大舜,历时题材改编
这是一部非常优秀的电视作品,没有多么华丽的场景,没有那么帅气的演员,但是,一点都不影响他的对我的吸引
改部电视剧的剧情是这样的:
四千多年前的东夷大地上,一个多灾多难的苦孩子降临人间,他就是司马迁《史记》所称虞夏商周时期的舜。舜出生的时候,外族入侵,与舜父瞽叟相好的季好也被抢走,瞽叟不顾妻子生产冒死救出季好。舜降生的时候天降大虹,太阳
大舜,历时题材改编
这是一部非常优秀的电视作品,没有多么华丽的场景,没有那么帅气的演员,但是,一点都不影响他的对我的吸引
改部电视剧的剧情是这样的:
四千多年前的东夷大地上,一个多灾多难的苦孩子降临人间,他就是司马迁《史记》所称虞夏商周时期的舜。舜出生的时候,外族入侵,与舜父瞽叟相好的季好也被抢走,瞽叟不顾妻子生产冒死救出季好。舜降生的时候天降大虹,太阳灼伤了瞽叟的双目,季好借机诬陷舜和其母握登,说他们是部落的灾星,逼迫舜母子离开了部落。此时的古中国,分为华夏、东夷和三苗三地,华夏的杰出领袖帝尧心雄天下,率先提出了统一天下的主张。唐尧首先需要说服的盟友,就是比邻而居的东夷。当时,华夏和东夷各部落都面临着饕餮的洪水,一个在统一中治水,在治水中统一的朦胧念头在帝尧心目中酝酿。然而,这一想法一开始就遭到了治水首领且握有统兵权的鲧大人的强烈抵制。
值得一看,挺不错的
无意中在优酷看到这个电影,一看是小岳岳演的,二话没说就看了。一开始笑点挺多的,表演很自然,虽然我是个笑点很高的人,但是我真的笑了,那些说没有笑点的,我只想说你是不是不看国产片,还是你根本不会笑!到中间的时候,剧情确实有点烂大街,而且笑点不多,这让我把五星改成四星了,但是后半部分欺骗被戳穿,还是挺走心的,小岳岳把一个自责,伤害了爱的人的心痛表演的很到位,从头到尾他对袁姗姗的戏都是藏着什么的表情
无意中在优酷看到这个电影,一看是小岳岳演的,二话没说就看了。一开始笑点挺多的,表演很自然,虽然我是个笑点很高的人,但是我真的笑了,那些说没有笑点的,我只想说你是不是不看国产片,还是你根本不会笑!到中间的时候,剧情确实有点烂大街,而且笑点不多,这让我把五星改成四星了,但是后半部分欺骗被戳穿,还是挺走心的,小岳岳把一个自责,伤害了爱的人的心痛表演的很到位,从头到尾他对袁姗姗的戏都是藏着什么的表情,我觉得这可比某些靠颜值无演技的那些偶像强多了,现在那些烂剧,我看的时候都不敢睁眼,因为感觉好尴尬,就不是正常人该有的样子,所以很多开头还行,往后辣眼睛的剧我是真的看不下去。这部剧虽然中间确实狗血,但是毕竟表演到位,我还是能坚持看下去的。看了很多电影,除了开心麻花的那些电影之外,这部电影是国产喜剧中蛮有笑点的一部。很少影评,有些寓意太深,我还没能完全体会,有些太烂,根本看不完。看喜剧之前最好自己是心情好的,那看喜剧才能更开心!个人观点,勿喷。
少女Ruby有很多的烦恼
少女Ruby有很多的烦恼
他们都在说喵喵所表现的不是爱,只是占有欲,是一种病态的爱情观,我却觉得她爱的深沉,爱的卑微,爱的无药可救,爱的失去自我,以至于也失去了那个原本爱她的男人。
爱情这种东西,本来就是很虚无缥缈的。我们无法去衡量爱情的深度,也没法去设定构成爱情的具体元素。但我总觉得,我能感受到喵喵对蒋亮亮的爱,并同情她的这份爱。她爱他,却还没有学会怎样爱他,更没学会怎样爱自己。
在爱情方面
他们都在说喵喵所表现的不是爱,只是占有欲,是一种病态的爱情观,我却觉得她爱的深沉,爱的卑微,爱的无药可救,爱的失去自我,以至于也失去了那个原本爱她的男人。
爱情这种东西,本来就是很虚无缥缈的。我们无法去衡量爱情的深度,也没法去设定构成爱情的具体元素。但我总觉得,我能感受到喵喵对蒋亮亮的爱,并同情她的这份爱。她爱他,却还没有学会怎样爱他,更没学会怎样爱自己。
在爱情方面,我不能说我自己是个专家。姑且用打比方的形式来助我理解一下喵喵为自己和蒋亮亮画地为牢的爱情监狱。
喵喵是童年不懂事的自己。
因为是家中的独生女,看似独享爸妈给予的一切疼爱的背后,是一个人守在家中面对着一堆玩具的孤独。于是从小就学会了自娱自乐,学会了和玩偶做朋友。
爸妈朋友家,有个比我大几个月的小姐姐。我们上的同一个幼儿园,不过幼儿园只是三天打鱼两天晒网的混日子罢了,所以那时候的事情,大体记不清了。顺利升入小学后,我们还是一个班,她每天来我家等我一起去学校。因为有了她的陪伴,新学校没有那么陌生,上下学的路上也从不觉得孤独。
她对我很好,好的就像是个亲姐姐。所以,我很珍惜我们之间的友情,并且也是小心翼翼的想要将这份友情维持下去。
但是,我们都知道,进入一个新环境就意味着接触新的人群,结交更多的朋友。虽然那时候的我固执的认为,我只要有她就可以了。但是,从那时候开始,她却不在属于我一个人。当然了,其实一直也不是我一个人的。我们中间多了很多个她,去小卖部的路上,课间活动的操场上,甚至于女生最平常的结伴去卫生间的途中,不再只有彼此。渐渐的,她不会只来我家等我,放学的时候,我也等不到她了。
我不知道我做错了什么。我只属于她呀,我只和她玩呀,我的所有只和她分享呀。为什么,她不能只属于我,是我对她还不够好吗?于是,我越发想要“挽回”我们的友情,想要对她更好,想让她知道我有多么珍惜她。
我把家里的零食掏空,玩具都拿出来分享。零食和玩具,对小孩子的吸引力还是很大的,于是我们之间又重新度过了一段“连体婴”的时光。但是,好景不长,这些渐渐不足以去吸引她对我的“独宠”。我开始变得越发烦躁,我对她发牢骚,对她生气,对她抱怨,想尽办法和她争吵,吸引她的注意力。
我给她写过信,具体内容已经记不清了。大概就是乞求她对我多点关心之类的话罢。但是她似乎不能理解我对她的这份占有欲,反而越发远离我,对我避之不及。
这件事情,对于那个时候的我打击很大。毫不夸张的说,晚上做梦都是关于她对我的冷漠,整个人变的异常敏感。我尽量避开她与别人的说说笑笑,避开有她在的地方。但是,还是会因为她不经意间的话而想入非非。甚至有了被迫害妄想症,总觉得她与别人的亲密都是故意表现给我看的,就是为了让我吃醋,让我嫉妒,让我难受。对于一个不懂事的小孩来说,这样的日子已经非常煎熬了,严重怀疑自己当时是不是患了抑郁症的。
为了让自己看起来不那么可怜。我砸了自己的小猪,里面有平时攒的零花钱,约摸有几百块吧,已经记不清了。我用这些钱买了很多文具,用这些文具去“交朋友”。后来,真的就有了很多“朋友”,这极大地满足了我的虚荣心。但是,她好像并没有那么在意,也没有伤心,更没有让我实现“今天你对我爱搭不理,明天我让你高攀不起”的伟大愿望。她完全没有要回心转意,回到我身边的意思。
再后来,钱花完了,“朋友”也没了。砸猪的事情被我妈发现了,她惊讶我在短短几天时间就花光了自己所有的积蓄。在她的追问下,我道出了事实。她怒我的傻,又心疼我的呆,揍了一顿后让我以后努力学习,学习好了朋友就多了。当然了,这是哄小孩的,她可能也没想着那时候的我能真正懂得如何去交朋友和怎样维护友情罢。后来,我还是交了一些朋友,我们一起看奥特曼,一起玩纸牌游戏,一起考试作弊。他们不属于我一个人,我也不属于他们其中的一个。只是疯疯傻傻的享受共同的兴趣活动罢了。
那时候的我,后来虽然没再去纠结朋友的归属问题,但是也并没有觉得我有做错什么。纯属的喜欢和她做朋友,想做她唯一的朋友,仅此而已。没想过要去伤害,却也真真切切忽视了她的感受,以至于把那份感情折腾的消失殆尽了。
当然了,友情和爱情还是不能同一而论的。一个人可以同时拥有多段友情,存在于不同的朋友圈。但是爱情应该是唯一的,看看曾经的我,对友情尚且固执到如此,何况于喵喵对蒋亮亮的爱情呢?
曾经有过一个很喜欢的男孩。我们同班,他给我洗过碗,讲过习题,送过牛奶。他是老师家长眼里的好孩子,成绩优异,积极进取。被这样一个男孩吸引,在青春懵懂的年纪,再平常不过了。我暗恋他,在食堂看见他吃完饭,不管什么时候,我总会放下碗筷追出去,创造偶遇。这样的追逐,一直持续到了初中毕业。
后来我发现,他不单单对我一个人嘘寒问暖过。对人关爱,不过是他与人为善的生活习惯。我开始嫉妒所有他身边的女孩,我想让他只看见我一个人。初二的时候,隔壁班转来一个顶漂亮的姑娘。班里的男生都蠢蠢欲动,兴奋不已。我害怕他会看上人家姑娘,于是我曾试探性的问过,“你喜欢那种类型的女孩儿嘛?”“不喜欢,看着挺作的。”我想着,毕竟是我喜欢的男孩,果然不同于他们那些凡夫俗子。
初三的时候,我们分班了。他和那个顶漂亮的姑娘分在了一个班,并成了前后座。因为他们班是去厕所的必经之路,我几乎一下课就往厕所跑。偶尔会看到那个姑娘回头和他说话。好吧,经常看到。我都安慰自己,他们只是在讨论学习问题,他不好拒绝女孩子的。
中考的时候,不记得那是第几场考试。只记得第二天有我最害怕的物理。那天晚自习结束后,走到女生宿舍门口的时候,看到了他送那个顶漂亮的姑娘正准备回去。不知道自己是怎么回到宿舍的,只知道那晚几乎没怎么睡着。大概是一个非常悲惨的夜晚了,第二天顶着红肿的双眼参加了那场物理考试。我记得考试的时候碰见过他,他还曾安慰我,“听说你昨天哭了,不会是因为考试紧张罢,不用太紧张了,平常心就好。”天知道,我有太多的疑问想要问他,有太多的怨言想要发泄。但是,我没有立场,我什么都算不上。我只能装作一切都没发生,笑着告诉他,“我还好。”
你看,一场单相思而已,都在想着去独霸那一个人,何况是那个作为别人正牌女友的喵喵呢。
这些年,大约成长了些,懂得了一些道理。总觉得因为性格问题,每个人对待自己爱人的方式是不同的。这才有了大家对喵喵“作”与“不作”而产生的意见分歧。
她爱蒋亮亮,所以想尽办法试图控制他,断绝他与外面花花世界的联系,让他专注于自己。如同,童年那个维护友情的不懂事的我一样。如同,青春期那个小心翼翼的卑微着暗恋的我一样。
虽然,我不觉得喵喵做错了什么,但是我承认她是不成熟的,不懂事的,不会恋爱的。她不成熟于没有真正去了解那个男人,永远停留在那个男人的生活圈外,没有真正融入进他的世界;她不懂事于为了得到那个男人的重视,用生命去威胁他,让他害怕,没有珍惜自己,也确实让他对自己只剩下恐惧;她不会恋爱于在爱情中失去了自我,满心眼里除了工作就只有那个男人,把他当做了自己的全世界。
有的人的爱情,是彼此信任,有自己的空间和自由;有的人的爱情,是霸占对方,让他成为彼此的唯一。
所以说,你要找个性格与你相匹配的,能接受你爱的方式的那个对的人。
其实,最好不要太爱一个人。那样的爱是想着把对方随时随地揣进口袋里,想着把他吞入口中,化为血水,融入一体,从此不必再分离的。我怎么会想让他有自由呢?外面的妖艳贱货那么多,怎么敢把他放出去呢?你看看,多可怕,没人能接受这样的禁锢。所以了,把你的爱放的浅一点。告诉自己,你的世界,没有了他,也过的下去。那样,你就不会无时无刻担心着他会离开,也不会在他选择离开的时候,过于伤心。
很多的时候,我们在人生的十字路口徘徊,向左还是向右,举步维艰,难以抉择。很多的时候,我们不明白自己想要的到底是什么,梦想那么近,又是那么远,咫尺天涯,触手不及。很多的时候,我们努力地想要加快自己的步伐,却发现急功近利的结果令人沮丧,无奈。一个人最重要的该是明白自己想要些什么吧。“仰天大笑出门去,吾辈岂是蓬蒿人”的自信与豪情固然不可少,但有目标的追求才更重要。没有目标的前行到头来或许终是场空。
很多的时候,我们在人生的十字路口徘徊,向左还是向右,举步维艰,难以抉择。很多的时候,我们不明白自己想要的到底是什么,梦想那么近,又是那么远,咫尺天涯,触手不及。很多的时候,我们努力地想要加快自己的步伐,却发现急功近利的结果令人沮丧,无奈。一个人最重要的该是明白自己想要些什么吧。“仰天大笑出门去,吾辈岂是蓬蒿人”的自信与豪情固然不可少,但有目标的追求才更重要。没有目标的前行到头来或许终是场空。电影比《哈尔的移动城堡》、《天空之城》、《龙猫》等少了很多天马行空的想象。平凡的少男少女,讲述着那些淡淡的爱,简单的情。会有那么一个人,让我们努力着去追随着他的步伐,坚定地守候在他的身边,不想成为他的包袱,想要与他一起分享快乐,分享幸福。或许这就是爱上一个人以后的心情吧。曾经的可恶男孩就这样一点一点地走进了少女的心。借书卡背后的名字,浓浓的憧憬,小小的期盼,原来那个人那么近,那么近。突然想起在电影《情书》中,那其中关于借书卡的美妙回忆,只是现如今的图书馆中都采用电脑系统。那种由名字传递的幽幽情愫也随着借书卡的淘汰而消失殆尽。古老的借书卡,心动的情怀,终是停留在了过去,不无遗憾。感谢那只可爱的猫咪,阿月或是叫球球,流浪的小猫,没有目的的前行,却带来了两个人的缘分。树下哈着白气的单车少年,自行车后座的女孩,动人的日出,暖暖的外套,在那一刻我们说出心中的喜欢,许下对彼此的承诺。梦想,是我们的追求。爱,是我们的幸福。相信着,几年以后的天泽圣司会成为一名出色的小提琴制作师,相信月岛雯会找到自己想要的路,相信他们会幸福地在一起。
看完了大结局,我只能用“四不像”三个字来形容这部电视剧。
看名称,让我以为仿上海滩的电视剧来了,但这并不妨碍我觉得它是雷同从而放弃它。实际上前面几集,一个底层的小混混凭着一张利嘴左右逢源,陈思成演的非常有现实感,就好像生活中说话那样,尤其是语气,别开生面。
洪三的崛起就是屌丝的逆袭,所以很让我们这些生活中不得志、不如意的屌丝们非常的羡慕,不过作为资深看客,洪三的崛起非
看完了大结局,我只能用“四不像”三个字来形容这部电视剧。
看名称,让我以为仿上海滩的电视剧来了,但这并不妨碍我觉得它是雷同从而放弃它。实际上前面几集,一个底层的小混混凭着一张利嘴左右逢源,陈思成演的非常有现实感,就好像生活中说话那样,尤其是语气,别开生面。
洪三的崛起就是屌丝的逆袭,所以很让我们这些生活中不得志、不如意的屌丝们非常的羡慕,不过作为资深看客,洪三的崛起非常的迅速,就好像神一样出名了,没有任何的磕绊就在永鑫公司取得了三当家陆昱晟的青睐、于梦竹的芳心,不得不说无处都透露着刻意和勉强,剧集转承生硬,不合情合理。
其实这个刻意,刻板,在洪三办上海赌王大赛的时候,就给人怪怪的感觉,非常的短暂,然后洪三出名,赌场生意,一爷及一股党的出现非常的突兀,除了后面交代了袭击张万霖是他们干,可以说莫名其买的就出现了一股党,一个字——硬。
说说写的好地方吧,免得吐槽多了,写不下去,为了方便区别,我用【】框的属于我感觉很经典的地方。
【一、永鑫第一次开会,洪三推门进来,一翻口舌,算是描绘比较详细,一下子就让人觉得洪三是一个能说会道,胆子也很大,但又透露这洪三的无知和混混的特质】,但这个特质与后面的洪三突然变的大义格格不入,可能是洪三的大义转的太快,中间没什么特别刺激洪三的地方吧,唯一刺激的是两点,一是仼雨樵刺杀,洪三想认大哥,顺着沈达的话往下说,不得不说洪三很聪明,机智。二是送汪雨樵出城和于大小姐的一翻对话,不过这也是从盗了严华的话。这亮点,我只能看出洪三的聪明。但就这两个转承,一下子让洪三变的懂了民族大义,越发显得齐林的不堪。
【二、最让我感受很深的地方,只有一个片段,就是大结局时候,虽然大结局毁了整部电视剧,但也能找到发光的一个点,就是阿悄姐阻止沈达的时候,最后又让沈达走的那几分钟的片段,这很可能是演员的演技征服了我,让我感受了,儿女情长英雄气短,突然我好像就懂了这八个字的含义,阿悄姐眼中的不舍,差点让我哭了,为了成全沈达的大义,让爱人犯险】看到这的时候,我还不知道洪三送梁出城,是那么的逗比,愚蠢。【所以这个时候我并不知道沈达会死,但阿悄姐可能已经预料到了,但还是让沈达去完成了大义,爱情和意气,该如何选择?可能每个人都有不同的选择,其实说明我们很多人为义所累,无法豁达吧】
【洪三搞定漕帮那一段也挺精彩的,很灵活,扳倒了沈青山】,不得不说沈青山这个角色,他是一个逗比吗?这么重要的一个人物,竟然没什么戏份,就被搞倒了,一点作用都起不到,一开始我还以为是一个很牛逼的人物呢。
接着吐槽吧。。。。。。
陆昱晟两次带洪三上钟楼看上海全景,谈人生,谈理想,谈远大前程,当时候我以为洪三要大展拳脚呢,哪知道一个急转弯,婚礼上带着一爷跑了,我擦,这什么鬼,莫名其妙。
最后的大结局,没啥可说的,就是一坨翔,如果是前面放了那么多的莫名其妙,能给个6分,大结局我只能给1分,豆瓣给6分的高评,也许是给某人面子。
不说了,放了这么多集,杂而无章,其实我明白整片想表达的是洪三这么一个小人物,凭借自己的机智,不断的成长不断的进步,接受了新思想,最后为了民族而牺牲,至死还是一个小人物。我觉得到死也是一个小人物可能会更好。
但洪三的成长,在这么多集数中并没有显现出来,甚至成长不如齐林,至少齐林这个角色刻画的很有特色,一个胆小懦弱的人物,总想着一步登天,却又命途多舛,不断遭遇挫折,演员演的非常好,但还是片段少了,齐林的遭遇太少了,不足以让他成长为一个心狠手辣的人,尤其是在洪三和一爷隐居的日子,齐林的成长我们没有看到,整个都围着陈思成转,说明导演也是很自私的。对了说到这里,一爷的死,洪三的复出非常的勉强,前后不连接,完全就是扯淡。不觉得拍的很烂吗,最后还让徐特使把骰子给了洪三,真他妈逗,是想表达一爷没死吗?给观众留个悬念?
我为自己花了这么多时间看完这么一部烂剧非常的愤怒,然后又花这么久注册豆瓣,写这么长的文章来吐槽,我也是疯了。
我看了《上海滩》《李卫当官》的影子,最后又想把洪三刻画成一个为了民族大义,但却成了一个不惜牺牲人命的为达到自己目的蠢货,到最后洪三还是一个小混混,也成为不了民族大义的代表,不得不说《远大前程》,你很烂
即使《宵夜江湖》拍摄和文案并不够优秀,但美食是无罪的,同样想让我前往重庆、西安、沈阳……寻找这些美味,找了一圈没有找到豆瓣的觅食指南,《宵夜江湖》片后都会提供宵夜地图,结合美团,将其整理记录,以便日后觅食之旅。
即使《宵夜江湖》拍摄和文案并不够优秀,但美食是无罪的,同样想让我前往重庆、西安、沈阳……寻找这些美味,找了一圈没有找到豆瓣的觅食指南,《宵夜江湖》片后都会提供宵夜地图,结合美团,将其整理记录,以便日后觅食之旅。
第七集是BCS系列迄今为止时间叙事跨度最大的一集,同时还是本季以来拍摄炫技最多的一集……因此,本文导语也会是写最长的一次。
片头是长长的一段对比拍摄,BGM名叫 第七集是BCS系列迄今为止时间叙事跨度最大的一集,同时还是本季以来拍摄炫技最多的一集……因此,本文导语也会是写最长的一次。 片头是长长的一段对比拍摄,BGM名叫《something stupid》,即“一些蠢事”,与本集的标题一样。这首歌是妮可·基德曼和罗比·威廉姆斯唱的,旋律中男女声调鲜明又绵长的和唱,与镜头画面非常贴切。 开场打斗一般,细节更是无语,一根竹竿六七把刀砍不断。 真正动作戏里是拿竹竿卸力,不是举起竹竿挡刀。 绑匪拉着人质一起逃跑,我也是服了,这人质这么听话? 笑点低级,脸上画画、猪肉荣的肥胖身材外露,导演还特意给了奔跑中的大肚腩晃动特写。 剧情也无新意,几十年前方世玉、李连杰里剧情,无非少年时代不务正业,一番磨难后终于悔悟,成一代宗师。 开场打斗一般,细节更是无语,一根竹竿六七把刀砍不断。 真正动作戏里是拿竹竿卸力,不是举起竹竿挡刀。 绑匪拉着人质一起逃跑,我也是服了,这人质这么听话? 笑点低级,脸上画画、猪肉荣的肥胖身材外露,导演还特意给了奔跑中的大肚腩晃动特写。 剧情也无新意,几十年前方世玉、李连杰里剧情,无非少年时代不务正业,一番磨难后终于悔悟,成一代宗师。 当街收保护费竹筒特写镜头是导演特意炫技吗?老实说技巧糟糕,也没必要,看的我头疼。 曾经拍出《陆小凤传奇》的电影频道近年来为何无一佳作? 昨日已逝,逝者如斯,明日未至,前景何知,唯今日握在诸君手中,尤应呵护之,珍爱之,记挂之,驾驭之。今日者,当下也,此刻也。今日者,居于宇宙时空之中。此中者,菲庸庸碌碌,不进不退之中,实乃承上启下,继往开来之中,有昨日之积淀,传承、孕育,方有今日躬行、奋进、改造,遂有明日。今日者,荡涤昨日之旧我,建设明日之新我,唯笃行,唯耕耘,唯进步也。一切事业皆自今日始,一切学问皆 昨日已逝,逝者如斯,明日未至,前景何知,唯今日握在诸君手中,尤应呵护之,珍爱之,记挂之,驾驭之。今日者,当下也,此刻也。今日者,居于宇宙时空之中。此中者,菲庸庸碌碌,不进不退之中,实乃承上启下,继往开来之中,有昨日之积淀,传承、孕育,方有今日躬行、奋进、改造,遂有明日。今日者,荡涤昨日之旧我,建设明日之新我,唯笃行,唯耕耘,唯进步也。一切事业皆自今日始,一切学问皆从今日作,一切法想皆与今日起,一切志向皆在今日立。今日自强,则明日宏阔;今日蕴聚,则明日丰沛;今日努力,则明日可成;今日有为,则明日可期。无今日之涓滴,则无将来之汪洋;无今日之册页,则无将来之典章;无今日之苞蕾,则无将来之繁花;无今日之土石,则无将来之重嶂。识今日之有限,追将来之无穷;驰今日支白驹,御将来之腾龙;汇今日之小我,成将来之大公。今日之重,譬犹泰山,万仞登临,踊跃跻攀,一寸一进,一步一前,巍哉其势,我为峰巅。今日之美,譬犹阳春,新笋初发,雨露氤氲,万物喷薄,时序更新,昔时勉励,岁不待人。今日之华,譬犹年少。宝剑锋铓,青春乐好。死生亦大,忽然将老,有花堪折,莫待枯槁。今日之实,譬犹开卷,革旧兴智,求索修远,学为人师,行为世范,在明明德,止于至善。一朝一夕,即日即逝,一时一刻,今日须惜,今有一语赠诸君,何惧流年匆匆,但求不负今日。 这个电影都说很烂,我看了确实很烂,只有一点是对的,那就是正义会迟到。 至于会不会缺席?迟到了,而且如果不是几个受害者谋划杀死了无良开发商,正义将永远缺席。二十年的案子,破不了,再拖下去杀人犯都老死了。这迟到的正义,还不是警察带来的。 片尾的正义会迟到,到永远不会缺席,这是在为自己标榜功德吗? 这个电影都说很烂,我看了确实很烂,只有一点是对的,那就是正义会迟到。 至于会不会缺席?迟到了,而且如果不是几个受害者谋划杀死了无良开发商,正义将永远缺席。二十年的案子,破不了,再拖下去杀人犯都老死了。这迟到的正义,还不是警察带来的。 片尾的正义会迟到,到永远不会缺席,这是在为自己标榜功德吗? 2020年,因为疫情,影院休业,除了寥寥几部院线转网的作品,几乎没有电影新作面世,但不需要在特定场合集体观看的剧集,却呈现一种井喷状态。 上星剧《安家》、《清平乐》、《幸福,触手可及!》的热播,网剧《隐秘的角落》、《龙岭迷窟》、《传闻中的陈芊芊 2020年,因为疫情,影院休业,除了寥寥几部院线转网的作品,几乎没有电影新作面世,但不需要在特定场合集体观看的剧集,却呈现一种井喷状态。 上星剧《安家》、《清平乐》、《幸福,触手可及!》的热播,网剧《隐秘的角落》、《龙岭迷窟》、《传闻中的陈芊芊》的刷屏,无不证明今年是国产剧繁荣的一年。 该电影简介由豆瓣网专职人员撰写或者由影片官方提供,版权属于豆瓣网,未经许可不得转载或使用整体或任何部分的内容。拉娜(科琳娜·哈弗奇 Corinna Harfouch 饰)是一位拥有杰出天赋的天才钢琴手,在这一领域里有着无量的前途,然而,为了爱情,拉娜放弃了自己的事业,选择金盆洗手在家安心的相夫教子。本以为自己的牺牲能够换来丈夫的感激,但一切似乎并没有像拉娜所想像的那样发展下去,丈夫的离去,儿 该电影简介由豆瓣网专职人员撰写或者由影片官方提供,版权属于豆瓣网,未经许可不得转载或使用整体或任何部分的内容。拉娜(科琳娜·哈弗奇 Corinna Harfouch 饰)是一位拥有杰出天赋的天才钢琴手,在这一领域里有着无量的前途,然而,为了爱情,拉娜放弃了自己的事业,选择金盆洗手在家安心的相夫教子。本以为自己的牺牲能够换来丈夫的感激,但一切似乎并没有像拉娜所想像的那样发展下去,丈夫的离去,儿子的疏远,都将拉娜一步一步的推向了人生的深渊之中。 拉娜的儿子维特(汤姆·希林 Tom Schilling 饰)同样也是一名杰出的钢琴家,在拉娜六十岁那年,她震惊的发现,儿子竟然没有邀请她去参加自己的首场钢琴独奏会,更离谱的是,维特邀请了父亲和父亲的现任女友。?豆瓣 闲来无事总结下,逗个乐。哈哈: 萧燕燕(唐嫣):我不想做皇后,不想做太后,我很善良,都是你们逼我的。 萧胡辇 (佘诗曼):想 闲来无事总结下,逗个乐。哈哈: 萧燕燕(唐嫣):我不想做皇后,不想做太后,我很善良,都是你们逼我的。 萧胡辇 (佘诗曼):想我一生为顾全家族兢兢业业,牺牲了爱情,两任老公都被小妹杀了,最后编剧要我和小妹和好,关键立场还得是我错了,好吧人家是太后,我是囚犯,人家是主角,我是配角,认了吧。 乌骨里 (卢杉):实实在在的恋爱脑。 耶律喜隐 (季晨):虽然你们说我的智商不适合造反,但我锲而不舍,再接再厉,永不放弃。 罨撒葛 (谭凯):楼上都这么努力了,我既比他智商高,又比他有兵权,我能不努力吗? 耶律虎骨,耶律啥啥:不好意思记不住,都反了这么多次了,不差我们再来几次,反正凑时长嘛。 玉箫(王楚然):我只是上来客串个美貌,没几幕就死啦,没关系凭美貌,几幕戏我也上了好几个热搜的。 耶律璟 (宁理);我明明是个杀人不眨眼的变态大王,为啥会对萧燕燕的挑衅行为一而再再而三的忍让纵容,难道这就是传说中的主角光环吗? 耶律贤 (经超):都在盼着我死,等着我死,那我也不能让你们舒心了,先把兄弟的未婚妻抢过来,管你同不同意,谁让我是大王呢;不是不爱我吗?那还跟我生了六个娃娃,口是心非;不爱我是吧,那我找个最漂亮的最嫩的来场忘年恋,哪怕我病恹恹的,跟我生孩子这门技术活我可是高手;对了,大姐夫造反,杀!二姐夫造反,杀!反正我是大王,心情美美的。 萧思温 (刘奕君):别看看人人都想娶我女儿,你们不明白,他们想要的都是我,但是嫁女儿跟死爹有什么关系?我不让她们三个分别嫁给最有实力当王的三户皇权子弟,难道要一颗树上吊死?感觉我没做错选择为啥女儿都出嫁后我就被宰了呢?像我精明一生死的不明不白。 韩德让 (窦骁):一口大白牙闯天下,甭管什么时候,笑容不能停。
客观地评价一下,除了剧情有些改动外,演员因为是新秀的问题,表演时不太自然。
总体来说,看后觉得还不错。看到结局的时候,眼泪哗啦啦地留下来。
尹堂曜很帅气,小米很清纯(即使有人说她很假),裴弈的妆化的不好(他本人长相还OK),其他人都还好啦。
爱一个人,就要让Ta幸福。
看了以后
客观地评价一下,除了剧情有些改动外,演员因为是新秀的问题,表演时不太自然。
总体来说,看后觉得还不错。看到结局的时候,眼泪哗啦啦地留下来。
尹堂曜很帅气,小米很清纯(即使有人说她很假),裴弈的妆化的不好(他本人长相还OK),其他人都还好啦。
爱一个人,就要让Ta幸福。
看了以后更能深刻地感受这一点。
所以,请珍惜眼前的人,不要让自己后悔。
客观点说,守业者的剧情还算精彩紧凑,虽然也有一些老套的地方,但总体还是可以的。选的演员也还可以,尤其是几个配角非常出彩,一个是二舅(李国麟),一个是蒋志仁(张国强),看老戏骨飙戏非常酸爽。
大家也不要在制作成本上纠结了,tvb要是那么有钱,也就不会有那么艺人要北上了。虽然没有大制作,我
客观点说,守业者的剧情还算精彩紧凑,虽然也有一些老套的地方,但总体还是可以的。选的演员也还可以,尤其是几个配角非常出彩,一个是二舅(李国麟),一个是蒋志仁(张国强),看老戏骨飙戏非常酸爽。
大家也不要在制作成本上纠结了,tvb要是那么有钱,也就不会有那么艺人要北上了。虽然没有大制作,我个人认为还是很用心的,至少表现在编剧上,演技上,还有主题曲上。
贾乃亮及坑队友团队是个笨天使般的存在
女一是真的傻白 但答应我 别再装甜了好吗
张超冷面帅气加分 提升了分手团队的整个b格
单元剧中伦理性最大众化的
贾乃亮及坑队友团队是个笨天使般的存在
女一是真的傻白 但答应我 别再装甜了好吗
张超冷面帅气加分 提升了分手团队的整个b格
贾乃亮及坑队友团队是个笨天使般的存在
女一是真的傻白 但答应我 别再装甜了好吗
张超冷面帅气加分 提升了分手团队的整个b格
单元剧中伦理性最大众化的
贾乃亮及坑队友团队是个笨天使般的存在
女一是真的傻白 但答应我 别再装甜了好吗
张超冷面帅气加分 提升了分手团队的整个b格
当我看完了《海啸奇迹》这部电影后,我体会到了什么才是真正的亲情。亲情是瞬间的内心触动,亲情是不可估计的巨大能量,亲情更是一种永恒的责任。
WiseMedia
都说“天灾无情人有情”,确实,突如其来的海啸可以无情,但是人却不可以失去亲情
当我看完了《海啸奇迹》这部电影后,我体会到了什么才是真正的亲情。亲情是瞬间的内心触动,亲情是不可估计的巨大能量,亲情更是一种永恒的责任。
WiseMedia
都说“天灾无情人有情”,确实,突如其来的海啸可以无情,但是人却不可以失去亲情,更不可能离开亲情。
影片对于亲情的细节刻画细腻而感人,给人传递了许多正能量:海啸来临时,父亲紧紧抱住两个小儿子,极力挽救他们,让我们感受到了父亲的担当;汪洋之中,母亲玛瑞亚拼尽全力抱住一棵大树,可当她发现大儿子卢卡斯的踪影时,却毅然放弃救命的浮木,奋不顾身地游向儿子,这让我们体会到了母爱的伟大;而在母子两人想爬上高树躲避海啸,母亲因腿上重伤,体力不支,无法用力时,是儿子用尽全身力气,又顶又推又拉,最终将母亲转移到相对安全的树上,这份超越年龄的成熟和勇敢让我很钦佩,但他对于亲人的不离不弃更让我刮目相看。如果人人都能像影片中的一家人一样时刻惦记着自己的亲人,那么我们的生活也将更加美好。
亲人间的相互救助固然令人难忘,但家人间的重逢则更让人潸然泪下。海啸过后,虽然一家人各分东西,但他们彼此的心里从未放弃过自己的家庭,自己的亲人。他们彼此不断地寻找亲人,奔波于各个医院与避难所之间,甚至几次阴差阳错地擦肩而过,但是终于功夫不负有心人,他们重逢了。当他们紧紧拥抱在一起的时候,我的眼眶湿润了,我以他们的成功而骄傲,我为他们的情谊所感动,我被他们的亲情所折服。亲情就是这样,不需要言语,不需要苛求,更无法用金钱来衡量,它就是这样自然而然地流露出来了。
亲情弥足珍贵!即使它没有友情的甘淡如水,也没有爱情的轰轰烈烈,但她依然是人世间最美好的感情。或许,生活的脚步过于匆忙,有时让我们无暇顾及亲情的存在。那么,请你停下脚步,别等亲情丢失了才后悔莫及!