秋蛾飛,今見春蠶生。
裊裊桑柘葉,萋萋柳垂榮。
急節謝流水,羈心搖懸旌。
揮涕且復去,惻愴何時平?
秋露白如玉,團團下庭綠。
我行忽見之,寒早悲歲促。
人生鳥過目,胡乃自結束。
景公一何愚!牛山淚相續。
物苦不知足,得隴又望蜀。
人心若波瀾,世路有屈曲。
三萬六千日,夜夜當秉燭。
大車揚飛塵,亭午暗阡陌。
中貴多黃金,連雲開甲宅。
路逢鬥雞者,冠蓋何輝赫?
鼻息乾虹霓,行人皆怵惕。
世無洗耳翁,誰知堯與跖?
世道日交喪,澆風散淳源。
不採芳桂枝,反棲惡木根。
所以桃李樹,吐花竟不言。
大運有興沒,群動爭飛奔。
歸來廣成子,去入無窮門。
碧荷生幽泉,朝日艷且鮮。
秋花冒綠水,密葉羅青煙。
秀色空絕世,馨香竟誰傳?
坐看飛霜滿,凋此紅芳年。
結根未得所,願托華池邊。
燕趙有秀色,綺樓青雲端。
眉目艷皎月,一笑傾城歡。
常恐碧草晚,坐泣秋風寒。
纖手怨玉琴,清晨起長嘆。
焉得偶君子?共乘雙飛鸞。
西國有美女,結樓青雲端。
蛾眉艷曉月,一笑傾城歡。
高節不可奪,炯心如凝丹。
常恐彩色晚,不爲人所觀。
安得配君子,共乘雙飛鸞?
容顏若飛電,時景如飄風。
草綠霜已白,日西月復東。
華鬢不耐秋,颯然成衰蓬。
古來賢聖人,一一誰成功?
君子變猿鶴,小人爲沙蟲。
不及廣成子,乘雲駕輕鴻。
三季分戰國,七雄成亂麻。
王風何怨怒?世道終分拿。
至人洞玄象,高舉凌紫霞。
仲尼欲浮海,吾祖之流沙。
聖賢共淪沒,臨歧胡咄嗟。
玄風變太古,道喪無時還。
擾擾季葉人,雞鳴趨四關。
但識金馬門,誰知蓬萊山?
白首死羅綺,笑歌無時閒。
綠酒哂丹液,青娥凋素顏。
大儒揮金椎,琢之詩禮間。
蒼蒼三株樹,冥木焉能攀?
鄭客西入關,行行未能已。
白馬華山君,相逢平原里。
璧遺鎬池君,明年祖龍死。
秦人相謂曰:吾屬可去矣!
一往桃花源,千春隔流水。
蓐收肅金氣,西陸弦海月。
秋蟬號階軒,感物憂不歇。
良辰竟何許?大運有淪忽。
天寒悲風生,夜久眾星沒。
惻惻不忍言,哀歌逮明髮。
北溟有巨魚,身長數千里。
仰噴三山雪,橫吞百川水。
憑陵隨海運,燀赫因風起。
吾觀摩天飛,九萬方未已。
羽檄如流星,虎符合專城。
喧呼救邊急,群鳥皆夜鳴。
白日曜紫微,三公運權衡。
天地皆得一,澹然四海清。
藉問此何爲?答言楚征兵。
渡瀘及五月,將赴雲南征。
怯卒非戰士,炎方難遠行。
長號别嚴親,日月慘光晶。
泣盡繼以血,心摧兩無聲。
困獸當猛虎,窮魚餌奔鯨。
千去不一回,投軀豈全生?
如何舞干戚?一使有苗平。
醜女來效顰,還家驚四鄰。
壽陵失本步,笑殺邯鄲人。
一曲斐然子,雕蟲喪天真。
棘刺造沐猴,三年費精神。
功成無所用,楚楚且華身。
大雅思文王,頌聲久崩淪。
安得郢中質?一揮成斧斤。
抱玉入楚國,見疑古所聞。
良寶終見棄,徒勞三獻君。
直木忌先伐,芳蘭哀自焚。
盈滿天所損,沉冥道爲群。
東海泛碧水,西關乘紫雲。
魯連及柱史,可以躡清芬。
竭來荊山客,誰爲珉玉分?
良寶絕見棄,虛持三獻君。
直木忌先伐,芬蘭哀自焚。
盈滿天所損,沉冥道所群。
東海有碧水,西山多白雲。
魯連及夷齊,可以躡清芬。
燕臣昔慟哭,五月飛秋霜。
庶女號蒼天,震風擊齊堂。
精誠有所感,造化爲悲傷。
而我竟何辜?遠身金殿旁。
浮雲蔽紫闥,白日難回光。
群沙穢明珠,眾草凌孤芳。
古來共嘆息,流淚空沾裳。
孤蘭生幽園,眾草共蕪沒。
雖照陽春暉,復悲高秋月。
飛霜早淅瀝,綠艷恐休歇。
若無清風吹,香氣爲誰發?
登高望四海,天地何漫漫?
霜被群物秋,風飄大荒寒。
榮華東流水,萬事皆波瀾。
白日掩徂輝,浮雲無定端。
梧桐巢燕雀,枳棘棲鴛鸞。
且復歸去來,劍歌行路難。
登高望四海,天地何漫漫?
霜被群物秋,風飄大荒寒。
殺氣落喬木,浮雲蔽層巒。
孤鳳鳴天倪,遺聲何辛酸?
游人悲舊國,撫心亦盤桓。
倚劍歌所思,曲終涕泗瀾。
鳳飢不啄粟,所食唯琅玕。
焉能與群雞,刺蹙爭一餐?
朝鳴昆丘樹,夕飲砥柱湍。
歸飛海路遠,獨宿天霜寒。
幸遇王子晉,結交青雲端。
懷恩未得報,感别空長嘆。
朝弄紫泥海,夕披丹霞裳。
揮手折落木,拂此西日光。
雲臥游八極,玉顏已千霜。
飄飄入無倪,稽首祈上皇。
呼我游太素,玉杯賜瓊漿。
一餐歷萬歲,何用還故鄉?
永隨長風去,天外恣飄揚。
搖裔雙白鷗,鳴飛滄江流。
宜與海人狎,豈伊雲鶴儔?
寄形宿沙月,沿芳戲春洲。
吾亦洗心者,忘機從爾游。
周穆八荒意,漢皇萬乘尊。
淫樂心不極,雄豪安足論?
西海宴王母,北宮邀上元。
瑤水聞遺歌,玉杯竟空言。
靈跡成蔓草,徒悲千載魂。
綠羅紛葳蕤,繚繞松柏枝。
草木有所托,歲寒尚不移。
奈何夭桃色,坐嘆葑菲詩?
玉顏艷紅彩,雲髮非素絲。
君子恩已畢,賤妾將何爲?
八荒馳驚飈,萬物盡凋落。
浮雲蔽頹陽,洪波振大壑。
龍鳳脫罔罟,飄搖將安托?
去去乘白駒,空山詠場藿。
一百四十年,國容何赫然?
隱隱五鳳樓,峨峨橫三川。
王侯象星月,賓客如雲煙。
鬥雞金宮裏,蹴鞠瑤臺邊。
舉動搖白日,指揮回青天。
當塗何翕忽?失路長棄捐。
獨有揚執戟,閉關草太玄。
帝京信佳麗,國容何赫然?
劍戟擁九關,歌鐘沸三川。
蓬萊象天構,珠翠誇雲仙。
鬥雞金宮裏,蹴鞠瑤臺邊。
舉動搖白日,指揮回青天。
當塗何翕忽?失路長棄捐。
獨有揚執戟,閉關草太玄。
桃花開東園,含笑誇白日。
偶蒙東風榮,生此艷陽質。
豈無佳人色?但恐花不實。
宛轉龍火飛,凌落早相失。
詎知南山松,獨立自蕭瑟。
芙蓉嬌綠波,桃李誇白日。
偶蒙春風榮,生此艷陽質。
豈無佳人色?但恐花不實。
宛轉龍火飛,零落互相失。
詎知凌寒松,千載長守一。
秦皇按寶劍,赫怒震威神。
逐日巡海右,驅石駕滄津。
征卒空九寓,作橋傷萬人。
但求蓬島藥,豈思農扈春?
力盡功不贍,千載爲悲辛。
美人出南國,灼灼芙蓉姿。
皓齒終不發,芳心空自持。
由來紫宮女,共妒青蛾眉。
歸去瀟湘沚,沉吟何足悲?
宋國梧臺東,野人得燕石。
誇作天下珍,卻哂趙王碧。
趙碧無緇磷,燕石非貞真。
流俗多錯誤,豈知玉與珉?
殷后亂天紀,楚懷亦已昏。
夷羊滿中野,菉葹盈高門。
匕干諫而死,屈平竄湘源。
虎口何婉孌?女嬃空嬋媛。
彭咸久淪沒,此意與誰論?
青春流驚湍,朱明驟回薄。
不忍看秋蓬,飄揚竟何托?
光風滅蘭蕙,白露灑葵藿。
美人不我期,草木日零落。
戰國何紛紛?兵戈亂浮雲。
趙倚兩虎鬥,晉爲六卿分。
奸臣欲竊位,樹黨自相群。
果然田成子,一旦殺齊君。
倚劍登高臺,悠悠送春目。
蒼榛蔽層丘,瓊草隱深谷。
鳳鳥鳴西海,欲集無珍木。
鸒斯得所居,蒿下盈萬族。
晉風日已頹,窮途方慟哭。
倚劍登高臺,悠悠送春目。
蒼榛蔽層丘,瓊草隱深谷。
翩翩眾鳥飛,翱翔在珍木。
群花亦便娟,榮耀非一族。
歸來愴途窮,日暮還慟哭。
齊色彈東吟,秦弦弄西音。
慷慨動顏魄,使人成荒淫。
彼美佞邪子,婉孌來相尋。
一笑雙白璧,再歌千黃金。
珍色不貴道,詎惜飛光沈。
安識紫霞客,瑤臺鳴素琴?
越客採明珠,提攜出南隅。
清輝照海月,美價傾皇都。
獻君君按劍,懷寶空長吁。
魚目復相哂,寸心增煩紆。
羽族稟萬化,小大各有依。
周周亦何辜?六翮掩不揮。
願銜眾禽異,一向黃河飛。
飛者莫我顧,嘆息將安歸!
我到巫山渚,尋古登陽臺。
天空彩雲滅,地遠清風來。
神女去已久,襄王安在哉?
荒淫竟淪替,樵牧徒悲哀。
惻惻泣路歧,哀哀悲素絲。
路歧有南北,素絲亦變移。
萬事固如此,人生無定期。
田竇相傾奪,賓客互盈虧。
世途多翻覆,交道方險巇。
斗酒強然諾,寸心終自疑。
張陳竟火滅,蕭朱亦星離。
眾鳥集榮柯,窮魚守枯池。
嗟嗟失權客,勤問何所規。
90年代末,我的母亲下岗了,消极又沉闷了许久,但生活还要继续,这滚滚列车还要驶向未知的远方。
任素汐竟然不是东北人,我真的没想到。挺着大肚子,说着地道的东北话,一脸的戏。所以看到她你真的信了,演戏的好坏,和长相没有半毛钱关系。
这应该是个当今社会上的故事,但我更觉得它是个魔幻现实主义的故事,因为任素汐怀孕半年多,坏境竟
90年代末,我的母亲下岗了,消极又沉闷了许久,但生活还要继续,这滚滚列车还要驶向未知的远方。
任素汐竟然不是东北人,我真的没想到。挺着大肚子,说着地道的东北话,一脸的戏。所以看到她你真的信了,演戏的好坏,和长相没有半毛钱关系。
这应该是个当今社会上的故事,但我更觉得它是个魔幻现实主义的故事,因为任素汐怀孕半年多,坏境竟一直是深冬。这是一个寓言,一场梦。
所以它更像是90年代的东北,寒冷,萧瑟。小小的屋子里,一点点的温暖是如此让人留恋。这是我的父亲母亲,他们善良又狡黠,让我在吱吱嘎嘎的雪声中,坐上了开往春天的列车。
近日,大型悬疑清宫传奇电视剧《深宫之步步杀机》首度曝光人物海报,本剧女主角吴佳怡凭借灵动俏皮的清装造型,在网络上吸睛不断。网友们热情讨论,称赞吴佳怡造型精致可爱,“《延禧攻略》后又一波满目甜宠清宫糖来袭!”
近日,大型悬疑清宫传奇电视剧《深宫之步步杀机》首度曝光人物海报,本剧女主角吴佳怡凭借灵动俏皮的清装造型,在网络上吸睛不断。网友们热情讨论,称赞吴佳怡造型精致可爱,“《延禧攻略》后又一波满目甜宠清宫糖来袭!”
客套话不说了,我直接开骂。我从未见有如此惊世骇俗的旷世粪作!这已经不是狗血了,是狗屎!!!男主和女主闺蜜十年恋爱犹如狗屁说散就散,说因为遇到女主才知道原来爱一个人心会痛???我都不想评价这**的男主了,什么shit人。三个人聚会,闺蜜喝醉了,男主不送女友回家,居然尾随女主跑到荒郊野外,然后突然瓢泼大雨,两个人躲进无人灯塔苟合???请给我一双没看过八月未央的
客套话不说了,我直接开骂。我从未见有如此惊世骇俗的旷世粪作!这已经不是狗血了,是狗屎!!!男主和女主闺蜜十年恋爱犹如狗屁说散就散,说因为遇到女主才知道原来爱一个人心会痛???我都不想评价这**的男主了,什么shit人。三个人聚会,闺蜜喝醉了,男主不送女友回家,居然尾随女主跑到荒郊野外,然后突然瓢泼大雨,两个人躲进无人灯塔苟合???请给我一双没看过八月未央的眼睛吧, 这污染比核辐射还严重nnnn倍(呕)然后男主飞日本,闺蜜自杀了,女主第一时间不报警,滚下楼昏迷了???最后还nm大着肚子跑去找男主,美其名曰“替闺蜜过完剩下的人生”??合着您还想和渣男和和美美呢!我要是这闺蜜我直接气到诈尸起来一记洛阳铲给女主头都铲断,真是恶心他妈给恶心开门,这剧根本就是在践踏我的三观,比揉碎了拿去喂狗还过分。
探讨了:动物园伦理、LGBT、种族主义、性别歧视、性刻板印象、专制独裁、宗教极端、阶级固化、信息时代下资本主义的民主...内核立意深远的科幻喜剧,不是一本正经的说教,在插科打诨中启迪人们未来世界应有的正确思维方式,探索前人未进之地,不需要炫目的特效,才是真正的星际迷航...
第七集有种黑镜的既视感,“意识流”凌驾法律之上...主观臆断,控制他人思想。
探讨了:动物园伦理、LGBT、种族主义、性别歧视、性刻板印象、专制独裁、宗教极端、阶级固化、信息时代下资本主义的民主...内核立意深远的科幻喜剧,不是一本正经的说教,在插科打诨中启迪人们未来世界应有的正确思维方式,探索前人未进之地,不需要炫目的特效,才是真正的星际迷航...
第七集有种黑镜的既视感,“意识流”凌驾法律之上...主观臆断,控制他人思想。
2018年是动画大年,年初的《犬之岛》,年中的《超人总动员2》,年末的《无敌破坏王2》和《蜘蛛侠:平行宇宙》都各有特色,就连《雪怪大冒险》这样的第二阵营也可圈可点。
而今年也是蜘蛛侠的幸运之年。在这一年里,面向成人的主流市场上终于出现了最具有蜘蛛侠漫画精神的流行文化作品,而且一次就是俩:索尼PS4独占的《漫威蜘蛛侠》游戏,以及索尼动画创立至今的最好作品,《蜘蛛侠:平行宇宙》。<
2018年是动画大年,年初的《犬之岛》,年中的《超人总动员2》,年末的《无敌破坏王2》和《蜘蛛侠:平行宇宙》都各有特色,就连《雪怪大冒险》这样的第二阵营也可圈可点。
而今年也是蜘蛛侠的幸运之年。在这一年里,面向成人的主流市场上终于出现了最具有蜘蛛侠漫画精神的流行文化作品,而且一次就是俩:索尼PS4独占的《漫威蜘蛛侠》游戏,以及索尼动画创立至今的最好作品,《蜘蛛侠:平行宇宙》。
由于菲尔·罗德和克里斯托弗·米勒的深度参与,《蜘蛛侠:平行宇宙》在本质上其实是乐高系动画大电影的自然延伸:丰富的meta元文化和自我neta,让《蜘蛛侠:平行宇宙》成为最具迷影精神的蜘蛛侠电影。各种画风的有机融合,比过去任何蜘蛛侠电影都要更忠实于漫画根源,以超越真人电影的想象力,让漫画的活力跃然银幕之上。
从过去几十年里不断进化的蜘蛛侠电视节目和漫画中汲取养分, 然后把它们放在一个统一的故事中是非常困难的,但《蜘蛛侠:平行宇宙》却找到了令人信服的故事逻辑,用一个精彩绝伦的简单概念,就让电影不仅体量惊人,而又充满乐趣。
最好的电影形式从来都不是固定的。在许多时候,动画要比真人电影更富有表现力,也更加美好的表现形式。当迪士尼急不可耐地在经典动画真人翻拍的方向上一路狂奔时,无论是华纳还是索尼都在反其道而行之,狠狠地鄙视了一把创意枯竭的米老鼠。
是王一博。我实在没想到,他的戏份如此之重,整部电影,前半部梁朝伟为线索,后半部说是他的主场也不为过,且有大段大段的个人戏、内心戏,两场最重要的打戏也都是由他来主导、完成的。戏份重,令人目不暇接,几乎没心思去想,万一哪里失误了怎么办,事实证明,根本无需多虑,他的每一帧镜头都在情绪中,为电影起到了穿针引线的作用。除了他擅长的动作戏,眼神戏、内心戏也完成得可圈可点,他让我忘记了他是个新人演员,他就
是王一博。我实在没想到,他的戏份如此之重,整部电影,前半部梁朝伟为线索,后半部说是他的主场也不为过,且有大段大段的个人戏、内心戏,两场最重要的打戏也都是由他来主导、完成的。戏份重,令人目不暇接,几乎没心思去想,万一哪里失误了怎么办,事实证明,根本无需多虑,他的每一帧镜头都在情绪中,为电影起到了穿针引线的作用。除了他擅长的动作戏,眼神戏、内心戏也完成得可圈可点,他让我忘记了他是个新人演员,他就只是亦正亦邪的叶先生,前半部狠戾,后半部又沉郁得令人钦服又心疼。几次落泪,层次鲜明,本片中,他讲了上海话,还有大段大段的日语,与梁长达五分钟一镜到底的打戏,是本片最华彩的篇章,乃至到了最终,他依然有传神的眼神与动作,实在是精彩到最后一秒!现在我懂了,为何耳导那样赞许王一博,“奉献了近乎完美的表演”“独特的语言天赋”“那个年代走出来的人”,每一个词都恰如其分。如果说耳导是艺术家,那么叶先生就是他镜头中的缪斯,只有看过整场的,才知道他演得有多出色,以致于我走出了电影院,心里转来转去就只有一句话,苦心人,天不负。所有的努力都值得,连拍42小时、苦练上海话、监视器前一蹲就是一天,都值了。我相信,电影演员王一博将收获他的第一批影迷了。-----无谓2328
先说结论,四星还是有的,不过故事没讲完,编剧导演好像也不喜欢填坑,这一季看完只能等下一季故事了…很遗憾看的人这么少,核心剧情,线索都不像隔壁梦魇绝镇那般热闹…以下剧透↓↓↓本季围绕大卫就职神父一职的时间线铺开去讲了一系列都市猎奇传说并在一定程度上赋予了科学依据来强行解释所发生的一切…亦真亦假,各种观点的人都被已发生或将发生的事整得神志不清甚至口吐白沫了。女主克里斯汀,一个处于崩溃边缘的可怜女
先说结论,四星还是有的,不过故事没讲完,编剧导演好像也不喜欢填坑,这一季看完只能等下一季故事了…很遗憾看的人这么少,核心剧情,线索都不像隔壁梦魇绝镇那般热闹…以下剧透↓↓↓本季围绕大卫就职神父一职的时间线铺开去讲了一系列都市猎奇传说并在一定程度上赋予了科学依据来强行解释所发生的一切…亦真亦假,各种观点的人都被已发生或将发生的事整得神志不清甚至口吐白沫了。女主克里斯汀,一个处于崩溃边缘的可怜女人,花了两季把女主的心理变化描绘的非常细致,使得女主所作所为至少是有逻辑的…可怜,可恨更是可悲,心疼她的绿帽丈夫和几个女儿,她尽力想做好一切却在“驱魔”这条路上越走越远直到偏离正轨,或许是压力、情欲、信念让克里斯丁不断触碰底线变得越发脆弱、敏感,需要用暴力武装自己,需要更多的疯狂、爱意填补空缺的心,又在愧疚中无法自拔。
另外就是从我的男性视角出发克里斯丁第一次去酒吧寻春,我是理解的,氛围也到了。但是第二次寻春饥不择食的样子是真的让我感到恶心,只求速通,冷着面没有任何暧昧的氛围干巴巴来一次真的不知道图什么,对邪教男也是拔吊无情…说起来可笑,这还真是邪教男吃瘪了,成了大怨种,纯纯的单方面性爱…有时候克里斯丁冷静睿智的让人害怕。
总之对于人物刻画绝对是成功的。
大卫,我觉得他会和克里斯丁一起陷入疯狂地狱,作为神职人员成为神父后信念却不断动摇。一有神职活动就有性冲动设定也真的是很牛逼了!!!
并且对于克里斯丁也是念念不忘,修女说他有两种能力,亦正亦邪,第二季结尾明显走向七宗罪了。道德上两个人越陷越深,但是疯狂的事情不一定,利兰或是恶魔可以就这点操控这两人的精神问题。
第三季的故事我的看法就是几人寻求救赎的道路,大卫现在不够坚定不够强大,后续可能会通过修女得死亡来加速这一角色的成长。而克里斯丁则是通过丈夫这一角色让自己清醒过来,女儿们更需要的是夫妻两人对于家庭的守护和关心,现在当妈的心都在外面乱飘,是不稳定的,爱的力量也不够强大,会被各种事情动摇,或许曾经可以果断到一刀刺死梦中魔鬼,但是现在她正在变成魔鬼。
我猜测第三季真的很有可能会死不少熟人、朋友,克里斯丁和大卫都分不清自己的立场,本作为中立角色也真是很危险了。
恶魔的队伍不断壮大,反观大卫这边却也不断沦陷,别到了第三季真的只有互相杀戮才能解决问题了…就目前出现过得神父来看确实都没什么屌用,而且很容易被说服,心态和利兰比起来真的是差远了…
希望第三季可以把坑都填起来,克里斯丁和大卫本来就不是纯粹的好人,编剧导演放开来吧,让他们释放自己,让剧情更精彩吧!
青云大叔没什么说的,预祝得奖。感觉教主比合伙人演得好,而且中间摘了眼镜真的很帅。方中信配音有点不搭,略出戏……中间往后开始越来越精彩!然后放到最后字幕出来的时候有种让我看了一次跟精神病患者有关的公益片的感觉……好吧,确实了解了不少精神病相关_(:з」∠)_总的来说很不错,值回票价。
青云大叔没什么说的,预祝得奖。感觉教主比合伙人演得好,而且中间摘了眼镜真的很帅。方中信配音有点不搭,略出戏……中间往后开始越来越精彩!然后放到最后字幕出来的时候有种让我看了一次跟精神病患者有关的公益片的感觉……好吧,确实了解了不少精神病相关_(:з」∠)_总的来说很不错,值回票价。
阔别将近10年的阿根廷女导演,依然我行我素地坚持一如既往的作者风格,交出一部风云诡谲的作品。我想用实验历史题材来作为归纳这部多重主题探讨的作品,常规的西方历史戏我们看得多,要么是你死我活勾心斗角的宫廷大戏,要么是金戈铁马一腔热血的战争诗篇,再就是物欲横流色情挑逗的爱恨情仇。然而,在马特尔镜头下,难以见到这些千篇一律的套路。导演首次改编文学作品,描述的是一位生于南美殖民时期的西班牙治安官,他一
阔别将近10年的阿根廷女导演,依然我行我素地坚持一如既往的作者风格,交出一部风云诡谲的作品。我想用实验历史题材来作为归纳这部多重主题探讨的作品,常规的西方历史戏我们看得多,要么是你死我活勾心斗角的宫廷大戏,要么是金戈铁马一腔热血的战争诗篇,再就是物欲横流色情挑逗的爱恨情仇。然而,在马特尔镜头下,难以见到这些千篇一律的套路。导演首次改编文学作品,描述的是一位生于南美殖民时期的西班牙治安官,他一直希望调离这个殖民地处境,却最终身不由己地走向荒诞的结局。宏大的历史叙事在油画般的影像里销声匿迹,历史不再是奔涌前进的洪流,反而是碎片化的事件堆砌,只剩下男主人公在困扰心思的日常细节里原地周旋。“时间”这个历史题材里极为关键的因素在强烈的作者风格里显得迟缓,甚至停滞不前。这似乎与主人公在事业、家庭乃至命运上的遭遇息息相关,他屡屡面对挫败,难以从繁重的官僚体制与自视甚高的身份特权中抽身而出。他看起来很像卡夫卡著名作品《城堡》里的K,对自己能被调离殖民地深信不疑,怀着不可名状的傲气与轻浮(从他对待下属与贵妇人的段落可验证),渐渐才发现自己只不过是被历史淘汰的沙子。而且他深入骨髓的殖民者思维也在不断推动着他最终走向万劫不复的境地。除了碎片化的历史观,导演更着重声音的处理,用实验色彩鲜明的手段来打破传统历史题材的声乐风格。常规历史影片,观众听到的往往是挑拨情绪的意大利歌剧,或者是烘托出宏伟氛围的管弦乐,但在马特尔的这个实验历史故事里,选用的配乐却是与王家卫的《阿飞正传》里如出一辙的夏威夷四弦琴声,不断营造出南美大陆的神秘梦幻气息。除此之外,观众更能清晰地听见昆虫鸣叫,小鸟与马匹的叫声,无数来自南美森林的声音,以及更多来历不明的诡异声响。这些声音有的是为勾画特殊的殖民地环境,更多的则为刻画主人公心理变化所用。比如在好几个场景里,主人公突然出现幻听,他周遭人物的话语明显隐去,却浮现出阴沉诡异的声音,如此例子在影片后半部主人公不断陷入困境时表现得更为显著。这种将外界环境声响赋予叙事意义的处理手法,可以说是马特尔的独门秘笈,在处女作《沼泽地》及之后的几部作品里都有出神入化的效果。
【作者简介】陈墨,男,汉族,1960年出生,安徽省望江县人,文学硕士,二级教授,中国传媒大学兼职博士研究生导师。现为中国电影艺术研究中心研究员、中国电影评论学会理事,中国台港电影研究会副会长,中国武侠文学学会副会长。主要从事中国电影史研究。著有《张艺谋电影论》、《刀光侠影蒙太奇——中国武侠电影论》、《半间斋影话——陈墨电影评论集》、《陈凯歌电影论》、《影坛旧踪》、
【作者简介】陈墨,男,汉族,1960年出生,安徽省望江县人,文学硕士,二级教授,中国传媒大学兼职博士研究生导师。现为中国电影艺术研究中心研究员、中国电影评论学会理事,中国台港电影研究会副会长,中国武侠文学学会副会长。主要从事中国电影史研究。著有《张艺谋电影论》、《刀光侠影蒙太奇——中国武侠电影论》、《半间斋影话——陈墨电影评论集》、《陈凯歌电影论》、《影坛旧踪》、《流莺春梦——费穆电影论》、《中国电影百年闪回》、《中国武侠电影史》、《中国电影十导演论》、《黄建新的电影世界——成人的游戏》、《张艺谋的电影世界——青春的呼喊》(新版)、《陈凯歌的电影世界——少年的诗篇》(新版)等。此外,还有《刘心武论》、《新武侠20家》等。
看完本想来说点什么,结果先被这满目的一星愣住了。。就事论事,这电影即便不出彩,但起码算是个把事情说清楚也够刺激的爆米花电影了吧。杨幂和老干部的演技或许确实达不到影帝影后境界,但这部也没烂到让人看不下去吧?不知道这些打一星喊影片没逻辑没演技的人自己的逻辑又哪里去了呢。。。
言归正传!说实话,这电影我是吃完饭觉得没事做,想随便看场电影解解闷来着。看之前,对于国产科幻片,我内心也确实很
看完本想来说点什么,结果先被这满目的一星愣住了。。就事论事,这电影即便不出彩,但起码算是个把事情说清楚也够刺激的爆米花电影了吧。杨幂和老干部的演技或许确实达不到影帝影后境界,但这部也没烂到让人看不下去吧?不知道这些打一星喊影片没逻辑没演技的人自己的逻辑又哪里去了呢。。。
言归正传!说实话,这电影我是吃完饭觉得没事做,想随便看场电影解解闷来着。看之前,对于国产科幻片,我内心也确实很畏惧,但相比最近的几部电影来说,再烂还能烂到哪里去呢,何况这部电影的韩国导演口碑还不错,我们都捐了那么多钱给好莱坞圈钱电影,掏钱试试这部制作团队还算不错的国产电影,也没那么揪心了!起码我看预告和海报,还是挺带感的。
好,看完整场电影后,我的第一反应是,嘿,还不错啊,至少我看懂了也蛮消食的啊,烧脑倒确实不烧脑,毕竟我们90后看了那么多同类型国外电影,自然见怪不怪了,可是当爆米花看还是绰绰有余的啊,三个杨幂的人物形象很鲜明啊,救小孩也很有那么点揪心啊,老干部演反派可能离吓人远了点,但也没差到崩裂的地步,最重要的是这部电影的特效,我觉得谈不上牛逼,甩开之前那些真五毛也是戳戳有余了。。至于看其他影评里在批评什么平行空间时间乱七八糟的。。我这人很俗。。从来不懂也不敢讨论这个。。但我是当爆米花电影看的,我没懂这些但也看出来杨幂是在很努力地救她电影里的儿子啊。我觉得这就够了吧。当然,如果专业点,可能真的如那些人所说的逻辑有问题,但直接拍上去就是一星也太过了点吧。
许多人打一星的小伙伴(or 水军?哈哈,真的有这种人的存在么。)狂喷这电影没逻辑没演技。。WELL。。如一开始讲的,我没指望杨幂和老干部能演成个张曼玉梁朝伟什么的,所以我觉得批评演技是正常的。。但批的那样,实在是过头了吧。。
总之,一部电影只要看得懂看的顺畅,就算演技不给星,深度不给星,但三星及格还是过得去吧。。何况我觉得这部国产电影的良心特效起码还能加半个星。这要是都打一星。。那些两星神作岂不是乐疯了。。
本来看完心情还不错,觉得票不算打水漂,结果一上豆瓣被这些一星影评吓得心里一咯噔,羞愧地只感觉自己是不是好蠢。。不过,我还是觉得。。不是一起约了吃爆米花么。。怎么吃完抹抹嘴突然就一本正经地用法餐标准来扯这次约饭很不成功呢!
whatever,我觉得还不错,所以四星吧!三星自己的真实感受,还有一星打抱不平!
犯罪破案片。一开始被迫出山,慢慢卷入案件侦破中,抽丝剥茧,发现真凶,后面有点跳脱,直转直下,感觉男主有点神探的感觉。另外那个不停教训男主要U盘的狠角色与案件又没有关系,不知道安排这条线是为了什么?女主一开始去邀请男主出山也并不是真实目的,藏U盘才是吧。
男主隐居山林,过着至简没有电子产品的生活。一天他的前女友跑来找他,告诉他有个有名的电影演员一天喝多了,回家酒醒后发现自己的妻子被
犯罪破案片。一开始被迫出山,慢慢卷入案件侦破中,抽丝剥茧,发现真凶,后面有点跳脱,直转直下,感觉男主有点神探的感觉。另外那个不停教训男主要U盘的狠角色与案件又没有关系,不知道安排这条线是为了什么?女主一开始去邀请男主出山也并不是真实目的,藏U盘才是吧。
男主隐居山林,过着至简没有电子产品的生活。一天他的前女友跑来找他,告诉他有个有名的电影演员一天喝多了,回家酒醒后发现自己的妻子被杀了。现场没有他以外的其它人的指纹,房子的报警器也在发生事情的时候失效了,但是事后又被打开。这个电影演员否认他杀害自己的妻子,而警察对他产生了怀疑,因为他曾经对他妻子有过暴力行为。男主婉言谢绝了女友的邀请,不愿再问世事。女友只好离开了。但是当天晚上,男主就遭到袭击,袭击者让他不要过问这个演员的事,不然就狠狠教训他。他看到自己的名字在报纸上登了出去,表示要接手演员这个案子,于是他跑出了丛林,来到大都市,询问为什么自己会被刊登,成为这起影星谋杀案的侦办者。到了这个影星的侦办现场,已经有他的电影制作商和律师接见他。他们告诉他女友参加了他们的团队,但是现在联系不上她。为了找到女友,男主决定先留下来看看。他通过自己以前在警局的关系,弄到了影星妻子的验尸报告。还通过以前影星妻子拍摄的照片,发现家里的家具和一些摆设被人移动过了。为了进一步了解案情,他还到了影星女儿的学校询问,认识了影星女儿的老师,两个人蛮有感觉的。另外他还冲入警局了解了案发现场的情况。不过在从警局出来时,他发现自己被跟踪,于是他抓住了跟踪他的人,询问谁要调查他,并从跟踪者身上拿到了他的手机。从手机里,他知道了跟踪者的幕后,并一路寻觅过去,发现这个幕后老板是个专门收购人家影视作品的大卖家。接着男主又在影星的房间里搜索,发现了被调换的桌子以及奖杯,通过从桌子里拿出的手机,知道了当天晚上发生的一切。他跑去质问了影星女儿的老师,知道老师与影星有奸情,然后又通过老师,知道当天晚上她去了影星家里,但是影星酒醉在睡觉,她和影星妻子说了几句话后离开了。男主又通过手机了解到当天晚上妻子联系的几个人,大概猜到了这起案件的过程。他跑去影星制作人那里一番大胆的推测,虽然制作人矢口否认,但是从他面部表情看,基本已经被男主猜出八九不离十。为了试炼制作人,男主故意将制作人放进警车,制作人果然开车逃跑,男主一路追赶,想抓住他,却被他袭击差点遭暗算,幸亏有个向男主要U盘的混混赶来打死了制作人,救了男主。男主了解了真相后,将U盘还给了混混,知道了以为死去的女友根本没事,又回到了男主身边。
一开始感觉还不错,特别是男主的简单生活让人蛮向往的。特别是他只留100件东西的理念蛮有趣蛮独特的。拿到桌子里的手机那一段没什么交代,看到了什么,怎么推断的,基本没有,所以他大胆去推测时有点突兀,跳跃到有点不可信,还是翻译的问题。另外查到恐吓他的混混和收购节目的老板也在学校的梗是什么意思,没看懂。不过那个冲入警局大叫的计谋不错,不然真不知道问谁!不过男主好像蛮喜欢用这个招的,在找寻跟踪者老板时也用了,屡试不爽,蛮有趣的。剪了四分钟,不知道是什么情况。