八百.送成哥泱泱中华,英雄无迹,三十八年民国,精忠报国,功绩总被雨打风吹去。八百勇士,尽年未曾可知。想当年,金戈铁马,三千越甲可吞吴。悲悲切切,英雄迟暮,赢得中华存亡,世人不知,望江山犹记,烽火狼烟路。不堪回首,前仆后继,命填满神州大地,凭谁问,抗战八年,有功绩否?
八百.送成哥泱泱中华,英雄无迹,三十八年民国,精忠报国,功绩总被雨打风吹去。八百勇士,尽年未曾可知。想当年,金戈铁
八百.送成哥泱泱中华,英雄无迹,三十八年民国,精忠报国,功绩总被雨打风吹去。八百勇士,尽年未曾可知。想当年,金戈铁马,三千越甲可吞吴。悲悲切切,英雄迟暮,赢得中华存亡,世人不知,望江山犹记,烽火狼烟路。不堪回首,前仆后继,命填满神州大地,凭谁问,抗战八年,有功绩否?
八百.送成哥泱泱中华,英雄无迹,三十八年民国,精忠报国,功绩总被雨打风吹去。八百勇士,尽年未曾可知。想当年,金戈铁马,三千越甲可吞吴。悲悲切切,英雄迟暮,赢得中华存亡,世人不知,望江山犹记,烽火狼烟路。不堪回首,前仆后继,命填满神州大地,凭谁问,抗战八年,有功绩否?
八百.送成哥泱泱中华,英雄无迹,三十八年民国,精忠报国,功绩总被雨打风吹去。八百勇士,尽年未曾可知。想当年,金戈铁马,三千越甲可吞吴。悲悲切切,英雄迟暮,赢得中华存亡,世人不知,望江山犹记,烽火狼烟路。不堪回首,前仆后继,命填满神州大地,凭谁问,抗战八年,有功绩否?
我平时并不看国产电视剧,主要是集数太多,没时间看完。前几天陪着家人看了几集李少红导演的《大宋宫词》,头两集的观感确实不佳,主要是对那种没头没脑的剪辑方式感到诧异,感觉是把起码四五集的内容用社交媒体上那种「5 分钟带你看完 XXX」的方式给剪了一遍。习惯性地上豆瓣查阅,发现《大宋宫词》的豆瓣评分居然只有3.8分。这个分数对于李少红导演的电视剧来说确实是有些拉胯了。从
我平时并不看国产电视剧,主要是集数太多,没时间看完。前几天陪着家人看了几集李少红导演的《大宋宫词》,头两集的观感确实不佳,主要是对那种没头没脑的剪辑方式感到诧异,感觉是把起码四五集的内容用社交媒体上那种「5 分钟带你看完 XXX」的方式给剪了一遍。习惯性地上豆瓣查阅,发现《大宋宫词》的豆瓣评分居然只有3.8分。这个分数对于李少红导演的电视剧来说确实是有些拉胯了。从我个人观感来说,只要熬过头两集,后面的叙事开始进入到相对正常的节奏后,这个电视剧就会开始变得有些意思了。我对宋史并不了解,对电视剧主角刘娥的了解也仅限于「狸猫换太子」这样的话本传说。而《大宋宫词》将刘娥处理成了一个文韬武略的历史剧大女主,对我这种看戏的路人来说其实无所谓对错,但李少红导演对这种大女主历史剧的处理却是有些意思的。
从2019 年开始,中国电影就开始出现了一个明确的创作趋势,女性电影开始越来越多进入到主流视野,并不断地在商业和艺术层面获得了认可。这种影视创作趋势也开始在电视剧领域有所体现,而具体到《大宋宫词》,虽然这部剧是几年前开始拍摄的,但也能看出鲜明的女性电影创作风格。
为什么这两年在国产影视作品中开始出现越来越多的女性主义倾向?一方面和近些年的网络生态有着直接关系,另一方面也和网络用户主体的改变相关。近些年网络用户主体的构成虽然一直持续下沉,但能够在网路上获得关注度的群体,始终还是那些一二线城市中年轻化、受过良好教育、具备充分消费力的人群。在这个群体中,女性在剧集领域又具备独特的话语权和影响力,因此在近些年的国产电视剧创作中,针对这个特定女性群体的喜好而进行的创作也日渐明显。近些年火爆的「耽美剧」无疑就是市场对于年轻女性群体消费力的一个明确呼应,而持续火爆的大女主历史剧戏也越来越明确和自觉地在创作上倾向于当代女性视角的喜好。
具体到《大宋宫词》,虽然豆瓣用户对于该剧颇多微词,但如果我们从创作角度来重新审视这部电视剧,还是能看出李少红导演有一个明确思路,就是如何用当代女性视角去重新审视和建构历史中的女性角色和女性力量。
女性性别意识的自觉提升是一个显而易见的社会现实,而电视剧作为一种流行文化产品,自然也会将这种社会现实蕴含其中。《大宋宫词》并不是一个严肃的历史题材剧,而是结合了民间传说和话本故事,重新讲述了一个虚构的「刘娥」。这个完全以当下社会视角去塑造的女性角色,在一个特殊的时代中,完成了一个女性在中国传统社会中所能达到的最高峰——不但拥有了完美的爱情,同时还在权力殿堂上达成了事实上的君临天下。如果只是按照电视剧中所呈现的这个人物,刘娥几乎在世俗意义上和现代意义上都是一个成功的女性。
当然,我并不知道,也无力去衡量一个真实的历史人物所应该呈现的样貌。我只能从一个遭受恶评的电视剧中去观察,当代女性想要的「女性力量」究竟应该是什么样的。在李少红导演的一次采访中,她曾经提过,「女性的权利从来都不是男性让出来的,而是女性本来就拥有的。」这句话本身是没有错的,女性权利的获取,以及某种程度上的性别平等,它肯定不是能够随着社会进步而自然发生的,它必须要通过斗争才能获得。但这种权利的获取,究竟是某个特定女性在特定环境下的个人传奇,还是普遍性的社会整体结构的变革,应该是女性主义影视作品所力图去呈现的。
在《大宋宫词》中,刘娥作为一个核心女性角色,经历了一个女性所可能经历的一切社会考验,最后在一个男权社会中,从一个家庭的组织者,成长为一个朝堂的管理者,最后成长为一个国家的统治者。而且在这个逐步获得权力的过程中,她并没有丧失爱情。虽然我并不认可《大宋宫词》是一个严肃历史题材电视剧,但它通过对经典故事的重新打开,并且试图将女性话题放置于历史背景和社会整体结构之中去审视和思考,最后让有心的观众得出的结论也会和当下社会有关联和共鸣。
《大宋宫词》并不是传统意义上的「宫斗剧」,因为它讲述的并不是一群后宫中与世隔绝的女人如何围绕着独一无二的男性皇帝去展开生存搏杀。不管真实历史上的「刘娥」究竟是一个什么样的人,但在《大宋宫词》这部电视剧中,李少红导演所要讲述的是在一个传统的权力结构和等级秩序中,一个拥有自我力量的女性如何去面对权力和人生的故事。它已经具备一种可能性,就是用当代女性视角去重构女性主义神话,也许李少红导演这一次的尝试并不成功,但中国影视作品中的女性力量已经成为一个明确且不可忽视的创作趋势,如果我们能够善意地加以鼓励,那么中国影视作品中一定会持续涌现一些优秀作品,它们将会是中国女性结合自己的群体经验及历史经验,并针对当下中国特定社会环境,去讲述独特的中国故事,其中蕴含着独特的女性观点,并重新定义女性主义的标准。
说句实话,朋友约我看这部电影的时候,我是有点拒绝的。毕竟,同期上映的很多电影,都比它评分高。
而且,这部动画还是德国的——我虽然喜欢看动画,但是一直没看过德国的。
后来拗不过朋友,行,去看吧。
看着看着,还有点心酸。
第一次心酸,是马努失去了自己的父母,破壳而出,看到了海鸥的领队的妻子。当时我朋友还说,他们俩肯定是不能有自己的孩子。
说句实话,朋友约我看这部电影的时候,我是有点拒绝的。毕竟,同期上映的很多电影,都比它评分高。
而且,这部动画还是德国的——我虽然喜欢看动画,但是一直没看过德国的。
后来拗不过朋友,行,去看吧。
看着看着,还有点心酸。
第一次心酸,是马努失去了自己的父母,破壳而出,看到了海鸥的领队的妻子。当时我朋友还说,他们俩肯定是不能有自己的孩子。
后来发现,这对海鸥的孩子也破壳而出了。
但是,亲生孩子并没有挤掉它们对马努的爱,领队还是执着于教马努飞行,想让它成为海鸥的新领队,甚至将守夜的任务交给它。
剪辑不行,演员演技不行,我都算了,连剧情都讲不好,表达的东西乱七八糟。一开始以为讲的是讽刺n号房事件,后来又变成讲因为沉迷手机而忽略身边人,简直九不搭八。还有,“手机的频率影响到人的脑电波”……是有多白痴才能想出来的台词啊……看到后面我对这部片唯一的期望就是,麻烦来一点有新意的设定吧,来一个恐怖镜头也行啊,唉……这种折磨人的剧情要拍90分钟,我滴天啊!!如
剪辑不行,演员演技不行,我都算了,连剧情都讲不好,表达的东西乱七八糟。一开始以为讲的是讽刺n号房事件,后来又变成讲因为沉迷手机而忽略身边人,简直九不搭八。还有,“手机的频率影响到人的脑电波”……是有多白痴才能想出来的台词啊……看到后面我对这部片唯一的期望就是,麻烦来一点有新意的设定吧,来一个恐怖镜头也行啊,唉……这种折磨人的剧情要拍90分钟,我滴天啊!!如果拍烂片要判刑,这个导演判终身监禁都便宜了她
姚思安:只要你心中有路,何惧天涯海角姚木兰:只要我们一大家人在一起,呼吸着新鲜空气,就处处是家姚思安:不是什么身外之物都可以舍弃的,那是老祖宗在骨头上留下的字,又经过火炼和千百年的风雨姚木兰:就是因为这样,它们已经化为精神了,是别人用刺刀也逼不走的。精神是偷不走、抢不掉的。爸,您要是不肯走,就是玉石俱焚。我已经失去莫愁妹妹了,我不想再失去一个亲人,不想失去您。女儿需要一个活着的父亲守着、敬
姚思安:只要你心中有路,何惧天涯海角姚木兰:只要我们一大家人在一起,呼吸着新鲜空气,就处处是家姚思安:不是什么身外之物都可以舍弃的,那是老祖宗在骨头上留下的字,又经过火炼和千百年的风雨姚木兰:就是因为这样,它们已经化为精神了,是别人用刺刀也逼不走的。精神是偷不走、抢不掉的。爸,您要是不肯走,就是玉石俱焚。我已经失去莫愁妹妹了,我不想再失去一个亲人,不想失去您。女儿需要一个活着的父亲守着、敬着、孝顺着,从小到大,您为我费了那么多心血,我连报答您的机会也没有,我求您跟我一起走吧姚思安:爸是赶上乱世了,从八国联军来折腾到大清垮台,从北洋政府到国民政府,到眼下的小鬼子来入侵,就没有消停过。可越是乱世,越能彰显人情。难道你今天让爸爸向他们,向东洋来的小鬼子弯一次腰吗?听爸的话,你赶紧走,爸爸不想在一天之内失去两个女儿,咱们一家子,就靠你和荪亚照顾了。如果这次爸爸大难不死,就会追你们去的。好闺女,走,走!姚木兰:当年辉煌一时的王府花园,只落个流水落花春去也。人去园空了,留下了搬不起的园林,带不走的家具,甚至于一窖来不及喝的美酒佳酿;带走的只是不愿意做奴隶的灵魂以及对于故土家乡难解的思念
一个因为对打假拳不满而得罪协会副会长的前拳击冠军,一个不被老师喜爱常常翘课的不安分少女,两个性格迥异身份不同的故事。
一个因为对打假拳不满而得罪协会副会长的前拳击冠军,一个不被老师喜爱常常翘课的不安分少女,两个性格迥异身份不同的故事。
编剧脑残吧,尤其是卡尔,完全没必要写死!另外有好些打斗场景都不写实,有一个片段,瑞克拿着枪,尼根拿着棍子,瑞克居然直接跑了,还有几个片段,总是关键时刻没子弹,太假了,太牵强了。
反正就是感觉第八季导演,编剧,一些演员拍摄都不走心,完全没法和当初第一季比。
这部剧追了8年了,不管怎么样,还是会继续追下去,算是情怀吧。
编剧脑残吧,尤其是卡尔,完全没必要写死!另外有好些打斗场景都不写实,有一个片段,瑞克拿着枪,尼根拿着棍子,瑞克居然直接跑了,还有几个片段,总是关键时刻没子弹,太假了,太牵强了。
反正就是感觉第八季导演,编剧,一些演员拍摄都不走心,完全没法和当初第一季比。
这部剧追了8年了,不管怎么样,还是会继续追下去,算是情怀吧。
转载自微博
to丁宇扬的人物剧评:
先从剧本角度说,编剧和导演在做丁宇扬这个刻画的时候,缺少实实在在的人物侧写,所以这个角色其实很难演,许魏洲是用很有限的剧本靠细节自己去新增了一些人物特色。
丁宇扬,女主艾若曼的暗恋对象,校园男神,热心助同学,都是以女主视角去回忆的形象,就像高处的神仙男神,缺少烟火地气,纯粹靠许魏洲刷脸!车棚和篮球那里的确非常帅。但如果导
转载自微博
to丁宇扬的人物剧评:
先从剧本角度说,编剧和导演在做丁宇扬这个刻画的时候,缺少实实在在的人物侧写,所以这个角色其实很难演,许魏洲是用很有限的剧本靠细节自己去新增了一些人物特色。
丁宇扬,女主艾若曼的暗恋对象,校园男神,热心助同学,都是以女主视角去回忆的形象,就像高处的神仙男神,缺少烟火地气,纯粹靠许魏洲刷脸!车棚和篮球那里的确非常帅。但如果导演和编剧把他校园时代按正常人物侧写拍摄,为什么能让女主暗恋13年会更有说服力。
现在时,几个social的酒会,一个和女主公司的case会,许魏洲在为数不多的工作场景里刻画的丁宇扬是我特别喜欢的本剧镜头。尤其是在提出对方案质疑时的表情,动作,还有和sunnee开会时对玩笑话的回应,可以看出来有认真观察居高位,公司里年纪稍长者的行为模式。对于23岁的许魏洲,刻画一个大9岁的VP实属不易。
《三体》是我很喜欢的小说,所以我是期望它的改编剧能达到国内一流水平的,至少能达到我可以安利给没看过书的人的水平。《三体》改影视的传闻已经有很多年了,一直处于一种令人担忧的状态,加之最近的《三体》动画暴雷,使得我们对这部电视剧的要求和期望值已经降低不少了。很多人说:“只要你照着原著拍,我们就已经很满意了。”这也是我看该剧之前的心声。但看了两集之后,我还是看不下去。剧
《三体》是我很喜欢的小说,所以我是期望它的改编剧能达到国内一流水平的,至少能达到我可以安利给没看过书的人的水平。《三体》改影视的传闻已经有很多年了,一直处于一种令人担忧的状态,加之最近的《三体》动画暴雷,使得我们对这部电视剧的要求和期望值已经降低不少了。很多人说:“只要你照着原著拍,我们就已经很满意了。”这也是我看该剧之前的心声。但看了两集之后,我还是看不下去。剧里像汪淼、史强两个主角的演员演技是很好的,一个低调严格、内心戏多、情感不轻易外露;一个坦率不羁,说话时不时笑两下。而且听说剧组在一些地方也是很用心,例如实地拍摄粒子对撞机等。但是电视剧的其他方面离近年一流的国产剧还是有很大差距。以所以以下仅就这些差距发表我的个人看法。
首先说说改编剧和原著的关系。
1. 对于好小说的改编剧,它自然应该要起到为小说增加价值的作用。因此对它的评价应该从它为小说产生了多少额外价值出发。而不应该仅仅因为小说本身很强,就给改编剧提高评价。
2. 改编剧能怎样为小说增加价值?(先不说改编超越原著的情况)小说可以通过旁白轻松地说明剧情和人物内心。但影视作品则很少会使用旁白。但影视作品可以通过场景、表演、叙事节奏、音乐来更直观地补充台词之外的内容。这就是它能创造价值的地方。所以我下面仅就这些方面展开论述。
3. 改编剧自然最好能还原原著。但是不是它还原的地方越多越好呢?我觉得这是有轻重分级的,从最重要到最次要:1)最基本的是抛开原著,改编剧自己内部的剧情、细节能自圆其说,形成一个自洽的故事及视听风格;2)前述这个自洽的整体能还原原著的程度越高越好;3)在前述基础上,能还原原著的细节越多越好。
也就是说,情况A:你还原了100个细节,还原的细节和改编的细节相互打架,导致剧情错漏百出;情况B:你还原了10个细节,这10细节和其他相互作用,增强了剧情,整体的故事也跟原著没太大偏离。那么情况B应该是更好的。
以下就我看过的前两集说说我的意见吧。
法国导演弗朗索瓦·欧容身为导演和他的作品,从来没有受到过金棕榈奖的垂青,但是也不妨碍隔三差五地就被选进主竞赛单元。戛纳电影节很乐意于时不时的在一片沉闷的主竞赛选片里,加入一抹邪魅的亮色,至于欧容的电影入不入评委的法眼,这就不归他们管了,而欧容每次入选也都在痴痴的等待自己的风格被这个世界电影最高殿堂承认的那一天。
这真是成也类型片,败也类型片,和欧容路子差不多的电影人,像大卫·柯南
法国导演弗朗索瓦·欧容身为导演和他的作品,从来没有受到过金棕榈奖的垂青,但是也不妨碍隔三差五地就被选进主竞赛单元。戛纳电影节很乐意于时不时的在一片沉闷的主竞赛选片里,加入一抹邪魅的亮色,至于欧容的电影入不入评委的法眼,这就不归他们管了,而欧容每次入选也都在痴痴的等待自己的风格被这个世界电影最高殿堂承认的那一天。
这真是成也类型片,败也类型片,和欧容路子差不多的电影人,像大卫·柯南伯格,布莱恩·德·帕尔玛和罗曼·波兰斯基,同样也是类型片里玩出诸多花样,却早已功成名就,唯独欧容始终差一口气。这让人不禁猜测也许正是欧容的不同之处,让他的作品在大多数人眼中,难登大雅之堂。
“情欲”与“毁灭”一直是欧美处理性爱关系的类型片绕不过的两大主题,致命的吸引力永远引向没有退路的危险之中,而这种危险的欲望也在大多数情况只会在异性恋主角之间产生。
《双面情人》表面上看也同样如此,一名精神脆弱面容姣好的女性,在面对四肢强壮目光坚定的男性时,陷入欲望的漩涡中无法自拔是肯定的结果。不过欧容并不满足于此,他持之以恒所想表达的却是这种欲望对象的不稳定性。
玛丽恩·瓦科特饰演的《花容月貌》的高中女生,成长为了《双面情人》的妙龄女子,随之改变的还有她强烈的女性外表特征的压制,电影第一个镜头就是她的一头长发被截短的过程,而她的衣装也趋于强烈的男性化:帽衫加西装外套恐怕只有硅谷的科技公司CEO们才会这么穿。
但是接下来一个特写镜头,却成功引起戛纳影展在场记者的集体惊呼,欧容用让人无法回避无法直视的方式告诉你:外表特征与欲望本质的脱离。
看完电影 不可抗拒 你可以把这部电影当作男主主持的脱口秀节目里面插播的自导自演小剧场 只是这小剧场长达1小时42分 这样我们会对这部迟来的政治讽刺喜剧电影抱有更大的宽容心 毕竟2020了 美国民众对于政客一系列迷幻操纵和政治化媒体的口吐芬芳 套路嘛…晓得很咧!都不用你客气都承认自己是老牌吃瓜群众 故事的反转是终于迎来了高潮点 演员的script 有点尬(整个红蓝邦的拉锯战也是平铺直叙 日常黑
看完电影 不可抗拒 你可以把这部电影当作男主主持的脱口秀节目里面插播的自导自演小剧场 只是这小剧场长达1小时42分 这样我们会对这部迟来的政治讽刺喜剧电影抱有更大的宽容心 毕竟2020了 美国民众对于政客一系列迷幻操纵和政治化媒体的口吐芬芳 套路嘛…晓得很咧!都不用你客气都承认自己是老牌吃瓜群众 故事的反转是终于迎来了高潮点 演员的script 有点尬(整个红蓝邦的拉锯战也是平铺直叙 日常黑色幽默 无功无过 )男主气急败坏说女主黑吃黑 女主依旧冷静解释 we used the system 看到这里都会满意地跟着她一起嘴角上扬
电影最后的彩蛋 采访一位前任官员 他最后那个笑嘻嘻的Yes 承包了我整电影的笑点 嘿嘿
大脚怪与小脚怪之间的故事,或者说巨人与人类之间的故事。Migo那段头塞进机舱的画面笑死人了,撞到大树飞出去,滚雪球到木板吊桥上,哈哈哈,吊桥不能承受之重,然后把石柱都掰倒......惊险刺激。不过也正是这样,Migo才无意中发现了人类的所在。大脚怪走进人类的街道就像在走迷宫,双方互认对方为Monsters, 互相攻击。”So it’s best just to let it lie, let
大脚怪与小脚怪之间的故事,或者说巨人与人类之间的故事。Migo那段头塞进机舱的画面笑死人了,撞到大树飞出去,滚雪球到木板吊桥上,哈哈哈,吊桥不能承受之重,然后把石柱都掰倒......惊险刺激。不过也正是这样,Migo才无意中发现了人类的所在。大脚怪走进人类的街道就像在走迷宫,双方互认对方为Monsters, 互相攻击。”So it’s best just to let it lie, let it lie... Now you know, you know...”这句话像个魔咒一样困扰着Migo, 不过好在在Meechee的固执下为了解救Percy走进人类的地盘从而打开了一切谜团,解开了所有的误会,大脚怪与小脚怪最后和平共处。为这份美好点赞!
导演很厉害嘛,男主为法院贡献了大部分的时间,单独看男主部分会觉得这人真是认真负责的好法官,性骚扰案也判的很好,对女性也表现的非常尊重,可是背地里,还是他的妻子在本身需要工作的前提下照顾他们的孩子,整个家庭的衣食住行,俩人吵架那集,直接是和稀泥解决的,是,有时候日子不用过得明明白白的,家庭上的根本问题还是没有解决,她过的还是原本的生活,唉,糊糊涂涂的过一辈挺
导演很厉害嘛,男主为法院贡献了大部分的时间,单独看男主部分会觉得这人真是认真负责的好法官,性骚扰案也判的很好,对女性也表现的非常尊重,可是背地里,还是他的妻子在本身需要工作的前提下照顾他们的孩子,整个家庭的衣食住行,俩人吵架那集,直接是和稀泥解决的,是,有时候日子不用过得明明白白的,家庭上的根本问题还是没有解决,她过的还是原本的生活,唉,糊糊涂涂的过一辈挺好的,每次看到男主回家,他的妻子接过递给她的衣服,做好饭菜,教着孩子功课,真的挺难受的,无力改变的现状,不如就当做自己真的幸福开心罢了,女人的付出是不被重视和认可的,甚至是可以忽略的,一个少女,经历婚嫁进入家庭饱经岁月的磨砺和洗礼,为了家庭变的圆滑和世俗,这也不是她想要的,她的丈夫却能轻轻抛出“你变了”这三个字,告诉自己的妻子她不再是自己心目中当年青春岁月那个清纯高洁而又楚楚动人的少女了,他全然忘记深夜里是在谁的怀里失声痛哭,是谁一直支持他不忘赤子之心坚守自己做法官的初心,这样理解支持他的妻子最后得到的是一句“你现在说话怎么变得这么市侩了”这种伤人的话语在一句不情不愿的道歉中被众人簇拥着就一笑而过了,怎么办,日子还得过下去
_______
希望评论区的各位理性讨论,如果想讨论一个家庭男女分工问题,追求男女平等请向着合理的解决问题的方向去讨论,不要故意用一些以偏概全的例子来激化矛盾,强调男女对立,一个家庭,是由夫妻双方共同支撑起来的,相关的评论我已经删除,希望大家理性讨论不要引战
男主还是帅的,但是从开始到现在我还是没有见到男主的高光时刻,而且面对女主的时候智商情商差不多为负吧,就知道瞎吃醋。女主,恕我直言,长得不咋地,变玄女那一刻还是有点美的,但是其它时候,一脸苦相,智商为零。头名令牌到现在为止也只会名目张胆的要,或者直接进人家屋子偷,还想在大庭广众之下找皇帝要,要是个智商正常的人也得怀疑苏犹怜了吧。所以这里点赞二皇子,你是目前为止,我看到的唯一智商正常的人。??男
男主还是帅的,但是从开始到现在我还是没有见到男主的高光时刻,而且面对女主的时候智商情商差不多为负吧,就知道瞎吃醋。女主,恕我直言,长得不咋地,变玄女那一刻还是有点美的,但是其它时候,一脸苦相,智商为零。头名令牌到现在为止也只会名目张胆的要,或者直接进人家屋子偷,还想在大庭广众之下找皇帝要,要是个智商正常的人也得怀疑苏犹怜了吧。所以这里点赞二皇子,你是目前为止,我看到的唯一智商正常的人。??男主,我。。。。上古麒麟的时候我以为你要彰显光环了,可是就那么略过了??编剧你是不是编不出来了。我算是看出来了,哪有什么天启国与昆吾族之争呀,就是未来让男女主谈恋爱,让男主瞎吃醋,全剧除了二皇子,就没有一个智商正常的人。连紫尊,也是个摆设吧。你这么相信男主,我以为玄玄能有多厉害。没有想办法找母亲,没有丝毫怀疑苏犹怜,要不是龙薇儿提醒,就算提醒了,看到昆吾族俘虏了,宁还是无动于衷,还是恋爱脑呀。大哥,宁要是真觉得昆吾族和人族一样,也可以,然后女主,你不就是为了昆吾一族,为了救出龙皇吗?要不女主师傅您也别劝什么远离李玄了。这样啊,女主你不是挺坚定的吗?就一不做二不休,咱就接近李玄,培养感情,顺便把李玄这个本来就不坚定人族立场的护国师拐过来好吗?不要幼稚的搜衣服,也不用天真的求陛下,更不用纠结的是不是要杀李玄。李玄,你身为男主,立场本来就不坚定,不如立志帮助昆吾,感动女主,然后作为护国师,消除人族与昆吾族的孽缘,这样,你老婆也有了,事业也有了。你不能再这样无所事事了。
另外,我从开头到现在就好奇了:是紫尊让李玄失忆了,还是紫尊让大家都失忆了。李玄自己忘了,但是没有人知道李玄她妈是龙皇的妹妹吗?从这一点,女主难道不应该设法结交李玄,告知真相吗?
所以难道,除了紫尊和他爹,是没有人记得李玄是龙皇的外甥吗?
女主师傅可是一口一个的让李玄死呀。
还有,十年之期已至,这么重要的时刻,头名令牌作为唯一可以进去拯救龙皇的东西,交给现在为止没有看出有什么用的李玄,然后女主跟过家家似的找男主要,除了二皇子和崔翩然以及后知后觉的男主,早就清楚的沙国王子,还有人怀疑过吗?所以一切的一切,就是为了男女主相遇,相爱。
但是剧情能不能不要这么侮辱智商???
在当下堪称“信息大爆炸”的新媒体时代,唯有熟练运用新媒体的语言,才能让观众的好奇心和注意力得以停驻。因此,短剧这一当下最为炙手可热的创作类型,正因为其呈现方式比较符合大众的观看习惯和审美需求,而获得了观众的热捧与认可。
当然,短剧本身的“先发优势”所引发的这种“一窝蜂”式的火热现象,可能会导致“萝卜快了不洗泥”,对此也应该将
在当下堪称“信息大爆炸”的新媒体时代,唯有熟练运用新媒体的语言,才能让观众的好奇心和注意力得以停驻。因此,短剧这一当下最为炙手可热的创作类型,正因为其呈现方式比较符合大众的观看习惯和审美需求,而获得了观众的热捧与认可。
当然,短剧本身的“先发优势”所引发的这种“一窝蜂”式的火热现象,可能会导致“萝卜快了不洗泥”,对此也应该将影视作品的形式与内容结合起来辩证看待。应如何引导短剧这种新的叙事形式健康发展,怎样的短剧又可以作为标杆来进行参考呢?抖音短剧《锦衣迷踪》就做了一次很好的尝试。
短剧“短”而不糙 拍摄制作皆有质感
喜欢古装动作题材的观众可能会敏锐地意识到,《锦衣迷踪》在视听呈现的整体观感上有一种很熟悉很亲切的感觉。没错,每集时长三四分钟的《锦衣迷踪》正是由《绣春刀》幕后团队操刀制作,由此保证了短剧的制作水准。尽管每集时长三四分钟,但在剧集质量上却做到了精益求精,称得上是“麻雀虽小,五脏俱全”呀!
还有一点颇为难得的是,《锦衣迷踪》与以往我们在抖音平台上看到的类似题材短剧最鲜明的不同之处,就在于这部剧对镜头美学的重视,尤其是对于演员武打动作的设计与呈现。某些较为敷衍的短剧为节省成本,甚至会将本该跌宕起伏的打斗场面直接省略掉,只留给观众一个简单粗暴的结果;或者是加入许多明显的套路化桥段,只看到人在空中飞来飞去吊威亚,没有多少镜头就草草结束战斗。然而,在《锦衣迷踪》中能看到大量硬桥硬马拳拳到肉的动作戏,整体打斗都特别写实,够燃够硬,在视觉冲击力上就直接拉满了,自然给观众提供了继续追剧的动力。
拒绝段子拼凑 讲好短剧故事
跨越古今双世界,穿越古今双时空,《锦衣迷踪》通过讲述双线并行的故事,完成双面角色的深度演绎。目前古装动作题材的各类影视作品其实并不少见,但能够将古装动作短剧和古今穿越结合起来的还真是少之又少,《锦衣迷踪》就为我们展现了这样一个能看并且好看的古今故事,全剧以一个珍贵罕见的神秘药房作为线索,我们跟随着主人公葛德霖的脚步,在古今双重时空内穿梭来去,经历一个个酣畅淋漓的生死迷局。
譬如,在《锦衣迷踪》第二集,就有一段非常精彩的交叉剪辑段落的呈现:穿越回现代的葛德霖急切地想要逃离组织,而古代世界中的他又卷入了和黑衣人打斗的一场战局,两段截然不同的时空在观众眼前交错展演,充满了“最后一分钟营救”的惊险和紧张感。并且,《锦衣迷踪》也通过层层谜团的铺垫设置,在第一季成功吊足了观众的胃口,令人越发期待下一季的全新剧情发展。
90后团队懂网感 新设定触发新体验
短剧是一种新兴的载体形式,《锦衣迷踪》的团队整体上也都是年纪相仿的90后,不但有默契,而且也懂得网感这样一种“很玄的东西”。在这个观众已经对传统武侠古装片审美疲劳的年代,《锦衣迷踪》就巧妙地将古今结合的设定融入其中,让受众感到眼前一亮。团队虽然年轻,但专业度却绝对不减。据说《锦衣迷踪》的动作团队在实拍之前就已经完成了动作demo的剪辑,足见其前期准备之充分呀。
拍摄制作有质感,短剧故事重观感,团队成员懂网感。可以说,诚意十足、匠心独具的抖音短剧《锦衣迷踪》,以“古装+穿越”的“1+1>2”形式,讲好短剧故事。
一年一度的七夕鹊桥会,深圳就是我们的鹊桥。虽然很不爱上电影院,很不爱看电影时有旁人,但是总觉得应该做点情侣喜欢做的事情——上电影院看电影。挑来挑去,周六的影院怎么几乎都是动画片,小孩子也比情侣多那么多,剩下的基本就是几部国外的科幻大片,只有这部“上电影院看非常浪费”的贺岁片,觉得排除法后只剩下它了,反正,总得趁机会看一场,那就它了!
坂田广场这家电影院环境还不错,
一年一度的七夕鹊桥会,深圳就是我们的鹊桥。虽然很不爱上电影院,很不爱看电影时有旁人,但是总觉得应该做点情侣喜欢做的事情——上电影院看电影。挑来挑去,周六的影院怎么几乎都是动画片,小孩子也比情侣多那么多,剩下的基本就是几部国外的科幻大片,只有这部“上电影院看非常浪费”的贺岁片,觉得排除法后只剩下它了,反正,总得趁机会看一场,那就它了!
坂田广场这家电影院环境还不错,和市区比不差多少,就是放映厅里沙发椅靠头的地方已经磨掉了皮。今天人出奇的少,估计也就只有10几个人,这个数量看电影,没什么氛围,喜剧片很多时候都是别人笑了才觉得好笑的,跟一股风挠过似的,否则真的没什么好笑。
说回电影,还是那群熟悉的人,每年都是他们,不过倒也变成一种“习俗”。这一部片子尺度还挺大,我是指语言方面,估计小孩子进去都听不懂吧,这贺岁片,还比不上一部《神偷奶爸》来得老少咸宜、全民娱乐呢。不过贺岁片也确实是过年一道少不了的菜,不管它将来能不能成为经典。
看完后,果然是觉得“到电影院看贺岁片就是一种浪费”,不过也算为我们的恋爱之路又写下一笔,太珍贵。纪念我们继《最爱》后一起看的第二部电影,也是我人生中第四次走进电影院。
这故事发生在2063年,地球已经进入移民外太空时代,地球不适合居住,急需要寻求一个外星球移民,然后国际太空局就开始移民计划。国际太空局NSNA特派一位指挥员理查德负责这次的任务,这次任务至关人类以后繁衍后代,延续生命,就这样查理德和一批试管婴儿踏上了寻求另外一个“地球”旅途上。这一旅程一晃就是10年之后,不知道是不是太空生长速度快还是怎么地,影片中10年后的孩子已经长大成人了,他们也在过程中
这故事发生在2063年,地球已经进入移民外太空时代,地球不适合居住,急需要寻求一个外星球移民,然后国际太空局就开始移民计划。国际太空局NSNA特派一位指挥员理查德负责这次的任务,这次任务至关人类以后繁衍后代,延续生命,就这样查理德和一批试管婴儿踏上了寻求另外一个“地球”旅途上。这一旅程一晃就是10年之后,不知道是不是太空生长速度快还是怎么地,影片中10年后的孩子已经长大成人了,他们也在过程中学习了各样知识和文化,但不包括性文化,还有暴力,战争,影片中孩子们是一个保护的状态,像温室里的小花,但同时他们的好奇心又是极其强烈,对任何事物都有疑问,不甘受到制度约束,做工具人受人摆布……后来蓝液停喝,人类的天性,强烈的,春天来了又到了动物交配的季节,然后又是开始觉醒思想啊,当他们知道为什么会导致有这种行为然后慢慢思想开始分裂分派了,然后像现在国家间斗争一样,谁站的队多人谁就有话语权,然后终少数人获胜了,到影片结束好像见到另一个地球”,直到这里我就不说完了,留给大家的自己看下这部影片。总得来说能让你思考下出生在太空是种什么体验?
期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待爱情而已爱情而已爱情而已爱情而已
期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待期待爱情而已爱情而已爱情而已爱情而已
某CP粉gun回家!
影片开头硕大的邵氏经典标志“SB”,没想到吧,哈哈哈哈哈哈!影片节选了选取了段家狗血伦理情。木婉清是妹妹,但钟灵不是?木婉清刚死,段誉和钟灵就欢天喜地的抱一块儿?倪匡你是誉灵推吗?这个情节就好比黄海冰版《武林外史》大结局沈浪和朱七七在“爱妻”白飞飞的墓前你浓我浓互相打闹。武打特效噗噗整的跟机关枪似的。开头那段床戏还有那么一米米的看头,但秦红棉不行。
影片开头硕大的邵氏经典标志“SB”,没想到吧,哈哈哈哈哈哈!影片节选了选取了段家狗血伦理情。木婉清是妹妹,但钟灵不是?木婉清刚死,段誉和钟灵就欢天喜地的抱一块儿?倪匡你是誉灵推吗?这个情节就好比黄海冰版《武林外史》大结局沈浪和朱七七在“爱妻”白飞飞的墓前你浓我浓互相打闹。武打特效噗噗整的跟机关枪似的。开头那段床戏还有那么一米米的看头,但秦红棉不行。
这部剧虽然有24集,但一集加片头片尾也只有半个小时左右,是一部体量较小的剧。
我唯二的槽点:首先,这是一部地域特色很明显的剧,但是为什么男主是上海人女主是东北人,演员却不找当地人?而且配音的地域特点也不明显。第二个槽点,从台词里能发现,这个剧的发生地应该是沈阳,但取景地是延边,朝鲜族含量过高,明显不是沈阳啊……
不过这部剧还挺有意思的,同学情演的还挺真实的。主线清晰,
这部剧虽然有24集,但一集加片头片尾也只有半个小时左右,是一部体量较小的剧。
我唯二的槽点:首先,这是一部地域特色很明显的剧,但是为什么男主是上海人女主是东北人,演员却不找当地人?而且配音的地域特点也不明显。第二个槽点,从台词里能发现,这个剧的发生地应该是沈阳,但取景地是延边,朝鲜族含量过高,明显不是沈阳啊……
不过这部剧还挺有意思的,同学情演的还挺真实的。主线清晰,就是两个社团的崛起之路和两代cp的感情故事。时代特色鲜明,很有青春朝气!演员阵容颜值都挺高的。
P.S.终于可以看到马赫马可兄弟同框了。
这部剧还是可以看的,解压放松还挺有意思的,在我这里算是及格线左右了。