如果你想看到底有多烂,那你等手机可以看了再看,千万别费钱。那个强奸的故事,能跑还回去扶别人,那个男的楼梯下来那镜头,旁边就是开着的大门,偏偏要往厕所跑,绝了。不承认自己是妈妈,没人问她自己在那说自己整容了以为你认不出来,自己说不配做你妈妈,最后来了一个飞升,他妈真绝了。不是演员的问题,导演就是一坨屎,全程一点逻辑性没有,乱七八糟的。
如果你想看到底有多烂,那你等手机可以看了再看,千万别费钱。那个强奸的故事,能跑还回去扶别人,那个男的楼梯下来那镜头,旁边就是开着的大门,偏偏要往厕所跑,绝了。不承认自己是妈妈,没人问她自己在那说自己整容了以为你认不出来,自己说不配做你妈妈,最后来了一个飞升,他妈真绝了。不是演员的问题,导演就是一坨屎,全程一点逻辑性没有,乱七八糟的。
江湖不太平。
入夜,掌灯人点起灯火,六扇门中,捕快段小峰被其他捕快围在中间,只见他正眉飞色舞的讲述坊间传说。说到兴奋处,拿起一把江湖人称“夺命剑”的兵器,娓娓道来它的来历,这把神剑在铸造之时就引发奇观,在后来江湖中的血雨腥风中,此剑愈发凌厉致命,人人都知道它出鞘必见血。
这时,夺命剑的主人走进来,打断了段小峰。他亦是段小峰的师父,也是六扇门的统领,名叫
江湖不太平。
入夜,掌灯人点起灯火,六扇门中,捕快段小峰被其他捕快围在中间,只见他正眉飞色舞的讲述坊间传说。说到兴奋处,拿起一把江湖人称“夺命剑”的兵器,娓娓道来它的来历,这把神剑在铸造之时就引发奇观,在后来江湖中的血雨腥风中,此剑愈发凌厉致命,人人都知道它出鞘必见血。
这时,夺命剑的主人走进来,打断了段小峰。他亦是段小峰的师父,也是六扇门的统领,名叫叶无忌。
不过,此刻的段小峰、叶无忌和江湖众人还不知道,与夺命剑一起缘起的多年前的恩怨正在重新席卷而来,一场杀戮正在展开。那尚且寂静的城池中,埋藏着二十多年前精心布下的局。
这是一个跌宕起伏的江湖故事的开头,这个故事被分为上下两部,分别命名为《夺命剑之风云再起》和《夺命剑之喋血江湖》,这两部《夺命剑》系列电影将分别在7月24号和27号分别登陆腾讯视频,正与邪对决背后的故事真正揭开面纱。
影片讲述了多年前异族入侵,中原武林发生了一场旷日持久的战争,最终只剩八个人活命,这八个人并称“八大高手”,维持着江湖和平,整整二十年风平浪静。而如今,八人中的两位接连死于非命,武林中人人自危,谣言四起,这究竟是怎么一回事?
六扇门奉命调查此案,而与师父叶无忌发生了不快的段小峰竟决定独自下扬州去调查案情,由此,一出好戏才刚刚开始。
《夺命剑》系列电影不可谓不是一个复杂的故事,八大门派的恩恩怨怨,二十年前的故事与如今的案情有着千丝万缕的关系,出场的人物孰善孰恶。出场人物众多,故事支线繁杂,而这原本沉重的担子被完全撑了起来,成为了《夺命剑》系列电影最大的惊喜。
总体来看,上下两部的节奏张弛有度,扎实的剧作可以看出编剧对剧本的精心打磨,人物虽多但每一个都有独特的记忆点,即便是打酱油的角色也没有被浪费掉,可以看到,《夺命剑》系列电影塑造出了一个丰富立体的人物群像,在鲜活的侠士与高手中,精彩的武林故事才得以荡气回肠。
另一方面,《夺命剑》系列电影对镜头的摆弄也同样出色。
身为八大高手的叶无忌和上官虹在二十年前的中原大战中就已互生情愫,多年后,叶无忌已有家室,上官虹在风尘场所弹奏古琴,因为叶无忌来扬州查案,他们才得以在多年后相见,赶在当下的节骨眼上,要事在身的叶无忌和上官虹的会面无疑是私密的。
每到两人私下交谈的戏份,画面就变得暧昧不清起来,大量对眼睛、嘴巴的特写似乎在传递着诉说衷肠的情意,镜头前总是有无意的纱帘、饰物遮挡,机位也像是藏在某个地方。
可以说,摄像机就是我们的主视角,完成了一次对主角们的“窥探”,让身为观众的我们有了更好的代入感。
如此一来,上官虹见到叶无忌时那种紧张、娇羞又哽咽的情绪才能被放大,被更好的感受到。她不再是那个冷淡少语的琴奏者,她有一肚子话想对叶无忌说,可又不知如何说出口,多重情绪交织着。
人物的塑造、镜头语言和剧作,做的好了是会相辅相成的,《夺命剑》系列电影就是例子。
同时,破案作为影片的主题,悬疑氛围营造的成功,为影片增色不少。
八大高手相继死亡,有的人丧命于自己的独门绝技,有的人却不是,他们的死亡系同一势力所为吗?聪明的段小峰判断出这是不同的杀手造成的,跟随着他我们才得以一点点解开真相。
影片层层剥丝抽茧,环环相扣,接连反转,段小峰与路上偶然遇到的拜火教中的王非烟一起踏上了找出真凶的道路,这对欢喜冤家好似探案片中最常见的“侦探组合”,他们对案件的调查也成为了剧情的关键走向。
段小峰熟知江湖各方渊源历史,善于从蛛丝马迹中寻找线索,因为悬疑氛围的营造,在这个观影过程中,我们不仅是一点点看到真相浮出水面,更是在跟着段小峰一起破案,紧张感十足。这也让《夺命剑》系列电影不同于其他的武侠片,在保留了那股风骨以外,还多了种谍战戏的韵味。
一招一式间,我们不知道谁是奸细,不知道躲在暗处的是谁。
值得一提的是,片中人物所用的兵器都很考究,除了暗器、刀、剑这类常见的兵器以外,还有诸如上官虹用琴杀人,琴声可以婉转如流水也可以尖刻如利器;魔教长老的狂风烈焰刀,顾名思义,刀锋有烈焰,伤人时伤口极细,难以洞察。这些细微的道具设置,也足以看出影片的用心。
同时,段小峰的破案过程也是他的成长过程。身为小人物的段小峰虽然武功平平,却有着卓越的洞察和推理能力,从他最开始出场就可以看出,他孩子气,说话总是不正经,他最初赌气来到扬州,无非是想证明自己。
在经历了最好朋友的生死,与王非烟的情感纠葛,自己也与死亡交锋等等之后,他自然而然的成长了,行事举止也可以看出变化,他变得稳重,有责任心,也开始有了城府。从小便是孤儿的他在师父叶无忌的庇护下长大成人,而在这时候起,他才真正完成了蜕变,完成了对自己身份的自我认同。
影片最后,他回到了六扇门,继续当他的捕快,重回以前的生活。可是一切都已经不一样了,最重要的是,他已经可以独当一面了。
江湖再次归为平静,二十年前种下的因果终于得以了断。以后的江湖会太平多久?片尾三个年轻人的选择留下了巨大的悬念,但无疑他们将成为新一代江湖的主人公。
挺喜欢这种融合各种好莱坞梗的搞笑元素的,整理一下:
男主开玩笑说和蕾哈娜在游艇上,蕾哈娜是被好莱坞电影调侃最多的了,
索尼克看的DC闪电侠漫画,
基努里维斯的《生死时速》(Speed),钢铁侠称呼雷神为劲爆点男主hotshot,就是这,
威尔史密斯的《黑衣人》系列(字幕给翻译成MIB星际战警,应该是湾湾翻译),
酒吧
挺喜欢这种融合各种好莱坞梗的搞笑元素的,整理一下:
男主开玩笑说和蕾哈娜在游艇上,蕾哈娜是被好莱坞电影调侃最多的了,
索尼克看的DC闪电侠漫画,
基努里维斯的《生死时速》(Speed),钢铁侠称呼雷神为劲爆点男主hotshot,就是这,
威尔史密斯的《黑衣人》系列(字幕给翻译成MIB星际战警,应该是湾湾翻译),
酒吧混战慢动作那里可能借鉴了《X战警:逆转未来》里的快银名场面,
索尼克开车调侃范·迪塞尔的“家人侠”,这个梗终于连好莱坞也搞起来了,
巨石强森竞选总统,搞笑……
真的是每一个梗都精准戳中笑点。
其他笑点包括:索尼克带乌龟体验生死时速,画着金门大桥着火的蛋糕,索尼克的爆炸头,索尼克fart时撑开浴袍,有从大到小五种形态的机器人,金凯瑞在卡车实验室里听歌VR自嗨,小女孩给索尼克一双PUMA童鞋,主角夫妻俩等电梯时被误以为绑架孩子,穿越到巴黎长城埃及唯独狮身人面像被炸,大姨姐被绑不忘让女儿戴上健身手环刷步数,
以及UNCLE SAM派一个将军登门拜访,用一张五十元餐厅充值卡作为封口费。
片头的派拉蒙动画,星星变成了索尼克的穿越金圈圈,貌似这种轻松搞笑动画片的片头都挺喜欢做些改动的,《精灵旅社》系列的哥伦比亚片头也改得很好笑。片尾用了像素风游戏画面,像《无敌破坏王》那样,挺喜欢的。
金凯瑞真的一身的搞笑细胞,一个自命不凡又蠢萌到家得科学怪人形象,这不就让人记住了吗。结尾被抛到蘑菇星球,笑死人。
第二部已经确认引进了,会等到定档上映后去看。现在这样子,也只能靠引进片了。
不无吊诡又不失有趣的事实是,看完《赘婿之吉兴高照》后我脑中第一个浮现出的形象,竟然是《大话西游》中的至尊宝。二者之间确实有着相似的主题:《赘婿》网络电影版所聚焦的是,剧集中承包了很大一部分笑点的苏家二房苏文兴,在宁毅和苏檀儿离开江宁之后,是如何从大家口中的“吉吉国王”,成长为心爱姑娘的“齐天大圣”。或者这么说你会更能体会我为什么会有如此联想:看到最后苏文兴挎着彩带
不无吊诡又不失有趣的事实是,看完《赘婿之吉兴高照》后我脑中第一个浮现出的形象,竟然是《大话西游》中的至尊宝。二者之间确实有着相似的主题:《赘婿》网络电影版所聚焦的是,剧集中承包了很大一部分笑点的苏家二房苏文兴,在宁毅和苏檀儿离开江宁之后,是如何从大家口中的“吉吉国王”,成长为心爱姑娘的“齐天大圣”。或者这么说你会更能体会我为什么会有如此联想:看到最后苏文兴挎着彩带从天而降抢亲一折,你几乎都能说出紫霞仙子的那句经典台词——我的意中人是个盖世英雄,有一天他会踩着七色的云彩来娶我……
说起来很佩服《赘婿》团队各位创作者的胆识,剧集爆火之后,他们并没有安于之前饱受好评的爆梗堆叠(当然,一以贯之的当代互联网的穿越嫁接和对于《背影》的大胆戏仿都会让观众会心一笑),而是给予了人物坚实的故事逻辑和情感基础。于是在那些喜剧部分之外,我们分明看到了苏文兴的寻找和探求,犹疑和纠结。一个男人要走过多少路,才能成为一个男人?不论是从至尊宝到孙悟空的蜕变,还是从吉吉国王到齐天大圣的蜕变,好电影在给我们答案的同时,更妙的是能引发每个人自己的思考。
同样坚实的还有苏文兴和高甜之间的爱情,一边是恋爱中男孩儿自我怀疑、自我否定之后的一点坚定的勇气,一边则是不被世人理解的女孩儿在爱中找到更好的自己。或许我们每个人都应该找到属于自己的那个支点,去跟别人眼中理所应当的“生活模样”做抗争。然后就能像影片结尾的那个镜头一样,当你被现实世界碰的遍体鳞伤、眼前的世界变得一团糟的时候,还有一个地方可以互相依靠。
“XX宇宙”这个表述似乎已经有点被用烂了,但不得不承认的是,上一次在影片片尾傻呵呵等彩蛋然后看到一行诸如“XX第二季见”字眼而感到兴奋的时候,还真是漫威的那些片子。赘婿,为什么不呢?
1. 堕胎权被政治化为党派赢得福音派选票的重要策略。
2. 我不认为诸如autonomy/choice/body integrity等强调政府不干预个人自由的古典自由主义观念具有除了mobilization strategy以外的意义。Pro-Choice可以说国家把控制强加于女性的身体,Pro-Life也可以说他们把女性主义的观念强加于天主教传统。The state需要在这种分
1. 堕胎权被政治化为党派赢得福音派选票的重要策略。
2. 我不认为诸如autonomy/choice/body integrity等强调政府不干预个人自由的古典自由主义观念具有除了mobilization strategy以外的意义。Pro-Choice可以说国家把控制强加于女性的身体,Pro-Life也可以说他们把女性主义的观念强加于天主教传统。The state需要在这种分裂社会的问题上做出积极的引导——然而美国decentralized and fragmented的政治体制令其不可能。
3. 把决定权下放给州有充分的法理、政治基础(decentralization)。有问题的不是Court Opinion诉诸历史传统,而是:州立法、州议员是否有效地代表了人民?
4. 答案是否定的。对于社会议题需要的是妥协和共识,而不是大多数的暴政。投票是实现民主的程序,但是在一个日益分裂的社会,投票反对了民主的精神。更不用提,the iron law of oligarchy。
5. 美国的政治背叛了民主。民主要求求同存异,要求在不同利益之中寻求平衡、妥协和共识,要求用沟通化解分歧。两党制没有做到这点,反而在利用分歧、扩大分歧作为政治策略谋求执政。
6. 最后,我个人在此堕胎权问题上持模糊态度。这个问题唯一的solution就是互相妥协。
看了一集,渣男和老处女(剧中人设)的故事……男主(许凯饰)挤眉弄眼像只猴,女主(一桐饰)那苍老的配音,真对不起她的妆容……实在看不下去了,原本还是挺期待的。可剧情实在让人不敢恭维,真像小孩过家家,男主一个风月场所里的浪子,瞬间迷上了已嫁未过门的他人妻,瞬间又成了她家亲戚,而住上了门……
女主拿自己的清白和名誉,“有理有据”的
看了一集,渣男和老处女(剧中人设)的故事……男主(许凯饰)挤眉弄眼像只猴,女主(一桐饰)那苍老的配音,真对不起她的妆容……实在看不下去了,原本还是挺期待的。可剧情实在让人不敢恭维,真像小孩过家家,男主一个风月场所里的浪子,瞬间迷上了已嫁未过门的他人妻,瞬间又成了她家亲戚,而住上了门……
女主拿自己的清白和名誉,“有理有据”的演了一出骗婚,诈骗了5000贯,洋洋得意……总之,演员表演用力过猛,演技表面化且浮夸,剧情降智,实在看不下去了
许凯的仙侠剧,比如天舞纪,比如招摇,扮相和人设还不错,还是期待他和周冬雨的千古吧
本来冲着男主和题材去的,本来也想现在比较火的吹爆颜值的女主。但是看了两集就弃剧了, 实在是太尴尬了。剧情硬伤,女主莫名其妙在妓院的浴室相遇就很奇怪,面粉爆炸怎么会只有一脸面粉罢了,粉尘爆炸怎么应该也会有伤吧。关于法医验尸的过程,也和大家一样懒得吐槽了。女主演技确实蛮让人失望的,看上去很呆板。看到五星评论里说女主第一次演技这个演技不错了,我也是醉了。这个片只是给粉丝看的吗,观众管这个演员第几次
本来冲着男主和题材去的,本来也想现在比较火的吹爆颜值的女主。但是看了两集就弃剧了, 实在是太尴尬了。剧情硬伤,女主莫名其妙在妓院的浴室相遇就很奇怪,面粉爆炸怎么会只有一脸面粉罢了,粉尘爆炸怎么应该也会有伤吧。关于法医验尸的过程,也和大家一样懒得吐槽了。女主演技确实蛮让人失望的,看上去很呆板。看到五星评论里说女主第一次演技这个演技不错了,我也是醉了。这个片只是给粉丝看的吗,观众管这个演员第几次演戏,演技不好是事实。女主吹爆颜值也还好吧,没有那么惊艳吧。男主本来冲着烈火军校还不错,但是这个剧貌似和之前的剧没有太多区别,有点失望。总之,不推荐。
流星 射星
前言 流星 射星 前言 你的名字 一、姑苏蓝氏: ①蓝湛(字忘机,含光君)②蓝涣(字曦诚,泽芜君)③地名:云深不知处 ④蓝愿(字思追) 1.蓝忘机:《八声甘州》【宋】汤恢:“羡青山有思,白鹤忘机。” 2.含光君:《登徒子好色赋》宋玉(节选)“此郊之姝,华色含光,体美容冶,不待饰装。” 3.蓝湛:谢混《游西池》“景昃鸣禽集,水木湛清华。”4.姑苏:《枫桥夜泊》张继:“姑苏城外寒山寺,夜半钟声 一、姑苏蓝氏: ①蓝湛(字忘机,含光君)②蓝涣(字曦诚,泽芜君)③地名:云深不知处 ④蓝愿(字思追) 1.蓝忘机:《八声甘州》【宋】汤恢:“羡青山有思,白鹤忘机。” 2.含光君:《登徒子好色赋》宋玉(节选)“此郊之姝,华色含光,体美容冶,不待饰装。” 3.蓝湛:谢混《游西池》“景昃鸣禽集,水木湛清华。”4.姑苏:《枫桥夜泊》张继:“姑苏城外寒山寺,夜半钟声到客船。” 5.云深不知处:《寻隐者不遇》贾岛 “松下问童子,言师采药去。只在此山中,云深不知处。”6.思追:“幸与君再相逢,谁笑颜如诗。谁戏言如誓,谁暗许这玉叶金枝。蛊骰寄情思,思追上元种情痴。”——歌曲《世中逢尔》7.思追:《苏幕遮·怀旧》范仲淹:“黯乡魂,追旅思。夜夜除非,好梦留人睡。” 8.蓝涣 《贵溪象山龙虎山诸诗》(之三)魏源:“艤舟肃心神,临流照漪涣。” 二、云梦江氏:①江枫眠,②江澄(字晚吟),③江厌离,④虞紫鸢(武器:紫电),⑤魏婴(字无羡 夷陵老祖 魏远道),⑥地名:云梦、夷陵 1.江枫眠:《枫桥夜泊》张继 “月落乌啼霜满天,江枫渔火对愁眠。”2.江澄:《有寄》杜牧“云阔烟深树,江澄水浴秋。美人何处在,明月万山头。”3.云梦:《望洞庭湖赠张丞相》孟浩然 (唐代)“气蒸云梦泽,波撼岳阳城。”4.武器紫电:《滕王阁序》王勃(节选)“腾蛟起凤,孟学士之词宗;紫电青霜,王将军之武库。”5.夷陵:《夷陵》张嵲 (宋代) “吴蜀相持地,江山真险固。昔闻焚夷陵,今兹但遗堵。” 6.《饮马长城窟行》作者:佚名(两汉)“青青河畔草,绵绵思远道。远道不可思,宿昔梦见之。” 7.江厌离:《书黄鲁直李氏传后》苏轼:“无所厌离,何从出世?无所欣慕,何从入道?” 8.江厌离:《行素园存稿引》袁弘道:“故今之所刻画而求肖者,古人皆厌离而思去之。” 三、兰陵金氏 : ①地名:兰陵1.兰陵:《客中行》李白 (唐代)兰陵美酒郁金香,玉碗盛来琥珀光。但使主人能醉客,不知何处是他乡。四、①晓星尘(佩剑霜华)②宋岚(字子琛)明月清风晓星尘,傲雪凌霜宋子琛。 1.霜华:《秋暮言志》【唐】李世民。“朝光浮烧野,霜华净碧空。”2.《窗前》宋 · 赵崇嶓:“窗前寻丈地,种得一株梅。明月清风我,红尘不复来” 五、清河聂氏:①聂怀桑1.聂怀桑:《南都赋》张衡:永世克孝,怀桑梓焉;真人南巡,睹旧生焉。2.地名 清河《满江红·登黄鹤楼有感》岳飞:“何日请缨提锐旅,一鞭直渡清河洛。”(暂时就这些了) 明月清风晓星尘,傲雪凌霜宋子琛。 敛芳瑶琴金光散,泽芜洞箫蓝曦痕。 君子如兰茶未满,旧识思追酒已温。 红尘焉有忘机语,梦醒愿为无羡人。 小成本制作的科幻片,成本小的几乎没什么特效了, 化妆都勉勉强强。 不过拍摄还算是比较用心,演员演技在线,镜头稳定场景优美,不过主要场景还是地球没啥科幻感觉。 但最大的问题就是题材太过俗套,剧情也是似成相识, 阿凡达加异形普罗米修斯,还有点星际迷航的桥段。 如果之前相似题材影片看的比较多的话,再看这片简直就是浪费时间了。 小成本制作的科幻片,成本小的几乎没什么特效了, 化妆都勉勉强强。 不过拍摄还算是比较用心,演员演技在线,镜头稳定场景优美,不过主要场景还是地球没啥科幻感觉。 但最大的问题就是题材太过俗套,剧情也是似成相识, 阿凡达加异形普罗米修斯,还有点星际迷航的桥段。 如果之前相似题材影片看的比较多的话,再看这片简直就是浪费时间了。 看到后面,越来越心疼傅安晏。憋了这么久的话终于说出 然而表完白就像失恋了一般。 离开家的那段时间 他也无时不刻不在思恋妹妹吧,妹妹习惯了他的宠爱,他也习惯了对妹妹的宠爱。他无数次拿起手机习惯性的想发叮嘱妹妹的话,在想到妹妹在表白那晚的反应后又删除了。如果妹妹最后没有选择他,他可能真的只有逃离这个从小长大的家。在北海道想起了妹妹喜欢看雪 想起了跟妹妹的约定要去北海道打交流赛,所以又回来继续帮助 看到后面,越来越心疼傅安晏。憋了这么久的话终于说出 然而表完白就像失恋了一般。 离开家的那段时间 他也无时不刻不在思恋妹妹吧,妹妹习惯了他的宠爱,他也习惯了对妹妹的宠爱。他无数次拿起手机习惯性的想发叮嘱妹妹的话,在想到妹妹在表白那晚的反应后又删除了。如果妹妹最后没有选择他,他可能真的只有逃离这个从小长大的家。在北海道想起了妹妹喜欢看雪 想起了跟妹妹的约定要去北海道打交流赛,所以又回来继续帮助明洋队训练,真是无时无刻都在关心自己要守护的人,这么贴心的好哥哥安乐你还在等什么?表白呀?????? 这个剧后劲太大了,虽然每集只有短小精悍的25分钟,整季只有6集,但在这样的限制下也难以掩饰mae martin的过人才华。整体节奏过快,还没等观众进入情绪就已经切入到下一个情景也许是一大短板,但同样,全剧没有一句台词是废话,快节奏也带来了强大的情绪冲击力。 ep4开头,George和mae说自己曾非常迷恋Arnie Rive 这个剧后劲太大了,虽然每集只有短小精悍的25分钟,整季只有6集,但在这样的限制下也难以掩饰mae martin的过人才华。整体节奏过快,还没等观众进入情绪就已经切入到下一个情景也许是一大短板,但同样,全剧没有一句台词是废话,快节奏也带来了强大的情绪冲击力。 ep4开头,George和mae说自己曾非常迷恋Arnie Rivers,觉得他很帅很高,mae黯然神伤。但当mae在酒吧和Arnie见面并见识到他的“男性魅力”之后也“化身迷妹”,开始模仿Arnie的一系列举动。比如,不知从哪里突然手中闪现信用卡,并帅气地主动要求替餐厅偶遇的一家人买单。(但信用卡被拒,最后还是George买了单,装b失败) 陈瑾演的是真好啊!昨天那集,赵梦一声"凤姨”,她忍不住哭出声,真的打动了我。好演员就是这样,演得了郡主也演得了村妇。这部剧看下来,我最喜欢,觉得出彩的就是几位妈妈,这几位女演员演得真是到位,个个性格分明,即使是戏份较少的彩霞,也把一位直性子的中年妇女演活了。萨日娜外形有农村妇女的特点,演得自然。周笑莉其实更接近市井女性,但这部剧中她演得夏雪妈妈,把一位心疼女儿,手脚和嘴皮子一样利索 陈瑾演的是真好啊!昨天那集,赵梦一声"凤姨”,她忍不住哭出声,真的打动了我。好演员就是这样,演得了郡主也演得了村妇。这部剧看下来,我最喜欢,觉得出彩的就是几位妈妈,这几位女演员演得真是到位,个个性格分明,即使是戏份较少的彩霞,也把一位直性子的中年妇女演活了。萨日娜外形有农村妇女的特点,演得自然。周笑莉其实更接近市井女性,但这部剧中她演得夏雪妈妈,把一位心疼女儿,手脚和嘴皮子一样利索的妈妈演得活灵活现。 请勿填写难以理解的导语(140字以内) 请勿填写难以理解的导语(140字以内)版权所有 禁止转载 禁止引用
北奥式(简称)可以浓缩为几个词:震撼、大气、恢弘、美轮美奂、无与伦比。它来
北奥式(简称)可以浓缩为几个词:震撼、大气、恢弘、美轮美奂、无与伦比。它来自数千人的整齐划一和若干个精彩创意的结合,它展现的是华夏五千年来绚丽夺目的历史人文特点和中华厚重的文明气息。中华民族一脉相承几千年,如何在短短的时间内展现?这是一个很难的课题。如果不是元素式的堆砌而是讲述一段故事,试问哪个故事可以讲全五千年?其实哪个故事都不合适,而且外国人还看不懂。所以列席文明元素成了唯一的方式。而大型团体表演又是在巨大体育场内照顾观众的唯一表演方式。好的细节表演我们不缺,但如果在鸟巢看赵本山演小品,你会是种什么感觉?恐怕只能从大屏幕上看清人脸吧。所以团体表演其实是必要的。
但北京奥运会唯一欠缺的就是团体表演重复的次数太多了。击缶,毋庸置疑,震撼的开场,很有必要,伦敦的破气球和唱诗班简直弱爆了!接下来的汉字、戏曲、丝绸之路、绿灯人、太极,无一不是人海场面,略显单调。其实可以在几个环节上再做创新,控制人数,追求意境也很好,没必要场场都上几千人,这样会视觉疲劳。
北奥会上的几大亮点:击缶,大脚印,现场作画,点火。
它如卷轴般缓缓翻开种种人情在你面前,然后让你禁不住去琢磨它背后的世故。故事好像离得很远,可隔岸观火;道理却又好像咫尺,当日省三身。
故事的背景是上世纪40年代,发生在没有硝烟的抗战大后方。整部影片中,从黑白画面的斑驳到字幕字
它如卷轴般缓缓翻开种种人情在你面前,然后让你禁不住去琢磨它背后的世故。故事好像离得很远,可隔岸观火;道理却又好像咫尺,当日省三身。
故事的背景是上世纪40年代,发生在没有硝烟的抗战大后方。整部影片中,从黑白画面的斑驳到字幕字体的复古,你都不会出离这种民国年代的即视感。而可叹的是,即便大几十年过去了,人性里的凉薄和世故,好像从来没有变过。
大金主许老板和佟老板合伙开了个农场,这个农场看起来富庶,肥鸡肥鸭满园、香果甜枣满枝,可它却一直是亏损的。范伟饰演的丁务源是这个农场现在的主任,左右逢源、人见人爱。秦妙斋是一个谎称为艺术家的流浪汉,赖住在这个农场里。尤大兴是个留洋博士,是佟老板安排替换丁主任的农场新主任。
影片以这三个人为视角,分了三幕来讲故事。
丁务源
丁务源的口头禅是“不成问题”,是周围所有人的“小叮当”。这部影片的英文名字叫Mr. No Problem(“没问题”的先生),如果和中文片名“不成问题的问题”一一映射起来,得到的答案就是这位先生=问题。一个坏人,却人见人爱,这大概真的是最大的问题了。
一开场的牌桌上,佟小姐说农场居然是亏损的呢,她爸作为股东都没有赚到钱。丁务源斩钉截铁地说,只要去农场看看那派富庶的景象,就会知道,怎么会亏损呢。他说得如此理直气壮,以至于我一开始都困惑,这农场到底有没有亏。
可以把谎言讲得如此底气十足的人,到底不会是个一般人物。
丁务源擅长投其所好,给许老板宠溺的三太太买稀罕物,给许小少爷办生日,连三太太牌桌上的朋友都被丁主任照顾着,不要钱不要钱全都不要钱,殊不知羊毛出在羊身上,薅了你的毛,卖了他的情,真是高段位选手。
工人们好吃懒做,被丁务源撞见玩牌误工。工人们本能地犯憷不知如何是好的时候,丁主任说,来来来,我陪你们一起玩,牌桌上面无尊卑哦。工人们偷鸡蛋,薅白菜帮子“卖猪菜”(我也第一次学到“卖猪菜”是中饱私囊的黑话),丁主任宽厚地从未指摘他们,反到仁义地说,你们“卖猪菜”的钱自己收着不用给我。
所以,丁务源的群众基础深厚,人人都爱丁务源。唯有佟老板不满意,农场亏损,作为股东的他没有分到钱。所以佟老板费尽心机地要把丁主任换走,换上自己安排的尤主任才放心。
我想起来一个寓言。说的是两个人在野外碰到了猛兽,一个人撒腿要跑,另一个人说我们又跑不过猛兽,为什么还要跑。跑的人说,我不需要跑过猛兽,我只需要跑过你。
丁务源大概就是有这种世故的智慧,他只需要跑过尤主任就好了。尤其是,耿直到没朋友的人,出招的时候漏洞太容易被抓住了。
丁务源的坏,不动声色。尤主任和秦妙斋是彼此眼里的坏人,丁务源却借力打力,拿尤主任的耿直激秦妙斋,拿秦妙斋的无赖撵尤主任,自己落得两手干净,里外都是人。最后兔死狗烹,让人抓走秦妙斋,空出房间卖个好价钱。
便宜他都占了,好人他都当了,要名得名,要利得利。直到影片最后,他是满面春风,一身得意。许三太太问他,果子结得这么好,为什么还是亏损。丁主任气定神闲地说,明年吧。他在每一个当下里见招拆招,安身立命,真是担得起一声道行颇高。
所以我看到最后的时候,是觉得有点意外的,毕竟,你见过几个片子,坏人有惊无险地活在最后,甚至都不带翻然悔悟的。可这才更接近真正的现实,并不是所有坏人都会恶有恶报。允许这种结尾的存在,是难能可贵的一件事情,是对艺术的尊重和包容。
秦妙斋
你有没有见过一种人,并无真才实学、真金白银,却靠着一身忽悠的本事,行走江湖,坑蒙拐骗,竟也活得生龙活虎。
现实中其实不鲜见的。比如假扮资金方去项目上骗吃骗喝,比如前阵子新闻里说有人伪造学历去应聘高管还屡屡得手。傻子够多,骗子就能活得下去,是不是?
秦妙斋的坏,跃然眼帘,不带掩饰,集骗子、无赖、流氓于一身。作为骗子,他骗吃骗喝骗姑娘;作为无赖,他不付房租赖住,打牌拿花生米赖赌;作为流氓,他给工人出坏主意,给尤太太下圈套,挑动群众情绪批斗尤主任。
只是他坏得段位太低,最后也不过被丁主任拿来当枪使,成了一颗用过就扔的弃子。被他搅动过芳心的佟小姐说,秦妙斋就是个流氓,被抓了才好呢。
一夜之间,一文不名,身败名裂,不得好死。可恨、可怜、可叹。
尤大兴
人总是很难意识到自己的问题,哪怕是学富五车的尤大兴。这个会修电表会搭草棚擅长园艺懂账务的全能型博士,临到最后他也没有意识到,自己唯独少修了一门社会心理学。
尤大兴的眼里不揉沙子,见不得偷鸡摸狗、见不得好吃懒做,所以他要快刀斩乱麻,他处理坏人坏事不留情面不留余地。人人都恨尤大兴。他们当惯了舒服的小坏人,现在尤大兴小鞭子一抽,让他们从此讲文明懂礼貌,当五讲四美好工人。
这,太痛苦了。尤其是,当好人,又没有什么好处。
有的人当一个好人是图自己的心安,有的人当一个好人是因为做恶会被惩罚。如果在一个做恶不会被惩罚,而为善并不享受心安的环境下,当一个好人的动力在哪里?
尤大兴作为一个有知识有素质的文化人形象出现,他对待事情的执拗和耿直,大概是出于内心对真理的信仰。他大概就是那种希望以一己之力让世界更美好的人。
只可惜,理想很丰满,现实是骷髅啊。他对着一群乌合之众,束手无策,最后也只能落得客走他乡的下场。
要改造世界的人,首先需要的是,理解这个世界有多凶险,而不仅仅是一身力气和知识。
================================
这部电影,满满都是戏。最后再讲两点感触吧。
一个是是非观的界限。
我们隔着荧屏这层岸,似乎裁定是非对错洞若明火,可是故事里的人呐,厘定是非的那把戒尺,刻度还分明吗?
就比如明明是没有付房租而赖住在农场的秦妙斋,面对自己要被驱逐的时候,他义愤填膺,他铿锵有力,他斩钉截铁地说:“我要和恶势力斗到底!”嗯,在秦妙斋的是非观里,会让他陷于无处可住落魄流浪的人,就是恶势力。
同样的现象也发生在农场的打工仔里。那4个因为好吃懒做、偷鸡摸狗而被开除的工人,并不觉得这种因果关系是顺理成章的,他们的观念里,主任尤大兴开除了我们,从此我们上有老下有小的日子难以为继,你尤大兴就是十恶不赦、冷血无情的魔鬼。
原来,懂得自食恶果的道理、懂得自我反省,并不是理所当然的普遍存在,对不少人来说,顺我者为“是”、逆我者为“非”。
就比如那一群自带道德污点的人,指责起尤太太受贿鸡蛋,都一个个正义凛然起来了。甚至连那几个拎着鸡蛋去“行贿”的人,都挺着腰板叫嚣着尤家受贿实在是罪不可赦。荒谬吧?这种“双标”的是非观到了令人瞠目结舌的地步,当事人们却理直气壮。可我们看这种荒谬,却也没有很陌生呢。
第二个感触是,从剧中看,感觉人要正直,好像是需要动力和意志力的,但陷入贪懒馋恶却似乎毫不费力。那是不是说,人们原来就没有活在一池静水里,水流的方向并不是真善美,随波逐流更容易变成一个坏人。
现在时光荏苒,大几十年过去,坚持正直和沉沦七宗罪,哪个更容易?