第一句话是Kendal送Naomi下船时她说的:he just likes the broken you. 说此话之前,Kendal还在替老爷子辩护,说父亲其实关心自己,送她下船实乃不得已而为之,因为大家族要开会决定谁是祭品。这个时候的Kendal还活在父亲的阴影下,Naomi这句话有醍醐灌顶的效果,反杀之心开始酝酿;
第二句话,老爷子和Kendal谈话,决定让儿子当祭品以平众怒
第一句话是Kendal送Naomi下船时她说的:he just likes the broken you. 说此话之前,Kendal还在替老爷子辩护,说父亲其实关心自己,送她下船实乃不得已而为之,因为大家族要开会决定谁是祭品。这个时候的Kendal还活在父亲的阴影下,Naomi这句话有醍醐灌顶的效果,反杀之心开始酝酿;
第二句话,老爷子和Kendal谈话,决定让儿子当祭品以平众怒,这个时候Kendal问了一句,你觉得我能当公司的一把手吗?老爷子千不该万不该,这时候说了一句,you don't have it, you don't have the killer instinct,你还不够狠。这句话点出了Kendal的弱点,确实,他在第二季里成长很多,寡言,下手重,但这都是为了迎合父亲的旨意,他的自我还未形成,依旧活在父亲的阴影下。这招反杀克服了其长期存在的性格弱点,新的教父诞生。
老爷子也够毒,之前和董事会视频连线,后者明确要求其本人辞职才能平息这场危机,但他在召开大家族会议时,只是在一开始假心假意地推选了自己,一旦儿女们竞相反对,提出各自的人选,他就顺水推舟,不再提及此事。
不过这也符合苏格兰衣锦还乡一集中,Rhea给他的分析,Shiv自视甚高但能力有限;Kendal吸毒尚未戒掉,难当大任;Roman过于轻浮不够踏实,所以三个孩子其实没有一人能当公司的CEO的,所以老爷子不愿退下,其实也有这层考虑。他请Rhea出山是真心实意的,且Rhea有能力进行crisis management,从第九集的表现看,我相当欣赏Rhea,她只是不愿摊这趟浑水,否则她是恰当的总裁人选;
Tom活了19集,终于不再亦步亦趋,更在shiv的后面做倒插门的女婿,这部戏从开始到这集之前,我从未喜欢过他,非常的假,这次终于爷们儿了一把,反客为主,把shiv收拾下。
期待第三季吧,这是非常古典的剧集,你说它是话剧也行,场景的变化主要是为了衬托人物心理和境遇的改变,重在对话,配乐精湛,HBO还是很辣的老姜,国剧有的追赶了,谁说大家族的戏就不能拍出新意?
看了一半想骂人!又丑又长又拖延又狗血,当我们观众是弱智吧。。男主是怎么活到最后的?这个剧毁三观,什么乱七八糟的剧情,狗血不说,人物关系乱七八糟的,里面好几个三观不正的是怎么洗白到最后的?而且芒果台竟然还播!可惜了里面几个好演员演这么狗血的烂剧。太气人了,这是看过最烂的电视剧,没有之一!
看了一半想骂人!又丑又长又拖延又狗血,当我们观众是弱智吧。。男主是怎么活到最后的?这个剧毁三观,什么乱七八糟的剧情,狗血不说,人物关系乱七八糟的,里面好几个三观不正的是怎么洗白到最后的?而且芒果台竟然还播!可惜了里面几个好演员演这么狗血的烂剧。太气人了,这是看过最烂的电视剧,没有之一!
差评差评!
选角差评!康一应该找潘长江来出演才对,太帅了就不是那个略有点自卑又略有点懦弱的康一了;承太郎太老了,嚼不动啊!由花子小姐姐是唯一比较契合原著的,可惜酱油党!
造型差评!东方仗助顶着个大便头(此处遭受不灭钻石一万点暴击),和其他角色一样,多少都太跳脱现实了,看着一股浓浓的违和感。漫画里造型夸张是一回事,电影里怎么去还原是一门技术活啊!
节奏差评!
差评差评!
选角差评!康一应该找潘长江来出演才对,太帅了就不是那个略有点自卑又略有点懦弱的康一了;承太郎太老了,嚼不动啊!由花子小姐姐是唯一比较契合原著的,可惜酱油党!
造型差评!东方仗助顶着个大便头(此处遭受不灭钻石一万点暴击),和其他角色一样,多少都太跳脱现实了,看着一股浓浓的违和感。漫画里造型夸张是一回事,电影里怎么去还原是一门技术活啊!
节奏差评!守了两个小时的戏啊,连岸边露伴居然都不让我看到!
其实吧,我是真想看第三部翻拍成真人版的。。。
2022.04.26
2022.04.26
“你能在早上说这样的话,
你在晚上也能这样说么?”
范思哲的情人和范思哲求婚时范思哲这样回答,到了晚上他的情人又说了一遍同样的话,这段还挺浪漫。就是可惜了范思哲挺过了耳道癌,生活里有爱人相伴,事业上有妹妹帮助,本来美好的生活外出买了份报纸,被人在家门口枪杀了。<
“你能在早上说这样的话,
你在晚上也能这样说么?”
范思哲的情人和范思哲求婚时范思哲这样回答,到了晚上他的情人又说了一遍同样的话,这段还挺浪漫。就是可惜了范思哲挺过了耳道癌,生活里有爱人相伴,事业上有妹妹帮助,本来美好的生活外出买了份报纸,被人在家门口枪杀了。
有些时候无良媒体真让人闹心,很多事情瞬息万变。要不是媒体各种折腾把李车上有电话定位的消息提前爆出来,说不定安德鲁在没来得及杀范思哲之前就被抓了,而且整件事情充分体现了某些地方警方的无能和怠惰。
原生家庭真的太重要了,安德鲁、大卫和范思哲的父母从小对他们的影响几乎贯穿了他们的一生,也形成了鲜明的对比。范思哲在儿时喜欢女装设计,他母亲鼓励并且告诉他,努力的人总会成功,自己一定不会替孩子决定他们应该做什么;安德鲁的父亲则一直给安德鲁洗脑他是特别的,只要相信自己特别就一定会成功,给他特殊于其他兄弟姐妹的溺爱,搬家时其他兄弟姐妹都在劳动,安德鲁独自坐在有风扇的屋子里看书、其他兄弟姐妹住在挤在一个屋子里睡觉安德鲁则住进家里唯一的主卧、未成年就收到一辆车作为礼物……虽说生孩子没有什么门坎,但是有的人真的没有资格生孩子,他们觉得人都应该有孩子便随意生育,觉得自己怎么都是对的,便用自己认为正确的方式去教育孩子,然后毁了孩子的一生……从安德鲁父亲和儿时安德鲁说起安德鲁脚受伤一声都没发出这一段来看,合理怀疑安德鲁父亲在安德鲁儿时猥亵性侵了他。
坊间有不少传闻,甚至有不少官方比较认可的著作里都有提到,范思哲可能和安德鲁有过一些“特殊”的关系,所以这属于情杀范畴。但是纵观安德鲁杀死的几个受害者来看,他们身上似乎都有他想要的东西,他们是他想成为又无法成为的人……杀了他们等于杀了自己的梦,也会获得庞大的世界关注度,安德鲁终于迎来了自己“盛大”的结局,成为一个“特殊”的全世界都认识的人。
每一季一个案件和一系列的社会热点问题,这一季体现了同性恋在社会上的生活现状、困扰……
最后想感慨一句gay的品味真的很好,衣品nice。有的时候直男真的别想太多,gay的品味一般都很高的,别觉得人家在你周围就一定看得上你。哈哈哈哈哈
一年前看一口气看完了两季希尔达,没想到2022年电影版续集悄悄在网飞上线。这应该是希尔达剧集的终结篇了吧。第二季的结尾,希尔达和小巨石怪交换了身体,留下来巨大的悬念。没想到主创决定用电影的方式把故事讲完。确实,这样的结尾既解决了第二季的悬念,也没有烂尾。
电影相比电视剧集节奏有些慢,不过到中后部分依旧是高潮迭
一年前看一口气看完了两季希尔达,没想到2022年电影版续集悄悄在网飞上线。这应该是希尔达剧集的终结篇了吧。第二季的结尾,希尔达和小巨石怪交换了身体,留下来巨大的悬念。没想到主创决定用电影的方式把故事讲完。确实,这样的结尾既解决了第二季的悬念,也没有烂尾。
电影相比电视剧集节奏有些慢,不过到中后部分依旧是高潮迭起。巨石怪妈妈为了让孩子过更安全的生活,用咒语与希尔达交换了身体,把希尔达困在了石头世界。希尔达妈妈找过去时,也没有如实相告。同样的,希尔达妈妈为了找女儿,主动找上探长与他的杀伤性武器,去对抗巨石怪。母爱的第一面就是这样的相对自私,因为大家都希望保护自己的小孩,因而有可能伤害到了其他人。
同样,因为巨石怪妈妈的自私与隐瞒,希尔达被山丘之王欺骗,帮助山王离开山洞拿到了他的红眼珠。那颗宝石般的眼睛里,藏着的也是同样对母爱的渴望。这种被母爱的连接每个人都有,小巨石怪,希尔达,探长等等。因此这种感情也会让彼此产生共情,而共情使人放下戒心,变得平和。
最伟大的可能就是所谓地母那个角色了。她给予巨石怪生命后深埋地下,不愿打扰到在她身上安居的人类因此被困于地下。唯有感受到孩子被伤害时才会想要破土而出。这些母爱从某种程度上讲都是相通的吧。
到最后,这些在不同角色上相通的母爱,让整个故事变得完整,一气呵成。在学习爱的路上,希尔达和巨石怪达达都学会更加了解了自己,获得了成长,友谊,和新的爱好。童话的美好本质就是这样的爱吧。
艾中华是男主,姜和只能算第二男主,故事讲的是女儿和父亲和解的故事,最终女儿回到了“家”。
姜和一直知道会比艾伶先走。他试图解决父女二人之间的矛盾,背着艾伶去找艾中华了解事情的由来。不去拍婚纱照,怕艾伶会更加伤心。艾伶一直在被所有人爱着,被妈妈爱着,被男友爱着,被父亲爱着,过程中逐渐了解到其他人的心。故事和北漂没关系,换别的城市也一样,那是外面。从家走到外面,再从外面回到了“家”。
艾中华是男主,姜和只能算第二男主,故事讲的是女儿和父亲和解的故事,最终女儿回到了“家”。
姜和一直知道会比艾伶先走。他试图解决父女二人之间的矛盾,背着艾伶去找艾中华了解事情的由来。不去拍婚纱照,怕艾伶会更加伤心。艾伶一直在被所有人爱着,被妈妈爱着,被男友爱着,被父亲爱着,过程中逐渐了解到其他人的心。故事和北漂没关系,换别的城市也一样,那是外面。从家走到外面,再从外面回到了“家”。内地这几年关于写爱最好的故事
19年的更新,
几年以前我看部电影,我对艾伶失去姜和的感觉感触并不深,很多事情只有经历过才能知道,现在明白了,失去之后的你的活着才是生活对你的挑战。
如衣衫褴褛行走于曝日之下。
这是一部充满着烟火气又不缺奋斗感的电视剧,打造了一个个极具生活感的角色,如同我们现实生活中的人一样真实可感。剧中以孙想、孙心姐妹俩为主人公,一个爱想,一个爱拼。毛晓彤演的妹妹孙想是一个活泼开朗、热爱生活的美食博主,她的小幸福就是做菜给家人吃,干着自己喜欢的工作,业余时间还能将自己的做菜心得上传到公众号和大家分享,一整个就是“暖胃女孩”。
这是一部充满着烟火气又不缺奋斗感的电视剧,打造了一个个极具生活感的角色,如同我们现实生活中的人一样真实可感。剧中以孙想、孙心姐妹俩为主人公,一个爱想,一个爱拼。毛晓彤演的妹妹孙想是一个活泼开朗、热爱生活的美食博主,她的小幸福就是做菜给家人吃,干着自己喜欢的工作,业余时间还能将自己的做菜心得上传到公众号和大家分享,一整个就是“暖胃女孩”。
感觉陈思诚在这部片子中尽耍酷了,可能人物的设定就是这样?不了解。饰演傻子弟弟的包贝尔还比较合适,关于喜剧的东西全部发生在他身上,挺有趣的,包括黄小蕾那一段也很逗。不过最后弟弟得绝症这一块总感觉有些刻意煽情了,不过也正是从这里开始,男主才开始真正醒悟,开始审视自己的过去,整体还是不错的。不过整个故事总感觉很像男版的《一夜惊喜》,全程都是寻找孩子妈的事儿,个人觉得有点不如《一夜惊喜》,但也可一看
感觉陈思诚在这部片子中尽耍酷了,可能人物的设定就是这样?不了解。饰演傻子弟弟的包贝尔还比较合适,关于喜剧的东西全部发生在他身上,挺有趣的,包括黄小蕾那一段也很逗。不过最后弟弟得绝症这一块总感觉有些刻意煽情了,不过也正是从这里开始,男主才开始真正醒悟,开始审视自己的过去,整体还是不错的。不过整个故事总感觉很像男版的《一夜惊喜》,全程都是寻找孩子妈的事儿,个人觉得有点不如《一夜惊喜》,但也可一看。有一句台词很棒:"一个男人最重要保护四样东西,脚下的土地,家里的父母,怀里的女人,身边的兄弟。”
灾难是个壳,包裹了同性之爱+非法移民+未婚先孕+感官障碍+社区之谊
13min以外的部分娓娓道来。
最精彩的是移民线:为生计而奔波的辛苦,两车相遇的温暖动人,暴风袭来时的果敢沉着,灾后唯一屹立的小小的梦想,签字时的My life lis wherever you
灾难是个壳,包裹了同性之爱+非法移民+未婚先孕+感官障碍+社区之谊
13min以外的部分娓娓道来。
最精彩的是移民线:为生计而奔波的辛苦,两车相遇的温暖动人,暴风袭来时的果敢沉着,灾后唯一屹立的小小的梦想,签字时的My life lis wherever you are的誓言令人动容。
未婚妈妈线也很细腻,坚强勇敢,有其母必有其女,猥琐老板关键时刻的高大和高大的有妇之夫关键时刻的猥琐刻画也很有趣。最后救护车的驶离,正是妈妈所说的God gave us a choice
篇幅和节奏的原因,小同志和记者家的线稍显单薄,但不失为一部温暖的作品。
本文大量剧透,不喜剧透的,建议看完食用
(以下纯属个人见解。本人科幻影迷,文科物理小白,观影/剧不多没有对比,仅从剧情本身剖析)
个人觉得这集最出色之处在于将晦涩难懂的物理理论,用影视剧情的方式解释给普罗大众(比如我)。
诠释过程中不乏前后呼应,回看发现很多细节,有趣且通俗易懂。
本文大量剧透,不喜剧透的,建议看完食用 (以下纯属个人见解。本人科幻影迷,文科物理小白,观影/剧不多没有对比,仅从剧情本身剖析) 个人觉得这集最出色之处在于将晦涩难懂的物理理论,用影视剧情的方式解释给普罗大众(比如我)。 诠释过程中不乏前后呼应,回看发现很多细节,有趣且通俗易懂。 1. 细节一:标题 最近几年看新番不多,所以对近来流行的异世界转生题材的总体水平不甚了解。但本作给我带来的观看体验不输这个领域内的佼佼者《RE:从零开始的异世界生活》和《为美好的世界献上祝福!》 这部番的内核非常简单,因为悔恨而选择慎重的勇者,隐藏在沙雕番表象下的是一个沉重的成长故事。这一季的故事只是原作小说的第一部分,而它也确实给出了一个很好的阶段性的结局。龙宫院圣哉的过度谨慎不是为了营造笑点才存 最近几年看新番不多,所以对近来流行的异世界转生题材的总体水平不甚了解。但本作给我带来的观看体验不输这个领域内的佼佼者《RE:从零开始的异世界生活》和《为美好的世界献上祝福!》 这部番的内核非常简单,因为悔恨而选择慎重的勇者,隐藏在沙雕番表象下的是一个沉重的成长故事。这一季的故事只是原作小说的第一部分,而它也确实给出了一个很好的阶段性的结局。龙宫院圣哉的过度谨慎不是为了营造笑点才存在的,其意义和来由最终都得到了充分的解释。 根据我的猜想,本作的易受诟病之处有二:“遇敌-回神界修炼-获胜”的剧情稍嫌模式化。前世情缘的设定已不再是时代审美。但实际上这部番却做到了让我不计较这两个问题。 第一点,本作的战斗系统其实非常抽象写意,不足以承载智斗型的战斗。但这样的模式化剧情展开,加上赤裸裸的战力数据呈现,反而还原出了一种玩经典JRPG的感觉。此外,相比其它拥有“转生管理机构”设定的作品,本作分配给神界中的诸多NPC的笔墨很多。明明是异世界冒险,但在神界(系统空间)中的故事篇幅却近半,以修炼为名塑造了各具特色的几位男神女神形象,把笑点扩展到了圣哉的谨慎和莉丝妲黛的花痴以外的维度。用这种方式弥补了异世界冒险剧情丰富度的不足,比较新鲜。这其实让我有点担忧,这样的做法实质上是在消耗不可再生资源,因为截至目前圣哉打交道的对象已经包含了最强的女神了,未来的故事中不适合再加入神界的新角色。当然解决的方法可以是挖掘目前登场的这些神明角色各自背后的故事。 第二点,转世情缘这种梗确实是带着浓厚的十几年前的风格。记得当初看《仙剑奇侠传三》电视剧时我就不喜欢紫萱对徐长卿三世情缘的设定。而相比之下,这里的细节安排至少排除了主要的雷点。比如双方都没有前世的记忆,并非有目的性地要再续前缘。比如连接过去与现在的是真正的遗憾,而非应该被放下的执念。比如莉丝妲黛转生为女神,并且是在背景设定中隐约感觉到工具属性的存在,削弱了“第二人生”这个概念。当然,(只对男主一人)的痴女女神的人设和放飞自我的颜艺强行改造了这对人物关系的画风,对于观众接受最后关头才抛出的设定也是功不可没。但其实从故事整体的角度看,第一个世界就相认可能反倒是显早了一点。如果先只是揭露圣哉曾经因莽撞而失去同伴,在之后的世界里再揭露莉丝妲黛就是曾经的爱人转世,应该能留下更多的空间描写感情线。 最后顺便一提,给影评取这个名字是因为看完本作后,我联想到了我非常喜欢的一部晋江小说。给本作打五星也有一部分因为二者的相似之处而带来的移情作用。神界的运作机制到底为何?既然要拯救世界又合故特意限制引导者的能力?以戴着枷锁攻略SS级任务作为惩罚又是何意图?不说了,我去看原作小说了) 她说:“人生每一个阶段都可以从零开始。”这是伴随着结局最后一幕出现在荧幕上的字。 29岁的林若君(周秀娜饰)和同年同月同日生的黄天乐(郑欣宜饰),呼吸着同一片天空下的气息,被同一块土地滋养。2005年,她们不约而同地踏进人生的三十岁。30岁……是电影里提到过“土星周期”——土星需要约三十年的时间自转一周,也就是说,将人比喻为土星的话,人每每踏步进入这一周期之前,一定会经历各种不 她说:“人生每一个阶段都可以从零开始。”这是伴随着结局最后一幕出现在荧幕上的字。 29岁的林若君(周秀娜饰)和同年同月同日生的黄天乐(郑欣宜饰),呼吸着同一片天空下的气息,被同一块土地滋养。2005年,她们不约而同地踏进人生的三十岁。30岁……是电影里提到过“土星周期”——土星需要约三十年的时间自转一周,也就是说,将人比喻为土星的话,人每每踏步进入这一周期之前,一定会经历各种不顺、挑战、棘手的问题等。但一旦你跨越过这个周期,那么你的人生将会打开新的局面,翻过一页新的篇章。30岁,对女人来说,同时也是一道坎。 电影里的林若君,面容姣好,身材窈窕,妆容精致,打扮得体,闺蜜男友相伴,还事业有成。看似人生赢家的她,面对三十岁的到来,是不是能够一如既往地从容面对: 1)面对人生,“你们年轻人,好像总是喜欢换东西。东西坏了就换新的。我的意思是,你们总是喜欢去放弃问题,而不是解决问题。” 这是计程车司机对林若君说的话。原本只是说现在年轻人不像他们那一辈,鞋子烂了补三次都舍不得丢掉。比起修理东西,年轻人更喜欢再买新的,那样比较快。林若君喜欢逃避问题,她因为无法容忍男友不爱打扫的生活习性,选择自己默默承受隐忍默默升职默默赚更多的钱,好在未来结婚时自己出得起钱,请得起菲佣打扫家里;林若君男朋友喜欢逃避问题,每每跟林若君产生争执,他就以“出差”为借口来达到彼此冷静,他也不喜欢去解决沟通他跟林若君之间的不合适;林若君的姐妹淘也喜欢逃避问题,“如果我老公哪天在街上跟别的女人拥抱亲热,你千万不要告诉我,我宁愿我什么都不知道。”;林若君面对她爸爸,也喜欢逃避问题,没办法忍受爸爸越来越严重的老人痴呆,没办法权衡工作和生活的时间分配,她也一直逃避回家吃饭陪陪家人……其实很多人都是林若君,或者她的男朋友,又或者是她的姐妹淘。就算是三十岁,还是没有勇气去面对自己,面对真相,面对不合适,面对残酷……宁可编织一堆又一堆的理由,去搪塞现实,去构筑幻想“或许不去解决就不需要解决了”。 2)面对爱情,姐妹淘说:“谈那么多年感情,不结婚就等着分了。” 林若君跟男朋友谈了快十年的恋爱,是在林若君失恋的那一个晚上,杨子豪哄了她一整个晚上,花了两三个小时听她哭,再花两三个小时逗她笑。我想喜欢大概是一种本能,你真的很喜欢很喜欢一个人的时候,ta在,你就想要掏空自己来对ta好,倾尽所有,在所不辞。十年快要过去了,杨子豪愿意花在林若君身上的时间却一直在递减。那天晚上,林若君在电话里说:“不如我们再聊一会。不如下个月我们去旅行。不如你再说多一些你的事情。”杨子豪只是一直回答:“好呀。”再无别的。如果爱情是烟火,注定了会泯灭,那么我燃烧的慢一些,稍微没有那么炽热,可不可以让它逗留的久一些……杨子豪又说要出差三个礼拜让大家都互相冷静一下。三个礼拜过去了,期间林若君辞了职,爸爸过了世,她还“遇见”了开朗女孩黄天乐,她的生活发生了巨变……她在厨房里做饭,等着杨子豪的到来。一见面只是紧紧地抱着对方,省略掉一切别的问候。林若君一直在问他这三个礼拜的事情,杨子豪却总是不耐烦地有一句没一句回应着。“不如你讲一下你的事情?” “你到底想知道什么?你问啊。” “我只是想更了解你……三个礼拜其实可以发生很多事情,我只是想听你说。你相不相信女人的直觉。其实你根本没有出差对不对……”“对不起……”杨子豪的摔门离去,林若君坐在原地喃喃自语:“我还没跟你说我爸爸过世了……”直到爱情就像她桌上做好的饭菜一样冷掉,她也只能够扔掉放弃掉。喜不喜欢,在不在乎,在你愿意花多少心思和时间上,就可以感知得到…… 3)面对亲情,“不如等你好了,我们再一起去吃饭,我已经很久没有跟家人一起过生日了。” 林若君的爸爸得了老年痴呆症已经很久了,最近的事情都记不住了。只记得小时候跟林若君的点点滴滴,去戏院看戏,去冰室喝奶茶吃蛋挞。只记得林若君的手机号码。只记得想要林若君回家吃饭……所以他不管任何时候,深夜也好,林若君在公司忙的焦头烂额的时刻也好,爸爸总是任性地给林若君拨过去并斥责质问她说:“又是你说要回来吃饭的?!你怎么还不回来!”他是个病人,他哪知道那么多工作的忙碌和不得已,他只记得他还很爱你,很想你,也很想见你。林若君的爸爸还是离开了,还没来得及跟林若君吃上饭,陪她过三十岁的生日。让我想起了我的外公。外公离开的那一年也是查出了有老人痴呆症。我也是林若君,那时候我真的好小,12岁,也总是嫌弃外公不记得事情、嫌弃他给我们添麻烦。嫌弃他怎么再也不如记忆里的那个他一样高大、灵活……但我现在嫌弃我自己,嫌弃我当年没有好好珍惜他还在的时候,嫌弃我当年没有更懂事一些去对他好去陪陪他,嫌弃我当年的所有嫌弃……昨天看了金士杰老师主演的话剧《Tuesday with Morrie》,面对死亡,我们都害怕,所以我们都回避,以为那样就可以不去面对和接受死亡。可是那时的我们还太年轻,所有因为无法面对而转换出来的表现都是可以被原谅的。因为爱,是可以原谅一切。我又一次在剧场哭得像个无家可归的小孩。可能也是外公的离开,让我在往后的成长里,变得“不那么爱逃避”了一些……至少在大部分时间里,我还是比较愿意去解决问题。 4)面对孤独,“你有没有过一个时刻,觉得其实自己什么都没有。” “我以前觉得自己很独立,可是爸爸过世,妈妈回了内地,我辞掉了工作,男朋友出差,我才真的发现原来我真的很依赖。我真的太依赖了,依赖上班,下班依赖朋友。黄天乐,你一个人的时候都做些什么呢?可能我真的不太懂的怎么跟自己相处。” 我经常耳边会响起一首歌的旋律“我一个人吃饭旅行到处走走停停,也一个看书写信自己对话谈心。”这大概也是我现在生活的真实写照。没有人能够在任何一个新的环境下找到志同道合的人,可悲哀的事情是我一直都在转变到不同的新的环境里去。所以我只能逼迫我自己去习惯给自己相处。很多人都很害怕跟自己独处,所以大部分人都选择跟林若君一样,依赖身边能依赖的一切。而我大部分时间里,选择了和自己呆在一起。 很多人经常问我:“你平日里自己一个人会去做什么?”我说看看电影或话剧,看看书,写写日记写写影评剧评,去街上走走,看看身边的人流,看看发生在他们身上的故事,去那些好看的店里瞧瞧别人的设计美学,去那些好看的蛋糕店里换换心情,去长跑10公里去游泳1000米,去买菜做一桌丰盛的饭菜……一个人能做的事情真的太多了呢; 很多人还会问:“一个人去完成这些事情,不会觉得孤单或者尴尬吗?”孤单是没有办法的事情,孤单也是一辈子的事情。至于尴尬,为什么要因为人的本性而尴尬呢,而且为什么在你张开双手拥抱生活的美好的时候而觉得尴尬呢?这是值得思考的。你没有办法强求爱你的人总在你身边。每个人都有自己的生活轨迹和步调,我总是这样懂事,不愿意对方改变自己原有的步调来配合我。任何的卑微退让都会引来未来的情感讨伐,毕竟谁付出都想要有个回报。可能我真的太知道怎么样跟自己平静相处,大概心如止水,也不过是这种状态。哥哥以前说:“我真的很害怕说你习惯了一个人的生活,会没有办法再去接纳别人来陪你度过后面的生活。”可我还是拥有爱人的能力啊,爱可以改变一切。我始终相信。如果未来那一个人,能够让我很爱很爱,我又何尝不会抛下所有转身回头去拥抱爱呢。 也许在遇到爱之前,我还需要孤独很长一段时间。而这些孤独给予过我的珍贵时光,正好够我来沉淀和升华,拥有一个有趣的灵魂,才值得拥有更好的感情和爱。可能我还是希望能和你环游世界,但在那之前,我可能还是想先自己一个人把想看的世界看遍,想走的路走遍,想认识的人相识遍,做一个拥有有趣灵魂的人;在那之前,我想先学会跟自己、跟最亲密的家人好好相处,学着拥有大人的成熟稳重懂事、也学着不丢失女孩的真诚真心、学着怎么样才能和你好好过以后的日子;在那之前,我想先做到真正的不依赖,做一个经济上独立有担当的大人,做一个心灵上坚强的孩子。 我最心底简单而美好的愿望从来都没有泯灭。 “一屋,二人。三餐,四季。” 5)面对选择,“有很多时候我们因为太忙而忘记了最开始时的初衷是什么。” 林若君在接受上司Elaine的升职说了这么一句话。这个时代,我们都很忙,以至于很多时候我们都忘记了我们为了什么而忙。能不能够真实地面对自己的内心和梦想,梦想这个东西你还有吗?你现在做的事情,有让你离你的梦想更近一步了吗,你快乐吗?其实人从出生懂事后,就被浪潮推着往前走。被推着去上学念书,被推着去高考选志愿,被推着从大学里到社会上……你总是被“委派”任务要去执行,你何曾打破过这样的宁静和顺遂停下来去思考作为一个个体,最根源上的欲望和好奇:“我做这个是为什么?我是谁?我该成为谁?我怎么样去成为那样的人?”很多人没有尝试过要去打破,因为思考后的变革一定是翻天覆地的,很多人更愿意去接受没有一丝波澜的日子。这也是一种选择,没有对错。而“人一旦作出了选择,一定会需要承受一些失去和付出。”如果作出了选择,就坚持不放弃地走下去,走下去就一定会有结果。 6)面对另一个自己,“原来真的当我们被某些事情逼到一个地步时才会学着计划将来的一些事情。” 电影里弱化了“黄天乐”这一条线的剧情。黄天乐,是一个长相身材平平,在一家唱片店打工了近十年,开心就笑,不开心更用力地对着天空笑的开朗女孩。她在三十岁的到来前查出了癌症第三期,这也许是最老套的剧情,也是最遭短评人抨击和诟病的一点。 林若君看过黄天乐的日记,日记里的黄天乐是那么快乐开朗,对比着自己眼下痛苦百般的状态,她不甘地质问黄天乐:“你有没有试过眼泪流过脸颊,经过下巴,流进心上那种感觉。你一直活得这么没心没肺是不是从来都不知道眼泪的味道和伤心的感觉。”但其实,癌症晚期时日无多的黄天乐又怎么会不清楚伤心难过害怕无助的感觉…… 黄天乐说:“我们没有办法改变即将发生的事情,我们可以改变的是对待这些事情的态度。”虽然那句话很old school,但的确我们都不知道意外和明天,谁会先到来。所以对于没有把握的事情,就按照心里更喜欢的模式去做吧,不要再害怕结果的好坏。 拥有的人才会害怕失去,而能够舍弃拥有的一切从零开始的人才能拥有更多。黄天乐深知自己时日无多,她便变得无所畏惧了,连明天都有可能会被剥夺的人,那么面对生活,她还有什么可害怕的呢?她开始辞掉工作,开始写自己的传记,开始计划第一次出国旅行……导演一定是张国荣的忠实粉丝,她给了黄天乐“日落巴黎”的梦想,黄天乐在重病前决定了一场巴黎的朝圣之旅。这些其实也是林若君内心最渴望实现的事情,黄天乐替她先做了。林若君追随着黄天乐的脚步也来到了巴黎,她们在铁塔下相遇,像是各自遇见了另一个自己。 电影最后定格在两人相遇的画面,在张国荣的歌声中悄悄落幕。 ----------------------------------------------- 这是今年第二部(第一部是《一念无明》)让我在电影院哭成泪人的电影,大概从电影1/4我就开始不断掉眼泪,直到电影的波浪高潮把我推向泣不成声的崩溃点。20岁以后的日子里我很少会哭,除了感动的事情,哪怕再难过的时刻,也大多是憋在心口上难以启齿的苦闷,那些简易的烦恼和没完没了的繁琐问题都被我很快地自我消化掉。我有一个认识了快十年的学姐,我还记得她曾经说过我自从出国以后就把自己铸造的好坚强哦,我二十岁那一个夜晚她送我的礼物是一个无声的拥抱。那个深刻的感受和情感我会记一辈子。我是很硬朗,可是我也很害怕“感同身受”的事物去触碰我埋藏心底的软肋,我最害怕的话,不是“你是个独立独行的怪人”,而是“其实我们都一样,你不用害怕孤单。”这样一句话,足以让我心底防线和筑起的高墙崩塌毁灭。我还需要独自前往风雨里闯,像一个大人,我还不可以在这个时刻软弱。但其实也真的不是超人,真的会有忍不住的时候,所以看这个电影的时候哭了将近一个半小时,直到看完回宿舍写下这个影评。 这些年,阐述“30岁人生”的女性电影越来越多,三十岁的沈佳宜永远都会是柯景腾的最爱,三十岁的林真心还能够和真爱徐太宇相遇,三十岁的李安生只能抱着林七月的孩子独自坚强……三十岁的林若君,在日落巴黎,遇见三十岁的黄天乐,遇见世界上另一个自己,那一个“曾经想象却又没有勇气去成为的自己”。 希望在我29+1的那一年,我还是可以很开心地鼓起勇气跟自己说:“不如,我们试着从零开始?” 5.101.大提琴家萧雪之死?心理医生。被踹了的舔狗(很聪明,拍照做不在场证明,为弟报仇。吞下手套)。男二。乐器行老板。舔狗的弟弟姜丁为哥哥打抱不平,却爱上了萧雪(成为萧雪口中的小铃铛)???后神秘失踪2.大提琴之谜(保洁阿姨偷走卖掉抵工资最后落到刘继强手里,刘继强有问题,难道姜丁的死跟他有关?)3.被扣掉眼睛的洋娃娃出现在顾初的房间。工程部员工刘志勇沉尸温泉(客 5.101.大提琴家萧雪之死?心理医生。被踹了的舔狗(很聪明,拍照做不在场证明,为弟报仇。吞下手套)。男二。乐器行老板。舔狗的弟弟姜丁为哥哥打抱不平,却爱上了萧雪(成为萧雪口中的小铃铛)???后神秘失踪2.大提琴之谜(保洁阿姨偷走卖掉抵工资最后落到刘继强手里,刘继强有问题,难道姜丁的死跟他有关?)3.被扣掉眼睛的洋娃娃出现在顾初的房间。工程部员工刘志勇沉尸温泉(客房温泉水源,80℃)双眼被戳伤。三兄弟都收到玩偶。范毕君雇三兄弟警告谢家闰离乔总远点。乔总的前助理谢家闰被qj。4.女主闺蜜结婚,邻居妻子被家暴致死,然后闺蜜丈夫竟也是个家暴男,还跟医院的女护士偷晴,最后摔倒在浴缸里淹死了(闺蜜给他下了安眠药偷着溜出家门)5.男主父亲间接害死了女主父母?6.女主姨妈被人从天台推下去[雇凶杀人?][陆浩然通过司机顾孙兴杀人] 7.陆北深没死,被人囚禁。大学时北辰冒充北深跟女主谈恋爱。出事时是他在开车带着弟弟,他情绪激动翻车了 8.孙兴是被外卖小妹淹死的,秦苏被马克活埋未遂,后被北深补刀。北辰被马克电击后扔下楼 仓促的人物交代,剧情看似到了反转高潮却突然收尾,最后配上光明的独白,唯美的侧逆光背影镜头。。场景设置有《寄生虫》的影子,都是想揭露人性的片子,但前者至少有阶级问题可以让观众代入,而架空于现实的回廊庭,演员声嘶力竭、自我感动的表演,都完全无法带来情感上的一丝共鸣,就是入不了戏。。。最后说下全女性演员阵容的海报宣传,这是想在妇女节前后收割女性红利吗?看海报以为 仓促的人物交代,剧情看似到了反转高潮却突然收尾,最后配上光明的独白,唯美的侧逆光背影镜头。。场景设置有《寄生虫》的影子,都是想揭露人性的片子,但前者至少有阶级问题可以让观众代入,而架空于现实的回廊庭,演员声嘶力竭、自我感动的表演,都完全无法带来情感上的一丝共鸣,就是入不了戏。。。最后说下全女性演员阵容的海报宣传,这是想在妇女节前后收割女性红利吗?看海报以为是讲两个女性之间的纠葛情感(不要跟我讲这是东野圭吾的作品改编,不是所有人看过东野圭吾...),结果,一部剧里原来一堆角色啊(男的居多),所谓的两个女主也没有那么多戏份啊,她们之间更没有任何直接联系啊,而且一个一心想要抱抱儿子,一个一心要为“消失的男人”复仇,对于这种挂羊皮卖狗肉的做法用在电影这个艺术形式的宣传上,我也是惊叹?? 说是一部大学生水平的作品,算不算是过誉了。。。 这个剧 可以说是少见的我看到20集也没看出来谁是反派的剧 20集之前 所有人都有缺点 但并不讨厌 整体 小清新 小互动 甜到心坎里。。。。但是从21集开始李静失明 阿宽去照顾 让我第一次开始讨厌一个角色了 当时心里咯噔一下。。悟了 整部剧的高潮即将开始了。。。。。。 被歇斯底里李静折磨了三集。。没想到24集 阿宽 小青一个平平常常的离别即是永别 当时看不觉得怎样 看完全剧二刷的时 这个剧 可以说是少见的我看到20集也没看出来谁是反派的剧 20集之前 所有人都有缺点 但并不讨厌 整体 小清新 小互动 甜到心坎里。。。。但是从21集开始李静失明 阿宽去照顾 让我第一次开始讨厌一个角色了 当时心里咯噔一下。。悟了 整部剧的高潮即将开始了。。。。。。 被歇斯底里李静折磨了三集。。没想到24集 阿宽 小青一个平平常常的离别即是永别 当时看不觉得怎样 看完全剧二刷的时候 24集40:00分 ??哭的停不下来(这段二刷粉来看可以说是最虐场面之一) 24集以后 集集高能 可以说 前边有多甜 后边就有多虐 之后最虐的来了 27集 小青面朝大海 与阿宽隔海相望 意外拨通的电话 小青在七七练习曲中落幕(哭瞎了有没有)最伤的是 阿宽还不知道。。 私以为音乐还是搭上合适的场景剧情最感人 音乐因剧而有灵魂 剧因音乐而升华 整个剧中 从头到尾贯穿始终的歌 夏天的味道(这里表白我鬼 音乐好听 演技在线)真是听着 嘴角微翘 眼角含泪 又虐又甜 欲仙欲死??????—— 纵观全剧 可以说除了最后一集的三年后 全都满意 私以为 在阿宽 骑着机车逆行的时候结尾 刚刚合适 给各路粉丝一个放飞想象的空间 喜者 穿越时光 回到过去 弥补遗憾 悲者 阿宽撞成植物人 身体动不了 感觉得到 在小晴 多年不放弃 无微不至的照顾下 清醒过来 被感动跟小晴在一起。。。 私以为怎么样也比现在这样强一点点吧 总体来说 瑕不掩瑜 给了我很多甜蜜与感动 一个难忘的夏天。
李白古风五十九首其十六:「宝剑双蛟龙」
这首诗应该可以算是胤禛跟吕丝丝的定情诗,在他们的感情前阶段,胤禛常引用这首诗
的末四句,包括胤禛在东海书院的庭园送丝丝玉带之时与吕丝丝文定于李才之典礼上(
胤禛所送之贺礼,木匣盒中之物)。
宝剑双蛟龙,雪花照芙蓉。
精光射天地,雷腾不可冲。
一去别金匣,飞沉失相从。
风胡殁已久,所以潜其锋。
李白古风五十九首其十六:「宝剑双蛟龙」
这首诗应该可以算是胤禛跟吕丝丝的定情诗,在他们的感情前阶段,胤禛常引用这首诗
的末四句,包括胤禛在东海书院的庭园送丝丝玉带之时与吕丝丝文定于李才之典礼上(
胤禛所送之贺礼,木匣盒中之物)。
宝剑双蛟龙,雪花照芙蓉。
精光射天地,雷腾不可冲。
一去别金匣,飞沉失相从。
风胡殁已久,所以潜其锋。
吴水深万丈,楚山邈千重,
雌雄终不隔,神物会当逢。
东海有勇妇
李白之「东海有勇妇」
这首乐府诗是吕丝丝和吕留良两人常常吟诵的,尤其自第五句起,吕留良常常将丝丝比
喻为李白笔下的「东海的勇妇」。
梁山感祀妻 恸哭为之倾 金石忽暂开 都由激情深
东海有勇妇 何惭苏子卿 学剑越处子 超然若流星
捐躯报夫雠 万死不顾生 白刃耀素雪 苍天感精诚
十步两跳跃 三呼一交兵 斩首掉国门 蹴踏五藏行
豁此伉俪深 粲然大义明 北海李使君 飞章奏天庭
舍罪警风俗 流芳播沧瀛 名在烈女籍 竹帛已光荣
淳于免诏狱 汉主为缇萦 津妾一棹歌 脱父于严刑
十子若不肖 不若一女英 豫让斩空衣 有心竟无成
要离杀庆忌 壮夫素所轻 妻子亦何辜 焚之买虚声
岂如东海妇 事立独扬名
剑客行
吕留良之「剑客行」
吕留良之「剑客行同念恭兄作」
幼子精灵碧鞘中 老妻粉黛红炉里
利器有神人有术 两者无形炼成一
关河往返只黄昏 都市报施仍白日
肝胆粗豪心计深 唯诺迟疑功验疾
仇雠曾为匹夫谋 生杀不由天子出
从来喜听盲史迁 我亦求之二十年
鸡偷狗盗颇不少 自云剑术终无传
荆轲论刺彼何有 曾令秦王环柱走
咸阳殿上今何如 却笑荆轲剑术疏
余姚黄晦木见赠诗次韵奉答
吕留良之「余姚黄晦木见赠诗次韵奉答」
吾头犹带已残身 子袖相携亦点尘
远抱砚山寻北固 偶随流水过西邻
井中史在终难灭 墅慧书传岂易名
今夜学堂占气象 星光剑气偬非伦
季臣辛卯便仙游 犹子成人二十周
为痛念恭心诹碎 更思子度涕常浮
生纔少壮成孤影 哭向乾坤剩两眸
莫谓哀言甘退舍 头颅三十已堪羞
偶耕诗
吕留良之「偶耕诗」
只有南阳好偶耕 休持妄想与天争
古人不死吾犹在 秋气无情物亦生
募乞买山真戏语 零丁誓墓即求名
身将隐矣文焉用 不得其平且莫鸣
谁教失脚下渔矶 心迹年年处处违
雅集图中衣冠改 党人碑里姓名非
苟全始信谈何易 饥死今知事最微
醒便行吟埋亦可 无惭尺布裹头归
祈死诗
吕留良之「祈死诗」
吕留良临终时给胤禛的诗,这首诗引发丝丝在吕留良的灵堂上一连串的激烈情绪反应。
悔来早不葬青山 浪窃浮名饱豆箪
做贼做僧何者是 卖文卖药汝乎安
便令百岁徒增憾 行及重泉稍自宽
一事无成空手去 先人垂问对应难
山中与幽人对酌
李白之「山中与幽人对酌」
这首诗是当初吕丝丝为了要前往杭州校诗时用来刁难李才的诗,李才后来在内阁处常在
雍正跟前复诵这首诗背后的一个故事,因为吕丝丝当年曾为了和胤禛游杭州而以这首诗
为题难倒了李才,胤禛爱听这故事的原因是可以琢磨吕四小姐的性情和脾气,并且自得
其乐(或许那并不是「乐」,而是「苦」吧)。
「江湖奇侠传」后半段几处经典的感情戏都是与本诗有关的。
两人对酌山花开
一杯一杯复一杯
我醉欲眠卿且去
明朝有意抱琴来
长相思
李白之「长相思」
昨天在翻书时,看到这一首,记得是在江剧里,用来暗喻曹寅对康熙的尽忠,当初丝丝在面见康熙时,也用一首诗,讽刺康熙以当归红枣逼死一个忠臣。
长相思,在长安,
络纬秋啼金井栏,微霜凄凄簟色寒。
孤灯不明思欲绝,卷帷望月空叹!
美人如花隔云端,
上有冥冥之青天,下有渌水之波澜;
天长路远魂飞古,梦魂不到关山难。
长相思,摧心肝。
燕臣昔痛哭
李白古风五十九首其三十七:「燕臣昔恸哭」
这首「燕臣昔痛哭」是李白古风五十九首中第三十七首,第七句至第十二句是康熙皇病
危时赠佛珠予皇四子胤禛时所吟诵之「沙秽明珠草凌芳」的出处。
燕臣昔恸哭 五月飞秋霜
庶女号苍天 震风击斋堂
精诚有所感 造化为悲伤
而我竟何辜 远身金殿旁
浮云蔽紫闼 白日难回光
群沙秽明珠 众草凌孤芳
古来共叹息 流泪空沾裳
胤禛诗作 之「园居」
本诗是雍正皇帝在身份仍是雍王爷时所写,在本诗中胤禛刻意把自己装扮成无心角逐皇
储的闲人,旨在表达其隐世逍遥之志。
这首诗出现在江湖奇侠传是在胤禛刚刚下江南时,当时年妃想知道胤禛的情况如何,所
以也亲自去江南探视,年妃回京后,德妃〔胤禛的额娘〕问起胤禛,年妃便将这首胤禛
刚写好的诗面呈给德娘娘,德妃看了之后说它是一首歪诗,然后便把它烧了。
懒问沉浮事,间娱花柳朝
吴儿调凤曲,越女按鸾箫
道许山僧访,棋将野叟招
漆园非所慕,适志即逍遥
胤禛诗作 之「山居偶成」
这首诗同样是雍正皇帝在身份仍是雍王爷时所写,其意旨和「园居」诗无异,同样是胤
禛在对于自己的前程没有很大信心的情况下,为了模仿闲人情调所作。
本诗大约在江湖奇侠传最后一集,雍正召见中秋特赦而得以活命的李才时曾出现,不过
雍正只吟了两句,即第三第四句:
山居且喜远纷华,俯仰乾坤野兴赊
千载虚名身外影,百岁荣辱镜中花
金樽潦倒春将暮,蕙径葳蕤日又斜
闻道五湖烟景好,何缘蓑笠钓汀沙
李白之「生者为过客」
李白 拟古十二首其九「生者为过客」
丝丝曾说这是李白写得最悲惨的一首诗。它同时是李才用来向吕家示警的诗。
生者为过客,死者为归人
天地一逆旅,同悲万古尘
月兔空捣药,扶桑已成薪
白骨寂无言,青松岂知春
前后更叹息,浮荣何足珍
万空歌
雍正曾与李金桂提及的一首歌诗。亦被雍正皇帝收录在「悦心集」里。
明朝悟空的作品。
天也空,地也空,人生渺渺在其中;
日也空,月也空,东升西坠为谁功!
金也空,银也空,死后何曾在手中?
妻也空,子也空,黄泉路上不相逢!
权也空,名也空,转眼荒郊土一封!
胤禛过龙泉关朝佛有感
本诗是胤禛于康熙四十一年,随康熙往佛教圣地五台山朝佛时所写;在「江湖奇侠传」
中,雍正凭着「三朝演义」中的一句「治平功效生无力」(原为「治平功效无生力」),认出作者楼明月实为李才。
隔断红尘另一天,慈云常护此山巅。
雄关不阻参鸾客,胜地偏多应迹贤。
兵象销时崇佛像,烽烟靖始扬炉烟。
治平功效无生力,赢得村翁自在眠。
五子构兵夺太和
「江湖奇侠传」最末了雍正特赦李才时,李才所吟之诗(应该是其所构思之「三朝演义
」下集六卷的回目标题),这几句对句可说是胤禛皇帝生涯的缩影,应该也是丁编剧的
创作吧。
五子构兵夺太和,十面埋伏险登基,
栋梁之材悬白绫,稀有大臣剥田鸡,
失魂落魄阿其那,人去楼空赛思黑,
红袖侍读流光去,释儒老庄合为一,
维民所止钢刀过,三朝演义无下集。
引头断思匕
这首诗是雍正最后在牡丹台引颈就戮时吟的,很不错,这首应该是丁编剧的创作吧。
脚踏牡丹台,引头断思匕
天地一刑场,苦尽皮囊弃
子孙思乃祖,勿以功业计
千古论闲人,唯有情与义
人生自古谁无死
这首诗也是雍正最后在牡丹台引颈就戮时吟的,应该也是丁编剧的创作吧。
人生自古谁无死,
始皇求丹亦枉然,
与卿名园赏酒日,
便是泰陵长眠时。
重重寒气逼楼台
这首诗是在「江湖奇侠传」最后,李才劫后余生江湖老,山居抛土种桑麻时,在一草屋
里所吟颂的诗。此诗应是针对吕丝丝而发的。
重重寒气逼楼台,
深锁宫门唤不开,
宝剑草囊红线女,
禁城一啸御风来。
皓月清风做契交
这首诗是雍正皇帝在某年的端阳节所作,在「江湖奇侠传」中,雍正曾经在避暑山庄(
好象是,不太确定)在李金桂面前吟颂过这首诗,后来吕丝丝入宫担任侍读时,雍正背
着吕丝丝偷闲饮酒时,也念过这首诗,后来黄山上小屋所找到的那根木拐杖上所题的也
是这首诗。这首诗充分表现一个人君的寂寞感。
对酒吟诗花劝饮,
花前得句自推敲,
九重三殿谁为友,
皓月清风作契交。
1 常常希望我能有这样的奢侈,通过孩子的眼睛看世界。伟大的迪斯尼,伟大的皮克斯,他们,就是这个奢侈的创造者,他们明白,真正的成熟,往往带着理想主义的天真,我们却不懂。我们只知道,成熟是成熟,天真是天真,这岂非是世界上最为乏味的成熟,最不长进的天真?我们至今搞不懂成熟和世故的差别。这又岂非是世界上最大的悲哀
1 常常希望我能有这样的奢侈,通过孩子的眼睛看世界。伟大的迪斯尼,伟大的皮克斯,他们,就是这个奢侈的创造者,他们明白,真正的成熟,往往带着理想主义的天真,我们却不懂。我们只知道,成熟是成熟,天真是天真,这岂非是世界上最为乏味的成熟,最不长进的天真?我们至今搞不懂成熟和世故的差别。这又岂非是世界上最大的悲哀?
2 有一种梦想叫美国梦,不同的年代,她的含义不尽相同。现在的美国梦,就是在美国,只要你努力,就会获得成功,无论你是什么地位,什么性别,什么种族。在美国梦的召唤下,人们前赴后继,力争上游。而在这个过程中,人们又丧失了很多,诸如道德,诸如友情,诸如责任……每个人都争着挤上快车道,都希望自己是法拉力,没有喘息,错过了很多其他的东西。现在是叫暂停的时候了,把你的车速慢下来,看看沿途的风景,想想生命的意义,也许这些,才是真正的美国梦。
3 当华盛顿作完两届总统之后,不顾人民的反对,毅然离开了总统的宝座,返回他的田园生活,留下一句话:“我要回家了。”当你在风口浪尖上急流勇退,不恋战权利,不恋战繁华,洗尽铅华,回归自我,这是一种伟大的美国精神,这也是一种伟大的中国精神,“事了拂衣去,不留身与名。”乡村之路带我回家,大山妈妈的怀抱总是那么让人留恋。终于,你会发现,人生最高的境界就是:小舟从此逝,江海寄余生。这又谈何容易!
4 美国最著名的交通工具不是波音客机,而是灰狗公共汽车,四通八达的公路贯穿整个美国,连接乡村和都市,这公路上承载着美国梦,没有任何国家的公路会像美国公路这样富有传奇,富有故事。而这传奇中的传奇,就是66号公路,它代表了西部,象征着开拓精神,红色的山,白色的土,绿色的仙人掌,赋予这条公路田园牧歌式的情怀,想要了解美国,就不能绕开66号公路,想要融入美国,就不能绕开66号公路,想要实现美国梦,就不能绕开66号公路,因为就像约翰·斯坦贝克说的那样:“66号公路是母亲之路,是飞翔之路……
5 结尾那俩法拉利跑车有车王舒马赫配音。
6 在66号公路上,驰骋着
我的梦想。
我曾信念坚强,满怀希望,
年少的轻狂,迎着朝阳,
无所畏惧,向着前方,
在莫哈维沙漠,在这66号公路上。
只因那远方的海浪,正轻拍着沙滩,
梦中的故乡,就在那个方向……
这电影绝对是个雷.
一般人听"我的最爱"
一定是以为大团圆结局.
但是你看多了叶念琛的电影你就知道他绝对不会让你心满意足.
这部电影要说的话就是方力申真的够惨的.
印象中的那句她想要的我给不了
有人会觉得这人不够主动 你也许拖着你狂吐血的身体再走个一
这电影绝对是个雷.
一般人听"我的最爱"
一定是以为大团圆结局.
但是你看多了叶念琛的电影你就知道他绝对不会让你心满意足.
这部电影要说的话就是方力申真的够惨的.
印象中的那句她想要的我给不了
有人会觉得这人不够主动 你也许拖着你狂吐血的身体再走个一百米
就能把她追回来了.
但是他想起了这句话,
于是他就躺马路上,
当然是死是活我就不主观判断了.
但是我要说的是 这就是我最喜欢的人的类型.
刚好叶念琛每部电影都有一个这样的角色出现.
所以我就更爱.
人就是要有自知之明,
适可而止.
简单的说 就是冷静.
我觉得这是一个人最值得骄傲的做人资本.
一个冷静的人
很清楚自己的极限在哪.
哪种程度是我必须努力做到的.
那种程度是我无论再怎麽做也达不到的.
既然如此 不如我冷静下来
彼此就都解脱了.
我们是平凡的人
不是没了这个人你就活不下去 你就不幸福的男主角 女主角.
阿宝拥有很好的品格
相信别人 善良.
但她是一个电影中的平凡人,
不是一个电影中的电影人.
所以她屈服现实的温暖
放弃那个令自己怦然心动的人.
方力申这个在电影中也不知道到底叫什么的人
知道自己给不了
就自己放弃.
多真实.
记得另一部电影中曾经说过
一个人一天心脏也就跳这么多下
心动就是多一两下
跳多了 心脏会不能负荷的.
没有人永远愿意永远站在风口浪尖,
当一家人在寒冷夜晚等你吃火锅的时候
你还会再执着于寻找不确定的东西吗?
我不会.
我相信一句话
知足常乐.
我也想去你的那个会飘雪的城市,看你曾看过的风景,呼吸你曾呼吸过的空气,感受你所有的感受。。
我也想去你的那个会飘雪的城市,看你曾看过的风景,呼吸你曾呼吸过的空气,感受你所有的感受。。