刚刚熬夜看完了这部剧。
感想:
1.沟通非常重要,信息不流畅会带来各种问题
2.问问自己真实想要的东西是什么解释清楚也很重要
3.关于性爱,确实现在市面上的小电影都是为了取悦男性(起码主流是的),许多女性包括我身边的一些女同学(大学)都是耻于谈论这个,不是说非得要尝试,是没有基本的了解,也不会主动去了解(虽然大家都很爱美)
4.现在
刚刚熬夜看完了这部剧。
感想:
1.沟通非常重要,信息不流畅会带来各种问题
2.问问自己真实想要的东西是什么解释清楚也很重要
3.关于性爱,确实现在市面上的小电影都是为了取悦男性(起码主流是的),许多女性包括我身边的一些女同学(大学)都是耻于谈论这个,不是说非得要尝试,是没有基本的了解,也不会主动去了解(虽然大家都很爱美)
4.现在社会仍旧是男女不平等的,但身为女性一定要意识到自己拥有追求快乐的权利
5.父母那一代人也有投射,很大一部分生活都是围绕孩子转,很难与孩子沟通的很大一部分原因是父母只相信他们相信的,只愿意这么做,不愿意私下好好交流。
每一种艺术都源自于生活
原来本片是吴宇森在嘉禾时代拍摄的最后一部片,也是他一直想拍的枪战片。此前他虽然拍摄了几部票房很不错的喜剧,但他并不喜欢喜剧,只是为生计所迫而屈就。由于与嘉禾闹不快,本片被雪藏,后吴宇森被新艺城挖去,拍出的《英雄本色》大卖,嘉禾才趁机翻出本片想榨取剩余价值。
异国风情,跟《投奔怒海》等一样,东南亚背景在港产片里延续多年,直到《毒战》、《澳门风云2》等还在用。
动作枪战没
原来本片是吴宇森在嘉禾时代拍摄的最后一部片,也是他一直想拍的枪战片。此前他虽然拍摄了几部票房很不错的喜剧,但他并不喜欢喜剧,只是为生计所迫而屈就。由于与嘉禾闹不快,本片被雪藏,后吴宇森被新艺城挖去,拍出的《英雄本色》大卖,嘉禾才趁机翻出本片想榨取剩余价值。
异国风情,跟《投奔怒海》等一样,东南亚背景在港产片里延续多年,直到《毒战》、《澳门风云2》等还在用。
动作枪战没有《第一滴血》系列那种酣畅淋漓感,反而有点山寨。
高雄的父子情看着不如《给爸爸的信》、《少年黄飞鸿之铁马骝》。
高雄没什么号召力,这个片子的演员都比较弱,也不够MAN,英雄味不足。
这真的是一部很棒的电视剧,不仅可以普及很多关于航空公司的知识,比如,看了部电视剧,我知道了航空公司有很多的职能部门,乘务员、地勤组、货运部、客运部等,还可以从这些平凡的小人物身上学到很多对工作,对人生,对梦想的态度。
首先,我想说,真的很羡慕像程霄这样的人,心里有自己喜欢的事情,为了自己想做的事情,可以数年如一日的坚持,努力
这真的是一部很棒的电视剧,不仅可以普及很多关于航空公司的知识,比如,看了部电视剧,我知道了航空公司有很多的职能部门,乘务员、地勤组、货运部、客运部等,还可以从这些平凡的小人物身上学到很多对工作,对人生,对梦想的态度。
首先,我想说,真的很羡慕像程霄这样的人,心里有自己喜欢的事情,为了自己想做的事情,可以数年如一日的坚持,努力,拼搏。
母亲希望她读法学院,她有做法官的父亲,做律师的母亲,如果按照母亲的安排,这条路一定会比在男性居多的飞行员领域里走的更轻松。
可是,因为喜欢飞行,程霄选择了一条自己向往且艰难的路。
她在生日的时候,许下的愿望,第一就是让自己晋升机长;第二是飞满400万公里,走边60个国家;第三是拥有自己的小窝。
这是一个对自己的人生有清楚方向和规划的人,当做着自己喜欢的事情时,她整个人都是发光的,打了鸡血一样。
但因为工作失误,被发配到地勤组的时候,她整个人都是恹恹的,可是被通知可以回到飞行部之后,瞬间活力满满,房子不挂卖了,吃饭也有胃口了........
这样的人生,让人感觉充满了激情和活力,虽然追逐自己梦想的路上,也有委屈,有挫折,有泪水,但好像自己是活着的,是有生命力的,是金光闪闪的,活得炫灿而耀眼........
1995年,年仅9岁的杨树林拜在了民间艺人赵连生门下学习唢呐。
在那个年代,与其守着几亩田靠天吃饭,很多年轻人更愿意学到一门手艺。
从此以后,杨树林经常出现在铁岭周边的红白喜事上,渐渐吹出了一些名气。
1995年,年仅9岁的杨树林拜在了民间艺人赵连生门下学习唢呐。
在那个年代,与其守着几亩田靠天吃饭,很多年轻人更愿意学到一门手艺。
从此以后,杨树林经常出现在铁岭周边的红白喜事上,渐渐吹出了一些名气。
为什么这片子里的驾驶座在左边啊?日本不是应该在右边嘛……
为什么这片子里的驾驶座在左边啊?日本不是应该在右边嘛……
为什么这片子里的驾驶座在左边啊?日本不是应该在右边嘛……
为什么这片子里的驾驶座在左边啊?日本不是应该在右边嘛……
为什么这片子里的驾驶座在左边啊?日本不是应该在右边嘛……
140字
为什么这片子里的驾驶座在左边啊?日本不是应该在右边嘛……
为什么这片子里的驾驶座在左边啊?日本不是应该在右边嘛……
为什么这片子里的驾驶座在左边啊?日本不是应该在右边嘛……
为什么这片子里的驾驶座在左边啊?日本不是应该在右边嘛……
为什么这片子里的驾驶座在左边啊?日本不是应该在右边嘛……
140字
这是我2021年看的第一部电影。当时作为一个从小爱《猫和老鼠》爱得发疯的人,我是满怀期待的。然而,观看感受是:别看。千万别看。再有情怀都别看。我哭了,我真的哭了。剧情全是套路,没有什么意思,所谓真人版就是人是真的,猫和老鼠还是动画的,有啥意思?我真的好像那个大冤种。我多有情怀啊,我看了都得替我的钱包哭泣。【或许我应该在只有一个电影院一场排片只有我一个人买票
这是我2021年看的第一部电影。当时作为一个从小爱《猫和老鼠》爱得发疯的人,我是满怀期待的。然而,观看感受是:别看。千万别看。再有情怀都别看。我哭了,我真的哭了。剧情全是套路,没有什么意思,所谓真人版就是人是真的,猫和老鼠还是动画的,有啥意思?我真的好像那个大冤种。我多有情怀啊,我看了都得替我的钱包哭泣。【或许我应该在只有一个电影院一场排片只有我一个人买票的时候早点醒悟的】
一分都不能给,还优酷VIP呢,垃圾。没有之一! 晋太元中,武陵人捕鱼为业。缘溪行,忘路之远近。忽逢桃花林,夹岸数百步,中无杂树,芳草鲜美,落英缤纷。渔人甚异之,复前行,欲穷其林。林尽水源,便得一山,山有小口,仿佛若有光。便舍船,从口入。初极狭,才通人。复行数十步,豁然开朗。土地平旷,屋舍俨然,有良田、美池、桑竹之属。阡陌交通,鸡犬相闻。其中往来种作,男女衣着,悉如外人。黄发垂髫,并怡然自乐
一分都不能给,还优酷VIP呢,垃圾。没有之一! 晋太元中,武陵人捕鱼为业。缘溪行,忘路之远近。忽逢桃花林,夹岸数百步,中无杂树,芳草鲜美,落英缤纷。渔人甚异之,复前行,欲穷其林。林尽水源,便得一山,山有小口,仿佛若有光。便舍船,从口入。初极狭,才通人。复行数十步,豁然开朗。土地平旷,屋舍俨然,有良田、美池、桑竹之属。阡陌交通,鸡犬相闻。其中往来种作,男女衣着,悉如外人。黄发垂髫,并怡然自乐。见渔人,乃大惊,问所从来。具答之。便要还家,设酒杀鸡作食。村中闻有此人,咸来问讯。自云先世避秦时乱,率妻子邑人来此绝境,不复出焉,遂与外人间隔。问今是何世,乃不知有汉,无论魏晋。此人一一为具言所闻,皆叹惋。余人各复延至其家,皆出酒食。停数日,辞去。此中人语云:“不足为外人道也。”既出,得其船,便扶向路,处处志之。及郡下,诣太守,说如此。太守即遣人随其往,寻向所志,遂迷,不复得路。南阳刘子骥,高尚士也,闻之,欣然规往。未果,寻病终。后遂无问津者。
看过不少电影,一直想写影评,但是不知道怎么开始,感谢毕导给了我一个起点。
很早以前因为《逐梦》听到过毕导的大名,昨天在知乎看到了毕导的《魔亲》觉得很有意思,也很好奇,然后翻了大家的一些评论。意外之喜,发现了毕导在18年发的一条微博,说是目标12年内获得金棕榈奖,我觉得我对毕导有了
看过不少电影,一直想写影评,但是不知道怎么开始,感谢毕导给了我一个起点。
很早以前因为《逐梦》听到过毕导的大名,昨天在知乎看到了毕导的《魔亲》觉得很有意思,也很好奇,然后翻了大家的一些评论。意外之喜,发现了毕导在18年发的一条微博,说是目标12年内获得金棕榈奖,我觉得我对毕导有了一个全新的认识,说不定毕导真的是一个非常“励志”的人啊。
我去毕导微博翻了一下,发现这条微博还在。
以前,还是很喜欢《巴啦啦小魔仙》,但是仅限于第一版,至于其他的后来出来的那些,都不喜欢,至少以前的美琪美雪很漂亮的,演技也可以。这部电影里的小蓝好像和我喜欢的那个是同一个人,但是,还是喜欢以前的那个样子!就是这么任性!!!!!!!!!!
电影虽然不太欢喜,但是,至少比《舞法天女》让我能接受太多了!!!!!!!!!两者一比,这部电影简直就是良心巨作好嘛!!!!!
以前,还是很喜欢《巴啦啦小魔仙》,但是仅限于第一版,至于其他的后来出来的那些,都不喜欢,至少以前的美琪美雪很漂亮的,演技也可以。这部电影里的小蓝好像和我喜欢的那个是同一个人,但是,还是喜欢以前的那个样子!就是这么任性!!!!!!!!!!
电影虽然不太欢喜,但是,至少比《舞法天女》让我能接受太多了!!!!!!!!!两者一比,这部电影简直就是良心巨作好嘛!!!!!
家里出轨暴躁虚伪的父亲,轻易原谅父亲的母亲,以为忍耐就能让生活回到过去,这一切都让女主喘不过气,所以在她见到真性情的姑姑维多利亚后被她吸引,开始崇拜模仿。可是姑姑表现出来的形象终究也是谎言,姑姑只告诉女主她和恩佐相爱的故事,却不提及恩佐是有家庭的偷岳母手镯的出轨男,恩佐被她描绘成把她从势利卑鄙的哥哥手里解救出来的英雄。这只是击垮女主对爱情的憧憬向往的一部分
家里出轨暴躁虚伪的父亲,轻易原谅父亲的母亲,以为忍耐就能让生活回到过去,这一切都让女主喘不过气,所以在她见到真性情的姑姑维多利亚后被她吸引,开始崇拜模仿。可是姑姑表现出来的形象终究也是谎言,姑姑只告诉女主她和恩佐相爱的故事,却不提及恩佐是有家庭的偷岳母手镯的出轨男,恩佐被她描绘成把她从势利卑鄙的哥哥手里解救出来的英雄。这只是击垮女主对爱情的憧憬向往的一部分。
接着有好感的托尼诺在打人后逃跑,真正喜欢的罗伯特随便的一句“要和我睡吗”,让乔瓦娜对男人的幻想彻底破碎。男人不管多有学识,成就多高都掩盖不了他们自私卑劣的本质,乔瓦娜经历了从父亲到爱慕对象逐渐暴露本性的打击,最终决定将初夜随便给了律师儿子罗萨里奥。乔瓦娜用一种“在被男人玷污前主动把身体扔进阴沟,把男人喜欢的东西先抛弃掉,就不会被伤害”的做法来表达自己对成年的绝望。乔瓦娜决定离开这个人人都用说谎掩盖生活的腐烂的地方,不再为考试不及格而感到不安,不再被容貌焦虑绑架,因为表面再怎么光鲜也掩盖不了矛盾虚伪经不起试探的人性。
红衣小女孩一向走的是“当地民俗+恐怖+温情”的路线,这部红衣小女孩的前传更多的强调了温情这个元素,但是个人认为,这个影片更大的意义在于对红衣小女孩1/2的正传故事,进行了世界观的补全。
首先补全了虎爷这个神祇的生平:根据影片的叙述,虎爷是明郑时代被郑成功请来对抗煞魔神的,后来虎爷打败煞魔神维护一方平安,就此在台湾安家落户了。而煞魔神被封印后,一直耿耿于怀,他是本片的一个大boss
红衣小女孩一向走的是“当地民俗+恐怖+温情”的路线,这部红衣小女孩的前传更多的强调了温情这个元素,但是个人认为,这个影片更大的意义在于对红衣小女孩1/2的正传故事,进行了世界观的补全。
首先补全了虎爷这个神祇的生平:根据影片的叙述,虎爷是明郑时代被郑成功请来对抗煞魔神的,后来虎爷打败煞魔神维护一方平安,就此在台湾安家落户了。而煞魔神被封印后,一直耿耿于怀,他是本片的一个大boss。而且很有可能是红衣小女孩1/2事件当中的大boss。但是这个boss的出现个人感觉还是比较仓促,之前没有进行过多的铺垫。
其次就是补全了虎爷世家的故事。本作当中黑虎虎爷的儿子,就是红衣小女孩2里面喜当爹的那个黄虎爷。这一个世家都是搞虎爷附身的,牺牲精神让人敬佩。再有就是虎爷附身也是有条件的,虎爷只能附身给意志坚强并且无牵无挂,大勇大仁的人。本片当中的男主一开始因为妻子离世,导致心绪不宁,一直不能让虎爷附身。最终了却了牵挂。
个人觉得本片恐怖程度虽然对比前作有所下降,但是还不是一无是处的,徐若瑄的那个镜子中见鬼的镜头,真的还是挺吓人的。
温情元素是本片强调的重点,事实上做的也不错。作死小男生坚定的要救妈妈的情节让人很感动,而黑虎男主自我牺牲的精神,虎爷一家感情的羁绊更是让人动容,尤其是最后黑虎男在意识中与老婆相遇,并且嘱咐孩子要好好照顾阿公的镜头更是让人泪目。最后作死小男孩将黑虎男主骨灰送来后,虎爷阿公那个动容又有一点点欣慰的表情,也让人看的难受。
虎爷毕竟是神祇,是没有具象化的神灵,而虎爷一家是与虎爷达成契约,可以享受专属上身的家族。虎爷要通过上身维护一方的和平与平静,必然会通过上身与魔神仔进行斗争。虎神一家仅仅是维护和平的工具,牺牲其实是他们永恒的宿命。其实从一开始,悲剧就是决定的了。
有一个大槽点:虎爷门人一个个搞得那个cosplay真是瞬间让人出戏。
影片后面有两个彩蛋,都跟本片剧情有所关系:
第一部男女主买下的房子其实就是本作中洪文雄杀死幼子的凶宅,彩蛋后面还特别给了一个镜头;第二个彩蛋是魔神仔幻化成第二部女主的模样诱杀警察的剧情,而被杀的警察也是本作中男主的好友警察。真TM的好人不长命。
到了楼主这个年龄,还是偏好厚重剧情的影视剧,但这两天看了几集网剧《暧昧侦探》,竟然被一个故事两种风格、一句台词两种解读的新型互动观剧体验吸引住。不得不说,现在的影视制作公司为锁住观众,真是花费心思。
就是你看《暧昧侦探》的时候,如我这样的有点年龄的观众,可以看编剧呈现的原汁原味的剧情,如果是低龄观众、网友,可以看弹幕版新剧情。举个栗子,你是剧中在校大学生,夜里回宿舍晚了,碰见隔壁
到了楼主这个年龄,还是偏好厚重剧情的影视剧,但这两天看了几集网剧《暧昧侦探》,竟然被一个故事两种风格、一句台词两种解读的新型互动观剧体验吸引住。不得不说,现在的影视制作公司为锁住观众,真是花费心思。
就是你看《暧昧侦探》的时候,如我这样的有点年龄的观众,可以看编剧呈现的原汁原味的剧情,如果是低龄观众、网友,可以看弹幕版新剧情。举个栗子,你是剧中在校大学生,夜里回宿舍晚了,碰见隔壁学长,被训斥一番。正常台词是:我知道了,下次一定早点回来。而弹幕版弹出就是:关你屁事。
在《暧昧侦探》第一集开始不久,有人跳河,这次没有弹幕,但却用当下电视直播体育节目的形式,把跳河从新演绎一遍,从姿势到压水花做了专业点评。说到这儿,你就明白了,在观众看剧吐槽前,制作方已经通过后期剪辑,提供了一版官方解构,弹幕、喊麦、直播、游戏解说等这些网络一代喜欢的元素全招呼,先期参与进来和观众互动。这就是新型影视公司在新媒体播放平台搞出的新意思。
值得一提的是,《暧昧侦探》的弹幕并没有太干扰到看正常剧情的那部分观众,因为字幕出来的时间很短。你不想看可以忽略,你想看官方吐槽就就会留意看。
回到《暧昧侦探》的基本面,青春、悬疑题材,主要故事是讲民国时期,圣城大学一个侦探社成员侦破案件的故事。这个是一个漫画感的设定,人物线清晰,进入较快。
《暧昧侦探》建立了一个圣城城市构架,庙堂与江湖都有描绘,为后续IP的衍生铺架建立了完整的生态。现在新型影视公司都不做一锤子买卖,开发一个IP,都留了延展的切口。
当然,《暧昧侦探》主要故事还是集中一个萌妹子领衔在侦探社5位成员身上,再加上留洋归来的老师、处处遭人烦的副校长、能耐不大但信任侦探社的探长,基本上每个案件都会有这些人参与。
剧集在风格上并没有走暗黑风格,而是有清爽、清新之感,而且把年轻人的冲动、热血、正义、聪慧都展现出来。故事铺陈上,虽然没有什么特别的精妙设计,但好在每个案件都前后清晰,不故弄玄虚,让观者都能看得明白。在影像上也没有刻意搞高暖光,毕竟是一众青年演员主演,青春鲜活的气息,扑面而来,足够了。这个剧配角,哪怕不重要的角色都挺养眼,比如饭馆服务员样貌都很好看,请留意一下噢。
估计主创也没想把观众拖进故事的迷局里,而是为观众风险一部轻松、轻快的青春探案剧。当你在下班挤地铁的时候,当你躺在床上准备睡觉前,当中午你等在外卖小哥送饭时……看看这部剧,感叹一下青春真好、民国真是一个有意思的时代、弹幕弹的真有趣。我想我的朋友,这部剧的制片人孙吉顺一定会很高兴。
- [ ] 故事交代
宋小宝饰演的(原名出演)是一个在东北农村长大孤儿,从小无依无靠的他靠帮村里百家干活、吃百家饭长大。一次机会,村里二哥(沙溢饰演)在大伙面前吹嘘自己在深圳“发家致富”的成就,于是小宝对深圳产生了向往和沉醉,幻想跟着二哥就能从此发财,
- [ ] 故事交代
宋小宝饰演的(原名出演)是一个在东北农村长大孤儿,从小无依无靠的他靠帮村里百家干活、吃百家饭长大。一次机会,村里二哥(沙溢饰演)在大伙面前吹嘘自己在深圳“发家致富”的成就,于是小宝对深圳产生了向往和沉醉,幻想跟着二哥就能从此发财,于是发财日记的就此开写。
跟着二哥从火车到深圳这一路上的了解以后,发现二哥真的只是个吹胀的牛皮而已。由于宋小宝喝酒后更耿直的性子,直接把二哥引以为吹嘘资本的司机工作都搞丢了。90年代住宿、租房不是像今天一样,有钱有身份证就可以,是需要暂住证的。没有暂住证的他们只能睡在天桥下,却意外地被人把一名男弃婴放在身旁。
小宝和二哥三番四次把婴儿放在人多的地方,想引起别人注意或者直接领走,无奈如何做、哪怕下大雨,也无人对这孩子产生实质性的帮助。其实从影片从他们俩坐火车、遇到弃婴到想“甩手”弃婴都颇具时代特色。
我不由得想起在那个年头以前坐大巴和火车,只要睡过去,财物丢失那都是小事。由于各种理由(大部分是经济原因)对生命的漠视,更是时空见惯的。感谢进入新时代,满地皆天眼,起码大大减少了这现象了。
宋小宝也许因为自身也是孤儿的缘故,对生命自然有别人理解不了的执着,放心不下这孩子的他,决定亲自抚养孩子。宋小宝心地善良、为人淳朴,但是其貌不扬,又黑又矮小,在供给远大于需求的劳动力市场里,自然无法受到雇主的喜欢。二哥整天叼着根烟,夹着个估计根本没钱的皮包,西装革履,一副老板架势,一看就不是做事主,也被雇主无情抛弃。 两个快成流浪汉的人了,也一直对还在襁褓的婴儿(后取名天意)不离不弃,确实让人感动。
以后影片主要围绕宋小宝如何靠出卖劳动力、舍命赚血汗钱来供书上学以及二哥如何大起大落“创业”来展开的。我就以下几点说说自己的感受吧。
- [ ] 人物塑造方面
我个人觉得,这是影片最出彩的地方。题材没啥创新、故事情节也是有点老套,但是胜在对于每个人物,影片塑造得还是相当不错。
宋小宝——老实本分、以诚待人、热心助人,甘于牺牲自己的利益来换取真情。在自己生存下去都有很大困难的时候,由于二哥的失误差点把天意错给人贩子而漫山奋力追赶巴士从而成功追回天意这一段,确实让我湿了眼框。这个婴儿是被偷偷塞到自己睡着的身下那张破烂纸皮身旁的,一无血缘二无太深的感情,仅仅这样,就对这个孩子产生深深的责任感,确实难得。后面为了孩子一个夏令营所需的不菲费用,连命都豁出去了,下到水压力大得惊人的探井,从井上来的时候整个鼻子都是鲜血,氧气严重不足,压强充脑,即使这样,还不忘用那巍巍颤的手伸手要报酬,只为了天意。
二哥——喜欢吹牛,好吃懒做,眼高手低,蜜汁自信地认为自己拥有全部女人都为之倾倒的的魅力。我个人认为这个角色最丰富又最复杂,最真实又最能引起共鸣。对小宝死皮赖脸跟着自己来深圳很不爽,没看出来他们彼此有多深的感情,但是在小宝害自己丢了工作,也只是拿绳子想了断自己(装),并无过多责怪对方也没有断交,仍然难兄难弟地一起艰难活着;对于天意并没有像小宝表现得那么热心爱护,但也并没责骂小宝“多管闲事”,在导致天意差点落入人贩子手里而被小宝又踢又骂,居然做到打不还手、骂不还口;认为自己是老板气质、连找底层劳动工作都要“老板装扮”,被逼无奈时也能假装会开船只为一点点报酬,结果吐个半死还误上走私船,差点命都没了;整天做着发财梦,不学无术确还真的让他在股市里赚了一把,也没忘记和兄弟一起享用,真的做到有难同当、有福同享。其实影片还有二哥很多这种“意料之外”的形象,这里就不写了。
马露——性格刚烈倔强,女强人的形象,外面刚强,内心柔软。在那个时代就敢于和整天醉酒的丈夫(艾伦友情出演)离婚,一个人打拼创业,终于也算事业有成,在深圳买下房子。最后被宋小宝感动,爱上对方,但由于天意的误会和执念,也不纠缠而自行离去。成功塑造了一个是敢爱敢恨、敢闯敢干的新时代女性形象。
还有几个中间角色让人动容。比如因为被宋小宝救了一命的深圳土著独居大爷。影片没有交代为何他一人独居深圳,身边并无家人陪伴。大爷也是外表强硬,但是内心善良。为报救命之恩,收留宋小宝儿二哥天意。内心渴望亲情,把天意当成自己的亲孙子,从小帮忙带娃一起玩耍,风雨不改接送上下课,多年以后离世也把房子留给了天意,不是孙子却更似孙子。
角色哪怕再小,只要是好演员也能完美诠释,也会发光让人记住。艾伦饰演的马露前夫,整日饮酒度日,无所事事。欺软怕硬,因爱生恨(也许只是怕失去马露这财主),纵火烧屋。被抓后,即将押解上警车那句“别别别,我晕车”,让人又忍不住发笑。出演短短几分钟,让人过目不忘。其实我一直都非常喜欢艾伦这个演员,演技精湛,演什么像什么,可惜不知道为何就不火。
- [ ] 也说说影片让人遗憾的地方
首先是,题材确实老旧俗套,没有什么很创新让人耳目一新的情节。电影的走向,其实也很容易猜到。
男主宋小宝,说实在话,单纯的真善美形象是比较单一,以前对这种角色很吃香,现代社会,能对这个角色产生深深的感动,我相信不少,这其中就包括我。但是能引起强烈共鸣的,我相信也不多,这其中就不包括我。生活压力大,躺平的躺平,不躺平的辛苦活着。好人好事是需要建立在完善的保障上,做了好事却被居心不良的人渣利用,这事也不少。做好事,可以不求回报,但也不能因为做了好事而寒了心。
反而沙溢饰演的二哥,真的实在太出彩了,也能引起共鸣,就是不能成为法盲啊,哈哈,不然你懂的。
影片出现重复性的场景就是他们几个寄住在大爷深圳的家,一开始确实充满了时代的气息。但是影片从头到尾,随着故事情节的展开,时间的流逝,房子场景依旧如此,尤其经过大火焚烧以后,还是一样,细节处理不够。另外,起码经过十几年发展,除了二爷以外,人物的变化并不明显,而影片又有采用倒叙手法,所以有点懵圈,只能靠故事逻辑来推时间和因果关系。
最值得吐槽的,应该就是煽情痕迹太重,不符合逻辑,有两个场景实在是败笔。一个就是宋小宝在舍身冲进火场求出马露后还要再次冲进去帮她拿出红色箱子而无法逃出火场,大火把房子都快烧没了,这个时候其实宋小宝就应该“没了”,居然在满栋房子都烧了很久,消防员灭完火以后还能活着!实在有点侮辱观众智商。可以理解是导演想让煽情更深,但我相信收到的应该是更多的吐槽,结果白白浪费了这个桥段。应该在扔箱子出来的时候,小宝也能跟着一起出来,还能有点作用吧。
第二个情节就是影片最后,小宝为帮二叔扛下放高利贷的黑社会小弟报复的那一棍,被狠狠举过头顶双手用力甩出的粗棍打中脑袋,所有力量不偏不倚全部落在小宝头颅中间,用常识来看,这次也应该“没了”,但还是活下来了。而且这里已经是影片结尾,就用了一秒画面(主创人员微笑看着病床的小宝)来结束,我真的无力吐槽。剧情之突兀,让我以为是开放性结局,宋小宝到底活过来了没有。
- [ ] 影片最惹我深思的地方
也许是曾经教育行业以及未来仍打算从事了教育行业,包括自己现在也是为人母亲身负教育重任,影片让我思考最多的就是教育这方面。
第一,善意的谎言未必就好。
不可置否,宋小宝在收养天意所付出的这一件事情上,让人很感动。他给予了天意新生命,以及在当时深圳本地人能拥有的(比如上好的幼儿园,读书、参加夏令营),他也拼了命赚钱满足天意。用现在的话来说,完全不输起跑线上。
在宋小宝、“爷爷”、马露阿姨以及二爷的有爱环境里,天意慢慢长大,健康帅气,活波可爱。但是在送到学校以后,明朗阳光的小天意慢慢不开心,并开始认识到为何别人都有妈妈,而自己没有妈妈而因此有了自卑心理。宋小宝和马露出于爱意和善意,编织了一个谎言,给小天意写信,告诉他“你也是有母亲的,母亲很爱你,只是因为工作出国无法回来,以后一定回来”,后来那伪造的一封封信给当时失落的小天意带来了无尽的希望和快乐。
我看到这里,心理就咯噔一下,这因为谎言而得到的快乐,虽然是善意的,但一直持续的话,将来一旦真相流露,就会带来更严重的反噬。一时的善意谎言未必好,长期的谎言必定不好。所有的期望都建立在虚假之中,希冀都成空中楼阁,换成成年人都未必能接受,更何况只是个刚启蒙的孩子。以爱的名义却不经意伤害了孩子,是我们为人父母经常都会犯的错。
第二,寄宿不是原罪,有罪的缺少有效沟通
虽然有“母亲”的书信和礼物关怀,但母爱究竟是锦书难托。本就缺乏母爱的天意,误以为宋小宝和马露在一起,并以寄宿为由“甩掉”他这个“拖油瓶”,从而开始认为父亲不爱自己。加上宋小宝只知埋头赚钱,默默无闻地奉献自己,却从未让孩子知晓一切。以为是为孩子好,却没想到错过孩子心理的最佳发展时期,导致天意成为一个会打群架(殴打曾经欺负过他的同学)、蒙面飙车、泡吧把妹、对家人冷嘲热讽的“坏孩子”。确实,之前的阳光明媚却被阴霾笼罩,天意不再天真活泼,而是成了彻头彻尾的叛逆少年,太可惜。虽然影片结局那个阳光帅气的天意又回来了,但是这期间受的心理阴影,实际上估计没那么快愈合。
这一切,私以为,都是宋小宝没能让孩子接受到良好的家庭教育。其实也不能怪他,他也是个孤儿,本身就缺乏家庭温暖的他,已经尽了他最大的努力甚至可以说超过他的认知给予天意能给予的一切。可惜,对于一个普通孩子来说,这远远不够。所以,为人父母,不能光顾着给孩子赚钱,物质上的满足是永远无法填补精神上的缺少,心理健康问题不能忽视。
第三,教育者身在其位却不谋其政
影片中有两个细节是引起我思考的。宋小宝二哥带着天意来到幼儿园,想送孩子入学。当时的幼儿园园长当知道又黑又小的宋小宝是白白嫩嫩天意的父亲时,当着天真无邪的孩子面前,居然来句“你确定?”,真是迷之问句。后来更是神操作,当要求天意妈妈也进来办公室时,二哥略带尴尬站起来时,表示他就是“母亲”。这位园长没让我失望,居然再次发出来自灵魂的嘲笑“这是什么奇怪的家庭”,接着再配上高高在上的姿态,高傲地宣布自己幼儿园收费每年要一万四,让宋小宝和二哥顿时崩溃。一万四,那会90年代末,普通人几百元一个月工资就不错了,简直就是天价!
导演设置这个环节也许初心只是体现幼儿园收费高从而表现出宋小宝二哥他们真的特别在意天意以及为后面天意改变埋下伏笔,顺便再来点笑料,说实在话,我一点都笑不出来。
如此让普通民众高攀不起、承担着最初幼儿启蒙教育的神圣使命的幼儿园的最高管理者,却是一副高高在上、对来自特殊家庭的孩子没有丝毫怜悯之心反而肆意嘲笑的样子,真的深深刺痛了我。
第二个是某天幼儿园老师让孩子们画妈妈画像,小天意很是伤心无助地把小脑袋埋在书桌里,影片没有笔墨去给到这老师是否有安慰到孩子,但是这一幕却是伤到孩子。收费如此之高的学校,难道没有做入学儿童的家庭调查吗?设置这种情景,是否要提前关注和及时安抚“不寻常”家庭的孩子呢?这不是学校教育的缺失和不到位吗?确实值得每一位教育者注意和警惕的。也许你的不经意行为,会伤害孩子很久很久。
第四,提前让孩子感知他应该知道的真相
天意之所以后面慢慢“叛变”,都是因为他认为自己被宋小宝遗弃,是宋小宝移情别恋马露,导致“妈妈”从未回来。到了后面自己长大成人,得知所谓的妈妈是假的,每一封让他感动流泪的信都是假的,这打击实在太大。于是在听到马露对宋小宝真情告白时,才有了天意先是冷嘲热讽,后是大声宣泄自己的不满。
宋小宝估计心都凉透了,所以才发生骂天意让他滚蛋,但骂完又后悔。于是才有了影片最初宋小宝对着天意一脸讨好又害怕的一幕。我看到这幕时从未觉得天意不知好歹,毫无感恩之心,而是觉得这行为再正常不过了。谁愿意活在别人编织的谎言里,哪怕是善意的美梦,也是假的呀。
其实,在天意上幼儿园之前,就应该让天意知道真相,他是被收养的,但是大家都特别爱你,你有疼爱你的爷爷、二爷还有马露阿姨,更有视你为己出的爸爸。
对于我这个想法,我还特意翻了翻育儿书来验证,对于这种情况,应该告知吗?美国儿科学会育儿百科全书明确有一节就是讲这个问题,因为美国人收养孩子这种情况实在太普遍了。《老友记》钱勒和莫妮卡自己不就收养了一对双胞胎吗?书中明确指出,应该让孩子在2到4岁的时候,就应该告知孩子被收养的真相,当然,方式和说辞要根据孩子的发育成熟情况来决定。另外,它还指出,有越来越多的科学文献表明,孩子在同性家庭中可以能像在异性家庭中一样地健康成长,并没有什么不同,只要孩子能获得同样的爱。
在我们传统认知里面,幼儿是无知的、空白的,被安排的。但是不少研究幼儿心理发展规律的理论书籍都认为,幼儿对事物的发展能感受到的,他们有自己的认知和理解。1到3岁的幼儿记忆是模糊的,极少有人能回忆起自己的幼儿经历。但是这些经历却是像用模具一样刻在了脑海里,孩子也许无法回忆却也无法摆脱,这些经历总会对孩子的成长经历产生无形的影响,时间跨度甚至可以长达一生。
所以,回到影片中,以合理的方式给天意的身世做出有爱的解释,让他慢慢接受,而不是欺他瞒他。
- [ ] 最后的总结
总的来说,《发财日记》是一部很不错的电影作品,尤其沙溢演绎二哥人物特别生动,电影里的最搞的笑点几乎他承包了。其他人物可圈可点,剧情虽然俗套但也能引人深思。我个人认为,这部影片是宋小宝给自己电影处女作定的传统美德的基调,是自己表达对真善美的追求和歌颂,肯定中国传统美好愿望——好人有好报,否定不劳而获、投机打把、弄虚作假。影片结局更是反映中国文学作品长期以来的追求——大团圆式的结局。虽然结尾有点仓促和有点不符合逻辑,但的确给了我们最大的安慰,好人自有好报。