一部让重庆火起来的动画,作为重庆人,为这样的团队骄傲。江小白真的是遇到很好的营销大师,记得那会刚参加工作,大江小白的目标就是路边小餐馆或者是巷子里的老店,群众基础就这样的打好了。到后来直接和郎酒竞争,每次和朋友聚餐,听惯了歪嘴,慢慢的被江小白取代。关键是出口这条大道被他打通了。这部动画的主创是不是从日本回来的
一部让重庆火起来的动画,作为重庆人,为这样的团队骄傲。江小白真的是遇到很好的营销大师,记得那会刚参加工作,大江小白的目标就是路边小餐馆或者是巷子里的老店,群众基础就这样的打好了。到后来直接和郎酒竞争,每次和朋友聚餐,听惯了歪嘴,慢慢的被江小白取代。关键是出口这条大道被他打通了。这部动画的主创是不是从日本回来的
√ 在手机上关掉/减少各种“通知”,大部分“通知”既不及时也不重要。
√ 放弃Google搜索系统,改用Qwant( √ 在手机上关掉/减少各种“通知”,大部分“通知”既不及时也不重要。 √ 放弃Google搜索系统,改用Qwant( https://www.qwant.com/ )。 任何人的伤痛和文娱爱好都不应该被低估。————by 苏珊桑塔格 (我编的) PS: 引用图片均来自网络和ins,侵删。 任何人的伤痛和文娱爱好都不应该被低估。————by 苏珊桑塔格 (我编的) PS: 引用图片均来自网络和ins,侵删。 孝子自从倒在地上就没有了行动能力,大叔和拍卖师后来都是两个人背着钱在逃,跳下水然后被水流卷出来的过程,不是一个行动受限的人能做到的。并且孝子躺在水滩上还抓着大叔说:“你们会带我走吧,要不然我们爬出去吧。”之类的话。说完却可以正常走路了。一切都诡异的不真实。虽然不排除是孝子神经恍惚,但我更愿意相信他们三个都没有从房子里出来,或许从钱洒出来那一刻就都是幻觉。如 孝子自从倒在地上就没有了行动能力,大叔和拍卖师后来都是两个人背着钱在逃,跳下水然后被水流卷出来的过程,不是一个行动受限的人能做到的。并且孝子躺在水滩上还抓着大叔说:“你们会带我走吧,要不然我们爬出去吧。”之类的话。说完却可以正常走路了。一切都诡异的不真实。虽然不排除是孝子神经恍惚,但我更愿意相信他们三个都没有从房子里出来,或许从钱洒出来那一刻就都是幻觉。如果不为了拍第二季硬加一个结尾,这种结局会更精彩。不然孝子平白无故逃出来的坑肯定要填上。 马小玲真是美啊美,短裙若干加若干,十多年前的片子现如今看她的装束依然如此fashion,而且怎么穿都很美,果然是亚洲美腿皇后~其实这个用赚钱隐藏自己内心感情,嘴硬心软,假装坚强,然后一次又一次把况僵尸推给王珍珍的类似戏码可能以前也看过感同身受过,可是这居然是一个不能流眼泪的女人,马家的女人,最吸引人的居然是这一点——不能流眼泪,每次看她忍眼泪都心疼啊心疼……其实吧,珍珍算完美了,可是呢,看到 马小玲真是美啊美,短裙若干加若干,十多年前的片子现如今看她的装束依然如此fashion,而且怎么穿都很美,果然是亚洲美腿皇后~其实这个用赚钱隐藏自己内心感情,嘴硬心软,假装坚强,然后一次又一次把况僵尸推给王珍珍的类似戏码可能以前也看过感同身受过,可是这居然是一个不能流眼泪的女人,马家的女人,最吸引人的居然是这一点——不能流眼泪,每次看她忍眼泪都心疼啊心疼……其实吧,珍珍算完美了,可是呢,看到一句评价很对,这种天真善良是建立在一无所知的情况下的,然而马小玲的天真善良,则是建立在万般皆知的情况下,选择善良坚持纯真,更珍贵吧……不能爱就藏得那么深,能爱了便狠狠的爱,这是难能的美德。况天佑吧,不知道是不是因为比较入戏,这男主的性子实在没法喜欢,第一部其实还算好,因为主题定在了女天师捉僵尸的故事上,感情线是次要,所以人物性格主要也用在了刻画除魔正道,不是我擅长,等写僵二慢慢八……当然了,结局的时候HL的表白还是很中听的,穿越之前的KTV和60年前的死也不放手那段看着还是很窝心的。 第一次听到《长江之恋》这个项目是在青海西宁。彼时是今年二月下旬,我之前参与的纪录片《格萨尔的英雄草原》即将在青海卫视播出,西宁举办的开机仪式邀请了我们几位主创和台里的领导,听到《长江之恋》这个项目正是在开机仪式之后的饭桌上。 我当时只是觉得这个项目时间也太紧张了。要知道按照以往的经验,如此大体量的系列纪录片通常从策划到播出,基本上都是要两三年的时间。而这个项目为 第一次听到《长江之恋》这个项目是在青海西宁。彼时是今年二月下旬,我之前参与的纪录片《格萨尔的英雄草原》即将在青海卫视播出,西宁举办的开机仪式邀请了我们几位主创和台里的领导,听到《长江之恋》这个项目正是在开机仪式之后的饭桌上。 我当时只是觉得这个项目时间也太紧张了。要知道按照以往的经验,如此大体量的系列纪录片通常从策划到播出,基本上都是要两三年的时间。而这个项目为了赶上献礼今年建国七十周年,要在十一左右播出,时间满打满算也就半年多。 当时这个项目的制作团队并没有定下来。饭桌上,我心中暗暗为即将要承担这个项目的团队忧心了一小下。然而毕竟事不关己,何况纪录片界能人异士众多,无须我来杞人忧天。于是,稍一思量就抛开这小小的忧心,继续埋头大吃。 再次听到这一项目的名字,是接到需要参加这个项目的通知,当时我正在杭州返回上海的火车上。我家小朋友此时一周岁不到,修完产假恢复上班后,我无法继续全天照顾孩子,只能把她寄养在杭州父母家里,每个周末回去看她。本来打算在孩子上幼儿园之前的这段时间,尽量让自己空闲一点,多点时间陪她,不能再像以前那样,天南海北到处跑了。 然而世事不由人。 《长江之恋》一共六集,我分配到的是第一集,这也就意味着等待我的又将是高原和出差。 当时已经是三月份了。搜集资料、做PPT汇报、写拍摄计划、前期联络,又花去了一个月时间,等到正式出发的时候,是4月22日。而当时初步定下第一集播出的时间是8月23日,也就是说,所有的工作要在四个月里完成,拍摄的地点涉及青海、云南、贵州三个省,人物故事多达10个。这是我十几年从业生涯中遇到的最大挑战。 我记得出发时频道领导来欢送,知道大家拍摄时间紧张,可能没多少时间睡觉,每个摄制组送了一兜子咖啡。由于没时间前期踩点,和拍摄对象的沟通仅靠电话或者当地台同事的间接联络,不确定的因素太多,出发时我提着咖啡心中十分忐忑。 拍摄的第一站是位于云南丽江的长江第一湾石鼓镇。飞机在经停长沙时,出了机械故障。我们摄制组一行在长沙机场滞留了六个多小时,等到达丽江的时候,已经是第二天凌晨了。 在长江第一湾,我们的拍摄对象是当地林工站的站长和朝明。和站长四十岁不到,皮肤黝黑、言辞腼腆。第一天见面之后,我跟和站长约第二天去站上的拍摄时间,当问及他几点上班时,他憨憨一笑:“我们没有上班时间,我们住在站上。” 我忍不住八卦:“那您夫人、孩子呢?” “老婆在下面几十公里外另一个镇上工作,小孩在丽江老丈人家。” 原来是三地分居,跟家人经常要一两个月才能团聚一次。 Jordan Peele最近这两年有多火,只要说到电影节电影,说到最近这两年的奥斯卡,说到喜剧,说到政治正确,说到种族歧视,Jordan Peele是一个绕不过去的话题。这些标签也狠狠的卡在他的身上,从《逃离夺命镇》提名奥斯卡与金球,参与油管制作独立剧情《怪异城市》,最近正在上映的《我们》,还有预计过几天就会被各大公众账号吹爆的《新阴阳魔界》,Jordan Peele稳稳的站在了平权与环保的 Jordan Peele最近这两年有多火,只要说到电影节电影,说到最近这两年的奥斯卡,说到喜剧,说到政治正确,说到种族歧视,Jordan Peele是一个绕不过去的话题。这些标签也狠狠的卡在他的身上,从《逃离夺命镇》提名奥斯卡与金球,参与油管制作独立剧情《怪异城市》,最近正在上映的《我们》,还有预计过几天就会被各大公众账号吹爆的《新阴阳魔界》,Jordan Peele稳稳的站在了平权与环保的自由主义与绿左的阵营。 他的电影元素多为少数群体发声,在一定程度上是在对抗长期以来整个好莱坞电影电视行业少数群体集体失声的现象。 越来越多的亚裔元素和LGBTQ+元素的确在一定程度上是在对这些群体卖好,但是在绝大部分电视导演的心目中,这个好根本就没有必要卖,这样的元素不但不会增加收视反而有可能适得其反。这种主流对少数群体,无论是性少数还是少数族裔又或者是边缘群体的无视,从Jordan Peele开始有所改变。 因为Jordan Peele现在就是主流。 虽然他的《逃离夺命镇》,《怪异城市》和《我们》我都不喜欢,我还是满怀期待地试图欣赏《新阴阳魔界》。 目前为止一共看了四集,也不算特别喜欢。就是那种我喜欢您剧里的每一个元素和每一场statement,但是作为一个剧我欣赏不来的感觉。 先说最大的弱点:predictable,实在太predictable到无聊了。第一集的巴基斯坦小哥在成功elimiate 两个人之后,我就猜到了结尾他要让自己消失;第三集飞行噩梦,从作者开始神逼叨叨CIA附体与飞机上的乘客进行interact开始我也猜到了他一定是让飞机坠毁的根源;黑人男孩上大学是前四集里我最喜欢的,但是毫无意外与惊喜。 胜券在握的战争,所以阅片的紧张感稍弱。战争场面里印象最深刻是解放天津的城市攻坚战,不过风格依旧——人多场面大。 其实本片最大的看点在于我方如何利用军事上的优势与胜利促使傅作义和平谈判,不战而屈人之兵,以及傅作义内心不断的权衡与纠结。平津战役最大的成果也不是军事上的,而是在于使古都北京免于兵燹,就文化意义而言怎样高估都不过分。 胜券在握的战争,所以阅片的紧张感稍弱。战争场面里印象最深刻是解放天津的城市攻坚战,不过风格依旧——人多场面大。 其实本片最大的看点在于我方如何利用军事上的优势与胜利促使傅作义和平谈判,不战而屈人之兵,以及傅作义内心不断的权衡与纠结。平津战役最大的成果也不是军事上的,而是在于使古都北京免于兵燹,就文化意义而言怎样高估都不过分。 平津战役可以说是傅作义一生的高光时刻,国共双方都在对他拉拢,都在对他施压,我想他本人也没想到会以这种方式受到全国人民与各派势力的关注。这种机遇千古少有,昔时楚汉相争,项王渐败,齐人蒯通谋于韩信曰:“莫若两利而俱存之,参分天下,鼎足而居,其势莫敢先动。夫以足下之贤圣,有甲兵之众,据彊齐,从燕、赵,出空虚之地而制其后,因民之欲,西乡为百姓请命,则天下风走而响应矣,孰敢不听!”(当然韩信感恩汉王没接受是另一回事)我想如果傅作义实力够强,据平津幽燕的城坚关险、兵多将广,或许真的能和国共三分天下割据一方。有机遇、没实力,只能怨自己。 终于看完了三部曲,前两部给了满分,终章给了四星,这不是说最后一部比较差——相反的,三部风格都很统一,终章甚至在城市巷战、人物内心以及政治博弈的刻画上独领风骚。其实是扣在了整个系列体现的那种有些失真的伟光正上,国军以优势军力四年不到丢掉大陆败逃台湾,已经很说明人心向背了,但是内战毕竟是民族悲剧,作为政绩夸耀下埋藏更多的是人民的苦难和心酸;而且很明显,因为后来的政治表现和政治需要有些人物被刻意拔高或冷落了,有失公允。 我看《乱世佳人》时很惊奇为什么美国人愿意从反动派的立场叙述出一个作品(南北战争里南方支持蓄奴可不就是反动派么,当然,拍的时候距战争已经近一百八十年,足够美国人好好反思了),这种名作在我们国家就很少了(甚至《鬼子来了》这种平民视角不那么伟光正的还得被禁??)。某些角度的思考没必要很多,但毕竟还是应该得有。但愿随着时间流逝,我们能更加客观、慈悲地审视这场浩浩荡荡、历时四年的同室操戈。 平稳的叙事恰如舒缓的背景音乐轻柔地流淌,吟出一首朴实无华、沉郁苍劲的凡人诗篇。 作为诗中的主人公,启功在激荡的岁月里坚持操守,在怒涛滚滚的生活狂潮面前秉持尊严,这份闪耀在凡人身上的素朴以及对生命的敬重在岁月如诗的镜头语言下得到真切的呈现。 影片从动荡年代的时代背景入手,在那个砸烂一切、 平稳的叙事恰如舒缓的背景音乐轻柔地流淌,吟出一首朴实无华、沉郁苍劲的凡人诗篇。 作为诗中的主人公,启功在激荡的岁月里坚持操守,在怒涛滚滚的生活狂潮面前秉持尊严,这份闪耀在凡人身上的素朴以及对生命的敬重在岁月如诗的镜头语言下得到真切的呈现。 影片从动荡年代的时代背景入手,在那个砸烂一切、扫除一切的怒涛下,成为边缘人的启功艰难而不失尊严的活着,在毫无任何依托的生活现状下,唯有老妻宝琛的一路扶持,让启功在朝不保夕的日子里得以顽强的度过。这是相守一生的理解与宽容,它摒去了浮华,卸下了荣光,日子也就沉淀成了一抹清浅的吟唱,伴随着一路的足印,一对患难夫妻在对生活平淡地操持下诠释了相濡以沫的真谛。 这让人肃然起敬的真情在影片里未曾有任何浓墨重彩的渲染,它通过对日常事例平铺直叙的展示,以点带面的缀成启功与宝琛从相识到相守,从爱情到友情继而升华至亲情的那份朴素的挚爱情怀。启功与宝琛的相识少了浪漫的机缘,却将这份感情坚守一生,宝琛的包容在其中有着难能可贵的助力。在启功因为字写得不好被他人奚落时,宝琛的勉励如同一缕春风,拂去了围聚在启功心头的阴云。来自妻子的勉励是宝贵的,它成为启功艺术生涯里的益友与后盾,以无可取代的方式见证了启功的一生。这是爱情浇灌出的艺术之花,少了轰轰烈烈的豪言壮语,却以包容和理解铸就了爱情的庄重。 若是缺少了沉重的生活经历,庄重的爱情难免根基浮浅,不堪摧打。启功的一生在平淡中蕴含曲折,在沉静的岁月里也少不了急遽而止的骤狂。启功先学画,后工书,曲折的艺术之路反而增强了启功的艺术自信,可这种自信在战火纷飞的时局里得到了严峻的考验。面对日寇的铁蹄,山河的破碎,启功与敬爱的师长陈垣等一批爱国人士坚定地留在辅仁继续执教,实现了艺术自信的同时也塑就了可贵的艺术人格。 启功的艺术人格之可贵,除了不屈从于侵略者的淫威,还体现在其远离宦海,不寄食于威权之门的气节。抗战胜利后,国民政府教育部欲委任启功为部里的一员科长,影片将这一情节结合启功少无宦情的心性,通过陈垣对宦海的剖析,一个在艺术人格上逐渐成熟的艺术家形象越发的清晰起来。 “学校发的是聘书,教师就是宾客。衙门发的是委任状,官吏则是僚属。” 陈垣的一席话,让启功坚定了自己的选择。这个少无宦情之人,自小痴情于画画,经由陈垣的引进,启功在自己钟情的艺术世界里找到了安身立命的归宿。这背后有师长的发现和提点,有妻子的耐心和包容,更有心怀善意之人的义举和相助。 刘雨辰,影片里的一个虚构人物。作为动荡年代里的一名“弄潮儿”,自身又喜爱书法艺术的他,在这一旁人看来与时代风潮相悖的爱好的驱使下,巧妙的对启功伸出了援助之手。 刘雨辰带着一群“小将”们来到启功家里,朗诵完语录后,以“封建主义的糟粕”为名封存了启功的书柜,却没有进一步的将那些书籍焚烧。几年后,刘雨辰执弟子礼上门向启功请教书法,他对自己当年的无知表示了深深地忏悔,启功以当年的人都是在演戏,大度地将此页隐去。 “演戏”一说作为艺术家的大度与影片开头的一段情节形成鲜明的对比。影片开头,刘雨辰让启功抄写领袖诗词,却遭到个别“小将”的反对。理由是,启功虽然落实了政策,但仍然属于边缘人,由这么一种人来抄写领袖诗词是不合适的。在一个群魔乱舞的动荡年代,舞台上粉墨登场的角色里,有人通过演戏适应时代的潮流,有人则沉浸其中,无法自拔,这一切,则在尘埃甫落的一刻,在出自艺术家对昔日大度的一句“那时的人都在演戏”而轻轻扫入了记忆的旮旯。 启功的人格恰如他在劳动时,以扫帚作笔,蘸着清水在地面所画的劲竹,枝干虬劲、凛然不屈,淡泊淳朴、为人有节,任它东西南北风,我自坚持一生的操守,这是启功的个人品质,亦是值得珍视的文人风骨。 开了会员一气看完八集之后先来占个坑,整体来说这部剧的质量很可,属于真香类型。 因为本来就是为了夏雨来的,所以难免会有些滤镜在,演技没啥说的,他就是我心里最好的许愿,角色的成长性演绎的很可,性格也会随着阅历改变。魏晨的药不然一开始感觉不是很符合我心里亦正亦邪的人设,过于市侩,但目测 开了会员一气看完八集之后先来占个坑,整体来说这部剧的质量很可,属于真香类型。 因为本来就是为了夏雨来的,所以难免会有些滤镜在,演技没啥说的,他就是我心里最好的许愿,角色的成长性演绎的很可,性格也会随着阅历改变。魏晨的药不然一开始感觉不是很符合我心里亦正亦邪的人设,过于市侩,但目测后面有反转,坐等。 除了主角之外,好多老戏骨也都有镜头,像是童年回忆集体大串门一样,刘会长是《大宅门》里白景琦他爹,演“图书馆”的是《神医喜来乐》里的徒弟德福,因为买错古董跳楼的老板是《倚天屠龙记》里的“宋远桥”、这次的大boss好像是《使徒行者》里的“欢喜哥”,可以说群戏是相当精彩了。 就剧情来说,前四集应该是为了让没看过第一部和原著的人也能看懂,把较大的篇幅放在科普世界观以及衔接剧情上。因为看过前作和原著,个人感觉前四集的剧情有点过于温吞了,但第一次看的姐妹看的津津有味,所以没看过原著和前作的可以放心入坑,没啥观看门槛。 人设上,一开始觉得前面几集里面许愿着实有点“楞”,恨不得打开他脑壳看看是什么铁憨憨,但仔细想下,一是被老朝奉虐了这么久,连个衣角都没摸到肯定憋屈,再加上解决佛头案之后估计也有点飘,二是为了让角色更加饱满,必然需要一个成长的过程,前期是“急躁降智”的人设,后面估计会“吃亏”然后转变。药不然的角色先不剧透了,只能说兄弟CP依然很香。到目前为止,没看到太多感情线,这点甚合我意,悬疑感很OK,大概是因为把小说第二部和第四部两本一起拍了,每集的信息量都很足,可能是有原著坐镇吧,这部剧的台词个人感觉还是挺带感的。 许愿遇到记者,夜探制假村,偶遇素姐那段看的时候我就满头问号,这也太巧合了吧?这是强行巧合吧,没想到下一秒就反转了,果然都是安排好的局,友情提示,看这部剧真的不要先下结论,不然分分钟打脸(看到许愿回家就发烧,第一时间想把他隔离哈哈哈哈)。 果然,第五集之后节奏就恢复正常了,真的是局中局中局中局,一个套接着一个套的,我全程看谁都像老朝奉。 整体的质感同样没啥好说的,妥妥的电影感,小物件的细节处理的也很好,这些就不多说了,去看下就能很快get到。比较好评的是中间穿插了好多科普,以至于我连看八集之后,感觉自己已经是“考古黑话十级学家”,还有附送效果——无法再直视“红烧肉”了(看完就会懂的)。目前前几集看完,基本不会对淘古董致富啥的有任何幻想了,水委实很深,这样看起来还有防诈骗的效果哈哈哈。看完之后真的增加了好多奇奇怪怪的知识,虽然买不起古董,更别提鉴定了(摊手),但保证自己和亲戚不被街边假古董贩子骗钱是没啥大问题的。 首发在公众号:看电影看到死 在寂静中消亡,还是在黑暗中挣扎? 俄罗斯电影《高个儿》向观众抛出一个莎士比亚式的命题:To be, or not to be。 电影聚焦的是二战之后苏联士兵们的生活,其中两位参加过二战的女性成为了故事中的焦点。毫无疑问的是,导演巴拉戈夫对战后重建的美好图腾丝毫不感兴趣,而是直指个体精神的迷失彷徨。 当战争结束,伤残士 首发在公众号:看电影看到死 在寂静中消亡,还是在黑暗中挣扎? 俄罗斯电影《高个儿》向观众抛出一个莎士比亚式的命题:To be, or not to be。 电影聚焦的是二战之后苏联士兵们的生活,其中两位参加过二战的女性成为了故事中的焦点。毫无疑问的是,导演巴拉戈夫对战后重建的美好图腾丝毫不感兴趣,而是直指个体精神的迷失彷徨。 当战争结束,伤残士兵何去何从。他们经受着战争所带来的创伤,有的断臂,有的失明,有的甚至全身瘫痪。 战后的重建对他们而言只是一个无比光明的背景板,他们只是前景的静物,被漠视,遗弃,甚至成了国家的负担,彻底沦为了和平年代的透明人。 从前线归来的女战士玛莎正是上述群体的一员。她不仅承受着战争所带来的身体伤痛,还背负着男性所不曾有的羞辱:在前线为军官提供性服务,以此求生保命。 这引发了一系列的后果:堕胎,不断的堕胎,最终子宫被切除,彻底丧失了生育能力。 她此前有一个儿子,因为丈夫战死,她决定留在前线复仇。这个天真的决定,使得她把儿子托付给炮兵战友伊娅。 伊娅长得很高,在战争中曾被炮弹震伤过,复原之后在一家医院做护士,大脑却留下了后遗症。电影一开场就展现了她大脑创伤后遗症的症状:身体无法动弹,喉咙发出怪声,眼神呆滞,意识不清醒。 退伍的玛莎回到列宁格勒满以为可以见到自己心爱的儿子,但从伊娅的嘴里得知的是儿子在睡梦中死去。其实真正导致儿子死亡的是一次意外:伊娅和玛莎儿子打闹,却突然犯病,孩子被伊娅压在身上勒死了。 这是电影最为凶残的一幕,突然而至的悲剧就这样在观众面前缓慢展现,但紧接着悲剧所带来的影响又消失的如此之快。 丧子之痛并没有在玛莎身上表现得多激烈,长年战争的摧残早已经让这个女性忘记了什么是“痛”,她在电影中表现的更多是病态的麻木,对什么都好像漠不关心,总是微笑的脸庞让人猜不透。她相比于高大沉默的伊娅,表现得更为活波开朗,带有一种神经质的满不在乎。 她只有一个愿望:想生一个孩子。孩子代表新生和光明,对她而言更像是一种活下去的希望。 经历二战洗礼的列宁格勒,充斥着死亡和沉寂,整个城市到处都是荒芜的破败。此时需要的正是新生命的降临。玛莎和这个城市一样亟需一场大换血,把尘埃和污垢冲洗掉,输入新鲜的血液。 只可惜,玛莎忘记了她无法生育的事实。这是一场时代的悲剧,也是女性的悲剧。电影无意探讨引发悲剧的根源,而是再现女性在这场“精神浩劫”中的挣扎。她们迷茫无措,无所适从,甚至没有未来,病痛侵蚀他们,残酷现实折磨他们。 在伊娅和玛莎的重逢的那场戏中,导演直接将两人投放于黑暗之中,宛如置身于寂静无声的舞台,在长镜头的注视下,任他们在观众面前一呼一吸,光源的极度缺乏,似乎暗示了他们之后的生活:一片黑暗,满是死寂。 这也是为什么玛莎对生育的渴望已经到了走火入魔的程度,处境已经如此糟糕了,她得找点什么来支撑自己活下去。她决定让伊娅和医院领导发生性关系,希望让伊娅受孕,间接为她生子。 可受孕在那个物质和精神贫瘠的年代又是何等容易的事,她并没有气馁,而是一次次让自己沉浸在幻想之中,她越渴望奇迹,就越突显了本身的悲剧性。 而伊娅的悲剧一部分来源于她对玛莎的爱,她爱的越深,痛的越深。当她看到玛莎和男友约会,她心如刀绞。隐晦的女同之恋是这部电影的一抹亮色,但注定也是没有结果的悲剧。 这两位互相依靠的女性处在一片巨大的荒原之中,白雪皑皑,冷风萧萧。没有人爱她们,她们只有互相爱自己活下去。 电影非常准确的给我们呈现出那个时代的荒芜,却又在模糊或者说省略那个时代的背景,似乎对于导演而言,比历史本身更为重要的是它的轮廓,二战后列宁格勒破败的处境正好为他提供一个非常完美的荒原舞台。 而伊娅和玛莎正是这个舞台上的女主角。这位91年生人的导演根本没有野心去架构宏大的历史格局和探究苦难悲剧的根源。而是从“人”出发,展现他们在逆境下的精神状态。 所以对于这部电影而言,舞美置景才显得尤为重要,从而凸显“人”的渺小和卑微。也因而奠定了影片的基调:肃穆压抑。 夕阳西下的昏黄色调给整部电影蒙上一丝死亡气息,但整体油画般的质感又让整个观影过程如痴如醉。 没有配乐,后期配音的略显突兀让整部电影显得极为静谧,人们就如黑暗中的野兽,耳语,饮酒,做爱,漫漫之黑夜,面无表情的脸,冬日下的死寂,没有知觉,一切都静止了。 他们被黑夜吞噬,与黑夜做伴。 如果说这部电影本身像极了一个沉睡的巨兽,那么有几处较为生机的场景好比在野兽身旁跳来跳去的小鸟。 所以我们可以看到一个断臂的士兵学起鸟儿展开翅膀的样子,他渴望自由和活力,让人欣慰,令人心怜,这应该是电影里最为诗意的一笔。 我们当然也会看到最后伊娅和玛莎的拥抱,在红与绿的冲撞下,激化为一股无力伤颓的美感。她们是两位失败者,边缘人,最后什么都没有得到。只是在彼此的幻想中告慰对方,看上去无奈又讽刺。 但她们的这种幻想精神难道不值得敬畏吗?她们作为一个"人”,对抗的是整片荒原,她们没有屈服,她们所做的只是抱着一个希望活下去。 最后一厢情愿的幻想,也是我一厢情愿的相信: 我宁愿相信它是无比光明的未来。 正如我相信人类,我相信女性,我相信自己。 学校地头老师看的,学校有帮派学生,阿sir就问老师点教学生?老师说,我知戒毒中心有人卖白粉,很多社区有人耍流氓,这是社会问题,不完全是老师问题。警察茶楼同两位黑社会大佬倾数,警民合作,有咩倾到踮,冇让大家难做。(屎尿片啥都有)女主阿爸,别搞我的女儿,让她好好地读书。潇洒(黑社会老大),你讲咩啊,你个女同我滴细佬边个搞边个都未知,佢读书不成啊,系学校噶问题。(咩都赖他方)我地穷死,人地梗有钱, 学校地头老师看的,学校有帮派学生,阿sir就问老师点教学生?老师说,我知戒毒中心有人卖白粉,很多社区有人耍流氓,这是社会问题,不完全是老师问题。警察茶楼同两位黑社会大佬倾数,警民合作,有咩倾到踮,冇让大家难做。(屎尿片啥都有)女主阿爸,别搞我的女儿,让她好好地读书。潇洒(黑社会老大),你讲咩啊,你个女同我滴细佬边个搞边个都未知,佢读书不成啊,系学校噶问题。(咩都赖他方)我地穷死,人地梗有钱,呢个世界边到有公道?(穷就是对立斗争的理由?虽然公道会迟到,但不应该穷生奸计富长良心,穷更应该努力去改变自己,而不是一句穷就大晒,好似你同全世界作对那样,穷得理所当然应该救济你这种想法剔除是先决条件)女主,我可唔可以唔认人啊?警察,唔得。个个好似你梗唔肯认人,我地抓人未白抓。如果你蓄意不认人,就是妨碍司法。老师,认得就唔怕认,有事噶警方会保护你。做人最紧要就无愧于心。(老师都是这么教,难道教不诚实吗?但有些时候就是自己领悟)警察,预咗你噶啦,十个认人十个都认唔到,到死人楼塌的时候又话警方唔出力,妹妹,你教我地点做。阿温,你仲咩梗冲动啊,如果俾个学生告到教育局,连你先生个份工都冇得做噶。(社会说老师骂学生是人渣寄生虫,倒不如说是问题学生认识不到自己问题在老作,家长俾人老点,就好像家长话依噶地动画片出问题一样,好似成个社会噶审查都要青少年模式)如果我做先生,连最基本噶尊严都冇啊,我情愿唔做。(然而很多工作真的没有尊严可讲的,老师不属于这一列)阿温,你系个好先生。依噶全间学校有成几百个学生,你为咗几个坏噶而放弃其他,梗对其他,未好唔公道?(这种留人的说法,似乎没错。但细想,为什么会有好学生和坏学生,为什么有好学生聚集的优等班和坏学生一堆的差班,这样不是对被任命为差班的班主任也不公道?不能单说是教导处的责任,也不单是学校的责任,也不单是家长的责任,一个孩子的成长是很多因素影响的,不求面面俱到都要要求到,但一个孩子的恶的苗头理应被发现扼制,不是说打小报告,如何让孩子们认识到互帮互助是一种责任,好朋友的成长也是自己的一次成长,这也是一道难题,而不仅仅是物以群分人以类聚粗暴地划分,这样的话真的会拉开双方差距的,而这也是集中精力办政绩的组织自古以来都有的,洁身自好本来就很难,学校本应是鼓励竞争,但资源不对等又如何竞争上位呢?可能理想化了,资源肯定是留给最有望的这个没错,但学习的起点不一样,这还是义务教育的一环吗,老师不只是教知识,教做人才是最应该的,教做人不应作为业绩衡比,道德模范可以被歌颂,但不能拿来比较和出成绩)你睇下,古惑仔都扎宾利,差人有鬼用咩?(不同定义不同价值,用赚钱来定义警察本来就不对,不过这里也是暗讽警察就跟老师,医生一样,公共组织的服务者本应是受人尊敬的)令我同兄弟反目又是你。你别以为穿上校服就是社会栋梁啊,把校服给我脱了。脱了衣服不就跟野鸡一样,装个屁。你把我两个兄弟爆出来,律师费3万银,你话边个比。系唔系我比啊,梗姐系你比啦。沙皮,同我收佢三万银。啦靓妹,唔理你偷好抢好,总之同我搞掂条数佢。(明明就系两个黑社会小弟之间的纷争。说是为了她而打,最后被收陀地噶反而是她)霖清楚点比,我会稳你。一个贱好过两个贱,女主的朋友小珍的确够仗义,但正如女主说的,这些应召的都是肮脏钱来的,也不喜欢你去做,但小珍的姐姐就是做这行的,而且用賺的钱给爸妈打牌交租,还留了一笔给妹妹阿珍出国读书(虽然阿珍已经没有这个读书的心了)。每个月还的五千,刀疤也有一份,小珍同女主说别不跟他交往啊,最多就给点豆腐吃也不吃亏的。(但女主想的是不想欺骗他,她不喜欢人打打杀杀,还运毒,刀尖上行走,她既然都不喜欢就不想浪费刀疤的情感)刀疤,点解唔稳份正当噶工做?我出世么野都冇(好像我们温室长大的的确很难想象,站在我们角度帮人家出谋划策残忍了点),依噶唔搏仲边有机会喔。(成长的环境缺少了学习这一技能,就只想靠领悟人情世故就能赚钱)周乔治用笔扔我啊。我唔理你两个点玩,总之系唔可以科室入边玩噶。我冇同佢玩啊,系佢…(昨天周乔治背着小珍去勾引别的女生,小珍用应召的钱供他还这样对她)你都唔乖得去边噶啦。(老师觉得坏学生差就一直是这个印象,不只老师,大部分人都一样,只是老师这一特定的职业是育人,坏学生也一样要教他走回正路才对)你唔玩人啊,人点会玩你。(好似狼狈为奸,就好像女主原本是个好学生,但被黑社会看上了为她打架最后就人情做了朋友,并不是主动做朋友的,总是觉得是因为你骚你心术不正才会招致坏人缠身,实则是坏人看到你心术正想搞臭你都有可能)得了,唔洗讲。郭小珍,你咩态度对先生啊,信唔信我扣你操行分?(一言不合就责罚?)你有当我系学生咩?我系班到俾人虾,你理都唔理(小珍属于受外界影响很大的一类学生,自控力不足,这种情况下怎么会有心机学习),正系识理读得好噶,我成绩差姐,但我有交学费噶(学校的角度来看交了学费不是把你当大爷供着的,学生的角度来看只是希望老师一视同仁,同样关注下差生,其实私下开小灶真没大问题,差生若以老师给自己开小灶跟优生攀比就没必要了,还是成绩话事才对得起老师开小灶)你将正话讲噶野抄一千次。(简单粗暴的体罚,讲不通道理谁会心甘情愿受罚,尤其是在学校而不是社会,如果用到时入社会就迟那套来说,社会自然有社会的教训,不要前提教育,学校的教育就做学校的,别拿社会的一套来)抄你老母。(当众吞迷幻药)转场到训导处,(小珍吃了药有点晕晕坨坨,她妈妈也来了)阿妈赚钱好辛苦噶(实则是小珍姐姐应召挣钱供一家花耍,阿妈就打牌而已)校长,比多次机会佢啦好唔好啊?郭太,佢课室嗑药,仲用粗口闹先生添。(跟住就做个样子骂女儿,却连女儿因为什么缘由都不顾,这种家长也是被拿来当枪使,一会是被校方来责怪孩子,一会是被孩子来起诉校方)你老母化鸭啊(自己都粗口啦,意思是谁叫你粗口骂先生的)你冇比麻烦我得唔得啊?(家长也是简单粗暴教育孩子)校长,比多次机会佢啦。校方真系唔可以容纳佢。梗开除佢,你叫佢去边姐(装可怜,其实家长就是想把教育的责任扔给学校而不是自己来负责)佢成绩太差,根本就读唔上。读书唔成唔系问题啊(梗咩先系问题,家长做人都唔识做,生孩子下来要教会孩子做人,不然就别生)我冇责过你喔。如果我对你地有不满,我就唔会交足学费,晨早上来同你讲数。呐,总之你一日比翻几粒钟佢翻来眸下,学费交多些小唔系问题啊,点啊。(美其名曰给学校台阶下?只是让孩子来学校挨时间,这个些小的学费家长又会话又不出成绩一点点就是了,只能说家长给自己利益最大化不用管孩子自己探世界,学校賺小小钱但可能粗暴看管这孩子,孩子才是最大的受害者,明明是自己受欺负,到头来家长学校都不帮自己,还被粗暴看管,同龄同学看自己的目光都不一样,一生就毁了啊,之前虽然跟黑社会小弟有个情侣口头关系,但好歹还是会去探望爸爸都不去看的奶奶,还把自己挣的钱留一些借口是爸爸给的给奶奶生活费,有善良但有些时候不会用在地方,或者说没人在乎她的善意,只觉得是一个包袱——问题学生)最后小珍说已经没人理我的了,选择开摩托狂飙,迎面撞向泥头车死亡。女主因为朋友的死,上课的时候听老师讲到舍生取义,认为舍己为人杀生成仁,舍弃生命维护正义是不可能的,自己也选择嗑药纵火烧图书馆。爸妈赶来的时候责问老师怎么教育的时候,警察说是你女儿嗑药,又反过来当众刮了病床烧伤的女主一耳光,被警察制止,他们也向警察求情,我女儿不会那么坏的,她一坐牢就污点的了,她年轻不懂事(刚开始教育的责任推给别人,现在又装可怜,父母也肯定有自己的难处,初衷肯定也是为子女,但父母有没有连带责任而不只是舆论压力还有连带坐牢,这或许会让父母对于教育子女的代价很高而不会轻易把责任推脱给别人)你系唔系我老公?你大佬害死我阿爸,你帮唔帮我?你想我点帮你啊?怼佢啊,劈佢啊,佢系我大佬来噶。你唔出去做(鸡)啊,你阿爸点会死呃。你点解出去做,讲啊(女主想还钱,别让刀疤卖白粉,自己努力点)系你大佬逼我出去做来还咗条数噶(明明就系自愿想多賺还钱)你大佬啊,连我都上埋,你知唔知呃(这里就是想让刀疤去怼潇洒,人为了报仇什么资源都利用尽)连我都上,佢配唔配做你大佬(再进一步逼刀疤劈潇洒)你依噶帮唔帮我,你讲啊。你唔系我老公,我以后唔想见到你。抄牌拉小贩,又唔见你讲程序,佢手下杀咗人就证据不足程序办事?(所以公正执法,程序公开,是提倡和监督的,成本再高都要做,不然好像红十字会这种公信力被透支结果是不相信国家,明显是错误的)老师问到女主被黑社会带去有没有事,女主一句“有事我现在就不会在这里啦”啧到老师哑口无言。一开始因为女主指认犯事的人被学校里的黑社会小弟抓去男厕所恐吓,小珍去找老师,老师责令黑社会小弟的时候学生还会觉得老师是有威严的,可以帮助到她。但在出了校门被黑社会老大说了“你賺你的钱,我叫我的人,你是不是想责任上身”被人说的一句话都说不出,也拦不住黑社会带女主离开的时候,老师的身份已经不存在震慑力了。想探讨的是怎么会有学生想去挑衅老师的威严呢,首先是老师身正不怕影子斜,学生会因为逆反心理这可以理解,但必须责罚,如果学生觉得开除学籍不是什么大事的话,就应该在这个年纪如果不上学就应该带去少年监狱,提前体验社会,但狱工同样也应该是身正心正之辈,不然本来就是一群挑事的人,如果管教的也是这样,就好像电影中的教导处主任责怪那个黑社会小弟“我知道你大佬是谁,在外面你想怎样都行,学校里就别搞那么多事,要不然你就叫你大哥找我”,管教的也是黑社会的方式来对付,收数收数,认帮认戚的话,基本就是大染缸了。如果离开学校不在乎,就让他们理解监狱的艰辛,只有努力才有收获,好过出来社会努力都未必有收获。(这是探讨老师跟学生有关威严的问题)片中的警察,有巡逻的,有问话的,也有缉毒的,一样都是保家卫国,但如果好像缉毒那里,刀疤吞进去让警察搜不到然后反咬一口警察抓错人,还叫上旁边看热闹的作证说要告警察,就跟别的公共组织的职业一样,反咬一口是经常会有的。好像问话那里,家长保护小孩就说你别恐吓他他什么都不知道的,出事你咩飞,又不是叫他不说,是不知道的不说,公共行业的公信力不能被舆论左右,人们本应该是尊重这一职业,现在好像变成了如果公共资源不是对自己有利,那也不能对别人有利,大家都别想得到这一公共资源,就是这个感觉。还有就是街坊跟古惑仔有关收陀地这个事情,就是保护费。虽然古时候宗族为主,自己人保护自己人,民包民藏,现在是法治社会,有警察,但在街坊看来,警察不能整天保护自己,所以保护费还是要交,就好像学校里的小混混一个道理,不是不相信公信力,而是公信力不能时刻为自己所用。面对这种恶势力,本应同气同声,但却民贼包庇,那保护费不就理所当然了?还有一个平权问题。片中,女性都是依附男性,也是社会的缩影,男性抛头露面,女性牺牲自己委身身后,但享受的是同样的物质生活。针对片子里的,小珍为啥要做应召,为啥要找个黑社会背景的同学做自己的男朋友,为啥要说给人吃点豆腐又不会掉块肉,这就是身为女性的不自爱不自强。平权,首先女性要在大部分行业都是必不可缺或者起着重要的作用。其次,男女关系,应该是合作而不是依附,换取资源这个可以有,但不是主要手段,如果女性一直依靠色相而不是技术或者思维来换取报酬的话,社会的薪酬机制就永远存在灰色地带,而除了色相一无所有的人将永远是最底层。色相去拍电影拍广告设计都可以,但违法的事情就肯定见不得人,见不得人那换取的方式肯定就是不对等的或者无法按照正常程序维权的。至于阿珍,可能是姐姐也是做这个,来钱快,有个这样的男朋友有面子,应召看起来也像个大人,在那个年纪看来是风光的事情。(女人因为生理原因比如小孩产假这些,除了政策出台,作为爸爸的一方同样也要付出,不能只让女性依附于自己,而且女性也不应该有依附的思想,能用自己的合法劳动换来的才是属于自己的)黑社会老大潇洒说,我都话呢个世界,有强权冇公理噶啦。(多讽刺,不过片中讲老实没人是没错的,为啥潇洒说这句,因为女主为还钱让潇洒提供个渠道快速赚钱,就让她做妓,女主阿爸收到消息想救女儿出来,而且下意识认为肯定是潇洒让她女儿去卖身,所以当众打潇洒,警察拉开双方的时候女主阿爸打掉潇洒牙齿,潇洒还被拉着没法还手,被警察拉着。所以有这么一句)其实这句话就好像“我地梗穷,人地梗有钱,呢个世界边到有公理啊”一样,看上去很现实也很符合现实没差,但好像做了个对比,而且弱势的一方理应被同情,而被描述强势的一方理应被批斗,强权的确存在,但回到语境或者马后炮来说,潇洒不作死(但也正如潇洒所说,不搞点事情出来怎么好意思收保护费)怎么会被强权(警察)抓把柄。在象征忠义的关公镜头特写下,一个质问是不是上了兄弟的女人,一个质问兄弟重要还是女人重要,显得荒诞而又黑色。现实就是弱肉强食,强权就是公理。结尾是刀疤捅了潇洒,夜总会群架,逃出来阴差阳错来到学校,潇洒截住刀疤女主和老师,警察在后面紧跟,潇洒原本想当住刀疤强奸女主,没曾想老师“外面你地头,学校我地头,你讲的”劈断潇洒一只手,然后后面警察跟来开枪打死潇洒,血脉贲张的结尾,但强权(警察)暴力执法依然存在,而黑社会(你劈我一刀我劈你一刀的信条)也是这样,没曾想是被老师这一个角色终结,以暴制暴的结局。电影当中没人是好人,女主黑化怂恿刀疤,老师也有正当防卫杀人的污点,警察暴力执法也好盯死潇洒也好,对比《监狱风云》结尾,我只能说《学校风云》更像是我们生活的底层社会或者上流社会的阴暗面,龌龊的事情被装饰的点点生辉,不是要宣扬恶,而是正视并改善。不是马后炮,只是希望善意常在我心。不能要求每个人都有菩萨的胸怀,但对不对得起自己良心做事之前问问自己,罗兰说过的“见过生活的残酷依然选择热爱生活”,我只能是见过之后依然能生活其中,不要随波逐流,不要因为大家都说他是坏的自己也是没有任何思考地就人云亦云。 我从小到大都爱看动漫,超爱看动画电影,每一部都不放过,如果打着电话突然有杂音,不是信号不好,可能是蚂蚁在发通信??????蚂蚁们的无线电信号是怎么做到全球统一的,估计是办了全球通套餐。 学名 七星瓢虫,人称 金龟子 ,地方称 花大姐。有人说这么大还看动画片是幼稚,我笑笑不说话,因为他们不懂欣赏 我从小到大都爱看动漫,超爱看动画电影,每一部都不放过,如果打着电话突然有杂音,不是信号不好,可能是蚂蚁在发通信??????蚂蚁们的无线电信号是怎么做到全球统一的,估计是办了全球通套餐。 学名 七星瓢虫,人称 金龟子 ,地方称 花大姐。有人说这么大还看动画片是幼稚,我笑笑不说话,因为他们不懂欣赏 阿巴斯镜头下晴朗而辉煌的伊朗高原,一个富于隐喻色彩的、关于生命、死亡与代际赓续的深沉丰富而温情克制的叙事。令人叹为观止的、纯熟而举重若轻的纵深调度和丰富的镜头运动,摄像机视点在标志性的半俯拍视角下跟随人物的运动渐次越过村落层叠的院墙,整饬而干净的长镜头让我想到安哲罗普洛斯。考究而精准的构图和具有油画般质地的明亮色彩,阿巴斯几乎创造了一种古典式的、坚固而永恒的电影美 阿巴斯镜头下晴朗而辉煌的伊朗高原,一个富于隐喻色彩的、关于生命、死亡与代际赓续的深沉丰富而温情克制的叙事。令人叹为观止的、纯熟而举重若轻的纵深调度和丰富的镜头运动,摄像机视点在标志性的半俯拍视角下跟随人物的运动渐次越过村落层叠的院墙,整饬而干净的长镜头让我想到安哲罗普洛斯。考究而精准的构图和具有油画般质地的明亮色彩,阿巴斯几乎创造了一种古典式的、坚固而永恒的电影美学风格。 阿巴斯有意营造某种叙事上的间离感:与记者(“工程师”)对话的人的形象多数时候被隐去,经由手持电话的交谈只有一半内容可被观众听见,摄像机从不顺从记者的视线移向被看的事物。而另一方面,阿巴斯又设置了大量对话文本的重复和前后情节的同构,试图进一步对叙事性加以消解,建构一个生活回环重复和死亡徘徊接近的象喻。 记者走入黑暗、向女孩讨要牛奶的情节可能是全片最为精彩的段落。牛奶某种意义上或许隐喻着生命的活力:一个与乳汁相联结的、有关生命的古老意象(策兰《死亡赋格》:清晨的黑牛奶我们晚上喝)。影片的主题似是讲述死亡,记者一行人也本是希望拍下记录葬礼仪式的影像;但牛奶意象却串联起影片叙事的另一个侧面:昨天还未临产、今天业已分娩的妇人接过记者手中盛装牛奶的白锡罐;山顶墓地的掘井人讲述来看望他的女孩带来的牛奶和爱情;十六岁的女孩在微暗的灯光中沉默地挤出牛奶、记者缓慢地朗诵炽烈的诗歌。当衰老折磨着老妪的同时,被死亡的阴影笼罩的村庄里,婴儿呱呱坠地,少女心怀期许,生命生生长流,一如影片结尾死者的胫骨随着水流流向无尽的闪着波光的未来,死亡与生命相互对照和平衡,为全片赋予了某种微妙的轻盈。The wind will carry us,一个精准而富有深意的片名。Qwant是一家法国的搜索引擎,它承诺执行非常严格的隐私条例,并保证绝不获取使用者的任何信息,也不会在用户浏览网站时,搭载任何可能泄露使用者身份及位置的Cookies文件。Qwant将搜索结果分成 WEB, NEWS, SOCIAL, IMAGES, VIDEOS, SHOPPING 几个部分:
爱丑不爱美娇娘
怪物老大能喷火
废柴老二铁金刚
精壮王子爱读书
唯有小妹算正常
龙血哈肉炼laser
坏人最后死光光
爱丑不爱美娇娘
怪物老大能喷火
废柴老二铁金刚
精壮王子爱读书
唯有小妹算正常
龙血哈肉炼laser
坏人最后死光光
舞蹈编排有中国传统和西方芭蕾传统。其中,舞蹈部分既有夸张(言语表达时的手势姿态)又有简约(行军跋涉),满是象征。
电影剪辑,章回体在电影中出现。(有待探讨)
解放军人物,正面出场,明亮光线,时常给仰视镜头,巨人式英雄。右手叉腰,左手前伸姿势最为典型(怀疑是不是仿毛主席。。)
若干处引用毛语录。
“老乡”一词,苦出身。一下子拉深感情,明
舞蹈编排有中国传统和西方芭蕾传统。其中,舞蹈部分既有夸张(言语表达时的手势姿态)又有简约(行军跋涉),满是象征。
电影剪辑,章回体在电影中出现。(有待探讨)
解放军人物,正面出场,明亮光线,时常给仰视镜头,巨人式英雄。右手叉腰,左手前伸姿势最为典型(怀疑是不是仿毛主席。。)
若干处引用毛语录。
“老乡”一词,苦出身。一下子拉深感情,明确阶级立场。
儿女的红装(这和毛主席的“中华儿女多奇志,不爱红装爱武装”有点冲突,不知道当时人是怎么想的)。红装和长辫之所以重要,在于它突出了人物的性别(如果认为红装源于热烈之心情,此处又得另当别论。。)
解放军战士总是一开始被误解,中途经历挫折,误会被澄清。这个过程实际是一个喜剧的过程:秩序--秩序被打破--秩序被恢复。解放军就是其中使秩序得以恢复的关键性因素。合法性和熟悉性由此而生。
另一点需要注意的是,以往的电影中,军队总是以红军的方式出现,这里是解放军(搞得我一时总是打错字。。。)。
片共九场,座山雕占3场,剩下的都是解放军和“老乡们”的戏,这实际上更明确了该戏的潜在观众和电影表演性的特征。或者说,智取威虎山,取的不是座山雕的领地,而是乡亲们的领地、信心和支持。
30年前已經罷看TVB﹐30年後仍然覺得甘國亮的外型、談吐、文字﹐都令人頭痛的老友﹐當然會記得《天蠶變》的傳奇故事啦 --- 徐少強玩失蹤﹐個主角雲飛揚突然變左另一個人
30年前已經罷看TVB﹐30年後仍然覺得甘國亮的外型、談吐、文字﹐都令人頭痛的老友﹐當然會記得《天蠶變》的傳奇故事啦 --- 徐少強玩失蹤﹐個主角雲飛揚突然變左另一個人 (呢條友有份做《打擂台》架)﹐又冇人解畫個喎﹐所有人都若無其事﹐然後套劇又繼續拍落去喎﹐真係非常特別。了解左呢個背景﹐我可以解釋﹐典解《為你鍾情》會將原來的所謂翩翩美少年李治廷 (《歲月神偷》跨欄個條茂利)﹐突然變左一個佬﹐毫不避嫌咁變左幕後老細黎明﹐畀佢自我宣傳大展舞技﹐而導演又唔面紅個喎﹐一樣面不變色心不跳喎。
唔理好醜但求就手
老實說﹐當Janice Man 掀起20年冇見的舊情人面紗﹐發現佢由李治廷變左黎明﹐觀眾席上的小弟﹐內心真係起了一陣莫名的騷動:唔通係布扭爾的That Obscure Object of Desire (二人分飾一角)?唔通佢想挑戰觀眾﹐之前o個的俊男美女﹐與夢如幻的flashback﹐全部都假既 (隱喻80年代流行文化毒害人心)?嘩﹐係o個一刻﹐小弟好興奮﹐對導演有點另眼相看。幸好多看一會﹐我就發覺冇跌眼鏡﹐真係諗多左﹐導演還是非常一貫地膚淺﹐佢完全冇挑戰任何人或事的意思﹐佢搵黎明做中年李治廷﹐同《天蠶變》一樣﹐不過貪就手罷了:cheap trick、唔駛錢、逢迎老細、畀佢自我陶醉、重有得玩靚妹添。
除了是電視精﹐此君的另一面﹐則是屎忽鬼。未看《為你鍾情》﹐誰都想不到﹐主角其實是老細黎明。雖則佢做得OK﹐但塵世間最痛苦既事﹐莫過於疴尿遇到老細﹐同檯食飯都好難﹐更何佢開口話你個project要預埋佢﹐唔單止日日監場﹐重要兜口兜面一齊撞牆? 等於邵氏片有陳志雲落場﹐許鞍華片有王晶出現﹐寰宇片見到林小明夫婦的儷影﹐香港精神片一前一後見到董賤華和曾特狗﹐嘔心與否不論﹐但你還會相信作者享有創作自由嗎?
對音樂無感無情
《為你鍾情》令人疑惑的一場戲﹐是黎明o係Disco 學米高積臣跳Thriller﹐喜感如何甭談﹐問題係﹐你播甄楚倩、張立基亦無妨﹐典解會播Thriller呢? 佢同土炮香港流行文化﹐同張國榮咩關係都冇﹐如何自圓其說呢? 如何喚起戀舊情懷呢? 你有冇睇紐承澤的台片《艋舺》啊﹐佢都有場Disco戲﹐係播<愛情陷阱>丫。所以用Thriller﹐唯一的理由﹐係米高積臣暴斃﹐突然變得好熟悉﹐可見編導的功利﹐即使以地道文化包裝(90後們管你什麼鳥<愛情陷阱>呢)﹐還是看不到作者對80年代流行文化真心的尊重﹐沒立場的懷舊﹐不過是姿勢﹐這是編導的無原則之處。
除了逢迎主子﹐《為你鍾情》另一特點﹐係有不少電影導演粉墨登場﹐除了谷德昭﹐周凱光(一貫噁心)﹐還有鄭保瑞(演出有點突破)添。相比其他人際關係出現危機的電影導演 (例如黃精甫)﹐郭子健年紀輕輕﹐就顯得交遊廣闊﹐老中青大小通殺﹐比較像彭浩翔﹐但有趣的是﹐一部so-called緬懷80年代流行音樂的電影﹐客串的都是導演﹐歌星卻少到只得一個單立文﹐是黎明得罪同行太多﹐還是一切不過惺惺作態﹐根本對流行音樂無感也無情?
外國的搖滾野史電影﹐Cameron Crowe 的Almost Famous 至少有疑似David Bowie﹐Todd Haynes的I'm Not There 也有疑似Beatles﹐是gimmick也好﹐是in-jokes也罷﹐樂迷看來﹐自有會心之處﹐而《為你鍾情》從頭到尾光秃秃﹐張國榮本來是鑽石型的人物﹐他作為明星的複雜性﹐片子丁點都寫不好﹐我不能不懷疑這部電影的拍攝動機。
2. 所有的毒都可以被吸出来,包括女主的娘中了N年的慢性毒,而且吸的人立马死掉,当然,除了女主
3. 被女主害死的皇帝:孟知祥、刘连成、孟祈星、孟祈佑、马义芳、马度云
4. 只要有兄弟的皇子都可以当皇帝。马度云差点没当成是因为只有一个灭世姐姐。
楚国——马殷、马义芳
蜀国——孟祈星、孟祈佑、孟祈殒
北
2. 所有的毒都可以被吸出来,包括女主的娘中了N年的慢性毒,而且吸的人立马死掉,当然,除了女主
3. 被女主害死的皇帝:孟知祥、刘连成、孟祈星、孟祈佑、马义芳、马度云
4. 只要有兄弟的皇子都可以当皇帝。马度云差点没当成是因为只有一个灭世姐姐。
楚国——马殷、马义芳
蜀国——孟祈星、孟祈佑、孟祈殒
北汉——刘连城、刘连曦
5. 女主一来到蜀国就头发变少,一来北汉头发就多上几倍。
6 . 只要和女主扯上关系,一定在短时间内死掉。
7. 女主八九不离十是赵匡胤的细作。因为她把所有人都克死了,兵书也给了匡胤。
8. 为救女主直接牺牲的人:
榴莲——挡了一箭
汽油——挡了N箭
花爷爷——吸毒。
云珠——挡剑
小心肝——火烧。
9. 女主医术很神奇,开始无论什么毒,谁都能救;后来谁也救不了。
10. 我们一直很想知道,莫愁的头发为嘛是白的,还叫莫愁?
11. 《倾世皇妃》可以改名为《一起来虐大皇子》,《灭世皇妃》,《大家一起死翘翘》,《亡国公主克夫计》,《赵匡胤:我是如何利用细作实现全国统一的》,《一个老女人不服老的故事》
12. 女主每次想要死的时候 就想起还没复国呢。一活过来 活蹦乱跳的时候 就忙着谈恋爱和搞多角恋。
13. 男主孟祈佑太子被废后每天都说当皇帝好难啊,好难啊,迟迟没有动作,倒是被祈星囚禁之后,花五分钟就当上皇帝了。当上之后又完全被韩昭仪和马度云、群臣左右了。感情那时候好民主啊。
14. 全世界最窝囊的男猪脚孟祈佑啊~全世界最炮灰的男猪脚刘连城啊~全世界最脑残的女猪脚马馥雅啊~全世界最阴狠的弟弟马度云啊~全世界最能哭的女配角马湘云啊~全世界最能仰天长笑的女配角韩昭仪啊
15. 女主智商原来还可以,后来马度云进了皇宫,智商基本等于零
16. 泄露秘密的都是云珠的嘴巴
17. 女主怀孕是连曦检验出来的,一段时间之后连曦又得知了之前女主怀孕,竟然自言自语说,大哥有后了!
我觉得这部剧很有意思啊,剧中那些孩子的欲望我都有:对他人的秘密充满好奇,希望自己被更多人喜爱,梦想可以回到过去改变失误,沉浸在幻想世界无法自拔,渴望大脑像电脑一样轻松存取知识,毫不费力就变得完美漂亮......尤其是最后班长的故事,更是带我看清
我觉得这部剧很有意思啊,剧中那些孩子的欲望我都有:对他人的秘密充满好奇,希望自己被更多人喜爱,梦想可以回到过去改变失误,沉浸在幻想世界无法自拔,渴望大脑像电脑一样轻松存取知识,毫不费力就变得完美漂亮......尤其是最后班长的故事,更是带我看清了自己长久以来都是懦夫的事实,对未来毫无目标与规划,营造一个好学生的模样也只是学给别人看而已。看父母的脸色,看老师的脸色,看同学的脸色,看同学家长的脸色......人生走到现在,所做的每一个选择都是为了讨好他人,自己有什么理想,要成为什么样的人,未来要怎样过,从来没有清晰地确认过。
但上述缺点也是我的一部分,睁开双眼,接受这样的自己,打开双臂,拥抱周围的一切。勇敢地去爱,勇敢地去努力,勇敢地去失败,勇敢地去追求。
(编剧什么的都滚回家去吃你的奶嘴吧!)
金像奖评选果然不是盖的,这么复杂而传神的演绎,当然会击败阿正和船头勇夺最佳男主角奖。这是一个奇迹,一个人同年度史无前例的以《龙虎风云》《监狱风云》《秋天的童话》同时提名影帝。
高秋有些困惑,他是警务之身,抓贼是他的使命,但是每次任务完成之后,不但没有太多的履行使命的喜悦,反而觉得愧疚和不安,于是他交了辞职信,他不想再做了,然而在光叔家里,光叔抑郁的一番话,让他犹豫之后决定再做一次,也许是为了再帮光叔一次,也许是为了坚定自己的选择,也许是想以完成最后一个任务的方式正式向卧底生涯告别。
他打听到劫匪的消息,他以为可以做到交枪就结束了,所以心情很好,和劫匪接头前一段自娱自乐的舞蹈,痞痞的挑眉调侃的笑轻盈的舞动,让整条街整个屏幕都明媚起来,他和光叔显摆着女友的照片,说“她是个大学生,不抽烟不喝酒还会做手好菜”。他活得很苦,却善于苦中作乐,即使亲眼见证了另一个卧底警察的死亡,也不曾放弃过对生活的希望。比之于文强的挣扎和较量,他是心怀明天的。
为了交枪给劫匪,他使出浑身解数仍是被警察缠的紧紧的,他对着电话大喊“光叔,你不要让他们跟着我,这样是要大出事的”,当正义以另一种方式进行,偏偏又要受到来自正义的阻挠时,心情一定很苦吧?高秋是坚强的,换作他人,面对自己人的步步逼迫还要去完成任务,也许会崩溃会逃避。
一心要立功的警官可不把光叔的话听在耳里,他们抓住他,二话不说冷冷的折磨他,用手铐铐住他将他扭曲的吊在架子上,踢开他的腿让他全身的重量都悬在被吊起的手铐上,没有一丝丝表情,放佛他不是个人。在得知他是卧底之后,把他扔到湿冷的雨里,雨淅沥沥的下,他没有伞,举着受伤的手腕,拖着两条伤腿凄凄惨惨的走回家。人是善忘的,忘记了别人和自己一样小时候都是妈妈手心里的宝,于是,有些人长大后就在这些褪色的人性中,长成了路边的草儿,霜打雨淋车碾马压,任人撸采。
他被逼着伙同劫匪做案以抓现行,于是他做恶梦,梦到阿虎说没想到是你出卖我,梦得夜里惊醒一身冷汗。做案,逃跑,他替阿虎挡了一枪,他们乘车逃到事先约定的仓库里,匪头用枪指着他说他是奸细,阿虎悍然拿枪护着他,做为卧底的他鲜少有温暖和成就感,他始终是见不得人的,未婚妻也为此而离开了她,相对于警察的严酷逼打,他感动了,为了让阿虎弃他而去,他告诉阿虎他是警察,带着未了的心愿带着愧疚不瞑目的死去。
罪犯或死或伤全部落网,新来的警官向警司邀功“我刚刚上任,就破获了这起大案”。这世上不知道有多少人是站在别人的骨头上爬起来的,也不知道有多少人在无奈、卑微的活着,没有选择的权利。
生命无论富贵贫贱,都是一样的脆弱。无论我们创造了多么丰富的财富,得到了多么显赫的尊贵,生命的属性都不会有任何改变。一抔黄土,一把火油,可以轻松地将我们的痕迹完全抹去。死亡是任何人都无法逃避的终极恐惧,尤其是当你看到生命正一点点地消逝却无能为力,这种感觉更加痛楚。所以我们能理解《下一站再爱你》中阿猫心中的愤怒和敌意,父亲坐牢,还在花季的年龄还没享受过爱和幸福却可能要马上离开这个世界,她凭什么不能愤怒?她对周围人的捉弄并非是在宣泄这种愤怒,而只是在恐惧之下努力寻找生命的存在感。
女主角子萱这个角色看似又是一个白莲花圣母,自己得癌症了,还帮老公相亲,相亲的对象还是自己最信任的好友。你会觉得不是子萱的脑子有问题,就是编剧的脑子有问题。可是你要知道,这个角色是有真实原型的,她做的这件“傻缺”行为也是真实存在的。其实我们抛开所有感情的因素来分析,这样的选择是合理的。就像人物原型Tracy说的:“我看见他(老公)和别的女人在一起,我当然嫉妒。但是如果让他在以后的日子里一个人还想着我,痛苦的是他。所以,我宁愿嫉妒。”这个看似抛弃了所有情感因素的选择,事实上却是基于最浓烈真诚的情感做出的。如果她不是真爱这个男人,又怎么会宁愿自己嫉妒痛苦也不想让对方痛苦?我们知道,生命弥留之际,是最痛苦恐惧的时候,在这个时候我们往往会努力抓住和享受一切自己最珍爱的东西,所以那些王侯贵胄会让最钟爱的宠姬和最价值连城的玉石金器陪葬,而对于那些拥有遗憾的人,亲人们也会在这时候尽量让其得偿所愿。有谁会像子萱这个傻瓜一样不仅不让丈夫多陪陪自己反而亲手把他推向别的女人?
事实上那些看似风光入殓的王贵公卿,是最不体面的,因为他们在生命的最后一刻仍然对死亡充满了恐惧,为此不惜践踏别人的生命来温暖冰冷的坟墓。而那些在生命最后的时候仍然被未了心愿控制的人也同样是为了逃避死亡而成了欲望的奴隶,让人怜悯。只有像子萱这样在最后的日子里选择孤独才是真正的勇敢,才是真正的体面。她不止维护了自己的体面,也维护了阿猫和其他癌症病友的体面,更维护了丈夫以后生活的体面。这样一个女人,当然值得所有男人“下一辈子再爱你”。
武侠、功夫、剑雨,抄的没商量,困得很,就不细说
最撩人的,是谢绿龟借着这部电影,对陈老师上下其手的意淫了一把
那个如陈老师一般的小白脸,被谢绿龟狠狠的踢了老二,那一瞬间,
谢绿龟的眼神前所未有的凶狠!看得我是触目惊心!
接着谢绿龟
武侠、功夫、剑雨,抄的没商量,困得很,就不细说
最撩人的,是谢绿龟借着这部电影,对陈老师上下其手的意淫了一把
那个如陈老师一般的小白脸,被谢绿龟狠狠的踢了老二,那一瞬间,
谢绿龟的眼神前所未有的凶狠!看得我是触目惊心!
接着谢绿龟大声叫嚣:
“早看出你下面短,丢人现眼,上次被你打了个马虎眼溜了,这次绝逼踢爆它!!”
这是多么愚蠢的隐喻
接着就是对陈老师一顿暴打,城管级别的暴打
梨花骤雨万点坑,漫天口沫血花飞!
之前还勇猛的陈老师,在谢绿龟面前,像个犯错的小萝莉,任其蹂
躏,惨绝人寰!!
谢绿龟如此怂蛋的借着电影寻求发泄的快感,真的是没什么劲
这种电影多说就是浪费青春,虽然我已经没有了,阿门
看过几篇影评,很多人都认为这个孩子从生下来就受到传统封建的束缚,以至于心理扭曲。但是影片中并没有介绍这个孩子是如何受到这样的“教育”的。也许作者的本意确实是想把孩子和孽放在一起,所以才生出很多奇怪的天性:小的时候不会笑,很久才会说话,爹垂死挣扎的时候他在笑,亲手了结了自己的亲爹。。。我
看过几篇影评,很多人都认为这个孩子从生下来就受到传统封建的束缚,以至于心理扭曲。但是影片中并没有介绍这个孩子是如何受到这样的“教育”的。也许作者的本意确实是想把孩子和孽放在一起,所以才生出很多奇怪的天性:小的时候不会笑,很久才会说话,爹垂死挣扎的时候他在笑,亲手了结了自己的亲爹。。。我愿意从天性的角度探讨一下杨天白。
显然我不知道那个年代的人们是怎么和孩子交流的,但是我知道从电影来看,菊豆只和自己的孩子天白说过几句话,其中一句就是告诉他,杨天青是他爹,并且显然是在维护杨天青。
这个孩子从小就和杨金山睡在一张床上,而自己的母亲却总是在另外一个男人的房里,杨天青也从来未曾明目的对杨天白好过。在山上他发现母亲和另外一个男人远去的时候,他知道他的母亲会因此发出笑声。所以他跑回家寻找慰藉,看到这个每天和他睡在一起的男人的时候,他称呼这个男人为爹。而后每次他发现自己的母亲从另外一个房间走出来的时候,我想他都非常憎恨那个房间的主人。
当他听到别人说到自己的母亲如何和杨天青私通的时候,他憎恨极了,你觉得他是觉得自己丢人了么,我认为他更可能是讨厌听到类似的事情,讨厌正视他母亲爱杨天青比爱他还多的事实。事实上,我觉得菊豆确实爱杨天青更多,因为和杨天青在一起的时候,她总在快乐的笑着。
而最后他之所以杀死杨天青,是因为他看见杨天青与自己的母亲鬼混么?不是,他见过很多次杨天青和自己的母亲鬼混,然而最后一次,他母亲在昏迷之中喊着的名字是天青而不是他-当然量变引起质变,所以一个不轻不重的导火索倒也说得过去。也许他从生下来就想得到的母亲的爱,然而一直都未曾得到。
关于菊豆
显然,我们都很欣赏菊豆,敢于追求自己想要的幸福。过程和结局都比她的命运要好得多。如果我生在封建社会,我只希望我是一个像她一样勇敢坚强的女人。我觉得很奇怪是为何菊豆对自己的孩子的爱比之对杨天青少之又少。在我看来,她只迷恋杨天青一个人,而又为何?
关于杨天青
菊豆为何那么迷恋杨天青,我想也许是因为杨天青身上有一股傻傻的,执着的思想,而同时又有一点点反叛,有一点点冲动,在那种情况下,他是菊豆唯一的希望,(顺便插一句,他最开始的“羞涩”和矛盾显然也很吸引菊豆),而后,当然我想他显然很疼菊豆。
非常同意某位朋友的说法,杨天青的“懦弱”,造成了已有的结局。我们都愿意说如果,如果杨天青他选择带着菊豆离开,结果会是什么样子呢?杨天青他不会带着菊豆离开,在他已生的三十几年(看样子。。),他被当成下人而非亲人,寄人篱下,他是有手艺的人,然而他甘愿如此,也许也没有想过未来。也许是习惯,也许害怕孤单,也许就是觉得自己的根在这里,或者是孝心,我们不得而知,可以知道的就是,三十几年他没走,多了一个女人并且日子好过了许多,他应该也不会走。此刻的幸福,远比他企及的要多得多。走和不走,是否一念之间。
我愿与卿分享,此刻的喜乐悲伤。