一分都不能给,还优酷VIP呢,垃圾。没有之一! 晋太元中,武陵人捕鱼为业。缘溪行,忘路之远近。忽逢桃花林,夹岸数百步,中无杂树,芳草鲜美,落英缤纷。渔人甚异之,复前行,欲穷其林。林尽水源,便得一山,山有小口,仿佛若有光。便舍船,从口入。初极狭,才通人。复行数十步,豁然开朗。土地平旷,屋舍俨然,有良田、美池、桑竹之属。阡陌交通,鸡犬相闻。其中往来种作,男女衣着,悉如外人。黄发垂髫,并怡然自乐
一分都不能给,还优酷VIP呢,垃圾。没有之一! 晋太元中,武陵人捕鱼为业。缘溪行,忘路之远近。忽逢桃花林,夹岸数百步,中无杂树,芳草鲜美,落英缤纷。渔人甚异之,复前行,欲穷其林。林尽水源,便得一山,山有小口,仿佛若有光。便舍船,从口入。初极狭,才通人。复行数十步,豁然开朗。土地平旷,屋舍俨然,有良田、美池、桑竹之属。阡陌交通,鸡犬相闻。其中往来种作,男女衣着,悉如外人。黄发垂髫,并怡然自乐。见渔人,乃大惊,问所从来。具答之。便要还家,设酒杀鸡作食。村中闻有此人,咸来问讯。自云先世避秦时乱,率妻子邑人来此绝境,不复出焉,遂与外人间隔。问今是何世,乃不知有汉,无论魏晋。此人一一为具言所闻,皆叹惋。余人各复延至其家,皆出酒食。停数日,辞去。此中人语云:“不足为外人道也。”既出,得其船,便扶向路,处处志之。及郡下,诣太守,说如此。太守即遣人随其往,寻向所志,遂迷,不复得路。南阳刘子骥,高尚士也,闻之,欣然规往。未果,寻病终。后遂无问津者。
歌女唱的水调歌头与刺客刺杀的时候那背景音一起显得很突兀,可以适当模糊歌女唱的歌。其次配音有些稚嫩,与里面的人物形象不太符合。歌女唱的歌和琴音有好几秒的间隙,观看时会有些不适很像合成的。再说武打戏,动作衔接还可以,就是挟持人质然后让另外的客人赶紧走有点多余。后面有个镜头唰唰刷划了几刀给对打的人的脸上,后才抹脖子感觉很多余,只是动作华丽凑时间。再者歌女前十分钟就有个穿帮,武打的时候有个镜头是对手
歌女唱的水调歌头与刺客刺杀的时候那背景音一起显得很突兀,可以适当模糊歌女唱的歌。其次配音有些稚嫩,与里面的人物形象不太符合。歌女唱的歌和琴音有好几秒的间隙,观看时会有些不适很像合成的。再说武打戏,动作衔接还可以,就是挟持人质然后让另外的客人赶紧走有点多余。后面有个镜头唰唰刷划了几刀给对打的人的脸上,后才抹脖子感觉很多余,只是动作华丽凑时间。再者歌女前十分钟就有个穿帮,武打的时候有个镜头是对手向头部挥刀,刺客一只手搂着歌女的肩一只手拿剑,头向后仰躲开。歌女在眼盲和找不到父亲且被陌生人搂着的情况下,就算听力一级棒也不该下意识往后仰。拍摄手法和分镜不错,色调也挺好,后面没看不清楚
说在前面的话,没有读过原著,确实很难在前几集消化这么强大的背景和深远的故事。不过这并不重要,重要是看魏无羡和蓝忘机呀!!!
(本文图片来自网络,来源见logo)
2019.6.30 刚追剧前几集,我发现一个核心剧情,那就是魏无羡如何做舔狗倒贴追蓝二……呜呜呜!长得这么好看还这么努力,你说为什么你追不到男人。下面我们就跟着魏无羡一起去学习追蓝二的秘籍!
舔狗
说在前面的话,没有读过原著,确实很难在前几集消化这么强大的背景和深远的故事。不过这并不重要,重要是看魏无羡和蓝忘机呀!!!
(本文图片来自网络,来源见logo)
2019.6.30 刚追剧前几集,我发现一个核心剧情,那就是魏无羡如何做舔狗倒贴追蓝二……呜呜呜!长得这么好看还这么努力,你说为什么你追不到男人。下面我们就跟着魏无羡一起去学习追蓝二的秘籍!
舔狗修炼手册一:痴痴地望着你!
我真的怀疑那个什么学堂的老师是个神助攻……居然派蓝二去监督魏无羡罚抄课本!!!也不知道蓝二是不是故意不敢看魏无羡,一直只顾写自己的。然后就任由魏无羡盯着他……如果蓝二是颗冰糖,我感觉他也已经被魏无羡的眼神给融化了。
首先澄清几件事情。
一是范伟是一个好演员,即使身上有着小品演员的痕迹也不影响他是一名好的电影演员。
二是贾静雯是真的很漂亮。
三是以上两者不构成本片的好看。
在结构上还是有一些惊喜的,混沌无谓的离异中年男,与青春期的儿子有着天然的隔阂,对社会后天的漠视,从送快递的细节看,老范是有着自己做人的态度与坚持的。
当有了近似重生能力后的老范
首先澄清几件事情。
一是范伟是一个好演员,即使身上有着小品演员的痕迹也不影响他是一名好的电影演员。
二是贾静雯是真的很漂亮。
三是以上两者不构成本片的好看。
在结构上还是有一些惊喜的,混沌无谓的离异中年男,与青春期的儿子有着天然的隔阂,对社会后天的漠视,从送快递的细节看,老范是有着自己做人的态度与坚持的。
当有了近似重生能力后的老范却俗套地落入了花天酒地的生活循环之中,继而追求漂亮的女老师,从逻辑上说,好像能通。因为压抑太久后,必然追求自己得不到的特质与情感生活。
可是,这与最初的离婚后省吃俭用供养儿子的人设发生了冲突,无限循环的老范为自己做了这么多,不为儿子做点啥么?以至于女老师都有疑问,有时间相亲没时间管儿子?
这其中让我最疑惑的是,五千元真经花。
儿子的漫画内容一会是英雄,一会儿没向观众剧透也是挺吊人胃口。不过,对每一个父亲而言,却真的是警醒,画布上的主笔人可是自己呀。
洗钱都这么光明正大了吗?洗钱都这么光明正大了吗?洗钱都这么光明正大了吗?洗钱都这么光明正大了吗?洗钱都这么光明正大了吗?洗钱都这么光明正大了吗?洗钱都这么光明正大了吗?洗钱都这么光明正大了吗?洗钱都这么光明正大了吗?洗钱都这么光明正大了吗?洗钱都这么光明正大了吗?洗钱都这么光明正大了吗?
洗钱都这么光明正大了吗?洗钱都这么光明正大了吗?洗钱都这么光明正大了吗?洗钱都这么光明正大了吗?洗钱都这么光明正大了吗?洗钱都这么光明正大了吗?洗钱都这么光明正大了吗?洗钱都这么光明正大了吗?洗钱都这么光明正大了吗?洗钱都这么光明正大了吗?洗钱都这么光明正大了吗?洗钱都这么光明正大了吗?
下班后火速看了,一共三集,以下是新鲜剧评。
注意,下面含有100%剧透,估计你看完就没兴趣看原剧了,谨慎下拉哦。
先来说说第一集:
讲的是年少时一起合租过的同性室友,常常深夜一起打一个叫做“生死搏击
下班后火速看了,一共三集,以下是新鲜剧评。
注意,下面含有100%剧透,估计你看完就没兴趣看原剧了,谨慎下拉哦。
先来说说第一集:
讲的是年少时一起合租过的同性室友,常常深夜一起打一个叫做“生死搏击”的电动游戏,后来就分开没联系啦。
多年以后,男主38岁生日的时候,老友送来一份“第十版生死搏击”的VR游戏。午夜,两个人就连线玩游戏了。现实生活中的两个男生,在游戏里的角色是一男一女,两个人在游戏里打着打着,突然确认了下眼神就做起了啪啪啪不可描述的事。
道德感比较强的男主一开始是拒绝的,但后来还是沉迷其中了。结果搞得现实生活中都和老婆疏远了,老婆察觉到了异样,在结婚纪念日的时候和他深刻交心。男主经过自我反省,决定彻底退出游戏。
一年后,又一年男主的生日到了。老婆意外邀请了老友。老友请求他最后再玩一次游戏。于是当天午夜,男主没有抵住诱惑又进了游戏,体验了一轮此生最美妙的体验。
男主想,妈的,这事可怎么了结啊?他就约了老友在现实生活中见面,想看看怎么办。
那第一步就是确认现实生活中两人是不是来电,好有个处理问题的起点。结果两人很别扭的一亲嘴,没感觉。
男主就松了口气,那好办了,撤了撤了,咱们握握手,好聚好散哈。老友说,为嘛要撤,不是玩的很开心的吗?就当看了一部小H片不行吗?
然后两人就吵起来,然后就打起来,最后进了警局。
男主的老婆把男主从警局捞出来,男主就把事儿都摊了。
影片的结果是,夫妻两人达成友好约定,每年男主生日,女主可以出去浪,男主也可以打游戏。
故事说完了,讲讲我的启发。这集,主要探讨的是虚拟和现实世界的界限问题。
先问大家几个问题。
现实生活中有爱人,但同时又爱上了某个男明星,比如胡歌,比如朱一龙,算出轨吗?
现实生活中有爱人,但同时爱上了游戏里的虚拟角色呢?比如语音助手Her,比如Siri,比如小度?算出轨吗?
现实生活中有爱人,但同时又爱上了游戏里由真人扮演的某个角色(但线下对那位真人玩家毫无感觉还有点讨厌)?算出轨吗?
现实生活中有爱人,但同时又爱上了游戏里由真人扮演的某个角色,并且也喜欢上了那个真人玩家,但是线下从不见面,算出轨吗?
再进一步。如果在技术可以实现的情况下,我们不仅可以在虚拟世界中,和以上这些男明星、虚拟角色、游戏玩家谈恋爱,甚至还能体验到啪啪啪的无法比拟的身体快感。这算出轨吗?
毕竟这些体验都只是在你脑海里发生的,现实生活中毫无迹象。应该把这当作一场白日春梦,一部脑洞色情片,还是真实事件呢?
每个人的答案可能都不一样。就好比,现实生活中的精神出轨算不算出轨?可能很多人都有不一样的答案。
不过这里重要的是,如果对你来说,这几个逐渐递进问题的答案不一样,那就引出了一个问题,界限在哪里?
这部片里,非常巧妙的设置了玩游戏的两个人为“同性好友”。
一方面,我们更容易理解那种,角色扮演游戏里爱得火热,但现实生活中是两个直男,完全不来电的情况。这个暧昧的设置,将所有人带到可接受&不可接受的灰色地带,引出了关于出轨界限的议题。
另一方面,也让我想到了另一个问题,如果在现实生活中对同性毫无感觉,但在游戏里爱上了一个同性角色,算同性恋吗?
这部50分钟的片子最后,夫妻两人达成友好约定,每年男主生日,女主可以自己出去酒吧浪,男主也可以在家打游戏。也就是说,一对道德感非常强的夫妻,说过“结婚的承诺,就是意味着拒绝诱惑,作出牺牲”的两个人,最终还是为个人欲望让步了。
如果照这个方向演绎,那么就是承认游戏世界中的感情和体验的真实性,“出轨”将变得比以往任何时候都轻而易举,也不易察觉。结婚的承诺“只爱一个人”将变得愈发困难。开放式婚姻可能成为流行的方式?
那感觉结婚还有啥意思?……如果顺便还能试管育儿解决下一代问题,保险、养老等解决物质问题,那么婚姻的制度说不定就消亡了……
技术将重构人与人的生活、交流方式,我想,就是从这些脑洞的探讨开始的吧。说说你的答案?
再来说说第二集:
一个男人,通过绑架某个社交APP公司的员工,想要和他们的创始人通话。通话的目的,是告诉创始人,他因为开车的时候拿起手机看这个应用,不小心出了车祸,害死了同在车上的未婚妻。留下巨大心理创伤。
绑架现场,男主连线创始人说完这些心里话后,就打算去死了。绑架的受害人为了劝他不要自杀,就想抢他的枪,远处瞄准的警察不明就里,看到起了冲突,就让狙击手把男主崩了。
这集想探讨的是网络成瘾问题吧?所有人都在玩手机,但玩手机的时候,我们可能错过了人生中很多重要的时刻,也就此会酿成很多无法挽回的错误。
是谁的罪?怪APP的创始人吗?一次次的APP优化方向,可不一定是创始人初心就能决定的。事情一旦开始变成一个商业行动,就会朝着“资本”想要的方向发展。
怎样能够吸引用户增加粘性,怎样能够做大利润,怎样能够扩大规模……公司的所有人都被推着往商业模式中最正确的方向走,他们也许身不由己,也许添柴加火。但决定性力量,我觉得是“资本”。
资本主义从诞生就带着原罪,它是会自我增殖的病毒。眼下的很多网络成瘾APP,其实没人想要害其他人,大家都不过是被资本主义控制了,想赚钱而已。
另外吐槽一下,这集我觉得不够好,当然锅都是编剧的。因为充满了太多臆想、毫无生活感的“局外人”设定。
比如高智商男主为什么不通过这个应用本身,或者是网上黑客或者别的什么方式,和创始人取得联系呢,处心积虑搞没有恶意的绑架,最后绑了个实习生(WTF)?
比如创始人为什么就要游离于世,在沙漠里参加那种内省观禅十天不说话的活动呢(学乔布斯么),用的手机还是大部头的BP机我是真的醉了。太刻板标签化了。
里面还有一个小支线,就是一个妈妈的年轻女儿自杀了,可是妈妈事先毫无察觉。为了找到原因,她锲而不舍的尝试登陆女儿的社交账号,每天试不同的密码。
这大概是网络时代的社交应用,一点值得称道的好处吧?让我们的人生留下一些永恒的数字记忆?
最后是第三集:
女主角,当红流量女明星,乐天正能量,是很多青少年的偶像。然后这个女明星背后有个可怕的阿姨控制着她的一切,着装,说话,饮食等等。女明星就很抑郁,其实喜欢丧丧的音乐,可是公众人设却是笑容灿烂的青春女孩。
她偷偷攒下阿姨让她服的致幻剂,想作为证据,解除和阿姨的合同制约。结果被阿姨发现了,阿姨就把她攒下的药混在面包里给她吃了,让女明星处于休眠状态(WTF),然后对公众说是吃海鲜过敏导致昏迷的。
接着阿姨提取她的脑部活动信号,解读出十首歌,变成新专辑(WTF),再通过全息影像,变成“永恒明星”来开演唱会继续赚钱(WTF)。
另一条线,这位女明星的意识、语料库曾经被拷贝后出了同款声音的AI娃娃,有点像语音小助手吧。一个铁粉买了回家后,沉迷其中。
结果女明星出事后,某一天这个娃娃开始紊乱了,胡言乱语,然后就死机了。
于是铁粉和她的姐姐把AI插到他爸爸的电脑上,不小心点了什么按钮,激活了AI小娃娃里拷贝的全部女明星意识(WTF),然后女明星的意识在AI娃娃上苏醒了,会自己说话,也不受控制了,而且,回忆还自动同步了,休眠前被阿姨毒死的事,小娃娃也都知道(WTF)。
然后AI娃娃引导铁粉和她的姐姐回家取证据,在家里解救了真正的女明星,一起前往演唱会现场,戳破了阿姨的骗局。
最后,女明星和铁粉的姐姐一起开live,唱想唱的负能量重金属音乐,AI娃娃和铁粉在台下摇头晃脑的听……
这集WTF的地方太多,我没什么好说的了。
以上就是黑镜第五季全记录。
本片我是看完了的,但并不是因为这部剧好看,而是强迫症很难让自己弃剧,开始就雷到我了,嘴堵生化武器,百分之零点一的免疫体质,个人英雄主义,其他演员名字都没记全,五毛钱特效,抠图,穿帮镜头等槽点频出,剧情逻辑前尾不搭,当故事看故事没编好。当军旅剧则漏洞百出,雇佣兵魔影还不如一个新兵,每次都是一个人落荒而逃,水剧情太多,很多没必要的剧情占用了很多集,感情线铺垫就为了吸引收视率,各种人设强行建立,狗
本片我是看完了的,但并不是因为这部剧好看,而是强迫症很难让自己弃剧,开始就雷到我了,嘴堵生化武器,百分之零点一的免疫体质,个人英雄主义,其他演员名字都没记全,五毛钱特效,抠图,穿帮镜头等槽点频出,剧情逻辑前尾不搭,当故事看故事没编好。当军旅剧则漏洞百出,雇佣兵魔影还不如一个新兵,每次都是一个人落荒而逃,水剧情太多,很多没必要的剧情占用了很多集,感情线铺垫就为了吸引收视率,各种人设强行建立,狗血剧情,而主线剧的大鱼K2 魔影,和后来多出的青龙帮用几个计铺垫了几集就一集收网。搞定了?那可是国际恐怖组织,雇佣兵和大黑帮啊,就那么给解决了,还没有演员聊天时间长!结局草草收尾,很多都没交代清楚,没有这么开放结局的吧,神剧啊!
在我们脚下的热土,有两样东西风马牛不相及,舆论却又视它们一奶同胞,那就是电影和足球。比如国足踢得不好的时候,不看球的人也非要怼上来硬说两句,稍微踢得好那么一点,就开始大张旗鼓地表扬。这句话,把“国足/球”换成“国产电影”,把“踢”换成“拍”,一点儿都不违和。曹保平是一个擅长揣测动机和拿捏你情感线的导演,无论是《烈日灼心》一层层地揭露,还是《狗十三》直接把妥协推到你面前。如何合理地讲好一个故事
在我们脚下的热土,有两样东西风马牛不相及,舆论却又视它们一奶同胞,那就是电影和足球。比如国足踢得不好的时候,不看球的人也非要怼上来硬说两句,稍微踢得好那么一点,就开始大张旗鼓地表扬。这句话,把“国足/球”换成“国产电影”,把“踢”换成“拍”,一点儿都不违和。曹保平是一个擅长揣测动机和拿捏你情感线的导演,无论是《烈日灼心》一层层地揭露,还是《狗十三》直接把妥协推到你面前。如何合理地讲好一个故事,很值得许多其它高票房国产导演去北电上上曹教授的文学课。《追凶者也》也是,黑色幽默的外壳很好地遮掩了“我平生最恨奸商”的问题,既解释了张译的动机,又让你笑完之后在想这无非是现实中人人都可能遇到的事情——买到假货和豆腐渣房子,在这片热土并不是什么小概率事件。题外话的追凶者也之后,重点是曹保平的另一部包着黑色幽默外壳的《光荣的愤怒》。高级的幽默,在我看来必须带着一种绝望,在力图引出笑声之外,以作对生活中无意义和荒谬的反讽。黑色幽默的本质不在于搞笑,而是通过搞笑的张力来反映现实。
以我个人十分浅薄之愚见,《光荣的愤怒》包裹着两层现实。首先是村霸熊家四兄弟,这种因两千年皇权不下县的传统,导致乡绅所拥有的旧中国式家族权力,依旧在我们脚下这片热土倔强的存在着,尤其是西南西北这些边陲。这个世界上既没有成群结队的英雄,也没有单枪匹马的坏蛋。熊家四兄弟的团伙,有血脉纽带的牢固、又有“权力角色”的相辅相成,我尝试过大胆假设四个角色集于一人或者两人身上,总会感觉独木难支,唯一好点的合并就是把熊大和熊四安排成一个角色,可是事后那场黑色的冲突就缺少了角色。熊大做事冲动、虽是长子却又管熊三叫三哥,熊二是村里的会计掌握着村里的计划经济,熊三是村长自然大权在握,熊四虽然好色却是村里最大企业的老板自然掌握着村里的商品经济。黑井村全方位多角度地被熊家四兄弟把持着——一如我们每个人生活的热土。看似熊大的角色最无关紧要,但是身为长子的他突出了熊三在这个小权力中心的地位,以及承包了那场冲突中,“正义”方唯一的一场胜利。就是如此稳定的“权力”漩涡里,被丢进了一颗小石子——村支书。
他是个外人,熊三想把他拉拢成“自家人”,如果熊家兄弟是桃园三结义式的草莽群豪,或许你还会想有这种可能,可是“外人”想要填补进曹保平挖好的血脉坑,在潜意识里你就知道不可能,所以熊大才会“你都把人家整成敌人了”。所以角色的安排,以我愚蠢又浅薄的见解,刚好。说句不太重要的事,角色们的演出也十分出色。无论是王砚辉饰演熊三时举手投足间那种封建家长的气势,还是吴刚饰演的叶光荣无时不刻不半张着嘴的唯唯诺诺——这和鲜肉们只会眉头轻锁、鼻孔微张是两个维度的演技。其次是基层权力的交织。甚至最后打倒村霸,靠的也是外市的警察。熊家四兄弟之所以能如此在黑井村四手遮天,免不了要揭开些已经滋生的腌臜事,嗯,在现实主义里,说到滋生,不会是细菌,通常是腐败和官僚主义。叶光荣上镇里反映情况,却看见熊三跟镇长热情地拍着肩膀,路过的警察也与熊三热络地讨论几时喝酒,就连镇里的书记也一口否决:熊家兄弟是镇里树立的致富典型,你没的证据莫要乱说。水根说的才是真理:有人管,证据一抓一大把;没人管,你还抱着石头冲天啊?叶光荣说镇长像是电视里头《子夜》里的吴荪浦。镇长不知道这是谁,叶光荣解释了之后,他问:是我像他,是他像我。
他像你。
叶光荣咧着嘴憨笑奉承着。披着西服外套、架子十足的镇长是个憨包,他不晓得茅盾笔下的吴荪浦,一面雄心勃勃一面惟利是图,表面光明正义背地道德沦丧。如果熊家四兄弟是一棵树的四条枝干,那这棵树则深深地植根于吴荪浦的口袋。其实看到这里,我们已经要说:在我们脚下这片热土,这么一部片子能上映,已经值得庆祝了。曹保平说:
电影管理部门给《光荣》罗列的意见多达几十条,比如:怎么可以这样描写最基层支部书记,他会那么猥琐,他会那么鸡贼,会不择手段,靠欺骗人把四个村霸打倒么?而光天化日之下,又怎么可能会出现那样的乡村恶霸呢?我跟他们辩白,在我国一些偏僻地区,这些事实的确存在。他们就是不想让剧本通过,后来他们也跟我谈了话,说:这事其实挺简单的,如果你想让剧本在我们这儿通过,你想要的那点儿意思就都不能要了。我曾经也想过一个很不一样的结尾,表面买家具,其实一直是卧底的那个警察,最后从房顶上哐当一声掉下来,摔到地上又爬起来,说:“我是警察”,然后又摔到。或者哐当一声,不是掉下来个人,而是掉下来个钢盔,它在地上转了几圈才停住,但你肯定不能拍,因为特警戴的钢盔上有一个大国徽。纯粹作品而言,原来的结尾肯定比现在要好,现在这个结尾还是在我的电影轨道上,90%是我的。
其实看到结尾,明眼人都看得出来这是阉割过的结局。
叶光荣、水根、大旺、狗卵,如同当年熊家四兄弟一样,在土瓜的饭馆里吃着饭喝着酒就把会开了。区别只是他们付了钱。
土瓜看着手里的六十几块钱,咧嘴笑了。当然在另一个平行宇宙里,有个更为黑色的结局:光荣们吃饱饭,打了个酒嗝,丢下一句“先记着”。扬长而去。
单看海报缩略图,总把许冠杰误认作成龙。
三十五年前的这部港产喜剧,不仅插曲好听,喜剧包袱不少,而且爆炸、飚车、滑翔等特效场面也式格外充足,然而终归只造就了一部尚可的喜剧片,有意思的还是可从中发现许多有趣议题。
一是香港这座城。诚然,片中许多当时还是荒郊野外的地方,现在也多已是高楼林立乃至繁华区域,不过相较于ML城市向香港所代表
单看海报缩略图,总把许冠杰误认作成龙。
三十五年前的这部港产喜剧,不仅插曲好听,喜剧包袱不少,而且爆炸、飚车、滑翔等特效场面也式格外充足,然而终归只造就了一部尚可的喜剧片,有意思的还是可从中发现许多有趣议题。
一是香港这座城。诚然,片中许多当时还是荒郊野外的地方,现在也多已是高楼林立乃至繁华区域,不过相较于ML城市向香港所代表的现代都市的复刻式演变,香港怕是变迁缓慢了。
二是男人婆的角色设定。有这样的角色在当时很有“先进”的意思,但实际上还是歧视,一种基于性别角色期望所导致的不容。
三是片中所传递或迎合的一种文化氛围:反感英人,也鄙夷ML。其实这在过去几十年的港片中都屡见不鲜。比如《情圣》中对偷渡客、PLA的变相批驳,即使到2010的《人间喜剧》,也有借内地人说粤语导致的别扭、蹩脚、引人发笑而隐含对这种现象的讽刺。早些时候的地理区隔,相较于近半个世纪来的文化对立,似乎已不算什么隔阂了,从这个意义来说,它仍是一座外放的孤岛。