年纪大了之后,追番看漫画都慢了很多,一切随缘。
“随缘”到这部动画,居然连续两天晚上看完了。要不是第一天晚上头痛难忍,简直能一晚刷通12集。
这样剧情流畅,用短短篇幅讲好一个完整故事的动漫越来越少了。本片的原作是土日月的轻小说。日本的轻小说市场可说十分成熟,细化到任何一个小创意都可以写成小说的程度。老实说,越是这样简单的创意越难把控,因为如果一部小说建立于一个小小的创
年纪大了之后,追番看漫画都慢了很多,一切随缘。
“随缘”到这部动画,居然连续两天晚上看完了。要不是第一天晚上头痛难忍,简直能一晚刷通12集。
这样剧情流畅,用短短篇幅讲好一个完整故事的动漫越来越少了。本片的原作是土日月的轻小说。日本的轻小说市场可说十分成熟,细化到任何一个小创意都可以写成小说的程度。老实说,越是这样简单的创意越难把控,因为如果一部小说建立于一个小小的创意之上,他所有设定就必须围绕突出创意,人物、情节也肯定无法做到广阔而又深度。
在这方面“慎重勇者”也有同样的问题,但毫无疑问,动画的改编成功避开了这一问题。
(以下可能有剧透)
低级女神召唤勇者,拯救异世界。这个勇者的数值超高,问题在于他过于慎重。不仅要准备周全,而且酷爱鞭尸。
而第十一集的神展开,让这部动画的所有设定有了理由,这很好。这样的“慎重”不是简单的性格怪癖,而是基于过往惨痛经历的血泪教训。正是因为第一次攻略时,没有准备周全,信息搜集不全,不知道魔王有两条生命这一关键线索,导致队友全灭,甚至搭上了自己的爱人。这才有了第二次被召唤时,即使面对史莱姆,也要不厌其烦的开大清除威胁。面对四天王之一,毫不犹豫的开溜,练级时认真的压榨“练级师”每一分价值的种种。
也多亏了这样慎重的勇者,才能避开一出新手村就挂掉的可能,避开被敌人伪装偷袭的可能,避开女神被杀掉的可能……
勇者和魔王都突破了自己的设定,无所不用其极的对付对手,这样才公平。
结尾第十二集很温馨,但我自己私下想,如果让莉丝塔黛不做女神,让她去到龙宫院圣哉的世界,让两人有个热闹的会面,是不是更好?(是为了第二部?)
最后,赞一下全剧随处可见的juru福利,随处可见的人物崩溃,声优转化自如的业务水平,我看的很开心。
现在的续集,说白了就是在给这个ip强行续命。因为故事发展到现在已经写无可写,想要接着往下演,就只能一个劲儿的折腾。
这一部结婚了,下一部就离婚。那在下一部怎么办?好说,让他们复婚。这一部事业有成,下一部就破产。这一部老实了,下一部就作妖……这就是乡爱的编剧逻辑,简单粗暴,毫不讲理。
就这么折腾来折腾去,角色们终于都被玩坏了。谢广坤已经快成了心理变态,香秀离婚再婚又离婚
现在的续集,说白了就是在给这个ip强行续命。因为故事发展到现在已经写无可写,想要接着往下演,就只能一个劲儿的折腾。
这一部结婚了,下一部就离婚。那在下一部怎么办?好说,让他们复婚。这一部事业有成,下一部就破产。这一部老实了,下一部就作妖……这就是乡爱的编剧逻辑,简单粗暴,毫不讲理。
就这么折腾来折腾去,角色们终于都被玩坏了。谢广坤已经快成了心理变态,香秀离婚再婚又离婚,王木生从地主家的傻儿子成了万人恨,大脑袋这个混迹商界几十年的老狐狸竟然会误入传销,山庄的管理层就跟闹着玩的似的……
我几乎都能猜出如果还有下一部会是什么剧情。王木生接着败家,宋晓峰接着装逼,谢广坤接着作,刘能赵四接着搞笑,山庄接着换老大,香秀大国、小梅一水小双接着来感情纠葛。然后再引进点新人物,和老角色整点感情纠纷……如果还有下下部,重复上述过程。
真的,就别再往下写了,你们写不出来了。
这是一部四处充斥着火影元素的作品。建议不看评论,看不看下去根据你自己的心。
如果它取得了火影忍者的改编权,那就更好了。但现在应该是没有,说说优点:这部电影里有火的精神在,火影的精神。它可以说是在没有取得改编权的情况下的一部遵循火影精神、火影元素的真人本土化作品。讲的故事不再是那个封印了九尾狐狸的少年,但和鸣人一样,被排斥,好
这是一部四处充斥着火影元素的作品。建议不看评论,看不看下去根据你自己的心。
如果它取得了火影忍者的改编权,那就更好了。但现在应该是没有,说说优点:这部电影里有火的精神在,火影的精神。它可以说是在没有取得改编权的情况下的一部遵循火影精神、火影元素的真人本土化作品。讲的故事不再是那个封印了九尾狐狸的少年,但和鸣人一样,被排斥,好逞强,乐呵呵地跟个傻子似的,但本身有他的影子在。
这是一部改编作,我更倾向于看做同人作品,整体色调明快,战斗场面不错,作为同人作可以看到惊喜,如果作为抄袭作来看估计看到的是糟粕。既然看电影当然是选让自己看得爽的角度。
我看到故事的主线,人物的塑造,人性的刻画本身有很多原创的东西在。我更多看到的是导演的生机勃勃的创作欲望,而不是令人尬到极点的思路匮乏导致的抄袭。
本片主角木叶兴,被八次退学的混混,全校同学都支持把他退学。笑嘻嘻地离开时,“你们高兴,我更高兴呢!”,但背向众人表情逐渐落寞。随后蹲在街头,有人把他当乞丐,以及光光老师出场的片段我个人都觉得节奏流畅。
他口口声声要称霸校园,做全世界第一。是不是很像那个在木叶村的少年?
电影看到一半,我很担心后半拉胯,因为我看到了豆瓣评论一水儿的一星。但我喜欢这个结局,更多的不剧透了。
火影元素很多,比如说三忍的结构,千手老师、光光老师+大boss,比如说写轮眼,查克拉,豪火球之术,还有主角的逆天天赋都让我联想到火影后期开挂的因素,作为老火影迷忍俊不禁。主角加上11个同学,他们班12人,擅长的忍术类型大致都是“抄袭”的——我爱罗头上恶搞成“痒”,控虫的,影子.......后面看到很胖的和西瓜头的,但我没有细数。只能说这如果是一部改编作、致敬作会是不错的彩蛋,但同样没有获得版权会遭到非议。整体来讲并不影响观看。如果你是火影迷,很容易在这些人物身上看见你所喜爱的火影人物的影子。
女主角,不漂亮,人设不塌,说台词不尬。——真抱歉,国产剧这些年已经把我的要求拉的很低了,我对女主角就这点要求。但关键时刻还是很漂亮的。
bug有,我印象比较深的一个就是被穿胸而过的手里剑,但是在没有治疗术的情况下不仅没血背后的衣服都修复了或许他们穿的是什么特殊材质吧。大结局Happy End,不出人意料,也不坏。总体是8.5分作品。我看到一半的时候还觉得自己的口味愈加奇特,但看完之后我相信,并不是我喜好小众,只是作为创作者本身我不希望没有硬伤的作品因为版权过于拉胯。观众看作品质量就足够了,抵制,建议下一部不要这么搞就行了,重点还是好的作品,好的节奏。专门写一篇影评也是因为我看的时候早已下线,无法补一张电影票,就以影评来补票钱吧。
剧情真的很奇怪,第一集男主在大街上追犯人被刺伤了,下一个镜头就昏昏沉沉推门进入女主所在的小倌馆的二楼包厢,他怎么进来的,他想上二楼要经过一大群小倌正在跳舞的一楼大厅吧,他不是正在追犯人吗,怎么突然跑这儿了,也没有镜头交待犯人跑小倌馆了啊,就是为了和女主相遇吗
然后因为受伤前一刻眼神迷离和女主抱在一起,突然看到窗外犯人的身影,立刻眼神锐利精神矍铄从二楼跳下去抓犯人。受伤到底重不重?
剧情真的很奇怪,第一集男主在大街上追犯人被刺伤了,下一个镜头就昏昏沉沉推门进入女主所在的小倌馆的二楼包厢,他怎么进来的,他想上二楼要经过一大群小倌正在跳舞的一楼大厅吧,他不是正在追犯人吗,怎么突然跑这儿了,也没有镜头交待犯人跑小倌馆了啊,就是为了和女主相遇吗
然后因为受伤前一刻眼神迷离和女主抱在一起,突然看到窗外犯人的身影,立刻眼神锐利精神矍铄从二楼跳下去抓犯人。受伤到底重不重?不是那么重的话前面是在故意占女主便宜吗
然后两个人培养感情的方法又是很老套的抱在一起,摔在一起,然后对视。第一集还是第二集男主大半夜的跑到女主闺房要腰牌,两个人不是那么熟吧,说话脸对脸相隔10厘米,男主不是高冷人设吗,为什么这么油
后面一大堆剧情bug就不说了,边看边吐槽,实在坚持不下去了
从小我们都被教导:“我在马路边捡到一分钱,把它交给警察叔叔手里边”。
当你在路边捡到不明财物,你会选择偷摸地留下,或者交给警察叔叔,还是亲自送还给失主?
拾金不昧是优良美德,但是亲自送还失主有风险,切记!
在这部电影《遗孀秘闻》里就有归还失物的完整错误示范。
弗朗西斯,一个孤身闯纽约的女大学生,和闺蜜合住在公寓,每天搭乘地铁往返于打工的餐厅与公
从小我们都被教导:“我在马路边捡到一分钱,把它交给警察叔叔手里边”。
当你在路边捡到不明财物,你会选择偷摸地留下,或者交给警察叔叔,还是亲自送还给失主?
拾金不昧是优良美德,但是亲自送还失主有风险,切记!
在这部电影《遗孀秘闻》里就有归还失物的完整错误示范。
弗朗西斯,一个孤身闯纽约的女大学生,和闺蜜合住在公寓,每天搭乘地铁往返于打工的餐厅与公寓。某天夜里,弗朗西斯在地铁发现一个价值不菲的绿色手提包,她第一时间拿到失物招领处,发现工作人员已下班。打开手提包,翻出里面有失主的证件,这是格雷塔女士的失物,善良的弗朗西斯决定亲自归还失主。
弗朗西斯来到格雷塔家,当手提包出现在格雷塔面前,这位风姿绰约的中年女子表达了真挚的谢意。因为有着相似的经历,两人在格雷塔家里由陌生的客套到倾心相谈。
弗朗西斯相依为命的母亲在不久之前离世,因为家庭不和睦,她搬离老家来到纽约,因为时常想起母亲,她内心始终郁郁寡欢。在与格雷塔的交谈中,得知她的丈夫刚刚离开,唯一的女儿在法国求学,一个人在纽约的格雷塔时常感到孤独。
都说孤独的人容易互相吸引,弗朗西斯和格雷塔一齐逛街、一齐吃饭,感情迅速升温。格雷塔经常要确认弗朗西斯真的依赖着她,弗朗西斯也真诚地表示自己就是一块口香糖,特别粘人。
但是这一对忘年交并没有向着我们以为的方向发展。
一次,两人在格雷塔家做饭,弗朗西斯在翻找蜡烛时,发现同样的绿色手提包塞满了整个柜子,每个提包里都有格雷塔的证件地址,每个包外都贴了一个名字,其中一个贴上了——弗朗西斯。
惊慌失措的弗朗西斯逃离了格雷塔家,并向闺蜜说出自己发现的一切。此时的她想起和格雷塔相识以来闺蜜的各种提醒,终于决定和格雷塔这个可怕的女人划清界限。
如果以为故事就这样结束,那就太傻太天真了。真正的高潮现在才开始……
自从决定不再和格雷塔有任何联系,弗朗西斯就拒接电话、不回短信,各种躲避;然而,这位满脸慈爱的老母亲格雷塔绝不会让这个需要关爱的女孩逃出她的魔掌。不停电话、短信攻击无效之后,格雷塔一动不动站在餐厅外面看着工作中的弗朗西斯,悄无声息地尾随下班回家的弗朗西斯,直到她对弗朗西斯的无情忍无可忍,迷晕女孩带回自己的家。
弗朗西斯失踪了,格雷塔却用弗朗西斯的社交账号发布着出外游玩的讯息。当其他人以为弗朗西斯在外度假的时候,这个可怜的女孩正在格雷塔家里被当成女儿练琴、吃饭,任何行动都要听从“母亲”的指挥。
每一次试图逃离,都以失败告终;就连唯一一次被营救的机会也被格雷塔扼杀了。
弗朗西斯究竟能不能逃脱魔爪,自己去看看电影吧。
以前关于禁锢题材的作品,大多是男人禁锢女人,这次主角换成女人还是比较新颖。然而编剧似乎低估了观众的能力,尽管在戏中有设计一些反转吸引观众,但是中段的故事情节太过平铺直叙,完全没有惊悚片该有的样子。似乎导演也有些微力不从心,好不容易找到于佩尔(变态女人专业型演员)和莫瑞兹(超杀女)这种演技和话题度都具备的演员,却没有呈现出一部惊艳的的作品。
不得不说整部电影都是于佩尔的个人秀场,她的眼神、小动作都把格雷塔这个内心偏执控制欲极强的女人诠释地淋漓尽致。
当弗朗西斯趁格雷塔不备,切断其小手指后,格雷塔不慌不忙奋起反击,将弗朗西斯再次锁住;自己拿出止痛针刺入断指,一边呻吟一边淡定注射,那个淡然处之的神情,就像是断指不是自己身上发生的事一样。
私家侦探依循线索查找到格雷塔的住处,弗朗西斯发出声响求救被格雷塔播放唱片掩盖,假装是屋里猫咪捣蛋发出噪音;侦探听着寻找猫咪的格雷塔脚步声远去,开始在屋内寻找弗朗西斯,就在即将打开禁锢房门时,光脚的格雷塔拿着针管扎入侦探的颈脖,侦探瞬间倒地。此时的格雷塔竟然伴着音乐,光着脚跳起了轻快的舞步。
于佩尔,的确是这部电影唯一的光,其他演员被映衬得黯然失色。
从《钢琴教师》、到《她》,再到这部《遗孀秘闻》,我就想问问于佩尔女士,你是怎么让我们对这些角色又爱又恨,欲罢不能的呢?
公众号:紫式杂谈
导演曹盾是摄影师出身,画面拍得很美,但讲故事的能力一直受质疑,所以就算《长安十二时辰》这样好口碑的作品,很多观众还是表示看不下去,更别提节奏很拖沓的《九州·海上牧云记》,这次《猎狼者》还是一样的毛病。
导演曹盾是摄影师出身,画面拍得很美,但讲故事的能力一直受质疑,所以就算《长安十二时辰》这样好口碑的作品,很多观众还是表示看不下去,更别提节奏很拖沓的《九州·海上牧云记》,这次《猎狼者》还是一样的毛病。
一分都不能给,还优酷VIP呢,垃圾。没有之一! 晋太元中,武陵人捕鱼为业。缘溪行,忘路之远近。忽逢桃花林,夹岸数百步,中无杂树,芳草鲜美,落英缤纷。渔人甚异之,复前行,欲穷其林。林尽水源,便得一山,山有小口,仿佛若有光。便舍船,从口入。初极狭,才通人。复行数十步,豁然开朗。土地平旷,屋舍俨然,有良田、美池、桑竹之属。阡陌交通,鸡犬相闻。其中往来种作,男女衣着,悉如外人。黄发垂髫,并怡然自乐
一分都不能给,还优酷VIP呢,垃圾。没有之一! 晋太元中,武陵人捕鱼为业。缘溪行,忘路之远近。忽逢桃花林,夹岸数百步,中无杂树,芳草鲜美,落英缤纷。渔人甚异之,复前行,欲穷其林。林尽水源,便得一山,山有小口,仿佛若有光。便舍船,从口入。初极狭,才通人。复行数十步,豁然开朗。土地平旷,屋舍俨然,有良田、美池、桑竹之属。阡陌交通,鸡犬相闻。其中往来种作,男女衣着,悉如外人。黄发垂髫,并怡然自乐。见渔人,乃大惊,问所从来。具答之。便要还家,设酒杀鸡作食。村中闻有此人,咸来问讯。自云先世避秦时乱,率妻子邑人来此绝境,不复出焉,遂与外人间隔。问今是何世,乃不知有汉,无论魏晋。此人一一为具言所闻,皆叹惋。余人各复延至其家,皆出酒食。停数日,辞去。此中人语云:“不足为外人道也。”既出,得其船,便扶向路,处处志之。及郡下,诣太守,说如此。太守即遣人随其往,寻向所志,遂迷,不复得路。南阳刘子骥,高尚士也,闻之,欣然规往。未果,寻病终。后遂无问津者。
写评论也是为了纪念一下我的时间。如果不写,可能会在脑子再过个两三天,还不如写出来。
首先一个教育小孩。小孩子十二三应该就会有“我现在是大人了我要谈恋爱挡我者死”的架势了吧。裴语燕17岁才开始思考“自己是不是真的喜欢弹钢琴,还是只是为了满足父母的期望”,已经非常乖乖到非人了,还要捏碎她初恋,简直太不懂得为人父母。另她父亲身为音乐教授,又不是高官或富商,这种高级知识分子,而且是深浸艺
写评论也是为了纪念一下我的时间。如果不写,可能会在脑子再过个两三天,还不如写出来。
首先一个教育小孩。小孩子十二三应该就会有“我现在是大人了我要谈恋爱挡我者死”的架势了吧。裴语燕17岁才开始思考“自己是不是真的喜欢弹钢琴,还是只是为了满足父母的期望”,已经非常乖乖到非人了,还要捏碎她初恋,简直太不懂得为人父母。另她父亲身为音乐教授,又不是高官或富商,这种高级知识分子,而且是深浸艺术的人,怎么会有这么浓郁的势力气,也会先入为主、明目张胆、自鸣得意地把人分为三六九等且一棍子打死?莫扎特还为贫民写魔笛哪。如果燕爸心放大一点,小孩子嘛,谈个恋爱怎么了,了解了解女儿看上的是什么人,哦,小子你想考飞行员阿,可以啊,去追求你的梦想嘛。需要的话,还可以用我在教育界的影响力帮帮你。也是成人之美(还不至于死那么多人)。说到底,急着送欧洲,要说学音乐还好,说台湾环境差,那欧洲就安全了,就没有不够格的死老外打你家女儿主意了吗?
单立杰实在是很厉害。如果这个人(据说是真人真事写的小说)真的可以长得蓝正龙那么帅,简直就是人中龙凤。遇事一般扫一眼局面就知道情况,大局、细节都不落下,从来不会说让人智商降低、浪费听者时间的废话。看到裴语燕出事,衣服脱下来给她穿,等有人来照顾她后,一声不响地出去,一刀一刀劈死肇事者,然后打电话制住对方老大。没有头脑发热,没有手下留情。正常人一般需要时间冷静冷静、消化消化,才不至于做出事后后悔的事。他不需要。这种人,不管在哪里混,只要他肯,都混得开。豹子之流,不是他的对手。
相比较来说,于皓是干不过豹子。两个人天分上并没有多少差距,不过后者更放得开,也更有经验。这个经验,对于天分高的人,是不差的,比如单立杰,他就不需要靠经验来玩这个游戏。但是于皓不行。全篇看下来,他的好品质就是重情重义,然后对于女人来说,很分得清谁是他爱(有很多男的这点也不行,拖泥带水,张无忌之类),如果不是小孩还在肚子里他就死了,应该也是很顾家的。跟老婆这么多年性生活不和谐也没想出轨,一心想着怎么跟她"回到从前毫无嫌隙的状态",确实不太容易。插一句,个人觉得他跟小燕子关系紧张很大一部分因为性生活不和谐(不好意思,想到了战神的周渝民和杉菜)。但是这个有什么办法呢。裴语燕为什么后来跟单立杰可以谈笑风生,跟于皓不行,就是因为有大事相瞒阿。你心里有重大阴影(重点是重大)瞒着你日日相对的枕边人,且这个阴影直接而强大地影响到性生活质量,我觉得可以撑四年还这么情比金坚真是很牛逼了。所以不能全怪他一路逃避,解结的钥匙不掌握在他手里,你让他怎么办。男人不是说一回到家你说“你回来了,饿不饿我给你弄点东西吃”就好了。不然邵晓蝶可以做更好。除了这个重情重义,在个人能力方面,实在没看出他有多少。一个有音乐天赋的书香女儿嫁一个修车工确实是不太好(又想到了儿子与情人:D),但他也不适合走黑道“出人头地”,因为凭他的资质、性格,出不太了什么人头地。可能确实适合开飞机,看他驾驭交通工具的能力还可以。飞行员配钢琴师不是ok的嘛。:D
但是不管怎么说,还是单立杰更适合裴语燕。两个人都属于有脑力的一卦,比较容易沟通。个人觉得最后两个人会走到一起,而且稳定。
所以这个只有重情重义一个优点的男主怎么就能hold场了呢。原因就是他实在是太颜盛了。我好像还没见过长得比郭品超更撕漫的男演员。可能2008年以前裘德劳还能跟他有得一拼,但也没他身材好。所以这位朋友一走出来,就让人觉得,……好吧,让人杰单立杰屈居男二,也可以服众。长成这样,不需要他有多少演技,只要有诚意,能让人不出戏,就ok了。郭品超明显两样都可以交卷。
另外觉得开始几集实在是太差劲了。明明不走脑残剧路线,为什么一定要烂俗开头。这个剧的确差不多第10集才开始露出水准的真面目。
比当下的偶像剧强几百万倍,这句话也不必说太多遍。时下青少年应该不会去翻他们出生年份之前拍的偶像剧。满可惜的。
说起来也是巧合,当我看完最后一幕时,洽巧是3:03分,真是一个奇妙的偶然。
说实话,我觉得男女主真的很美好,激烈的谈话,思想的碰撞,一直很羡慕能够这样。在看电影的途中,我也在试图和男女主对话,对他们的谈话在心里默默回答。我发现了自己真的是一个话题终结者,稍微有点悲伤。而且发现我向来喜欢以最大的的恶意去猜测异性,看到男主谈婚姻那一段的时候,稍微有些生气,其实男主很多话让我感觉到不愉
说起来也是巧合,当我看完最后一幕时,洽巧是3:03分,真是一个奇妙的偶然。
说实话,我觉得男女主真的很美好,激烈的谈话,思想的碰撞,一直很羡慕能够这样。在看电影的途中,我也在试图和男女主对话,对他们的谈话在心里默默回答。我发现了自己真的是一个话题终结者,稍微有点悲伤。而且发现我向来喜欢以最大的的恶意去猜测异性,看到男主谈婚姻那一段的时候,稍微有些生气,其实男主很多话让我感觉到不愉快。男女主他们处理谈话的矛盾的时候真的很好,我一般只会冷着别人,然后不理对方,单方面绝交。
还有一点感想是,不要害怕和人争论,我个人不爱在他人面前发表自己的言论,看法,讨厌有些人找语言的漏洞而不是关注内容的本身。也许有人找漏洞并不是坏事,换个角度能使我的思维更缜密。
关注“南斗六班”公众号,查看更多日剧感想与浅析
关注“南斗六班”公众号,查看更多日剧感想与浅析
有些人天生就是笨的,在柳岩演的角色放弃一切顾忌,爱上大鹏的时候,大鹏根本没有爱她,都是一次一次的套路,孝心送按摩器的套路,结扎的套路,送表的套路,女人一层一层被击破,轻易的卸下伪装,全心全意爱一个人,缺一星就缺在这,这个电影巧合的是,好人遇上了好人,如果结婚的是一个心更狠的男人,他不会去救女人,如果是一个更有心机的女人,她不会全心全意为这个男人。全心全意的爱融化了冷漠,欺骗,唤起了全心全意的
有些人天生就是笨的,在柳岩演的角色放弃一切顾忌,爱上大鹏的时候,大鹏根本没有爱她,都是一次一次的套路,孝心送按摩器的套路,结扎的套路,送表的套路,女人一层一层被击破,轻易的卸下伪装,全心全意爱一个人,缺一星就缺在这,这个电影巧合的是,好人遇上了好人,如果结婚的是一个心更狠的男人,他不会去救女人,如果是一个更有心机的女人,她不会全心全意为这个男人。全心全意的爱融化了冷漠,欺骗,唤起了全心全意的爱。如果是一个好人遇到了一个坏人呢?好人一再被伤害,不会再去爱,好人越来越少,能全心全意爱人的人越来越少,假作真时真亦假,真作假时假亦真,来来回回的套路,模模糊糊的真假,伤了多少人的心,最终也会伤了自己吧。我们对爱人的标准哪有这么简单,爱我就足够?我们要求心灵契合,颜值顺眼,还要爱我,唉,怪不得我要单身一万年
我觉得这部电影的初始评分已经说明一切了,5.8分,给各位留个底。
今天中午1点钟的场,特地挑了个最中间的位置,看了一部顶着全职ip的最烂片。下午回家发评论,被低龄化b站小学生怒喷,b站水军惹不起。
看完电影异常激动,心情无处发泄,只想大叫yw牛逼,这么一部ip大作能够打出这么烂一副牌,我等佩服。剧情极其拖沓且没有逻辑性,人设崩盘,所有冲着老叶去的无不败兴而归,如果你是
我觉得这部电影的初始评分已经说明一切了,5.8分,给各位留个底。
今天中午1点钟的场,特地挑了个最中间的位置,看了一部顶着全职ip的最烂片。下午回家发评论,被低龄化b站小学生怒喷,b站水军惹不起。
看完电影异常激动,心情无处发泄,只想大叫yw牛逼,这么一部ip大作能够打出这么烂一副牌,我等佩服。剧情极其拖沓且没有逻辑性,人设崩盘,所有冲着老叶去的无不败兴而归,如果你是纯腐女不是书粉,只要伞修就满足可以为了那几秒钟在原著里根本就不存在全靠编剧同人出来的糖浪费1.5个小时那就义无反顾给yw送钱吧,加油有更多的烂片等着你们!
我对全职的喜欢是从小说起源再到动画,在全职热度降下来的那几年我才自发地去看了这本书,所以书粉+动画粉无疑,然而这一次的屎盆子让我明白了一件事——
蝴蝶蓝也是要恰饭的呀。(本来写的是虫爹,微博作者操作令人智熄,改了)
本次8.16大作《苏沐秋的电竞之路》就是其衍生物(滑稽)
反正作为真爱粉,表示送了一波钱给某狗yw,相信在接下来的几天里,会有不计其数的小学生愿意为了伞哥买单自诩为真爱粉,说实话我觉得这哪能叫真爱粉,那叫无脑yw粉。
顶个全职ip,就非得吹?不吹不买就不真爱,不好意思,因为希望某狗yw能够明白作为全职粉的愤怒,不再做出此类垃圾,我们宁可不买电影票抵制电影票。
别再拿爱全职的借口去为烂片买单了,你们这种行为,只会衍生出更多的烂片。说不定,彩铅秀秀下一次就编导全职第三季了呢,到时候这帮“真爱粉”可就哭着喊蝴蝶蓝了哦
大批水军即将来袭,抱紧狗头和怀中的叶修。
不好意思,这一波yw垃圾,我们真爱粉不吃:)
不是我们的叶哥,别想骗我们的钱。
我们可不是只要顶个全职头衔内核无脑逆袭爽文的片就能糊弄过去的小学生哟。
为各位再推一个链接,
https://m.weibo.cn/detail/4405349027050841
看完再决定要不要给阅文捐钱吧各位:)
提前看了媒体观影会,看完了只有俩字:激动。
《碟中谍》这个系列,按照现在的说法已经成为了一个大IP,但每一部都会让人有一种期待,又有一种担心。
期待的是,下一次看阿汤哥如何跳战极限,担心的是,这么玩命拍摄……会不会就这样没有了下一部。
所以我的第一个推荐理由就是:
1、IP强大 提前看了媒体观影会,看完了只有俩字:激动。 《碟中谍》这个系列,按照现在的说法已经成为了一个大IP,但每一部都会让人有一种期待,又有一种担心。 期待的是,下一次看阿汤哥如何跳战极限,担心的是,这么玩命拍摄……会不会就这样没有了下一部。 所以我的第一个推荐理由就是: 1、IP强大、口碑靠谱、又期待又害怕 从一个系列剧角度来说,《碟中谍》的这个系列至今没有烂尾,依然坚挺,实属难得,当然这也一定和主创人员的坚持和不妥协有关。 我其实不算是《碟中谍》的老粉丝,印象里最开始看这个系列还是《碟中谍2》的时候,那时候年纪小,看这种题材除了打斗之外,具体的情节啥的其实都有点看不懂,只是觉得间谍的世界,真有趣。到了《碟中谍3》的时候,就记得Maggie Q。 入坑是在第四部,有人说片尾几乎是苹果的形象广告,但当时年纪尚小的我,被徒手爬迪拜高楼深深震撼了,然后第五部就开始徒手扒飞机了。 查了一下资料,第二部上映还是2000年,18年,一共才出了四部,但每一部都不曾让人失望过,第六部也同样如此。 2、不炫技,有情义 和一些英雄片不太一样的是,《碟中谍》系列很爱讲团队,在第6部当中,因为要救队友,阿汤哥把快到手的炸弹原材料丢失了,也由此引发了后续一系列的故事。 但是他的领导见到他之后第一句给的肯定就是,你没做错!要给他点个赞。 团队的信任,这是很多大片里比较少被提到的,大部分的片子都很容易突出主角光环,或者为了家庭可以变身成超人,但在这部《碟中谍》当中,团队的三人形成了密不可分的三角形,即便最后在爆炸的最后一秒,也是无人放弃彼此信任。 3、实实在在地拍,真刀真枪接地气 其实美国的特效技术要高于和早于我们很多年,所以其实我也不太懂为啥不直接弄个什么3D动画,或者是绿幕抠图就好了,不过如果真的是这样,大概这个系列也就失去了至少一半的魅力。 不过对于今天很多看片的观众来说,有些内容和花絮,我们如果不看,或许都无法说得出,哪个是实景拍摄,哪些是用了CG动画。实景拍摄有很多的难度和意外,对演员,对摄制组都是挑战。 据说一个跳大楼的镜头,从这边跳到那边去,阿汤哥的脚骨骨折了,而片中出现的悬崖边上打斗,和直升机向飙车一样互相追逐最后撞在一起的镜头也都是实际拍摄,阿汤哥为此还特别学了一手360度俯冲飞行。【感觉阿汤哥的学习能力是开了金手指了么?】 这些搏命演出和NG镜头没放在片尾彩蛋里,是点映的时候片方特别拿出来提前看的,所以看的时候一想到其实骑着摩托车逆行是真实镜头,就觉得心惊肉跳。 4、伴随成长,解开心结 一般来说片子如何是动作镜头特别多,那么情节的叙述镜头就会变少,所以很容易变成剧情苍白。《碟中谍6》里在情感脉络上延续了上一部,比较难得的是前妻的出场算是终于给了一个交代,终结了内心的白月光,知道她很好之后,也许就能安然接受下一段感情了吧,不知道在这一部结尾,深情相拥的一对,会不会在下一部的开场就被拆散,从而衍生出又一个新的故事…… 回顾《碟中谍》系列,可能原本很多人都以为主角应该是007一般的风流才子,却后来才发现,他的成功其实是和团队密不可分的,他也会和常人一样,坠入情网,也会再次爱上别人。 念念不忘也好,活在当下也罢,情感戏的脉络让硬汉有了人性,一部一部走到今天,也希望能早日修成正果。 5、出人意料,又在情理当中 《碟中谍》系列里剧情反转似乎是给观众预留的彩蛋一个惊喜,编剧总会让阿汤哥陷入一种进退两难百口莫辩的境地,不过这一部并没有太多强调这一点,一切的不信任并不是来自自己团队的,而是我方另一阵营的人。 这次反转最妙的是揪出内鬼的那一幕,虽然之前怀疑,谁会是坏人,可真的揭穿的时候,那个俏皮的小反转,一如西蒙佩吉贱贱的笑容一般,实在是太贼了。 6、有生之年,看一部少一部 我其实不太喜欢称呼阿汤哥叫美国的成龙,因为我觉得系列影片和个人影片是两类,但他们搏命出演的方式在某些方面是一样的,《碟中谍》这个系列还会拍下去,但是下一部会是几年之后,谁也不知道,什么时候会落幕,又以什么模样落幕,我至今也没敢想过。 阿汤哥的神奇之处在于他是一个跨了两代人的明星,从1996年第一部问世,那还是我没见过电脑的时代,当时在小舅舅家用DVD看片,那时候他就意气风发。如今当年笨重的台式机几乎全灭,在手机都能充当电脑的时代,他还依旧风采不减,身手敏捷,仿佛在银幕上的他从未老过,而只有戏外的我们在日渐老去。 什么才是偶像,跨越了时间的维度,让你一直记得的,他是。 什么才是经典,不断反复挑战,总是站在前排的,他是。 有生之年,《碟中谍》,一部都不能缺席。
笑傲江湖算是我看过最武侠的电视剧!李亚鹏饰演的令狐冲和许晴演的圣姑,一个潇洒坦荡,一个敢爱敢恨,这个版本的笑傲江湖在我心中无可替代,一步步引导最终成就了那个最自在自己!
令我体悟到了两种截然不同的心态。第一种是,人性何以凉薄到如此地步?第二种是,率性智慧如令狐,侠义道德如令狐,情深几许如令狐,却又可惜令狐之后,再无自由洒脱意。
剧中有几处场景使我落泪抑或情难自禁:曲
笑傲江湖算是我看过最武侠的电视剧!李亚鹏饰演的令狐冲和许晴演的圣姑,一个潇洒坦荡,一个敢爱敢恨,这个版本的笑傲江湖在我心中无可替代,一步步引导最终成就了那个最自在自己!
令我体悟到了两种截然不同的心态。第一种是,人性何以凉薄到如此地步?第二种是,率性智慧如令狐,侠义道德如令狐,情深几许如令狐,却又可惜令狐之后,再无自由洒脱意。
剧中有几处场景使我落泪抑或情难自禁:曲洋以身犯险相救刘正风于众人围剿之中;绿竹巷里有所思的音韵流转,舒人心肠的清心普善咒,令狐冲的衷情相诉;令狐冲卧于油菜花中巧遇绿竹翁;任盈盈对重伤的令狐冲宁死不弃,背其远上少林;林平之凝眸本该白首的妻子,却无法相亲;东方不败断命为情,漫天花瓣飘舞,令狐冲满目凄然犹是茫然若失;岳灵珊仙逝前毫无所怨,空是满腔深情,令狐冲却情凄意切如世界轰然死去般不能自持而身倒在地。
韩晓婷应该原谅刘涛吗?
《刺》最后一集,韩晓婷原谅了刘涛。看到许多观众认为刘涛不应该被原谅,意气难平。试着从编剧的角度探讨一二。
一、双线叙事可能引起了一些“副作用”。
“刘涛在病房中向韩晓婷忏悔”的情节,与十年前“刘涛说出韩晓婷在灯塔,接着发生
韩晓婷应该原谅刘涛吗?
《刺》最后一集,韩晓婷原谅了刘涛。看到许多观众认为刘涛不应该被原谅,意气难平。试着从编剧的角度探讨一二。
一、双线叙事可能引起了一些“副作用”。
“刘涛在病房中向韩晓婷忏悔”的情节,与十年前“刘涛说出韩晓婷在灯塔,接着发生了大悲剧”的情节,齐头并进,仿佛同时发生了。观众看完之后,气愤之时,也许很难一下想起,其实2019年韩晓婷与刘涛已经度过了相当长的一段时光。从刘涛入职新世界起,韩晓婷对她进行了严厉的“职场霸凌”,然后发现刘涛的本性仍是诚实而善良的(拿错标书事件),当然也仍是懦弱,于是对她敲打、考验,直到刘涛挺起腰杆,敢于和张蓓蕾对抗(故意流标),并在最后刘涛难耐张蓓蕾的霸凌骚扰,从新世界离职后,终于想通了前前后后,彻底明白了韩晓婷对她的一片苦心,两人电话约定,见个面,好好谈一谈。可以说,这时友情已经复萌了。然而也在那天早上,韩晓婷被张蓓蕾绑架,失约了。
所以,在病房中刘涛向韩晓婷忏悔时,两人已经经历了十年后的诸多考验和起伏,这时的刘涛已经不是当初的刘涛了。希望观众能记得这些,对她宽容一点。如果忘了,再刷一遍剧吧:)
二、韩晓婷在经历了这么多的苦难,从十年前到十年后,重遇故人,看心理医生等等,终于修复了内心的创伤,这时的她是通透世事,具有大慈悲的人。那些不值得原谅的,她当然不会原谅,所以一定要拆穿张蓓蕾的黑心生意。然而对刘涛,她有着难以忘怀的美好的记忆,当年的友情不可多得,虽然后来失去了,但重新见到刘涛,辨别出她怯懦然而无害的本性之后,就决心要挽回她。经过对刘涛的种种考验,最后看得出刘涛已经变得勇敢、坚定,不会再逃避,更不会背叛,经过猛火淬炼的友谊更加纯粹,这时,韩晓婷是会原谅刘涛的。当然,她说的“早就原谅你”,不是说十年前,是说看到了刘涛的成长之后。
而且,虽然十年前的悲剧,貌似是刘涛“招供”引起的,其实就算那个晚上刘涛没有说出灯塔,张蓓蕾难道就找不到韩晓婷了么?刘涛认为她自己是韩晓婷十年苦难的根源,因为她悲痛自责,想要承担所有的责任,也许韩晓婷并不这么想,没有刘涛,该来的还是会来。
三、刘涛在故事中经历了完整的成长过程,其实她是变化最大的人物。小时候,她不起眼,永远是配角,懦弱胆小,不敢反抗,加上父亲的小生意全要看张蓓蕾家族的眼色,所以她不敢与韩晓婷站在一起。不是人人都是勇士。而且,她并无主动害人之心,没有攻击性,只是被胁迫着伸过手。她主动向韩晓婷投掷水球,是她也被压抑到了极点时的一次爆发,随即她就后悔了,下次张蓓蕾逼迫她打韩晓婷时,是绝不敢动手的。十年后,如上所述,她经历了痛苦的成长,变得勇敢坚毅,不再做旁观者,敢于主动反击,这时她已变了一个人,可以和韩晓婷并肩站立了。以后她也会是一个有光和热的人,一个忠诚可靠的朋友。对于这样的人,我们想,是值得原谅的。
不管是拍摄角度还是剧情角度,虽然没什么硬伤,但也有点套路和刻意,不带脑子看的话还是可以的,个人观感也还好,但是不如第一部。
整体节奏太快,镜头和镜头之间缺少衔接,看起来就像流水账。一些重要场景的设计也是十分敷衍,比如女主车祸,就一秒镜头,让人完全不觉得是一个重要转折。
1的整体节奏松弛有度,BGM优秀,校园生活的一些镜头也很唯美,让人能感到这是一部青春片。然而2的音乐
不管是拍摄角度还是剧情角度,虽然没什么硬伤,但也有点套路和刻意,不带脑子看的话还是可以的,个人观感也还好,但是不如第一部。
整体节奏太快,镜头和镜头之间缺少衔接,看起来就像流水账。一些重要场景的设计也是十分敷衍,比如女主车祸,就一秒镜头,让人完全不觉得是一个重要转折。
1的整体节奏松弛有度,BGM优秀,校园生活的一些镜头也很唯美,让人能感到这是一部青春片。然而2的音乐没什么特色;女主明明只是大二却完全没了校园场景,工作场景也少得像点缀,两个人的love scene倒是多得泛滥,不知定位到底在哪里;而且女主的“damn good”人设就像个纸片只存在于男主口中,不管学业还是事业优秀都不明显。
此外人物塑造也有ooc的倾向,女主不应该是好好学生嘛,就算室是有隐藏的坏坏属性,也不至于见人就亲吧orz尤其是男二送生日礼物时的那一下,让人觉得有些绿茶。相反男主倒是贞洁得彻底,让人不禁感叹爱情的伟大。
至于电影的逻辑,整体还是存在的,但有些模式化;最后为了制造误会和反转而让男主新年派对消失的情节也是生硬得不得了。
但是不管电影的逻辑怎样我还是蛮想继续看下去的。首先我是颜值党;其次,之前看影视剧很多都是男女主在一起之后就看不下去了,这次很想知道接下来怎么描述。另外作为一部可能出四部的长篇,会观望一下爱情电影中途会不会有所转型和创新。
用塑料做成的死亡在汽车旅馆里发生,手上有伤疤的德国人。
导演的目的仅仅是想要把小说中的文字叙述转化成画面,却没有尝试着面对生活真正的样子。厨房里的孩子们总是各自说着自己的话,孩子的角色仅仅是用来说出互不相关的台词的人偶吗?(第四次婚姻,双方各自带着自己的不同孩子可能是电影中我最喜欢的不切实际设定之一)为什么德国人没死?为什么
用塑料做成的死亡在汽车旅馆里发生,手上有伤疤的德国人。
导演的目的仅仅是想要把小说中的文字叙述转化成画面,却没有尝试着面对生活真正的样子。厨房里的孩子们总是各自说着自己的话,孩子的角色仅仅是用来说出互不相关的台词的人偶吗?(第四次婚姻,双方各自带着自己的不同孩子可能是电影中我最喜欢的不切实际设定之一)为什么德国人没死?为什么主角没死(因为不能让想象自己葬礼的人得逞)。
来,请像一个真正的美国人一样相信可以用吃药解决所有问题,甚至精神问题,甚至作为人类或者生命都要面对的名叫死亡的终极问题(而他说没有什么不是物理的,这句话究竟有什么意义呢?难道死亡也是物理的吗?物理学的研究对象是物理的,难道我们可以强行说所有问题都能用一种物理的方法找到答案吗?究竟要如何接受死亡的必然性,又如何解释所有并非理性的感受和所有矛盾的情绪呢?看完电影之后想了想觉得缺少足够信息追问理论上的答案很容易走入窄路,不如冷静下来多学点东西)
想到朋友讲的觉得电影不是最欣赏的一种媒介(感到后悔,昨天在书店没有买下一本诗集)现在逐渐感到认同。虽然我们常常把导演当成作者,ta却无法完全掌握最终的成品。用影像讲述的故事在台词之外还有太多视觉上的细节,却和小说中精心挑选的每一个字不同,更像是一种剪贴画。之前考虑过电影对我的意义,觉得或许是能更好的被生活中的细节触动,以及看出不同元素中隐藏的连接而感到有趣。但是这部电影并没做到这几点。可能还是不习惯美国人看世界的方式,在超市和糖果色夸张设计的食堂中暂时失去自己吧!
进入房间,房间是内部,在同一个房间里的两个人达成一种约定…
所有发生的事都可以用台词推进下去,人物并没有体现出作为电影人物的特质。(比如他问,为什么父子两个都要站在屋顶上用望远镜呢?明明在窗口的视野没区别。 不过望远镜的部分确实让我想到了jerry的二哥)
总之没想到什么理由可以推荐这部电影 ://
这两分送给演员吧都什么年代了,居然还有这种魔法玛丽苏的戏码???当我看到兔子跑进废弃房子??女主也跟着进去,然后就变成了有魔法的样子,有点儿copy爱丽丝梦游仙境的赶脚,所以女主就给自己取名爱丽丝有这个意思吧?剧情没有什么出彩的地方,就当是普普通通的剧看了,哎,最后还想吐槽一下结尾的部分,这个剧到底是什么设定啊?为啥不能女主重拾真爱,决心减肥,就瘦了,正常吧,结局确实也是女主瘦了…TM给我来
这两分送给演员吧都什么年代了,居然还有这种魔法玛丽苏的戏码???当我看到兔子跑进废弃房子??女主也跟着进去,然后就变成了有魔法的样子,有点儿copy爱丽丝梦游仙境的赶脚,所以女主就给自己取名爱丽丝有这个意思吧?剧情没有什么出彩的地方,就当是普普通通的剧看了,哎,最后还想吐槽一下结尾的部分,这个剧到底是什么设定啊?为啥不能女主重拾真爱,决心减肥,就瘦了,正常吧,结局确实也是女主瘦了…TM给我来一个男主后来比女主还要胖一半,合着两个人就不能均衡发展,必须有一个胖子呗………我真的服了,男主本来作为明星来说,怎么会在高中已经变瘦之后突然又胖起来嘛?额????????剧情真的拉胯,希望演员们还是挑挑剧本再选择电影吧
个人很喜欢青梅竹马的爱情故事,因为足够纯真,也或许是自己没有过这种青梅竹马的情感经历,才觉得这种感情弥足珍贵,很久没在电影院看这样的片子了,在情人节这个特殊的日子里,就想找个影院一个个静静地观看。
喜欢片中赵心卉的性格,开朗大胆,敢爱敢说,在面对竞争者时,火力全开,直接逼退对方,在单身人数不断创下新高的今天,
个人很喜欢青梅竹马的爱情故事,因为足够纯真,也或许是自己没有过这种青梅竹马的情感经历,才觉得这种感情弥足珍贵,很久没在电影院看这样的片子了,在情人节这个特殊的日子里,就想找个影院一个个静静地观看。
喜欢片中赵心卉的性格,开朗大胆,敢爱敢说,在面对竞争者时,火力全开,直接逼退对方,在单身人数不断创下新高的今天,如果女孩子们一个个都像她这样,脱单真的就是轻而易举的了,我们受的教育和环境要求女孩要矜持,但矜持的结果是女孩单身的也很多,其实是蛮希望社会上多一些像赵心卉这样的人,当有一天这种现象成为常态,那女孩们在追求自己心仪的男孩子时便不再不好意思,也不再有所谓的矜持了。从这个层面来说,是希望多来一些这种类型的电影的,因为可以起到很好的宣传作用。之前看过一些资料,说女孩子如何才能找到幸福,其中有一个就是找到一个自己崇拜的couple,然后向他们学习,慢慢你就会靠近他们的样子,有时候我们由于身边资源有限,并不能很好的找到这样的人做参照时,从自己喜欢的电影中选择也是个好办法,从这个层面来说,这个片子值得多刷几遍,因为可以从心卉身上学到许多“女孩勇敢说出来”的特质。另外美好的故事也是一件值得传播的事情,因为它给我们带来了爱情的美好,相濡以沫陪伴一生的美好,人们需要多来一些这样的熏陶,我想这样就能更好地找到属于自己的真爱了吧。
另外许光汉的角色也是可圈可点,虽然戏份不多,但敢于表白这件事就已经足以让人长篇大论了,为了避免剧透,暂且点到为止,总之如果你不是一个恋爱高手,推荐去看这部片子,如果你是一个恋爱高手,也推荐去看,也许会带给你不一样的惊喜。